Νίκος Ανδρουλάκης "Θα διαψεύσουμε όσους προγράφουν το ΠΑΣΟΚ"

ΟΜΛΙΑ ΣΤΗΝ ΠΑΝΕΛΛΑΔΙΚΗ ΠΡΟΓΡΑΜΜΑΤΙΚΗ ΣΥΝΔΙΑΣΚΕΨΗ ΠΑΣΟΚ-ΔΗΜΟΚΡΑΤΙΚΗΣ ΠΑΡΑΤΑΞΗΣ

Συντρόφισσες και Σύντροφοι,

Σας καλωσορίζω σήμερα στην Προγραμματική Συνδιάσκεψη της Παράταξης εν όψει των κρίσιμων εθνικών εκλογών της 25ης Ιανουαρίου.

Η χώρα για άλλη μια φορά οδηγείται σε εκλογές, σε διάστημα μικρότερο των τριών χρόνων, γιατί η ετερόκλητη αντιπολίτευση εγκλώβισε τη χώρα στην αστάθεια εκβιάζοντας την πρόωρη διάλυση της Βουλής.

Το νόημα της θεσμικής διαδικασίας για την εκλογή του Προέδρου της Δημοκρατίας, όπως προκύπτει από το Σύνταγμα, είναι η δημιουργία συναίνεσης μεταξύ των πολιτικών δυνάμεων. Γι' αυτό υπάρχει το προαπαιτούμενο των 180 βουλευτών. Για να διαμορφώνονται συνθήκες συναίνεσης και όχι συνθήκες αποσταθεροποίησης, με τον εκάστοτε αρχηγό της Αξιωματικής αντιπολίτευσης να εκβιάζει προτάσσοντας το στενά κομματικό συμφέρον.

Ακόμα χειρότερα, στην πρόσφατη διαδικασία της προεδρικής εκλογής βιώσαμε φαινόμενα ηθικής και πολιτικής παρακμής. Μέσα από αστήρικτους υπαινιγμούς για αργυρώνητα πρόσωπα, με σκοτεινά κίνητρα, κάποιοι δηλητηρίαζαν συστηματικά το πολιτικό κλίμα. Και όλα αυτά με τη νομιμοποίηση του κυρίου Τσίπρα.

Δεν πρόκειται απλώς για μια ανεύθυνη συμπεριφορά. Αλλά για βαθιά αντιδημοκρατική πρακτική σε μια συγκυρία που η ελληνική δημοκρατία έχει να αντιμετωπίσει το δηλητήριο του νεοναζισμού.

Σύντροφοι και Συντρόφισσες,           

Κάτω από αυτές τις νοσηρές συνθήκες σ’ αυτή τη δύσκολη εκλογική μάχη κάποιοι δεν θέλησαν η Παράταξή μας να εμφανιστεί ενωμένη και με αρραγές μέτωπο. Επέλεξαν να αγνοήσουν την απαίτηση του κόσμου του ΠΑΣΟΚ για ενότητα και αναλώνονται σήμερα σε ατομικές στρατηγικές.

Θα πρέπει όμως να τους θυμίσουμε ότι

Το ΠΑΣΟΚ

Δεν διασπάστηκε όταν η χώρα έμπαινε στο πρώτο μνημόνιο που οι αντιδράσεις των στελεχών και των μελών μας ήταν έντονες για τους τότε πολιτικούς χειρισμούς.

Δεν διασπάστηκε ακόμα κι όταν οδηγήθηκε στη συγκυβέρνηση με τον ΛΑΟΣ, το κόμμα που εκπροσωπούσε τότε την άκρα δεξιά, παρότι δεν συνέτρεχε λόγος κοινοβουλευτικής πλειοψηφίας.

Σε όλες αυτές τις δοκιμασίες και τις αστοχίες, κατορθώσαμε να προτάξουμε την ενότητα.

Το τελευταίο διάστημα, όμως, είμαστε μάρτυρες μιας τεχνητής διαίρεσης χωρίς να υπάρχει ουσιαστική πολιτική διαφορά και διακύβευμα. Γι αυτό θα έπρεπε σήμερα να είμαστε όλοι εδώ.

Να δώσουμε όλοι τη μάχη για να διασφάλισουμε το παρόν και το μέλλον της Παράταξης. Και αμέσως μετά τις εκλογές να προχωρήσουμε σε ένα ανοιχτό δημοκρατικό συνέδριο για να τα συζητήσουμε όλα. Αυτό προτάσσει η κοινή λογική κι ο σεβασμός στους θεσμούς και την Παράταξη.

Είναι φυσικό η σημερινή πραγματικότητα να μας δημιουργεί στεναχώρια και πικρία. Δεν υπάρχει όμως ούτε απογοήτευση, ούτε ηττοπάθεια.

Η δική μας αυτοπεποίθηση πηγάζει από ένα απλό γεγονός.

Είμαστε αυτοί που δεν τεμαχίσαμε την ιστορία της Παράταξης σε περιόδους ανάλογα με την προσωπική μας διαδρομή.

Είμαστε αυτοί που δεν βάλαμε τα πρόσωπα πάνω από τις ιδέες, τις αξίες και της αρχές του Πανελλήνιου Σοσιαλιστικού Κινήματος.

Εμείς ξέρουμε γιατί είμαστε εδώ.

Γιατί ο παραταξιακός πατριωτισμός, όπως τον αισθάνονται, τα μέλη του ΠΑΣΟΚ, δεν χωράει διακρίσεις ανάμεσα σε παπανδρεϊκούς, σε βενιζελικούς και σε σημιτικούς.

Ως γραμματέας, θέλω να πω ότι τιμώ διπλά τους υποψηφίους μας, τους συντρόφους και τις συντρόφισσες που στελεχώνουν τα ψηφοδέλτιά μας. Όλοι τους αποδεικνύουν ότι διαθέτουν μέγιστο βαθμό παραταξιακής συνείδησης. Στρατεύονται για να κρατήσουν ζωντανές τις ιδέες της Παράταξης και όχι για να καταλάβουν οφίτσια.

Είμαστε περήφανοι γι αυτούς. Ιδιαίτερα όταν δίπλα τους περισσεύουν τα παζάρια χωρίς αρχές, με φόντο τους προσωπικούς υπολογισμούς και τα μικροπολιτικά οφέλη.

Σύντροφοι και συντρόφισσες,

Το πολιτικό κλίμα γύρω μας είναι όντως νοσηρό.

Πολιτευτές υψώνουν σημαία ευκαιρίας προσπαθώντας να εξασφαλίσουν μια βουλευτική έδρα.

Κόμματα επιδίδονται σε ποδοσφαιρικού τύπου μετεγγραφές αδιαφορώντας για τη συνέπεια των ιδεών, των λόγων και των πράξεων.

Οι πολίτες παρακολουθούν με αποστροφή τον ευτελισμό της πολιτικής διαδικασίας που

βυθίζεται σε έναν ωκεανό πολιτικού τυχοδιωκτισμού.

Σε ό, τι μας αφορά, η ρήξη μας με αυτές τις πρακτικές είναι απόλυτη και αδιαπραγμάτευτη.

Η παράταξη δεν μπορεί να στεριώσει ξανά στην καρδιά των ψηφοφόρων με τους πρωταγωνιστές του πελατειακού κράτους, που για μια καρέκλα αλλάζουν απόφαση και θέση ανά πάσα ώρα και στιγμή.

Χρειαζόμαστε ένα νέο κώδικα αξιών.

Η ανανέωση στο επίπεδο των προσώπων δεν είναι από μόνη της αρκετή για να σηματοδοτήσει την αλλαγή. Πρέπει να συνοδεύεται από ανανέωση στο επίπεδο του πολιτικού ήθους και της πολιτικής πράξης.

Έχουμε διδαχθεί από το παρελθόν μας .Μπορούμε να εγγυηθούμε ότι το πολιτικό ήθος δεν θα συντριβεί στις μυλόπετρες του κομματικού ανταγωνισμού. Δεν θα γίνει το θύμα μίας τυφλής σύγκρουσης ανάμεσα στη Νέα Δημοκρατία και τον ΣΥΡΙΖΑ. Ανάμεσα σ’αυτούς που τροφοδοτούν μία επικίνδυνη ένταση και πόλωση που φτάνει στα όρια του οπαδισμού, που δεν δίνει περιθώριο να συζητηθούν στην προεκλογική περίοδο τα πραγματικά προβλήματα που έχει να αντιμετωπίσει η χώρα την επόμενη μέρα.

Τι θα γίνει με το δημόσιο χρέος και τη συμφωνία που πρέπει να επιτευχθεί με τους εταίρους μας;

Τι θα γίνει με το ζήτημα της ανεργίας και πως θα εκμεταλλευτούμε τα νέα αναπτυξιακά εργαλεία που δημιουργεί η Ευρωπαϊκή Ένωση προς όφελος της χώρας;

Ποιος είναι ο γεωστρατηγικός ρόλος της Ελλάδας την ώρα που αυξάνονται συνεχώς οι εντάσεις στη Μέση Ανατολή, τη Βόρεια Αφρική, την Ανατολική Ευρώπη και ενώ παράλληλα η Τουρκία απομακρύνεται από τον ευρωπαϊκό προσανατολισμό της;

Αλλά βέβαια όλα αυτά είναι πολύ μικρά μπροστά στην είδηση για το ποιος θα είναι ο επόμενος «Πίου» που θα φέρει ο πρόεδρος κατά τη χειμερινή μεταγραφική περίοδο.

Σύντροφοι και συντρόφισσες,

Το ΠΑΣΟΚ ανέλαβε ένα δύσκολο έργο μετά τις εκλογές του 2012.

Σήμερα μπορούμε να πούμε ότι είμαστε κοντά στο να δικαιωθούν οι θέσεις και οι πολιτικές μας επιλογές.

Κι αυτό φαίνεται από το γεγονός ότι ο κύριος Τσίπρας έχει πάρει κατά πόδας τον δρόμο που ακολούθησε ο Σαμαράς με μόνο βέβαια αντάλλαγμα την εναλλαγή στην εξουσία.

Είναι γεγονός ότι έχουμε διανύσει μεγάλη απόσταση στη διετία που μεσολάβησε. Όμως, παρά τα σημαντικά βήματα, η κρίση δεν έχει τελειώσει. Και η έξοδος από αυτήν δεν είναι μονόδρομος, που αποκλείει πισωγυρίσματα και διολισθήσεις. Σε αυτήν την καμπή είναι αναγκαίο να προτάξουμε το στόχο της εθνικής διαπραγμάτευσης, με αποφασιστικότητα και υπευθυνότητα. Πρόταση που κάναμε και το 2012.

Ο δρόμος που ανοίγεται μπροστά μας δεν είναι χωρίς δυσκολίες, όσο και αν οι θιασώτες του λαϊκισμού θέλουν να τις αποσιωπούν και να τις υποβαθμίζουν. Εμείς δεν θέλουμε να παραπλανήσουμε το λαό λέγοντας μισές αλήθειες. Άλλωστε, όλοι μας θα κριθούμε σύντομα για όσα είπαμε και για όσα δεν είπαμε.

Η Ελλάδα έχει να αντιμετωπίσει μια Ευρωπαϊκή Ένωση που τελεί υπό συντηρητική ηγεμονία. Μία Ευρώπη στην οποία κυριαρχούν ιδεολογικά οι νεοφιλελεύθερες επιταγές της λιτότητας. Έχει να αντιμετωπίσει μια Ευρώπη όπου η όξυνση των εθνικισμών και η άνοδος της άκρας δεξιάς στέκει εμπόδιο στην ανάπτυξη της κοινοτικής αλληλεγγύης. Και υψώνει ταυτόχρονα διαχωριστικές γραμμές μεταξύ του Ευρωπαϊκού Βορρά και του Ευρωπαϊκού Νότου.

Οι λύσεις όμως δεν θα προέλθουν ούτε από την εθνική περιχαράκωση ούτε από τη ρήξη με την Ευρώπη. Οι λύσεις είναι εντός της Ευρώπης στο πλαίσιο μιας προοδευτικής συμμαχίας. Η εθνική απομόνωση σε ένα τόσο ρευστό γεωπολιτικό περιβάλλον, όπως το σημερινό, μόνο κινδύνους εγκυμονεί για το λαό μας.

Αντίθετα, ο κοινός αγώνας, η συνεργασία των Ευρωπαϊκών προοδευτικών δυνάμεων μπορεί να αποτελέσει το αντίβαρο ενάντια στη μισαλλοδοξία και τον εθνικισμό. 

Ποιες είναι όμως σήμερα οι πολιτικές δυνάμεις που μπορούν να χτίσουν τέτοιες συμμαχίες και να διεκδικήσουν την αλλαγή πολιτικής στην Ευρώπη;

Ποιες δυνάμεις θα στρέψουν το Ευρωπαϊκό άρμα, προς το στόχο της ειρήνης, της κοινωνικής δικαιοσύνης και της ευημερίας;

Από τη μία η Νέα Δημοκρατία υποτίθεται ότι επιχειρεί άνοιγμα στο Κέντρο επιλέγοντας την επικοινωνιακή τακτική των μετεγγραφών. Όμως, οι θέσεις της παραμένουν βαθιά συντηρητικές. Ο Αντώνης Σαμαράς δε δίστασε να χρησιμοποιήσει ακόμη και όσα αποκρουστικά συνέβησαν στη Γαλλία για να προωθήσει την ατζέντα της απανθρωπιάς που βασίζεται στο φόβο και την ανασφάλεια ταυτίζοντας επί της ουσίας το θέμα της ιθαγένειας με την τρομοκρατία. Με το βλέμμα μόνιμα στραμμένο στην κάλπη, επιχείρησε να εμφανίσει ένα πρόωρο success story.

Αυτό που τελικά κατάφερε ήταν να υπονομεύσει τα πραγματικά επιτεύγματα της ελληνικής οικονομίας, να βάλει σε κίνδυνο τις θυσίες του ελληνικού λαού και την αξιοπιστία της χώρας. Οι ίδιες εμμονές, τον οδήγησαν στη δημιουργία διαύλων επικοινωνίας με την Ακροδεξιά. 

Από την άλλη πλευρά, η Αξιωματική Αντιπολίτευση δεν κατορθώνει να ισορροπήσει ανάμεσα στον ανεδαφικό αφήγημα για εσωτερική κατανάλωση και την ανάγκη να εμφανιστεί ως αξιόπιστη πολιτική λύση.

Τα στελέχη της τριγυρνούν στις πολιτικές και οικονομικές αυλές της Ευρώπης, μόνο και μόνο για να δώσουν διαπιστευτήρια ότι τελικά δεν πίστευαν και τόσο πολύ όλα αυτά που έλεγαν τα τελευταία χρόνια, αφήνοντας να εννοηθεί επί της ουσίας πως και στο κάτω κάτω τάξανε και κάτι πολύ παραπάνω για να πάρουνε την εξουσία, όπως άλλωστε έκανε ο κύριος Σαμαράς για να γίνει πρωθυπουργός.

Χρειάστηκαν πέντε ολόκληρα χρόνια θυσιών του ελληνικού λαού για να πειστεί ο κύριος Τσίπρας εκ του ασφαλούς ότι τελικά το ευρώ είναι φετίχ. Ας δούμε μετεκλογικά αν μπορεί να πείσει και το κόμμα του. Οφείλει τώρα να ξεκαθαρίσει δημοσίως ότι ο λαός στις 25 Ιανουαρίου αποφασίζει για όλα. Και για την κυβέρνηση και για την ευρωπαϊκή προοπτική της χώρας και ότι δεν υπάρχει περιθώριο για άλλα παιχνίδια. Τα πληρώσαμε ακριβά. Οφείλει να ξεκαθαρίσει ότι ο ίδιος δεν έχει κρυφή στρατηγική για να στρίψει δια του δημοψηφίσματος.

Όσο για τους νεόκοπους διεκδικητές του Κέντρου, στην πραγματικότητα επιχειρούν να υποκαταστήσουν την πολιτική με την επικοινωνία γυρνώντας την Ελλάδα με ποδήλατα και γκλίτσες. Είναι αυτοί που μας καλούν να γίνουμε όλοι λωτοφάγοι, ξεχνώντας τα συνθήματά τους πριν μερικούς μήνες όταν έλεγαν «πολιτική χωρίς πολιτικούς», για «πολιτική χωρίς κομματικό και κρατικό παρελθόν». Και σήμερα δεν διστάζουν να ενσωματώσουν παλιά στελέχη από τη ΔΗΜΑΡ, από τη Δράση, από το ΠΑΣΟΚ και τη Νέα Δημοκρατία. Στελέχη που διατέλεσαν σε κομματικές και κρατικές θέσεις.

Δεν διστάζουν στις συμμαχίες τους, γιατί απλά θεωρούν ότι για όλους έχει ο μπαχτσές της εξουσίας.

Δεν διστάζουν γιατί πιστεύουν ότι οι ιδέες έχουν μικρότερη αξία από τη δύναμη της εικόνας.

Σύντροφοι και Συντρόφισσες,

Είμαστε εμείς που μέσω των ιδεών μας κάναμε την Ελλάδα μια ανοιχτή και σύγχρονη κοινωνία.

Είμαστε εμείς που πετύχαμε τον εθνικό στόχο ένταξης της Ελλάδας στη Ζώνη του ευρώ.

Είμαστε εμείς που βάλαμε πλάτη για να αποφύγει η χώρα την χρεοκοπία στην οποία οδηγήθηκε από την κυβέρνηση Καραμανλή.

Είμαστε εμείς που υπερασπιστήκαμε την ευρωπαϊκή πορεία της χώρας και ορθώσαμε το ανάστημά μας σε Ευρωπαίους εταίρους που αδιαφορούσαν γι αυτήν.

Τα θετικά αποτελέσματα που έχει πετύχει η πατρίδα μας χρειάσθηκαν τον αγώνα μας, τη συνέπειά μας, τη δική μας επιμονή.

Σε αυτούς λοιπόν που προγράφουν το μέλλον του ΠΑΣΟΚ απαντάμε ότι θα τους διαψεύσουμε.

Σύντροφοι και Συντρόφισσες,

Στέλνουμε από εδώ σήμερα ηχηρό μήνυμα συσπείρωσης και ενότητας.

Με τους υποψήφιους βουλευτές και τα χιλιάδες στελέχη μας σε κάθε πλευρά της Ελλάδας κρατάμε όρθια τη Δημοκρατική Παράταξη.

Όλοι μαζί θα δώσουμε τον κρίσιμο αυτόν αγώνα.

Όλοι μαζί θα κρατήσουμε ψηλά τη σημαία του ΠΑΣΟΚ, τη σημαία που σήκωσε για πρώτη φορά στις 3 Σεπτεμβρίου 1974 ο Ανδρέας Παπανδρέου.

Εμείς ξέραμε γιατί μείναμε εδώ.

Είμαι βέβαιος ότι θα τα καταφέρουμε.

Καλή Δύναμη σε όλους.