Με μέτρα-κοροϊδία επιδιώκουν να φορτώσουν στους εργαζόμενους τη χρεωκοπία της πολυεθνικής ThomasCook.

Κυριακή, 29 Σεπτεμβρίου 2019 

Η «ανάπτυξη» για την οποία μιλούν όλες οι κυβερνήσεις, θα μπορούσε να περιγραφεί μέσα από την πολύχρονη ιστορία του πολυεθνικού κολοσσού ThomasCook που κατέρρευσε, αφήνοντας πίσω του 21.000 άνεργους. Πρόκειται για έναν από τους μεγάλους επιχειρηματικούς ομίλους, τις επενδύσεις των οποίων τόσο ο ΣΥΡΙΖΑ πριν, όσο και η ΝΔ σήμερα, θέλουν να προσελκύσουν, ως «μάνα εξ ουρανού» που θα καλυτερεύσει τη ζωή των εργαζομένων. 

Αυτός ο οικονομικός γίγαντας με ετήσιο τζίρο 13 δισ. ευρώ, με 117 αεροπλάνα κι εκατοντάδες ξενοδοχεία, πουλούσε κάθε χρόνο τουριστικά πακέτα και διακινούσε πάνω από 20 εκατ. τουρίστες. Δεν την έσωσε όμως ούτε το μέγεθός της, ούτε το μεγάλο μερίδιο αγοράς που είχε στην αγορά. 

Η ίδια η φύση αυτού του βάρβαρου συστήματος, που «ξεκοκαλίζει» την ανθρώπινη εργασία, με σκοπό τα κέρδη μιας χούφτας εκμεταλλευτών που σκοτώνονται μεταξύ τους για το ποιος θα κερδίσει περισσότερα, προοιωνίζει και το τέλος του. Μόνο που κάθε επεισόδιο σε αυτόν τον πόλεμο των ανταγωνισμών, έχει μόνιμα θύματα τους εργαζόμενους και τις οικογένειές τους. 

Αυτούς προσπαθεί να εμπαίξει η κυβέρνηση με τα «μέτρα» που ανακοίνωσε, αφού για όσους δουλεύουν σε συνεργαζόμενες με τηνThomasCook επιχειρήσεις μειώνειτα απαιτούμενα ένσημαγια τη χορήγηση επιδόματος ανεργίας από 100 σε 80, ή παρατείνει το επίδομα για ένα ακόμα μήνα, που είναι βέβαιο ότι θα αξιοποιηθεί από τους ξενοδόχους για να απολύσουν τους εργαζομένους μια ώρα αρχύτερα. Ή με την μεγαλύτερη ακόμη κοροϊδία, τη γνωστή επιδότηση των θέσεων εργασίας από τον ΟΑΕΔ, δηλαδή χρήματα των εργαζομένων, στην ουσία εξασφαλίζεται δωρεάν εργατική δύναμη στους εργοδότες, πληρωμένη από τις εισφορές των ίδιων των εργαζομένων. 

Μονά-ζυγά, όλα για τη μεγαλοεργοδοσία, αφού και στην κρίση νομοθέτησε μειώσεις μισθών και δικαιωμάτων, αλλά και στην ανάπτυξη συνεχίζει μπουκώνοντας τα ταμεία της με χρήμα που βγαίνει από την υπερεκμετάλλευση των εργαζομένων και τη φοροληστεία του λαού. 

Να αφήσει η κυβέρνηση το παραμύθι με τα δήθεν «μέτρα» για τους εργαζόμενους, αφού ήδη από τους πρώτους δυο μήνες της έχει δώσει σαφή δείγματα γραφής και κλιμακώνει την επίθεσή της με το πολυνομοσχέδιο που φέρνει σύντομα στη βουλή. 

Εδώ και τώρα να διασφαλίσει ότι κανένας εργαζόμενος, είτε με άμεση σχέση εργασίας σε ξενοδοχειακή μονάδα διαχείρισης της ThomasCook είτε σε ξενοδοχειακή μονάδα-κατάλυμα ή τουριστικό πρακτορείο που έχει πληγεί από την πτώχευση, δεν θα μείνει απλήρωτος ή ανασφάλιστος. 

Να χορηγηθεί επίδομα ανεργίας 600 ευρώ το μήνα, χωρίς όρους και περιορισμούς για όλη τη διάρκεια της ανεργίας σε όλους τους εποχικά εργαζόμενους. 

Να δοθεί έκτακτο βοήθημα 1.000 ευρώ στους εργαζόμενους που μείνουν άνεργοι, είτε απλήρωτοι. 

Να παγώσουν τα δάνεια και οι λογαριασμοί όλων των εργαζομένων που εργάζονται σε επιχειρήσεις που συνεργάζονταν με την πτωχευμένη ThomasCook. 

Η επιτυχία της Απεργίας στις 2 Οκτώβρη και η συνέχεια που πρέπει να δοθεί είναι η καλύτερη απάντηση στα σχέδια κυβέρνησης, εργοδοτών και των ανθρώπων τους μέσα στο συνδικαλιστικό κίνημα. 

Πανελλαδική Γραμματεία ΠΑΜΕ Επισιτισμού Τουρισμού Ξενοδοχείων

Ανοιχτό κάλεσμα των μελών και φίλων του ΜέΡΑ25 στον προσυνεδριακό διάλογο

ΔΕΛΤΙΟΥ ΤΥΠΟΥ 

Θέμα : Ανοιχτό κάλεσμα των μελών και φίλων του ΜέΡΑ25 στον προσυνεδριακό διάλογο 

Η προσωρινή συντονιστική επιτροπή του ΜέΡΑ25 Δωδ/σου συγκροτήθηκε και ξεκινάει άμεσα τον προσυνεδριακό διάλογο καλώντας τα μέλη και τους φίλους της εκλογικής περιφέρειας Δωδ/σου να παραβρεθούν στην πρώτη ανοιχτή συνέλευση των μελών και φίλων του,που θα πραγματοποιηθεί την Κυριακή 6 Οκτωβρίου στις 6μ.μ. στο Ξενοδοχείο SEMIRAMIS στην οδό Ι. Μεταξά 18 Ρόδο,παρουσία του μέλους της πολιτικής γραμματείας και της ΟΕΣΚΕ Κώστα Μπιτσάνη, με θέματα: 

1. Εγγραφή νέων μελών με την έναρξη της συνέλευσης. 

2. Πρόσκληση εκδήλωσης ενδιαφέροντος μελών, για επιτροπές της εκλογικής περιφέρειας Δωδ/σου. 

3. Οργάνωση της Εκστρατείας Εγγραφής Νέων Μελών. 

4. Ιεράρχηση των σημαντικότερων θεμάτων του Προσυνεδριακού Διαλόγου. 

5. Ιεράρχηση των σημαντικότερων θεμάτων της Εκλογικής Περιφέρειας. 

Στόχος όλων μας είναι η καλύτερη και αποτελεσματικότερη πορεία προς το 1ο Διαβουλευτικό Συνέδριο του ΜέΡΑ25. 

Για την ΠΣΕ 

Ο υπεύθυνος επικοινωνίας Αθανάσιος Μπαράκας 

Κάλεσμα για την απεργιακή κινητοποίηση της Τετάρτης 2 Οκτώβρη στις 10:30 π.μ. στην Πλατεία Κύπρου

ΟΛΟΙ ΣΤΗΝ ΑΠΕΡΓΙΑΚΗ ΚΙΝΗΤΟΠΟΙΗΣΗ 2 ΟΚΤΩΒΡΗ 

10.30 ΠΛΑΤΕΙΑ ΚΥΠΡΟΥ 

Χαιρετίζουμε τους απεργούς που συμμετείχαν στην απεργία της 24ης Σεπτεμβρίου και στις απεργιακές συγκεντρώσεις που έγιναν σε όλες τις πόλεις της χώρας, κόντρα στο πολυνομοσχέδιο έκτρωμα της κυβέρνησης, της εργοδοτικής τρομοκρατίας και του εργοδοτικού- κυβερνητικού συνδικαλισμού που θέλει να επιβάλλει σιγή νεκροταφείου. 

Η κυβέρνηση της Νέας Δημοκρατίας, βρίσκοντας στρωμένο έδαφος από τον ΣΥΡΙΖΑ, με το πολυνομοσχέδιο έρχεται να ολοκληρώσει τις απαιτήσεις του ΣΕΒ, που δεν πρόλαβε η προηγούμενη κυβέρνηση του ΣΥΡΙΖΑ. Με το πολυνομοσχέδιο αυτό μπαίνει σε εφαρμογή ο «επενδυτικός παράδεισος» για τον οποίο μας μιλάνε. Θα συμπιεστούν παραπέρα ο μισθοί, θα καταργηθεί ότι απέμεινε από τις συλλογικές συμβάσεις, θα περιοριστούν δραστικά οι συνδικαλιστικές ελευθερίες, θα μπουν ισχυρά εμπόδια στο δικαίωμα της απεργίας. 

Η ανάπτυξη τους προϋποθέτει παραπέρα τσάκισμα εργατικών-λαϊκών δικαιωμάτων. 

Την « κανονικότητα» αυτή τη ζούμε και μέσα στα σχολεία. Και στην εκπαίδευση η κυβέρνηση βρήκε στρωμένο έδαφος από τον ΣΥΡΙΖΑ. Άλλωστε μαζί ψήφισαν και εφαρμόζουν το 3ο Μνημόνιο για την Παιδεία, τις κατευθύνσεις του ΟΟΣΑ και της ΕΕ για το «σχολείο της αγοράς». 

Συγκεκριμένα: 

· Συνεχίζεται το καθεστώς της ανακύκλωσης της ανεργίας με την πρόσληψη αναπληρωτών αντί για μόνιμους διορισμούς. Συνεχίζουν να υπάρχουν σοβαρά κενά και ελλείψεις σε εκπαιδευτικούς. Και στην περιοχή μας τα κενά είναι πάνω από 160 μετά και τη δεύτερη φάση προσλήψεων. 

· Συνεχίζεται η κοροϊδία με τη Δίχρονη Προσχολική Αγωγή χωρίς δαπάνη για το Δημόσιο, κάτι το οποίο σημαίνει πως αφενός δεν υλοποιείται παντού αλλά και εκεί που υλοποιείται τα προβλήματα είναι εκρηκτικά. Προνήπια είναι στριμωγμένα μέσα σε ακατάλληλες αίθουσες χωρίς τις στοιχειώδεις συνθήκες ασφάλειας και υγιεινής. Όπως και στην Ρόδο, χαρακτηριστικό παράδειγμα, μεγάλος αριθμός νηπίων αναγκάζονται να «περιμένουν» τη σειρά τους για τουαλέτα, αφού είναι μόνο μία για τα κορίτσια και μία για αγόρια, χωρίς εκπαιδευτικό υλικό κ.α. 

· Δεν έχει αποδοθεί κανένα κονδύλι για ελέγχους των σχολικών κτηρίων παρόλο που η κατάσταση των κτηριακών υποδομών στη μεγάλη πλειοψηφία των σχολείων είναι σε οριακή κατάσταση όπως αποδείχτηκε και με τον πρόσφατο σεισμό της 19η Ιούλη στην Αθήνα. Και στο νησί της Ρόδου έχει να γίνει προσεισμικός έλεγχος πάνω από δέκα χρόνια, τα περισσότερα δε σχολεία είναι χτισμένα πριν από το 1985 με τον παλιό αντισεισμικό κανονισμό. 

· Στα πλαίσια της εμβάθυνσης των Ευρωατλαντικών σχεδιασμών και ιδιαίτερα εν όψη της υπογραφής της λεγόμενης «Συμφωνίας Αμοιβαίας Αμυντικής Συνεργασίας» Ελλάδας – ΗΠΑ που αφορά την παραμονή και επέκταση των βάσεων (και όχι μόνο), η κυβέρνηση της Ν.Δ., συνεχίζοντας στο δρόμο του ΣΥΡΙΖΑ, προχωρά σε συνέργειες της Πρεσβείας και του ΥΠ.ΕΞ. των ΗΠΑ και το Ελληνικό Υπουργείο Παιδείας (βλ. πρόγραμμα flex) με σκοπό τον εξωραϊσμό στη συνείδηση της νεολαίας του πολέμου, των ιμπεριαλιστικών επεμβάσεων, της σφαγής και του ξεριζωμού των λαών για τα κέρδη των λίγων. Η προσπάθεια αυτή πρέπει να βρει τείχος από τον κόσμο της εκπαίδευσης. 

Και μέσα σε αυτό τον κυκεώνα, το Δ.Σ του συλλόγου αντί να φροντίσει για την ενημέρωση, τον συντονισμό, την οργάνωση του αγώνα των συναδέλφων, όπως θα έπρεπε, «λάμπει διά της απουσίας του»!!! Εδώ και τρεις μήνες, μετά από τις εκλογές του Ιουνίου έχει συνεδριάσει μία μόνο φορά κι αυτή με μόνο θέμα τη συγκρότησή του! Είναι φανερό ότι η πλειοψηφία του Δ.Σ. οι παρατάξεις ΔΑΚΕ και ΔΗΣΥ, με τη στάση τους, με την αδράνεια, βάζουν εμπόδια στην οποιαδήποτε προσπάθεια οργάνωσης και αντίστασης του κινήματος. Θεωρούν ότι κάνουν το καθήκον τους βγάζοντας μια ανακοίνωση της τελευταίας στιγμής για να καλέσουν τυπικά στην απεργία! Και αυτό γιατί έχουν κάνει την επιλογή τους. συμφωνούν με την αντιλαϊκή πολιτική της κυβέρνησης, της ΕΕ, του ΟΟΣΑ! 

Παλεύουμε για: 

· Μόνιμη και σταθερή δουλειά με δικαιώματα, μονιμοποίηση όλων των αναπληρωτών (περισσότεροι από 33.000) που δουλεύουν στην εκπαίδευση τα τελευταία χρόνια. 

· Χρηματοδότηση των σχολείων, σύγχρονες υποδομές με κρατική ευθύνη. Αντισεισμική, αντιπυρική, αντιπλημμυρική θωράκιση. 

· Ουσιαστική εφαρμογή της Δίχρονης Π.Α. με εξασφάλιση των αναγκαίων κτηριακών αναγκών και των αντικειμενικά αυξημένων αναγκαίων μόνιμων διορισμών Νηπιαγωγών και βοηθητικού προσωπικού. 

· Στήριξη της Ειδικής Αγωγής και Εκπαίδευσης. 

· Αποκλειστικά Δημόσια και Δωρεάν Εκπαίδευση, με κατάργηση κάθε επιχειρηματικής δράσης. Επανίδρυση σχολείων που καταργήθηκαν ή συγχωνεύθηκαν. 

· Ανάκτηση όλων των μισθολογικών απωλειών των τελευταίων ετών. Επαναφορά 13ου και 14ου μισθού. Αποκατάσταση των κύριων και επικουρικών συντάξεων. 

· Καμία εμπλοκή της χώρας μας στους ιμπεριαλιστικούς σχεδιασμούς. 

· Εκφράζουμε την αλληλεγγύη μας και τη συμπαράστασή μας στους ξενοδοχοϋπάλληλους που μετά την πτώχευση του τουριστικού κολοσσού «Thomas Cook» και των θυγατρικών του, θα οδηγήσει πολλούς στην ανεργία και έμμεσα δεκάδες χιλιάδες θα κληθούν να πληρώσουν τα σπασμένα. 

Να μην τολμήσει η κυβέρνηση να φορτώσει τη χασούρα των μεγαλοξενοδόχων στους εργαζόμενους. Απαιτούμε εδώ και τώρα να παρθούν όλα τα απαραίτητα μέτρα για τη διασφάλιση των εργασιακών και ασφαλιστικών δικαιωμάτων των εργαζομένων. 

ΣΥΜΜΕΤΕΧΟΥΜΕ ΣΤΗΝ ΑΠΕΡΓΙΑΚΗ ΚΙΝΗΤΟΠΟΙΗΣΗ 2 ΟΚΤΩΒΡΗ!!! 

10.30. ΠΛΑΤΕΙΑ ΚΥΠΡΟΥ 

Συνέντευξη με τον κ. Γ. Κοντογιώργη, καθηγητή Πολιτικής Επιστήμης και πρώην πρύτανη του Παντείου Πανεπιστημίου.

ΔΡΟΜΟΣ ΤΗΣ ΑΡΙΣΤΕΡΑΣ 25/9/2019
Συνέντευξη στον Κώστα Δημητριάδη 

Με ιδιαίτερη ικανοποίηση παρουσιάζουμε συνέντευξη με τον κ. Γ. Κοντογιώργη, καθηγητή Πολιτικής Επιστήμης και πρώην πρύτανη του Παντείου Πανεπιστημίου. Η συζήτηση είχε ως αφετηρία την έκδοση των παραδόσεων που έδωσε ο Ν. Πουλαντζάς στο Πάντειο το 1977 την οποία επιμελήθηκε ο κ. Κοντογιώργης, και την εκτίμηση της σκέψης του Ν. Πουλαντζά μέσα στους σημερινούς εξαιρετικά διαφορετικούς όρους που ορίζουν μια νέα εποχή. Γρήγορα όμως έλαβε πολύ ευρύτερο χαρακτήρα και επικεντρώθηκε στην κοινή διαπίστωση ύπαρξης μιας καθοριστικής κρίσης σε ό,τι αφορά την παραγωγή ενός συστήματος γνώσης επαρκούς για να δώσει λύσεις στα προβλήματα του παρόντος εξεταζόμενα από την οπτική των αναγκών της κοινωνικής χειραφέτησης, και στην αναζήτηση των αιτιών αυτής της κατάστασης. 

Ο Δρόμος στο πλαίσιο της επιδίωξής του να συμβάλει στη συζήτηση των πολλαπλών διαστάσεων που παρουσιάζει το κεντρικής σημασίας πρόβλημα της διερεύνησης των όρων για την κοινωνική χειραφέτηση τόσο σε παγκόσμια κλίμακα όσο και στην ειδικότερη ελληνική εκδοχή του που πρωτίστως μας κινητοποιεί, αισθάνεται την ανάγκη να επισημάνει τον γόνιμο χαρακτήρα του πλαισίου στοχασμού που συνοπτικά παρουσίασε ο κ. Κοντογιώργης ανταποκρινόμενος στα ερωτήματα που του θέσαμε. 

Με ενδιαφέρον είδαμε την έκδοση των μαθημάτων του Νίκου Πουλαντζά στο Πάντειο το 1977 την οποία επιμεληθήκατε. Με δεδομένο το ότι σήμερα η απόσταση που μας χωρίζει από το 1977 είναι πολύ μεγάλη με ιστορικούς όρους (θα λέγαμε ότι ζούμε σε μια πολύ διαφορετική εποχή), ποιες πλευρές του έργου του Πουλαντζά δείχνουν αντοχή στο χρόνο και ποιες θεωρείτε ότι έχουν κλείσει τον κύκλο τους;

Ο Νίκος Πουλαντζάς υπήρξε ένας από τους σημαντικότερους στοχαστές της εποχής του και τα μαθήματα αυτά συμπυκνώνουν το ουσιώδες του έργου του. Τα γεγονός ότι το βιβλίο το συνοδεύει ο ζωντανός λόγος του σε CD προσθέτει μια αρχειακού τύπου μαρτυρία που δίνει άλλη διάσταση στο έργο ενός στοχαστή. Ο Πουλαντζάς συνέβαλε όσο λίγοι στην ανανέωση της μαρξικής σκέψης καθώς προσέθεσε σ’ αυτήν το κεφάλαιο της σχετικής πολυσημίας της ταξικής συγκρότησης και λειτουργίας που ανάγεται σε τελική ανάλυση στη σχετική αυτονομία της πολιτικής. Εισήγαγε δηλαδή το πολιτικό στοιχείο στη μαρξική ανάλυση ως μια αυτόνομη παράμετρο που επηρεάζει τους κοινωνικούς συσχετισμούς. Αν και τότε η παράμετρος αυτή θεωρήθηκε επαναστατική, ο χρόνος που πέρασε από τότε απέδειξε τον περιορισμένο της ορίζοντα. Διαβάζοντας κανείς σήμερα το έργο του έχει την αίσθηση ότι γράφτηκε αιώνες πριν, και όχι στα μέσα της δεκαετίας του 1970. Τούτο δεν οφείλεται προφανώς στον Πουλαντζά ούτε απομειώνει την πρωτοτυπία του με βάση τις δεδομένες παραδοχές της εποχής. Οφείλεται αποκλειστικά στην αδυναμία της νεοτερικής διανόησης να παρακολουθήσει τις εξελίξεις, κυρίως όμως να συλλάβει τον χαρακτήρα της εποχής μας και να διαμορφώσει ένα σύστημα γνώσης ικανό να δώσει απαντήσεις, δηλαδή λύσεις στα προβλήματα του παρόντος. 

«Δεν θα αντιληφθούμε τι συμβαίνει στις ημέρες μας εάν δεν συνειδητοποιήσουμε ότι έχουμε εισέλθει σε μια άλλη φάση που άφησε πίσω της τις συνθήκες που γέννησαν τον Διαφωτισμό» 

Δεν είναι τυχαίο ότι ούτε ένας στοχαστής στον σύγχρονο κόσμο δεν μας λέει ποια είναι η φύση και η φάση την οποία διέρχεται η εποχή μας, πού πηγαίνει εντέλει ο κόσμος. Όλοι στοχάζονται για το σήμερα με τους όρους του 18ου και 19ου αιώνα. Ο Πουλαντζάς δεν μπορούσε να εξαιρεθεί από το αδιέξοδο αυτό. Θα έλεγα μάλιστα ότι ο εγκιβωτισμός αυτός του Πουλαντζά στο σχήμα της προσέγγισης του κόσμου που προέκρινε ο Διαφωτισμός προσέθεσε στη σκέψη του ένα ακόμη αδιέξοδο. Το πολιτικό στοιχείο που εισήγαγε στην προβληματική του περιείχε ως προϋπόθεση μια εξ ορισμού ασύμβατη σύνθεση του οικονομικού σοσιαλισμού με τον πολιτικό φιλελευθερισμό. Το εν λόγω αδιέξοδο δεν του επέτρεψε ποτέ να εξηγήσει πώς το «φιλελεύθερο» πολιτικό σύστημα θα ηδύνατο να οδηγήσει στο σοσιαλισμό τον οποίο διακινούσε στο έργο του. Υπάρχουν ωστόσο ειδικότερα ζητήματα στη σκέψη του τα οποία διατηρούν τη σημασία τους, όπως η διαπίστωσή του –όχι όμως και η αιτιολογία της– ότι η εργατική τάξη δεν μπορεί να αποκτήσει την ιδεολογική ηγεμονία επί της αστικής τάξης, όπως συνέβη με αυτήν έναντι της φεουδαλικής τάξης. Η μεγαλύτερη σημασία του έργου του σήμερα έγκειται ωστόσο στο ότι δύναται κανείς με βάση αυτό να αποτιμήσει τις εξελίξεις στον χώρο της άρχουσας Αριστεράς, και ιδίως τον ασφυκτικό εναγκαλισμό της με την πιο ακραία εκδοχή της διεθνούς των αγορών. 

Στις μέρες μας παρατηρούμε έναν διχασμό ανάμεσα σε δύο μεγάλα μπλοκ: σε εκείνο που ενεργοποιείται από τις εξαιρετικές δυνατότητες του κεφαλαίου να κινείται σε παγκόσμιο διακρατικό επίπεδο (το καθεστώς της λεγόμενης παγκοσμιοποίησης) και έχει υπαγάγει την Αριστερά σε ρόλο θεραπαινίδας των επιδιώξεών του και στο άλλο μπλοκ, το αναγκαστικά ετερογενές, που παίρνει τα μαζικά του χαρακτηριστικά από τη διευρυνόμενη δυσφορία έναντι μιας ολιγαρχίας της διεθνούς των αγορών, δυσφορία και αντίθεση αρθρωμένη στο επίπεδο του έθνους-κράτους. Οι δυσμενείς όροι για τη χειραφέτηση των δυνάμεων της εργασίας που επισημαίνει ο Πουλαντζάς έχουν εκδηλωθεί σε διευρυμένη κλίμακα, ενώ η ασυμμετρία ανάμεσα στις δυνατότητες επιβολής που διαθέτει το κεφάλαιο έναντι της εργασίας επιτρέπουν στο πρώτο να παρουσιάζει τις επιλογές του με την ισχύ φυσικού νόμου. Σε μια τέτοια κατάσταση, προς ποιες κατευθύνσεις θα έπρεπε να αναζητηθούν οι δυνατότητες που θα υποστήριζαν την επιδίωξη της κοινωνικής χειραφέτησης; 

Σπεύδω να πω ότι η ηγεμονία της διεθνούς των αγορών δεν είναι πρωτογενής. Το κεφάλαιο δεν ηγεμονεύει ως κεφάλαιο, αλλά δυνάμει της ιδιοκτησίας του επί του οικονομικού συστήματος και επέκεινα της ομηρίας της πολιτικής. Στις ημέρες μας επικρατεί η αρχή της ενιαίας σκέψης. Μολονότι παριστάμεθα μάρτυρες κοσμογονικών εξελίξεων, προσεγγίζουμε τα πράγματα, και ιδίως το οικονομικό και πολιτικό σύστημα, με απολύτως στατικό τρόπο, ως εάν πρόκειται να παραμείνει ες αεί απαράλλακτο. Έτσι, αντιμετωπίζουμε τους συσχετισμούς στο ασφυκτικό περιβάλλον του παρόντος συστήματος όπου όμως οι προϋποθέσεις μιας ισορροπίας μεταξύ οικονομίας και κοινωνίας έχουν οριστικά ανατραπεί. Στο κλίμα αυτό έχει σημασία να προσεχθεί πώς η διεθνής των αγορών έχει οικοδομήσει επίσης μια χωρίς προηγούμενο ιδεολογική ηγεμονία. Αρκεί να αναφέρω ότι Ακροδεξιά σήμερα δεν θεωρείται η φασιστική Δεξιά, αλλά ο παλαιός φιλελευθερισμός, αυτός που οχυρώθηκε στο σύνορο του κράτους.

Με μια λέξη, δεν θα αντιληφθούμε τι συμβαίνει στις ημέρες μας εάν δεν συνειδητοποιήσουμε ότι έχουμε εισέλθει σε μια άλλη φάση που άφησε πίσω της τις συνθήκες που γέννησαν το Διαφωτισμό. Και συνακόλουθα τις ιδέες του. Τότε το διακύβευμα ήταν η έξοδος από τη φεουδαρχία. Σήμερα η έξοδος από το κράτος-φρούριο της εθνικής αστικής τάξης, με τη συνδρομή της τεχνολογίας της επικοινωνίας και τη χειραφέτηση της οικονομίας. Σε ποιο επίπεδο θα αποκατασταθεί η ισορροπία μεταξύ κοινωνίας και οικονομίας, στο μέτρο μάλιστα που ζούμε σε περιβάλλον κρατοκεντρισμού; Πολλοί πιστεύουν ότι οι δυνάμεις της εργασίας πρέπει να ακολουθήσουν το παράδειγμα της ιδιοκτησίας της οικονομίας και να επιζητήσουν την παγκοσμιοποίησή τους. Η αυταπάτη αυτή έδειξε τα όριά της με την κατάληξη των λεγόμενων κινημάτων τύπου Γένοβας ή Πόρτο Αλέγκρε που διακινούσαν τη διεθνοποίηση της ταξικής πάλης. Στη συνέχεια οι δυνάμεις αυτές εναγκαλίσθηκαν το διατακτικό της διεθνούς των αγορών για την ελεύθερη διακίνηση της εργασίας. Τον σοσιαλιστικό διεθνισμό τον υποκατέστησαν με τον διεθνισμό των αγορών. Οι αγορές με τον τρόπο αυτόν πετυχαίνουν να εκτονώσουν το κοινωνικό πρόβλημα που δημιουργούν στις χώρες του Τρίτου Κόσμου, ενώ μεταφέροντάς το στις χώρες του κέντρου αφενός θέτουν υπό πίεση την πολιτειοτική εργασία μεταβάλλοντάς την από σχέση δημοσίου δικαίου σε εργασία εμπόρευμα και αφετέρου να δημιουργήσουν επικίνδυνες ρηγματώσεις στην πολιτισμική/κοινωνική συνοχή των χωρών αυτών, με απώτερο στόχο την κάμψη κάθε αντίστασης της κοινωνίας στις πολιτικές τους. Οι αγορές γνωρίζουν ότι ο μόνος τρόπος να αναιρεθεί η ηγεμονία τους είναι οι κοινωνίες να ορθώσουν αρραγή αξίωση συμμετοχής την πολιτεία, δηλαδή στη διαδικασία λήψεως των αποφάσεων. Ξέρετε, στον ανθρωποκεντρικό χρόνο συντρέχει ένας αλάνθαστος νόμος: όσο οι κοινωνίες περιέρχονται σε πολιτική αδυναμία επιζητούν μεγαλύτερη συμμετοχή στις υποθέσεις της πολιτείας. Στην εποχή της φεουδαλικής μετάβασης τούτο επιδιώχθηκε με παρένθετο τρόπο, δια της κομματικής νομενκλατούρας. Στη νέα περίοδο στην οποία εισήλθαμε οι κοινωνίες θα επιδιώξουν την άμεση συμμετοχή τους ως εταίροι στην πολιτεία. Η νέα αυτή πραγματικότητα αναγγέλλει τη μετάβαση από την κληρονομική ή αιρετή μοναρχία που χαρακτηρίζει την πρώιμη ανθρωποκεντρική φάση που διάγει η εποχή μας στην αντιπροσώπευση και, επέκεινα, στη δημοκρατία. Έτσι, στο μέτρο που η κοινωνία της εργασίας συγκροτεί την πλειοψηφία, θα μεταβληθεί αναπόφευκτα σε κύρια δύναμη της πολιτείας. 

Κατά τι διαφέρει η συλλογιστική σας από εκείνη του Μαρξ που εξήγγειλε την κατάκτηση της εξουσίας από το προλεταριάτο; 

«Είναι επείγον η ελληνική κοινωνία να ανακτήσει την ιστορία της, να εμπνευσθεί από την ανθρωποκεντρική (οικουμενική και δημοκρατική) ιδιοσυστασία της και να πραγματοποιήσει ένα ελάχιστο άλμα προς τα εμπρός» 

Ο Μαρξ και οι μαρξιστές εννοούσαν μ’ αυτό την κατάκτηση της εξουσίας από το κόμμα της εργατικής τάξης, όχι από την ίδια την κοινωνία. Η διαφορά είναι κολοσσιαία. Είδαν την κοινωνική σχέση να εξελίσσεται στο πεδίο των συσχετισμών, θεωρώντας ότι το οικονομικό και το πολιτικό σύστημα ήταν δεδομένο και ανεξέλικτο. Εξού και η προσοχή τους εστιάσθηκε στο ζήτημα του ανήκειν της ιδιοκτησίας της οικονομίας κατά κύριο λόγο στον ιδιώτη ή στο κράτος. Από τον συλλογισμό αυτόν απουσίαζε/απουσιάζει η κοινωνία ως συλλογικό υποκείμενο τόσο από το σύστημα της οικονομίας όσο και από το πολιτικό σύστημα. Το κράτος έτσι ήταν το παν: ενσάρκωνε το πολιτικό σύστημα δίκην φυσικού φαινομένου, την οικονομία, τη διοίκηση, τη δικαιοσύνη, τον στρατό, την αστυνομία. Το κράτος αυτό απέληξε να είναι το κόμμα. Αυτή όμως η εξέλιξη αποτελεί την επιτομή του ολοκληρωτισμού. Ο Μαρξ και οι μαρξιστές μέχρι σήμερα δεν έχουν αντιληφθεί ότι στο ζήτημα της σχέσης κοινωνίας και οικονομίας, κοινωνίας και πολιτικής, ομοιάζουν σε όλα με τον φιλελευθερισμό ως μια σταγόνα νερού, με την εξαίρεση του διακυβεύματος της ιδιοκτησίας της οικονομίας. Το επισημαίνω αυτό, διότι και η διελκυστίνδα του μονοκομματισμού ή του πολυκομματισμού, παρόλη την σημασία της σε ένα άλλο επίπεδο, δεν μεταβάλλει τη σχέση αυτή. Η κοινωνία κατέχει σε κάθε περίπτωση θέση ιδιώτη, όχι εταίρου του όποιου συστήματος. Έτσι, από τη στιγμή που εξέλιπε και το δίλημμα ιδιωτική ή κρατική ιδιοκτησία της οικονομίας, η Αριστερά αναζήτησε καταφύγιο σε ρόλο θεραπαινίδας της πιο ακραίας εκδοχής της διεθνούς των αγορών. Κατά τούτο έχει ενδιαφέρον να προσεχθεί ότι στις ημέρες μας η Αριστερά υπεραμύνεται του συστήματος της οικονομικής και πολιτικής ολιγαρχίας που οικοδόμησε ο Διαφωτισμός, και μάλιστα του δημοκρατικού του χαρακτήρα, με πάθος. Είναι επίσης αυτή που πρωτοστατεί στη διακίνηση της ιδέας ότι η Ακροδεξιά ταυτίζεται με το διακύβευμα του εθνικού φιλελευθερισμού που έχει ως βάση το περίκλειστο κράτος, νομιμοποιώντας με τον τρόπο αυτόν τη σύμπλευσή της με το δόγμα της διεθνούς των αγορών.

Η παραδοχή αυτή για τον στατικό χαρακτήρα του οικονομικού και του πολιτικού συστήματος οδήγησε τον Μαρξ και τους μαρξιστές στην πρόταξη της ταξικής πάλης και, επέκεινα, της κατάργησης των τάξεων που θα επέφερε η κρατικοποίηση της οικονομικής ιδιοκτησίας ως μοναδική λύση για την ηγεμονία του προλεταριάτου. Στην ίδια παραδοχή οφείλεται και η μονοσήμαντη αντίληψη ότι η μεν οικονομία είναι η υποδομή, το δε κράτος το εποικοδόμημα. Πρόκειται για δύο κρίσιμης σημασίας λάθη που οφείλονται στο έλλειμμα γνωσιολογίας που διακρίνει τη νεοτερικότητα και προφανώς τη μαρξιστική σκέψη. Διότι διαφορετικά θα γνώριζαν ότι το πολιτικό σύστημα δεν είναι φύσει κτήμα του κράτους, αλλά αποτελεί κτήμα αυτού μόνον στο βρεφικό ανθρωποκεντρικό στάδιο των κοινωνιών. Το πολιτικό αυτό σύστημα στην τυπολογία της πολιτικής ακολουθούν η αντιπροσώπευση και η δημοκρατία στις οποίες την πολιτεία την ενδύεται εν μέρει ή εν όλω η εν δήμω συγκροτημένη κοινωνία. Ώστε διά της ενσάρκωσης της πολιτείας από την κοινωνία των πολιτών η κοινωνία της εργασίας αποκτά την πολιτική ηγεμονία και συνακόλουθα την οικονομική ηγεμονία. Τούτο δε χωρίς την κατάργηση των τάξεων ή την περιέλευση της ιδιοκτησίας στο όποιο κράτος. Η πολιτική έτσι μεταβάλλεται σε υποδομή και η οικονομία σε εποικοδόμημα. Η διαπίστωση αυτή δεν αναιρεί την καταστατική σημασία της νομισματικής οικονομίας στο ανθρωποκεντρικό γίγνεσθαι. 

Επισημαίνετε στα Προλεγόμενα της έκδοσης το γεγονός ότι για την Αριστερά μέχρι και τις μέρες μας «η κοινωνία ως όλον και η εργατική τάξη ειδικότερα γίνονται αντιληπτές ως διανοητικά, ιδεολογικά και πολιτικά αχειράφετες». Σε αυτό το έδαφος είναι εμφανές ότι μια ολόκληρη θεώρηση γύρω από το ζήτημα της ενιαιοποίησης της βούλησης έχει ανέκκλητα χρεοκοπήσει. Όμως μπροστά στο πρόβλημα της ενιαίας βούλησης που παραμένει, και μάλιστα σε ένα τοπίο που χαρακτηρίζεται ταυτόχρονα από τη γενικευμένη αύξηση των δυνάμεων της μισθωτής εργασίας αλλά και από τον εκρηκτικό τους κατακερματισμό, πώς θεωρείτε ότι θα έπρεπε να προσανατολιστεί κανείς; 

Ο μαρξισμός έχει μια ελιτιστική αντίληψη του ρόλου της ηγεσίας του και μια βεβαιότητα ότι η κοινωνία και προπαντός η εργατική τάξη δεν μπορεί να αποτελέσει αυτόνομο πολιτικό υποκείμενο. Διεκδικεί τον ρόλο του καθοδηγητή και δεν αναγνωρίζει στην κοινωνία τη δυνατότητα να σκέφτεται ή να βουλεύεται. Εν προκειμένω υπάρχει ένα πρόβλημα. Αντιλαμβάνεται, όπως άλλωστε και ο φιλελευθερισμός, δηλαδή το σύνολο της νεοτερικότητας, την κοινωνία ως άθροισμα ατόμων. Αυτό είναι αληθές εάν την προσεγγίσουμε υπό το πρίσμα της ιδιωτείας, όπως στις ημέρες μας, όπου κάθε άτομο διακονεί βασικά την προσωπική του ελευθερία και ένα απλό σώμα κοινωνικοπολιτικών δικαιωμάτων. Είναι προφανές ότι στο πλαίσιο αυτό η κοινωνία δεν συγκροτεί συλλογικότητα, επομένως δεν διαθέτει δυνατότητα να διαμορφώσει ιδίαν βούληση. Εξού και στην παρούσα φάση την κοινωνική βούληση ανέλαβε να διατυπώσει με αυθεντικό τρόπο, μάλιστα δε και ενάντια στην εκπεφρασμένη καθολική εναντίωση της κοινωνίας, το κόμμα. Η αδυναμία αυτή της κοινωνίας να λειτουργήσει ως συλλογικό υποκείμενο δεν είναι εγγενής. Οφείλεται στο γεγονός ότι παραμένει αποκλεισμένη από την πολιτεία και όχι στην (ταξική ή άλλη) πολυσημία της. Όπως κάθε συλλογικό υποκείμενο, η κοινωνία των πολιτών πρέπει να γίνει θεσμός προκειμένου να αποκτήσει βούληση, εν προκειμένω να μεταβληθεί σε εταίρο της πολιτείας. Αυτό το διασφαλίζει η αντιπροσώπευση (όπου η κοινωνία συγκροτημένη σε δήμο οπλίζεται με τις αρμοδιότητες του εντολέα) και η δημοκρατία (όπου η κοινωνία αποκτά την καθολική πολιτική αρμοδιότητα). Στις πολιτείες αυτές η κοινωνία/δήμος ως θεσμημένο συλλογικό υποκείμενο βουλεύεται και αποφασίζει, διαθέτει ιδίαν βούληση. Προφανώς η νεοτερικότητα (και μαζί της η Αριστερά) δεν είναι έτοιμη να αποδεχθεί ότι η κοινωνία μπορεί να γίνει δήμος, να μοιρασθεί έστω μαζί της την πολιτεία. Κάτι τέτοιο θεωρείται αδιανόητο και, σύμφωνα με τη λογική του Διαφωτισμού, ολοκληρωτικό. Παρατηρούμε μάλιστα ότι μπροστά στον κίνδυνο αυτόν διακινείται ήδη η ιδέα ότι η «πλειοψηφία της κοινωνίας» αποτελεί απειλή για τα «δικαιώματα» των ομάδων. Στην πραγματικότητα ομολογείται ότι η απόδοση της πολιτικής ελευθερίας στην κοινωνία απειλεί την ηγεμονία των διάφορων (κοινωνικοοικονομικών και πολιτικών) ολιγαρχικών ομάδων. Η Αριστερά όπως και η Δεξιά, έχοντας ωστόσο υποτιμήσει το διδακτικό μέρος της ιστορίας, αρνούνται να αποδεχθούν ότι έχουμε ήδη εισέλθει στο στάδιο της μετάβασης από την αιρετή ολιγαρχική μοναρχία σε μια προοπτική αντιπροσωπευτικής πολιτείας. Η αντισυμβατική ψήφος που διακινούν οι δυτικές κοινωνίες ήδη εγγράφεται προοπτικά στην κατεύθυνση αυτή. 

«Η κοινωνία των πολιτών πρέπει να γίνει θεσμός προκειμένου να αποκτήσει βούληση, εν προκειμένω να μεταβληθεί σε εταίρο της πολιτείας. Αυτό το διασφαλίζει η αντιπροσώπευση και η δημοκρατία» 

Πώς αντιλαμβάνεστε αυτήν την προσαρτηματική πρόσδεση του μαρξισμού στις πηγές του φιλελευθερισμού; 

Συμπληρωματικά σε όσα είπα θα προσθέσω ένα μόνο παράδειγμα. Γνωρίζουμε ότι ο φιλελευθερισμός διέκρινε την ιστορική εξέλιξη σε τρεις περιόδους: την αρχαιότητα, τον Μεσαίωνα και τη νεοτερικότητα. Ο μαρξισμός με τη σειρά του διακρίνει τη δουλοκτητική κοινωνία (που κατ’ ουσίαν είναι η αρχαιότητα), τη φεουδαρχία (ήτοι τον Μεσαίωνα) και τον καπιταλισμό (που είναι η νεοτερικότητα). Σε κάθε περίπτωση, η τυπολογία αυτή αγνοεί ή μάλλον αποκρύπτει την κοσμοσυστημική γενεαλογία της εξέλιξης που διδάσκει ο ελληνικός ανθρωποκεντρικός κόσμος, η οποία μάλιστα είναι η μόνη ικανή να εμπνεύσει μια γνωσιολογία του κοινωνικού ανθρώπου που να απαντά στα ερωτήματα της επιστήμης: την εννοιολογία, την τυπολογία των φαινομένων και τη βιολογία της κοινωνικής εξέλιξης. Είναι αδιανόητο πόση αυθαιρεσία κρύβει η μαρξιστική τυπολογία της εξέλιξης: θεωρεί τη φεουδαρχία ανώτερο από τη δημοκρατική πόλη στάδιο, χωρίς να συνεκτιμά καν ότι η μεν ήταν πνευματικά πνιγηρή, ενώ η άλλη παρήγαγε έναν ρωμαλέο πνευματικό πολιτισμό. Είδε στον σοσιαλισμό το επόμενο στάδιο του καπιταλισμού, ενώ στην πραγματικότητα ήταν ο εναλλακτικός δρόμος της απόσεισης της φεουδαρχίας στις κοινωνίες που ήσαν σε υστέρηση κ.λπ. Το παράδειγμα αυτό αρκεί για να αντιληφθούμε γιατί ο μαρξισμός αδυνατεί να δώσει απαντήσεις στα ζητήματα της μετάβασης στην οποία εισήλθε ήδη ο κόσμος της εποχής μας, ακόμη και γιατί αδυνατεί να κατανοήσει τις εξελίξεις. Στοχάζεται με τα ιδεολογικά υλικά του 18ου αιώνα, τη στιγμή που ο φιλελευθερισμός παρακολουθεί εκ του σύνεγγυς τις εξελίξεις του συστήματός του. Δεν είναι υπερβολή να πω ότι η άρχουσα Αριστερά ποτέ δεν είχε τόσο λίγα να πει όσα σήμερα. Πράγμα που εξηγεί άλλωστε τη μεταβολή της σε αυθεντική θεραπαινίδα της διεθνούς των αγορών. 

Περνώντας στη δική μας, την ελληνική περίπτωση, και εστιάζοντας σε αυτά τα χρόνια της κρίσης, παρατηρούμε ότι υπήρξε ένα μεγάλο κύμα κοινωνικού ριζοσπαστισμού που άγγιξε καίρια ζητήματα. Παρ’ όλα αυτά, υπήρξε μια χαρακτηριστική αδυναμία συγκρότησης μιας πρότασης διεξόδου, και μια ιδιαίτερη ευκολία να καταλήξει αυτό το ρεύμα ριζοσπαστισμού διά της ανάθεσης στην απόσβεσή του από μια Αριστερά-Κεντροαριστερά. Φαίνεται μάλιστα πως στις ειδικές ελληνικές συνθήκες η Αριστερά-Κεντροαριστερά διαθέτει αυξημένη δυνατότητα τέτοιας χειραγώγησης των ριζοσπαστικών διαθέσεων που προκύπτουν μέσα στην κοινωνία. Ποιοι παράγοντες θεωρείτε ότι εμποδίζουν μια πιο χειραφετητική εξέλιξη και τη δυνατότητα συγκρότησης των προϋποθέσεων για μια πολιτική διεξόδου; 

Για να γίνει κατανοητό το σημερινό ελληνικό πρόβλημα πρέπει να συγκρατήσουμε τρεις χρονολογίες: 1204, 1453, 1821. Αντιπροσωπεύουν ισάριθμα στάδια που σηματοδοτούν τη συντριπτική ήττα του ελληνικού δρόμου προς τη νεοτερικότητα για τον κόσμο όλον. Όμως το 1821 θα σημάνει το τέλος του ελληνισμού ως έθνους κοσμοσυστήματος. Στη φάση της οικουμενικής ολοκλήρωσης με θεμελιώδη κοινωνία την πόλη/κοινό την οποία βίωνε ακόμη ο ελληνικός κόσμος της Τουρκοκρατίας, και μάλιστα παρά τις στρεβλώσεις της οθωμανικής δεσποτείας, η δημοκρατική αρχή κάλυπτε τόσο το οικονομικό όσο και το πολιτικό σύστημα. Η θεσμική πρόσδεση της ελλαδικής κοινωνίας στο άρμα της ευρωπαϊκής απολυταρχίας και στη συνέχεια της αιρετής μοναρχίας δημιούργησε σε όλα τα επίπεδα μια ασφυκτική κατάσταση, ένα είδος εσωτερικής πολιτικής κατοχής ανάλογης με εκείνη της οθωμανικής δεσποτείας.

Εν ολίγοις, εάν η ελληνική κοινωνία δεν αποτινάξει τα δεσμά αυτού του αναντίστοιχου προς την κληρονομημένη ανθρωποκεντρική της ανάπτυξη πολιτειακού μορφώματος, είναι προδιαγεγραμμένο να συνεχίσει να φθίνει μέχρις ότου εκλείψει έως το τέλος αυτού του αιώνα. Όντως, η κομματοκρατία που έχει επιβληθεί και διαχειρίζεται το δυναστικό κράτος δίκην ιδιοκτήτη, αφού συνέβαλε δραστικά στην εξαφάνιση του μείζονα ελληνισμού, καταγίνεται συστηματικά με τη συρρίκνωση και του ελλαδικού ελληνισμού. Για να μην συμβεί αυτό, είναι επείγον η ελληνική κοινωνία να ανακτήσει την ιστορία της, να εμπνευσθεί από την ανθρωποκεντρική (οικουμενική και δημοκρατική) ιδιοσυστασία της και να πραγματοποιήσει ένα ελάχιστο άλμα προς τα εμπρός. Το πρόβλημα της νεοελληνικής κοινωνίας σήμερα είναι βαθιά πολιτικό. Να οδηγηθεί στην εναρμόνιση του σύνολου κράτους με το συμφέρον της κοινωνικής συλλογικότητας. Με μια λέξη, να επιβάλει τη μεθάρμοση πολιτείας. Από την αιρετή μοναρχία να εισέλθει στη φάση της κατ’ ελάχιστον αντιπροσωπευτικής πολιτείας. Αν η εξέλιξη αυτή για τον σύγχρονο κόσμο εγγράφεται στη λογική της μετάβασης στον επόμενο ανθρωποκεντρικό χρόνο, για την ελληνική κοινωνία είναι όρος επιβίωσης. 

ΕΠΑΝΑΣΤΑΣΗ ΣΤΟ ΠΕΔΙΟ ΤΩΝ ΕΝΝΟΙΩΝ 

Μέσα στις σημερινές έντονα μεταβατικές συνθήκες σε παγκόσμια κλίμακα, σε ποια κατεύθυνση κατά τη γνώμη σας θα έπρεπε να αναζητηθούν οι δυνατότητες για την υποστήριξη της επιδίωξης της κοινωνικής χειραφέτησης; 

Εάν αποδεχθούμε την υπόθεση ότι η αποκατάσταση των συσχετισμών και η επιστροφή στη θεραπεία ενός ελάχιστου κοινού συμφέροντος διέρχεται από τη μεταβολή της πολιτείας, πρώτη πράξη για τις δυνάμεις της προόδου οφείλει να είναι μια επανάσταση στο πεδίο των εννοιών. Να απογαλακτισθούμε από τις ιδεολογικές δουλείες του Διαφωτισμού ο οποίος διέπραξε δυο μεγάλες ρήξεις: με την κοσμοϊστορία, προκειμένου να τοποθετηθεί η Δύση αντί του Βυζαντίου ως ο αναγκαίος κόμβος από την αρχαιότητα στη νεοτερικότητα και με τις έννοιες τις οποίες αποκένωσε από το πραγματικό τους περιεχόμενο για να τις αναγομώσει με το περιεχόμενο των αξιών και του συστήματος της εποχής της. Κατάφερε έτσι να ορίσει τη βιούμενη αιρετή μοναρχία ως την πεμπτουσία της δημοκρατίας, να μας πείσει ότι είναι εφικτό το θαύμα της συγκέντρωσης τριών ασυμβάτων μεταξύ τους πολιτειών (της μοναρχίας, της αντιπροσώπευσης και της δημοκρατίας) στο ίδιο σύστημα, να αναγορεύσει την ατομική ελευθερία ως ανώτερη της καθολικής ελευθερίας και πλήθος άλλων. Συγχρόνως απέκρυψε το έγκλημα της κατάλυσης του ελληνικού δρόμου προς τη νεοτερικότητα που ξεκίνησε στο Βυζάντιο για να εμφανίσει την επανεκκίνηση της ανθρωποκεντρικής νεοτερικότητας που η ίδια διακινούσε από μηδενική αφετηρία ως ιστορική νομοτέλεια. Το «επίτευγμα» αυτό εξηγεί τη βίαιη αντίδραση με την οποία αντιμετωπίζει ιδίως η αριστερή διανόηση την ελληνική συνέχεια. Στο κλίμα αυτό το διακύβευμα της ελληνικής κοινωνίας τίθεται κατά τρόπο μονοσήμαντο: να ακολουθήσει απομιμητικά το διατακτικό του Διαφωτισμού, να επιλέξει μεταξύ της αιρετής μοναρχίας και του αυταρχισμού. Το δίλημμα αυτό, που ανάγεται στη συντριπτική ήττα που γνώρισε ο ελληνισμός στην Επανάσταση και στη βίαιη αποκοπή του από τις δημοκρατικές του ρίζες που βίωνε αδιατάρακτα, παρά τις κακουχίες του, από την αρχαιότητα έως τον 19ο αιώνα, βρίσκεται στην πηγή της ελληνικής κακοδαιμονίας. Γιατί εάν η Δύση την περίοδο αυτήν αγωνιούσε να απαλλαγεί από τη φεουδαλική δεσποτεία, ο ελληνικός κόσμος με τον εγκιβωτισμό του στο απολυταρχικό κράτος οπισθοδρόμησε στις προσολώνειες απαρχές του. 

ΠΑΜΕ: Για την απόφαση του Δημοτικού Συμβουλίου για στήριξη των μεγαλοξενοδόχων

Στήριξη των μεγαλοξενοδόχων η πρώτη απόφαση του νέου Δημοτικού Συμβουλίου! 

Από την πρώτη ακόμα συνεδρίαση του Δημοτικού Συμβουλίου η νέα Δημοτική Αρχή θέλησε να ξεκαθαρίσει ότι στέκεται εχθρικά απέναντι στις εργατικές – λαϊκές διεκδικήσεις και αγωνίες αλλά και ταυτόχρονα αρωγός των μεγαλοξενοδόχων της περιοχής. Επέδειξε ακαριαία αντανακλαστικά φέρνοντας ως πρώτο θέμα της 1ης συνεδρίασης τα μέτρα ενίσχυσης των ξενοδόχων εξαιτίας της πτώχευσης της Thomas Cook. 

Στη συνεδρίαση ήταν φυσικά καλεσμένη η Ένωση Ξενοδόχων. Όταν όμως ζήτησαν το λόγο εκλεγμένοι συνδικαλιστές του ΠΑΜΕ, ο ένας μάλιστα από ξενοδοχείο της Thomas Cook για να εκφράσουν τη γνώμη τους όπως προβλέπεται από τον ίδιο τον κανονισμό του Δημοτικού Συμβουλίου προσπάθησαν να το απαγορεύσουν. Όταν τελικά το επέτρεψαν αλλά αυτά που άκουγαν δεν τους άρεσαν, διέκοψαν τις ομιλίες φωνάζοντας όρθιοι όλοι μαζί. 

Θλιβερή φιγούρα ο πρόεδρος του Εργατικού Κέντρου που εμφανίστηκε αλαφιασμένος στην αίθουσα για να δηλώσει κι αυτός την ανάγκη να στηριχθούν οι επιχειρήσεις αλλά να…στηριχθούν βέβαια και οι εργαζόμενοι. 

Τα όσα είπαν αντιδήμαρχοι, δημοτικοί σύμβουλοι αλλά και ο ίδιος ο Δήμαρχος, δίνουν σαφές στίγμα. Οι 150.000 έκτακτη χρηματοδότηση που αποφάσισαν να δώσουν από τον προϋπολογισμό του Δήμου για τη δωρεάν διαφήμιση των μεγαλοξενοδόχων, θεωρήθηκαν από το Δήμαρχο ψίχουλα για έναν «εύρωστο» οικονομικά Δήμο όπως ο Δήμος της Ρόδου, αφού όπως είπε ο τουρισμός αποφέρει 990 εκατομμύρια ευρώ στο νησί. 

Ωστόσο αυτό που ξέχασε να πει είναι ότι τα ιλιγγιώδη αυτά ποσά (τα οποία κατά την τράπεζα της Ελλάδος είναι τουλάχιστο τα διπλά), δε μπαίνουν ούτε στα ταμεία του Δήμου, ούτε στο ταμείο των λαϊκών νοικοκυριών της περιοχή μας που το χειμώνα ζούνε όλα μαζί με όσα μπορεί να δώσει ένας μόνο μεγαλοξενοδόχος για να ανακαινίσει τη μονάδα του. 

Αφού λοιπόν δε θεωρήθηκαν αρκετά τα 150.000 ευρώ, η μείωση 15% στους λογαριασμούς της ΔΕΥΑΡ και η απαλλαγή από το τέλος παρεπιδημούντων, ο ίδιος ο Δήμαρχος προανήγγειλε και νέες απαλλαγές το επόμενο διάστημα. 

Προσπάθησαν μάλιστα να παρουσιάσουν τη μείωση στους λογαριασμούς της ΔΕΥΑΡ ως ένα μέτρο που θα αγγίξει και τους εργαζόμενους της περιοχής. Λες και είναι το ίδιο 15% έκπτωση στο λογαριασμό του νερού σε ένα λαϊκό νοικοκυριό και οι εκατοντάδες χιλιάδες ή ακόμα και εκατομμύρια ευρώ που χρωστούν οι μεγαλοξενοδόχοι στη ΔΕΥΑΡ και κάθε τόσο τους χαρίζεται ένα τμήμα με ρυθμίσεις. 

Η ψηφοφορία ήταν επίσης αποκαλυπτική αφού ήταν σχεδόν ομόφωνη, συμπεριλαμβανομένης και της ψήφου του προέδρου του Σωματείου Ξεναγών που είναι δημοτικός σύμβουλος με την παράταξη του Δημάρχου. Οι μόνες δύο αρνητικές ψήφοι ήταν αυτές του Τάκη Πότσου και του Κώστα Τσουρούτη στελεχών του ΠΑΜΕ οι οποίοι είναι και εκλεγμένοι Δημοτικοί Σύμβουλοι με την παράταξη της Λαϊκής Συσπείρωσης. 

Καλούμε τους εργαζόμενους της περιοχής μας να βγάλουν τα συμπεράσματά τους. Να μην εφησυχάζουν, καθώς δημιουργείται κλίμα για να τους φορτώσουν τις συνέπειες της χρεωκοπίας του τουριστικού μονοπωλίου. Να συμπορευτούν με το ΠΑΜΕ που είναι το μοναδικό αποκούμπι για τους εργαζόμενους στην περιοχή. Όλοι στην απεργία την Τετάρτη 2 Οκτώβρη και στη συγκέντρωση στις 10.30 το πρωί στην πλατεία Κύπρου. 

Γραμματεία Ρόδου του ΠΑΜΕ 

28 Σεπτέμβρη 2019

ΠΑΜΕ: Ανακοίνωση για την απεργία στις 2 Οκτώβρη

Ανακοίνωση 

Όλες και όλοι στην ΑΠΕΡΓΙΑ στις 2 Οκτώβρη, και στη συγκέντρωση στην πλατεία Κύπρου , στις 10:30 πμ 

Η συμμετοχή εργαζομένων σε Δημόσιο και Ιδιωτικό τομέα, στην απεργία και τις απεργιακές συγκεντρώσεις σε όλη τη χώρα στις 24 Σεπτέμβρη, έδωσε την κατεύθυνση της συνέχισης και της κλιμάκωσης του αγώνα. Μπορούμε να απαντήσουμε στο πολυνομοσχέδιο της κυβέρνησης με το όπλο μας και την ίδια μορφή πάλης που θέλουν να καταργήσουν, δηλαδή με τα συνδικάτα μας και την απεργία. 

Το πολυνομοσχέδιο με τον ψευδεπίγραφο τίτλο “ανάπτυξη παντού” είναι νομοσχέδιο-σκούπα για τους μισθούς των εργαζομένων και τις συνδικαλιστικές ελευθερίες. Δίνει γη και ύδωρ στους επενδυτές και γκρεμίζει όσα εργατικά-λαϊκά δικαιώματα έμειναν όρθια με σκληρό αγώνα, στην περίοδο της κρίσης, με παράλληλο τσάκισμα στα συνδικαλιστικά δικαιώματα. Είναι φανερή πλέον η επιχείρηση να μπει στο γύψο το συνδικαλιστικό κίνημα, η συλλογική οργάνωση και διεκδίκηση των εργαζομένων. 

Η ανάπτυξη τους γκρεμίζει ότι άφησε όρθιο η κρίση τους! Όλοι στον αγώνα! 

Μετά από 10 χρόνια κρίσης και τριών μνημονίων, που σαν οδοστρωτήρας πέρασαν πάνω από τις ζωές μας και μας ανάγκασαν να πληρώσουμε την κρίση τους, έρχονται τώρα να μας χρεώσουν εκ νέου την ανάπτυξή τους. 

Συγκεκριμένα το νομοσχέδιο προβλέπει: 

· Την κατάργηση στην ουσία των κλαδικών συλλογικών συμβάσεων. Πέρα από όλα τα άλλα εμπόδια που ήδη υπάρχουν για να είναι υποχρεωτικές για τον εργοδότη, τώρα οι εργαζόμενοι θα πρέπει να αποδείξουν ότι η συλλογική τους σύμβαση, οι μισθοί τους δηλαδή και οι όροι που δουλεύουν, δε θα βλάψουν την ανταγωνιστικότητα των αφεντικών! 

· Επαναφέρει τις ενώσεις προσώπων, που όταν υπογράφουν σύμβαση που θα υπογράφουν θα υπερισχύει της κλαδικής. Σε πολλά ξενοδοχεία της περιοχής μας τα αφεντικά έστησαν τα προηγούμενα χρόνια τέτοιες ενώσεις με πρόεδρο το διευθυντή και γραμματέα το λογιστή και μείωσαν τους μισθούς των ξενοδοχοϋπαλλήλων στα 586 ευρώ μικτά. 

· Τοπικές κλαδικές συμβάσεις που θα υπερισχύουν έναντι κλαδικών συμβάσεων. Δηλαδή, ακόμα μεγαλύτερη μείωση των ήδη συμπιεσμένων άθλιων μισθών. Ο μέσος μισθός είχε επίσημα μειωθεί πάνω από 25%, τώρα θέλουν να τον πάνε ακόμα παρακάτω! Οι εξελίξεις με την πτώχευση της Thomas Cook είναι βούτυρο στο ψωμί των ξενοδόχων της περιοχής μας για να απαιτήσουν τέτοια σύμβαση 

· Κατάργηση και του ελάχιστου δικαιώματος που είχαν οι εργαζόμενοι για μονομερή προσφυγή στον ΟΜΕΔ. 

Το νομοσχέδιο στοχεύει να βάλει και τα συνδικάτα στο γύψο για να μην αντιδρούν στη μόνιμα βάρβαρη αντιλαϊκή πολιτική, όπως φαίνεται είτε με κρίση είτε με ανάπτυξη, γι’ αυτό καθιερώνει ηλεκτρονικό μητρώο των Σωματείων και ηλεκτρονική ψηφοφορία στις Γενικές Συνελεύσεις γενικά και αόριστα. Τις "λεπτομέρειες", που μόνο τέτοιες δεν είναι, θα τις καθορίσουν με τη γνωστή τακτική των «εγκυκλίων» και των υπουργικών αποφάσεων. 

Με άλλα λόγια ο υπουργός Εργασίας, θα παρεμβαίνει όποτε αυτός νομίζει στα συνδικαλιστικά μας δικαιώματα. Θα μας φακελώνει όπως νομίζει, θα δίνει τα στοιχεία των συνδικάτων όταν θέλει σε αυτούς που τα ζητούν, για παράδειγμα στους εργοδότες μας ή στους εισαγγελείς και την αστυνομία, θα απαγορεύει με εμπόδια τη συλλογική δράση και τη λήψη αγωνιστικών αποφάσεων, θα μετατρέπει τελικά τα καταστατικά των σωματείων μας σε "κουρελόχαρτα". 

Η κυβέρνηση της ΝΔ έρχεται με "φόρα" να συμπληρώσει τον απεργοκτόνο νόμο που ψήφισε η προηγούμενη κυβέρνηση του ΣΥΡΙΖΑ. 

Η ανάπτυξή τους τσακίζει τη ζωή μας, μόνο οργάνωση και ο αγώνας μπορεί να είναι η απάντησή μας! 

Απέναντι στους εργαζόμενους έχει στηθεί ένα μαύρο μέτωπο κυβέρνησης-υπουργείου εργασίας-εργοδοτικών ενώσεων και των γνωστών εργατοπατέρων στη ΓΣΕΕ, τους τοπικούς αντιπροσώπους τους στην πλειοψηφία του ΔΣ του Εργατικού Κέντρου και ορισμένων πρωτοβάθμιων Σωματείων της Ρόδου για να περάσουν αυτά τα μέτρα χωρίς ουσιαστική ενημέρωση των εργαζομένων, χωρίς αντιστάσεις. 

Η ηγετική ομάδα της ΓΣΕΕ, ανοιχτά και ξεδιάντροπα παίζει το ρόλο της, στην υπηρεσία της κυβέρνησης, του Συνδέσμου Ελλήνων Βιομηχάνων και των άλλων εργοδοτικών ενώσεων, όπως της Ένωσης Ξενοδόχων Ρόδου. Είναι οι σύγχρονοι “Εφιάλτες” του εργατικού-συνδικαλιστικού κινήματος, κάνουν τα αδύνατα-δυνατά για να σπείρουν σύγχυση, μοιρολατρία, να αποδυναμώσουν την απάντηση και την ενημέρωση των εργαζομένων. 

Οι εργαζόμενοι τους έχουν καταλάβει, γι’ αυτό και είναι πλήρως απαξιωμένοι. Βρίσκονται μακριά από τις ανάγκες των εργαζομένων στους χώρους δουλειάς, σταθεροί απόντες από τα μεγάλα προβλήματα και τις κινητοποιήσεις. Δεν πρέπει να τους επιτρέψουμε να απαξιώσουν τα συνδικάτα, το μεγάλο όπλο της συλλογικής οργάνωσης και πάλης των εργαζομένων το οποίο χτυπιέται και με το πολυνομοσχέδιο. 

Κάτω τα χέρια από τα Συνδικάτα! 

Διεκδικούμε σύγχρονους όρους δουλειάς και αμοιβής, ζωής με δικαιώματα! 

Όλοι στον αγώνα, όλοι στην απεργία! 

Όλες και όλοι στην ΑΠΕΡΓΙΑ στις 2 Οκτώβρη, και στη συγκέντρωση στη Ρόδο, στην πλατεία Κύπρου στις 10:30 πμ

Ευρωκοινοβούλιο ωμά αντικομμουνιστικό!

«Ο Β’ Παγκόσμιος Πόλεμος (…) ξεκίνησε ως άμεσο αποτέλεσμα της συνθήκης μη επιθέσεως της 23ης Αυγούστου», δηλαδή του Συμφώνου Μολότοφ-Ρίμπεντροπ, άρα ήταν αποτέλεσμα της συνεργασίας των δύο «ολοκληρωτισμών».

Ποιος τα λέει αυτά; Μα το λίκνο της ...ευρωπαϊκής δημοκρατίας, το ευρωκοινοβούλιο και μάλιστα με ψήφους 535 ψήφους υπέρ, 66 κατά και 52 λευκά!

Πρόκειται για ωμό αντικομμουνιστικό ψήφισμα που κατέθεσαν από κοινού Ευρωπαϊκό Λαϊκό Κόμμα, Σοσιαλιστές, Φιλελεύθεροι, Πράσινοι και Συντηρητικοί Μεταρρυθμιστές. Εντάσσεται στη διαρκή προσπάθεια της Ευρωπαϊκής Ένωσης να εξισωθεί ο φασισμός με τον κομμουνισμό, να δοθεί προληπτικό κτύπημα στις κομμουνιστικές τάσεις του 21ου αιώνα.

Το ψήφισμα μιλά για «σοβιετική κατοχή» της Αν. Ευρώπης. Δεν μένει μόνο στο ξαναγράψιμο της ιστορίας. Έχει πιο άμεσους (και προσοδοφόρους) στόχους. «Καλεί την Επιτροπή να διαθέσει επαρκή χρηματοδοτικά κονδύλια για την απότιση φόρου τιμής και τη μνήμη των θυμάτων του ολοκληρωτισμού…». Επίσης, «καταδικάζει τη διάδοση, μέσα στην ΕΕ, ολοκληρωτικών ιδεολογιών, όπως ο ναζισμός και ο σταλινισμός», «υπενθυμίζοντας» την απαγόρευση των κομμουνιστικών συμβόλων σε διάφορες χώρες!

Υπέρ του κατάπτυστου ψηφίσματος ψήφισαν προκλητικά η Αννα – Μισέλ Ασημακοπούλου (ΝΔ) και ο Ε. Φράγκος της Ελληνικής Λύσης, κατά το ΚΚΕ, η Μαρία Σπυράκη (ΝΔ) και Ν. Ανδρουλάκης (ΚΙΝΑΛ), ενώ οι υπόλοιποι ευρωβουλευτές ΝΔ και ΚΙΝΑΛ είτε απείχαν είτε έριξαν λευκό. Από τον ΣΥΡΙΖΑ καταψήφισαν μόνο οι Δ. Παπαδημούλης. Κ. Αρβανίτης και Π. Κόκκαλης, ενώ απείχαν οι Ελ. Κουντουρά, Αλ. Γεωργούλης και Στ. Κούλογλου! Οι νεοναζί Γ. Λαγός (λευκό) και Αθ. Κωνσταντίνου (αποχή) μάλλον το ήθελαν πιο αντικομμουνιστικό.

ΑΝΤ.ΑΡ.ΣΥ.Α. ΤΡΙΚΑΛΩΝ

ΥΠΟΜΝΗΜΑ της Ένωσης Υπαλλήλων Πυροσβεστικού Σώματος Περιφέρειας Βορείου Αιγαίου

ΕΝΩΤΙΚΗ ΑΓΩΝΙΣΤΙΚΗ ΚΙΝΗΣΗ ΠΥΡΟΣΒΕΣΤΩΝ 

. Της Ένωσης Υπαλλήλων Πυροσβεστικού Σώματος Περιφέρειας Βορείου Αιγαίου . 

Τηλ.: 6974055854, fax: 2674022211, web site: www.eakp.gr, email: info@eakp.gr

Μυτιλήνη 27 Σεπτεμβρίου 2019 

Προς: Κο Γενικό Γραμματέα Πολιτικής Προστασίας 

Χαρδαλιά Νικόλαο 

Κοιν: Κο Αρχηγό Πυροσβεστικού Σώματος Αντιστράτηγο 

Ματθαιόπουλο Βασίλειο 

Περιφέρεια Βορείου Αιγαίου 

Περιφερειακές Ενότητες Λέσβου, Λήμνου, 

Σάμου, Χίου, Ικαρίας 

ΥΠΟΜΝΗΜΑ 

Κύριε Γενικέ Γραμματέα 

Με αφορμή την επίσκεψη σας στην Ικαρία θα θέλαμε να σας ενημερώσουμε για τις ελλείψεις και τα προβλήματα που αντιμετωπίζουν οι υπάλληλοι και οι Πυροσβεστικές Υπηρεσίες και Κλιμάκια της Περιφέρειας Βορείου Αιγαίου και χρήζουν άμεσης λύσης. 

· Ελλείψεις σε προσωπικό. Προτείνουμε και διεκδικούμε μονιμοποίηση όλων των συμβασιούχων και πενταετούς θητείας συναδέλφων με πλήρη εργασιακά δικαιώματα. Επίσης προσλήψεις για την κατά τόπους κάλυψη των κενών οργανικών θέσεων. 

· Δημιουργία ασφαλούς δικτύου πρόληψης και πυροπροστασίας στην περιοχή μας και σε όλη τη χώρα, για την προστασία της ζωής και της περιουσίας του λαού μας και του φυσικού μας πλούτου. Κατάργηση των αντιδασικών νόμων και απαγόρευση κάθε επιχειρηματικής δραστηριότητας στα δάση. 

· Στόλος οχημάτων. Ανανέωση των πυροσβεστικών οχημάτων με άμεση απόσυρση όλων των πεπαλαιωμένων καθώς και αποκατάσταση βλαβών και αντικατάσταση όλων των φθαρμένων ελαστικών. Ετήσιος τεχνικός έλεγχος από κρατικά Κ.Τ.Ε.Ο. 

· Μέσα ατομικής προστασίας. Προμήθεια ασφαλούς και αξιόπιστου ατομικού εξοπλισμού και σύγχρονων μέσων προστασίας για όλα τα συμβάντα που αντιμετωπίζουμε. 

· Μετεγκατάσταση των Πυροσβεστικών Κλιμακίων που στεγάζονται σε ακατάλληλες κτιριακές εγκαταστάσεις και θέτουν σε κίνδυνο την υγεία και την ασφάλεια μας καθώς και έναρξη εργασιών συντήρησης και αποκατάστασης όπου είναι αναγκαίο. Προμήθεια στο Π.Κ. Καρλοβάσου με τον απαραίτητο εξοπλισμό ( επίπλωση, ατομικά ερμάρια, οικοσκευές ). Κατασκευή χώρων στέγασης των υπηρεσιακών οχημάτων στα Κλιμάκια Πλωμαρίου , Καρλοβάσου, Αγίου Κηρύκου και Ραχών. 

· Εφαρμογή των θεσμοθετημένων, αλλά και των απαιτούμενων μέτρων προστασίας της υγείας και της ασφάλειας στους χώρους εργασίας μας. Θεσμοθέτηση του Π.Δ. για την προστασία της υγείας και ασφάλειας στα επιχειρησιακά συμβάντα. Ιατρικοί έλεγχοι για όλο το προσωπικό. Παρουσία ασθενοφόρου με ειδικευμένο προσωπικό στα συμβάντα. Εξασφάλιση κατάλληλων εγκαταστάσεων για ξεκούραση όταν συνδράμουμε σε πυρκαγιές, διασώσεις κ.α. μακριά από την έδρα μας. Χορήγηση πλήρους και επαρκούς διοικητικής μέριμνας. 

· Ένταξη του επαγγέλματος στα Βαρέα - Ανθυγιεινά και Επικίνδυνα. 

· Επαρκή καθαριότητα στους χώρους εργασίας, με προσλήψεις μόνιμου προσωπικού σε όλες τις υπηρεσίες που παρουσιάζουν ελλείψεις. 

· Άμεσες τοποθετήσεις αξιωματικών σε όλα τα Πυροσβεστικά Κλιμάκια προκειμένου να εκτελούν τα καθήκοντά των προϊσταμένων, για να αναβαθμιστεί η εκπαίδευση προσωπικού και η λειτουργία τους. 

· Κατάργηση των επιφυλακών που γίνονται χωρίς να υπάρχουν συμβάντα σε εξέλιξη, καθώς και αυτών που γίνονται για καλύψουν πάγιες και όχι έκτακτες ανάγκες του Π.Σ. ( στάδια, προληπτικές επιφυλακές, κάλυψη και στελέχωση προσωπικού σε Π.Υ. και Π.Κ. λόγω των μεγάλων ελλείψεων, όταν υπάρχουν συμβάντα ). 

· Σύσταση νέου αξιοκρατικού Κανονισμού Μεταθέσεων που δεν θα ξεσπιτώνει τους πυροσβέστες και ως προϋπόθεση θα έχει την πρόσληψη μόνιμου προσωπικού με σταθερή σχέση εργασίας, για την κάλυψη όλων των πραγματικών κενών οργανικών θέσεων των κατά τόπους υπηρεσιών σε όλη τη χώρα. Κατάργηση των Π.Δ. 93/2014 και 13/2017 που ξεσπιτώνουν τους πυροσβέστες με μεταθέσεις και μετακινήσεις, διαλύουν τον προσωπικό και οικογενειακό τους προγραμματισμό και παράλληλα αποδυναμώνουν ακόμα περισσότερο τις υπηρεσίες των περιοχών που υπηρετούσαν πριν να ξεσπιτωθούν. Να επιστρέψουν στα σπίτια τους και στις υπηρεσίες τους, όλοι οι συνάδελφοι που ξεσπιτώθηκαν με μεταθέσεις και μετακινήσεις και μέχρι να γίνει αυτό, να τους παρέχεται δωρεάν διαμονή σε κατάλληλες κατοικίες, σίτιση και ανθρώπινες συνθήκες διαβίωσης, με ευθύνη της υπηρεσίας και του κράτους. 

· Αναβάθμιση της λειτουργίας και της εκπαίδευσης των πυροσβεστικών υπηρεσιών και των κλιμακίων. Καμία κατάργηση ή αναστολή λειτουργίας πυροσβεστικής υπηρεσίας ή πυροσβεστικού κλιμακίου στην περιφέρειά μας και σε όλη τη χώρα. Ίδρυση νέων πυροσβεστικών υπηρεσιών όπου απαιτούν οι σύγχρονες ανάγκες, η προστασία της ζωής και της περιουσίας του λαού. 

Επίσης εκφράζοντας την αλληλεγγύη μας προς τους διωκόμενους από τις πολεμικές συγκρούσεις πρόσφυγες και μετανάστες ζητάμε την αποσυμφόρηση των Κ.Υ.Τ. ( hotspots ) και μεταφορά τους στην ηπειρωτική Ελλάδα σε ανθρώπινες συνθήκες διαμονής. 

Είναι τα δίκαια αιτήματα για τα οποία παλεύουμε προκειμένου να αναβαθμίσουμε την εργασιακή και επαγγελματική μας κατάσταση και παράλληλα να συμβάλουμε έτσι ώστε να μπορεί να ανταποκρίνεται πλήρως η υπηρεσία μας σε ότι αφορά την προστασία της ζωής και της περιουσίας των κατοίκων των νησιών μας και του φυσικού πλούτου της περιοχής μας. 

ΕΝΩΤΙΚΗ ΑΓΩΝΙΣΤΙΚΗ ΚΙΝΗΣΗ ΠΥΡΟΣΒΕΣΤΩΝ

Επιλεκτική ιστορική μνήμη

Μια σύντομη απάντηση μου γιατί καταψήφισα την προηγούμενη εβδομάδα το ψήφισμα περί Eυρωπαϊκής ιστορικής μνήμης 

Τον Απρίλιο του 2009, το Ευρωπαϊκό Κοινοβούλιο, είχε υιοθετήσει ψήφισμα σχετικά με την Ευρωπαϊκή συνείδηση και τον Ολοκληρωτισμό. Στο ψήφισμα αυτό γινόταν μία προσπάθεια ταύτισης της κομμουνιστικής με τη ναζιστική ιδεολογία. 

Τότε, όλοι οι Έλληνες Ευρωβουλευτές είτε είχαν ψηφίσει κατά (οι Ευρωβουλευτές προερχόμενοι από το ΠΑΣΟΚ και το ΚΚΕ), είτε αποχή, (οι δέκα Ευρωβουλευτές της Νέας Δημοκρατίας μεταξύ αυτών ο Ιωάννης Βαρβιτσιώτης και ο σημερινός Έλληνας υποψήφιος για την Αντιπροεδρεία της Ευρωπαϊκής Επιτροπής Μαργαρίτης Σχοινάς). Αν και είχε γίνει γνωστό τόσο το περιεχόμενο του ψηφίσματος, όσο και η στάση των Ευρωβουλευτών, δεν υπήρχαν ανάλογες αντιδράσεις, θεωρώντας μάλλον αυτονόητη τη θέση τους να μην το στηρίξουν. 

Την περασμένη εβδομάδα όμως και με αφορμή την 80η επέτειο από την έναρξη του Δευτέρου Παγκοσμίου Πολέμου, εγκρίθηκε το ψήφισμα σχετικά με τη σημασία της ευρωπαϊκής μνήμης για το μέλλον της Ευρώπης. Αν το ψήφισμα αυτό περιοριζόταν στην καταδίκη όλων των ολοκληρωτικών καθεστώτων και των εγκλημάτων που έχουν διαπράξει κατά της ανθρωπότητας, θα έχει την αυτονόητη υποστήριξή μου, όπως έχει συμβεί και σε ανάλογες περιπτώσεις στο παρελθόν. Προχωρούσε όμως ξανά όχι μόνο στην πλήρη ταύτιση κομμουνισμού και ναζισμού, αλλά και ένα βήμα παρακάτω, στην αλλοίωση της ιστορικής μνήμης. Υποστήριζε πως «ο Δεύτερος Παγκόσμιος Πόλεμος, ο πιο καταστροφικός πόλεμος στην ιστορία της ανθρωπότητας, ξεκίνησε ως άμεσο αποτέλεσμα της διαβόητης Συνθήκης μη επιθέσεως της 23ης Αυγούστου 1939 μεταξύ Ναζί και Σοβιετικών, γνωστής επίσης ως σύμφωνο Μολότωφ-Ρίμπεντροπ». 

Η α λα κάρτ παρουσίαση των ιστορικών γεγονότων και η ιδεολογική χρήση της ιστορίας, ανοίγει νέες πληγές αντί να κλείνει με ένα δίκαιο και αντικειμενικό τρόπο τις παλαιότερες. Ξέχασαν οι συγγραφείς του συγκεκριμένου ψηφίσματος ότι πρίν από τον Β’ Παγκόσμιο Πόλεμο, υπήρξε Α’ Παγκόσμιος Πόλεμος και ότι η γερμανική επιθετικότητα είχε εκδηλωθεί από τη συμφωνία του Μονάχου (Αγγλία, Γαλλία, Γερμανία) και τον διαμελισμό της τότε Τσεχοσλοβακίας καθώς και την υποχρεωτική προσάρτηση της Αυστρίας. Προφανώς η συνθήκη Μολότωφ-Ρίμπεντροπ έπαιξε ρόλο αλλά δεν μπορούμε να επιρρίπτουμε αποκλειστικά την ευθύνη σε μία καταδικαστέα συμφωνία που υπογράφηκε λιγότερο από 10 μέρες πριν την έναρξη του πολέμου. 

Οι ιδεολογικές όμως ρίζες του ναζισμού, του φυλετικού ρατσισμού, του μίσους προς το διαφορετικό και του αντισημιτισμού, με κορύφωση το Ολοκαύτωμα, δεν μπορούν να συγκριθούν με τίποτα. Ο ναζιστής σπρώχνεται από την ιδεολογία του στο έγκλημα. 

Oποιαδήποτε συσκότιση της φύσης αυτής της ιδεολογίας, εξισώνοντάς την με άλλες, κάτω από την ομπρέλα του ολοκληρωτισμού, είναι μία νέα, επικίνδυνη τάση. 

Η δουλειά του Ευρωπαϊκού Κοινοβουλίου είναι να αντιμετωπίσει τα προβλήματα των ευρωπαϊκών λαών και όχι να γράψει την ιστορία τους. Ας αφήσουμε αυτή την εργασία στους ειδικούς, που με ψυχραιμία, θα εκτιμήσουν όλα τα γεγονότα. 

Η ευρωπαϊκή μνήμη έχει αξία για το μέλλον της Ευρώπης όταν δεν γίνεται επιλεκτική. 

Νίκος Ανδρουλάκης - Ευρωβουλευτής ΠΑΣΟΚ - Μέλος S&D

www.androulakisnikos.gr

Συγκρότηση της προσωρινής συντονιστικής επιτροπής της εκλογικής περιφέρειας Δωδ/σου του ΜέΡΑ25

Δελτίο τύπου 

Θέμα : Συγκρότηση της προσωρινής συντονιστικής επιτροπής της εκλογικής περιφέρειας Δωδ/σου του ΜέΡΑ25 

Μετά από διαβούλευση της ΟΕΣΚΕ(Οργανωτική Επιτροπή Συνεδρίου και Κινηματικής Εξόρμησης) 

με τα μέλη του ΜέΡΑ25 Δωδ/σου ορίστηκε και συγκροτήθηκε σε σώμα η προσωρινή συντονιστική επιτροπή.Σκοπός της ΠΣΕ είναι 

· Οργανώνουν και συντονίζουν την Εκστρατεία Εγγραφής Νέων Μελών. 

· Συντονίζουν τον Καταστατικό και Πολιτικό προσυνεδριακό διάλογο στην εκλογική τους περιφέρεια ανάμεσα σε όλες τις ομάδες του ΜέΡΑ25 . 

· Συλλέγουν, επεξεργάζονται και κωδικοποιούν τις Προτάσεις – Θέσεις του Προσυνεδριακού διαλόγου. 

· Συντονίζουν /η και οργανώνουν τις Προσυνεδριακές Εκδηλώσεις 

· Προωθούν τη συγκρότηση ομάδων , όπου δεν υπάρχουν - μέχρι το συνέδριο 

Η ενδεκαμελής συντονιστική επιτροπή Δωδ/σου απαρτίζεται από τους παρακάτω συνοδοιπόρους. 

1. ΥΠΕΥΘΥΝΟΣ ΕΠΙΚΟΙΝΩΝΙΑΣ – ΜΠΑΡΑΚΑΣ ΑΘΑΝΑΣΙΟΣ 

2. ΥΠΕΥΘΥΝΟΣ ΟΡΓΑΝΩΤΙΚΟΥ – ΚΟΔΕΛΛΑΣ ΗΛΙΑΣ 

3. ΥΠΕΥΘΥΝΗ ΟΙΚΟΝΟΜΙΚΩΝ – ΚΟΔΕΛΛΑ ΘΕΟΔΩΡΑ 

4. ΥΠΕΥΘΥΝΟΣ ΠΕΡΙΒΑΛΛΟΝΤΟΣ & ΕΝΕΡΓΕΙΑΣ – ΒΟΓΙΑΤΖΗΣ ΙΩΑΝΝΗΣ 

5. ΥΠΕΥΘΥΝΟΣ ΤΟΠΙΚΗΣ ΑΥΤΟΔΙΟΙΚΗΣΗΣ & ΠΡΟΓΡΑΜΜΑ ΔΗΜΟΣΙΩΝ ΕΠΕΝΔΥΣΕΩΝ – ΜΥΛΩΝΑΣ ΝΙΚΟΛΑΟΣ 

6. ΥΠΕΥΘΥΝΟΣ ΠΑΙΔΕΙΑΣ & ΣΥΝΔΙΚΑΤΩΝ – ΛΟΥΛΑΚΗΣ ΠΟΛΥΧΡΟΝΗΣ 

7. ΥΠΕΥΘΥΝΟΣ ΣΥΝΤΟΝΙΣΜΟΥ ΠΕΡΙΦΕΡΕΙΑΚΗΣ ΕΝΟΤΗΤΑΣ ΚΩ & ΤΟΥΡΙΣΜΟΥ – ΚΑΝΕΤΑΚΗΣ ΓΕΩΡΓΙΟΣ 

8. ΥΠΕΥΘΥΝΟΣ ΣΥΝΤΟΝΙΣΜΟΥ ΠΕΡΙΦΕΡΕΙΑΚΗΣ ΕΝΟΤΗΤΑΣ ΚΑΛΥΜΝΟΥ ΚΑΙ ΣΕ ΘΕΜΑΤΑ ΥΓΕΙΑΣ - ΚΛΩΝΑΡΗΣ ΠΑΝΤΕΛΕΗΜΩΝ 

9. ΥΠΕΥΘΥΝΟΣ ΣΥΝΤΟΝΙΣΜΟΥ ΠΕΡΙΦΕΡΕΙΑΚΗΣ ΕΝΟΤΗΤΑΣ ΚΑΡΠΑΘΟΥ & ΜΙΚΡΟΜΕΣΑΙΩΝ ΕΠΙΧΕΙΡΗΣΕΩΝ – ΜΠΑΡΜΠΑΣ ΜΑΝΩΛΗΣ 

10. ΥΠΕΥΘΥΝΟΣ ΠΡΩΤΟΓΕΝΗ ΤΟΜΕΑ – ΚΑΣΕΡΗΣ ΜΙΧΑΗΛ 

11. ΥΠΕΥΘΥΝΗ ΝΕΑΣ ΓΕΝΙΑΣ & ΝΕΟΛΑΙΑΣ ΜέΡΑ25 – ΜΠΑΡΑΚΑ ΚΑΡΙΝ 

Για την ΠΣΕ ο υπεύθυνος επικοινωνίας Μπαράκας Αθανάσιος

Δήλωση του Νίκου Ανδρουλάκη

Το πρώτο σημαντικό μήνυμα του Ευρωπαϊκού Κοινοβουλίου για τις επιλογές της Ursula von der Leyen. Η Επιτροπή Νομικών Θεμάτων (JURI) απέρριψε τη Ρουμάνα Rovana Plumb και τον Ούγγρο υποψήφιο László Trócsányi, για τη θέση της Επιτρόπου Μεταφορών και του Επιτρόπου Διεύρυνσης αντίστοιχα. 

Σε μία κίνηση χωρίς προηγούμενο, το Κοινοβούλιο δηλώνει άκαμπτο σε θέματα διαφάνειας, καθώς η Εθνική Διεύθυνση Καταπολέμησης της Διαφθοράς της Ρουμανίας έστειλε αίτημα στον γενικό εισαγγελέα του Ανώτατου Ακυρωτικού Δικαστηρίου για ποινική δίωξη σε βάρος της Plumb για το ποσό των 800,000 ευρώ και του Trócsányi για θέματα που σχετίζονται με τη δικηγορική του εταιρία, καθώς και στις δύο περιπτώσεις πρόκειται για καθαρή σύγκρουση συμφερόντων. Έτσι, οι υποψήφιοι δεν θα περάσουν καν στη φάση των ακροάσεων. 

Νίκος Ανδρουλάκης - Ευρωβουλευτής ΠΑΣΟΚ - Μέλος S&D

www.androulakisnikos.gr

ΠΑΜΕ: Για τη συνέντευξη του προέδρου του ΕΚΡ

Η Συνέντευξη Τύπου του προέδρου του ΕΚΡ, όσο κι αν προσπαθεί να θολώσει τα νερά με εξυπνάδες και βρωμιές, δεν μπορεί να κρύψει ότι η ομάδα που καθοδηγεί την πλειοψηφία στο ΕΚΡ, συντεταγμένη πλήρως με την ηγετική ομάδα της ΓΣΕΕ η οποία έκανε ότι περνάει από το χέρι της για να σαμποτάρει την απεργία σε ολόκληρη τη χώρα, χωρίς καν να κρατά τα προσχήματα, ανέλαβε εργολαβικά να διεκπεραιώσει αυτό το καθήκον και στην περιοχή μας. 

Η αλήθεια είναι ότι οι μεγαλύτερες συνδικαλιστικές οργανώσεις της χώρας, αποφάσισαν απεργία στις 24 Σεπτεμβρίου. Ανάμεσα σε αυτές η ομοσπονδία των τραπεζοϋπαλλήλων, η ομοσπονδία των μεταφορών, η ομοσπονδία οικοδόμων. 

Πολλές φορές αυτές τις μέρες επανέλαβε ο πρόεδρος και η ηγεσία του ΕΚΡ ότι «σεβάστηκαν» την απεργία, παρόλο που δε συμμετείχαν. Πρώτη φορά ακούμε συνδικαλιστές να λένε ότι σέβονται μια απεργία. Ως τώρα ξέραμε ότι τις απεργίες τις οργανώνουμε, συμμετέχουμε σε αυτές, τις στηρίζουμε όταν πχ πρόκειται για απεργία άλλου κλάδου, αλλά ομολογουμένως το να «σέβεται» κάποιος μια απεργία δεν το είχαμε ξανακούσει. Εκτός αν πρόκειται για εργοδότη ή την κυβέρνηση. 

Ο λαός λέει: «όποιος δε θέλει να ζυμώσει, 40 μέρες κοσκινίζει»! Έτσι και η πλειοψηφία του ΕΚΡ, εμφανίζει τον εαυτό της ότι έψαχνε τάχα με το μεγεθυντικό φακό να βρει την καταλληλότερη ημερομηνία από την αγωνία της να έχει τη μεγαλύτερη δυνατή επιτυχία. Αποφάσισε λέει απεργία για τις 2 Οκτώβρη για να μπορέσει να την οργανώσει καλύτερα. Μόνο που στη σύσκεψη που συγκάλεσε για τις 24/9 με θέμα την καλύτερη οργάνωση, ξέχασε να εμφανιστεί! 

Για ακόμη μια φορά, η ηγετική ομάδα που καθοδηγεί την πλειοψηφία στο ΕΚΡ δίνει πλήρη κάλυψη στις μεθόδους μαφίας, την εκτεταμένη και αποδεδειγμένη νοθεία στην οποία επιδόθηκαν, την προσπάθεια νομιμοποίησής της με μπράβους και ανθρώπους της νύχτας (τους οποίους όπως πληροφορούμαστε έχουν αφήσει και απλήρωτους!). Είναι λογικό αφού μέρος αυτού του βρώμικου σχεδίου είναι και οι ίδιοι. Τους ευχόμαστε να μην πέσουν πιο χαμηλά. 

Θέλουμε επίσης να κάνουμε ένα σχόλιο για τα περί κομματισμού του ΠΑΜΕ από δήθεν ανεξάρτητους που νομίζουν ότι μπορούν να κρύβονται πίσω από το δάχτυλό τους. 

Το 2010, προκειμένου να αντιμετωπίσουν το ΠΑΜΕ η ΠΑΣΚΕ και η ΔΑΚΕ στην περιοχή μας ενώθηκαν με τα ιερά δεσμά του γάμου. Και σε επίπεδο πρωτοβάθμιων Σωματείων με πρώτο και καλύτερο το Σωματείο Ξενοδοχοϋπαλλήλων αλλά και στο Εργατικό Κέντρο. Δεν ξέρουμε αν ήταν έρωτας ή προξενιό, πάντως με τον καιρό αγαπήθηκαν. Ωστόσο ο μανδύας του «ακηδεμόνευτου» πέφτει στις ομοσπονδίες και στη ΓΣΕΕ όπου τις ψήφους των εργαζομένων της περιοχής μας που τις παίρνουν ως τάχα ανεξάρτητοι χωρίς καμιά αναστολή τις καταθέτουν στο ταμείο της ΠΑΣΚΕ, συμμετέχοντας ως υποψήφιοι. 

Είναι τόσο ανεξάρτητοι που προεκλογικά μετέτρεψαν το Εργατικό Κέντρο σε εκλογικό κέντρο του προέδρου της Ένωσης Ξενοδόχων και σημερινού Δημάρχου. Ας μη μιλάνε λοιπόν καλύτερα στο σπίτι του κρεμασμένου για σκοινί… 

Να ποιοι βρίσκονται στην ηγεσία του δευτεροβάθμιου οργάνου της περιοχής μας. Είναι καθήκον των εργαζομένων να οργανωθούν και να τους κάνουν πέρα. Όλοι στην απεργία στις 2 Οκτώβρη και στη συγκέντρωση στις 10.30 το πρωί στην πλατεία Κύπρου. 

26 Σεπτέμβρη 2019 

Γραμματεία Ρόδου του ΠΑΜΕ 

Άφαντη η ηγεσία της Διοίκησης του ΕΚΡ από τη σύσκεψη των Σωματείων που υποτίθεται συγκάλεσε!

ΔΕΛΤΙΟ ΤΥΠΟΥ 

Άφαντη η ηγεσία της Διοίκησης του ΕΚΡ από τη σύσκεψη των Σωματείων που υποτίθεται συγκάλεσε! 

Η Διοίκηση του Εργατικού Κέντρου Ρόδου, στη συνεδρίαση της Πέμπτης 20 Σεπτεμβρίου, απέρριψε την πρόταση για απεργία στις 24 Σεπτεμβρίου, παρά το γεγονός ότι αυτή τη μέρα είχαν αποφασίσει απεργία οι μεγαλύτερες συνδικαλιστικές οργανώσεις της χώρας. 

Αποφάσισαν απεργία στις 2 Οκτώβρη. Μάλιστα όπως είπαν και στη συνεδρίαση της Διοίκησης αλλά και σε Δελτίο Τύπου που εξέδωσαν θα οργάνωναν σήμερα Τρίτη 24 Σεπτεμβρίου "Γενικό Συμβούλιο του Εργατικού Κέντρου", δηλαδή σύσκεψη των προεδρείων των Σωματείων μελών του ΕΚΡ. 

Στη σύσκεψη λοιπόν που υποτίθεται πως καλούσαν, δεν εμφανίστηκαν ούτε οι ίδιοι! 

Ο εμπαιγμός προς τους εργαζόμενους και τα Σωματεία πραγματικά δεν έχει τέλος. Ούτε θέλουν, ούτε μπορούν να οργανώσουν αγώνες. 

Ρόδος 24 Σεπτέμβρη 2019 

Γραμματεία Ρόδου του ΠΑΜΕ

ΠΑΜΕ: Πραγματοποιήθηκε η απεργιακή συγκέντρωση στη Ρόδο

Δελτίο Τύπου 

Πραγματοποιήθηκε η απεργιακή συγκέντρωση στη Ρόδο 

Ολοκληρώθηκε η απεργιακή συγκέντρωση Σωματείων του Δημόσιου και Ιδιωτικού Τομέα στο Εργατικό Κέντρο. Παρά την ανοιχτή απεργοσπαστική τακτική των δυνάμεων του εργοδοτικού και κυβερνητικού συνδικαλισμού ο οποίος στα Σωματεία που ηγείται ούτε καν εξέδωσε κάλεσμα συμμετοχής 

Χαιρετισμό στη συγκέντρωση απηύθυνε ο Άρης Ντάνης, εκπρόσωπος της επιτροπής αγώνα εργαζομένων στην κοινωφελή εργασία του Δήμου Ρόδου. Περιέγραψε τις ζοφερές συνθήκες κάτω από τις οποίες εργάζονται οι «ωφελούμενοι» όπως αποκαλούνται και κατήγγειλε την ομηρία των εργαζομένων και την ανακύκλωση της ανεργίας μέσω τέτοιων προγραμμάτων, ενώ πρόβαλλε το αίτημα για μόνιμη και σταθερή δουλειά με δικαιώματα για όλους. 

Κεντρικός ομιλητής ήταν ο Στέλιος Φαρμακίδης, πρόεδρος του τοπικού παραρτήματος της ΠΕΤ-ΟΤΕ και μέλος του Διοικητικού Συμβουλίου του Εργατικού Κέντρου Ρόδου. 

Ο Στέλιος Φαρμακίδης, ανέλυσε τις ανατροπές που πρόκειται να συντελεστούν στις εργασιακές σχέσεις, αφού στην ουσία το «αναπτυξιακό νομοσχέδιο» της κυβέρνησης φέρνει κατάργηση των Συλλογικών Συμβάσεων. 

Κατήγγειλε επίσης την ευθεία παρέμβαση στη λειτουργία των συνδικάτων και των μαζικών διαδικασιών τους από το κράτος και την εργοδοσία με το ηλεκτρονικό φακέλωμα που επιδιώκει η κυβέρνηση. 

Ανέδειξε με συγκεκριμένα παραδείγματα την απεργοσπαστική τακτική της ηγεσίας του Εργατικού Κέντρου της Ρόδου η οποία συντάχθηκε πλήρως με την ηγετική ομάδα στη ΓΣΕΕ, η οποία πολέμησε με κάθε τρόπο την οργάνωση της απεργίας, αφού έχει συμφωνήσει με την κυβέρνηση και έχει λάβει ανταλλάγματα. 

Αναφέρθηκε στις εξελίξεις με τη χρεωκοπία της Thomas Cook, η οποία ακουμπά την περιοχή και δεν αποκλείεται οι μεγαλοξενοδόχοι να δοκιμάσουν να μετακυλήσουν τις συνέπειες στους εργαζόμενους του κλάδου του τουρισμού και των κλάδων γύρω από αυτόν στην περιοχή το αμέσως επόμενο διάστημα. 

Τέλος κάλεσε τα Σωματεία να παρακολουθούν τις εξελίξεις, να συνεδριάσουν εκτιμώντας την κατάσταση και να πάρουν νέες αγωνιστικές αποφάσεις το επόμενο διάστημα προκειμένου να κλιμακωθεί ο αγώνας ενάντια στα σχέδια για κατάργηση των ΣΣΕ και διάλυση των συνδικάτων. 

Γραμματεία Ρόδου του ΠΑΜΕ 

24 Σεπτέμβρη 2019 

Εξόρμηση του ΠΑΜΕ στο Sunwing με αφορμή τη χρεωκοπία της Thomas Cook

Δελτίο Τύπου 

Εξόρμηση πραγματοποίησαν νωρίς το πρωί στο ξενοδοχείο Sunwing, με αφορμή τη χρεωκοπία της Thomas Cook στελέχη του ΠΑΜΕ. Ενημέρωσαν τους εργαζόμενους για τα δικαιώματά τους και τους δήλωσαν ότι θα βρεθούν δίπλα τους σε ότι χρειαστούν εφόσον υπάρξουν περαιτέρω αρνητικές εξελίξεις. 

Τους κάλεσαν να μην εφησυχάζουν και να παραμένουν ενωμένοι και σε ετοιμότητα για να αντιμετωπίσουν τις όποιες εξελίξεις. 

Γραμματεία Ρόδου του ΠΑΜΕ 

24 Σεπτεμβρίου 2019

Δράσεις για την αντιμετώπιση των επιπτώσεων κατάρρευσης της Thomas Cook ζητά ο Ευρωβουλευτής Νίκος Ανδρουλάκης

Δράσεις για την αντιμετώπιση των επιπτώσεων της κατάρρευσης του βρετανικού τουριστικού κολοσσού Thomas Cook, ζητά από την Ευρωπαϊκή Επιτροπή με γραπτή του Ερώτηση, ο Ευρωβουλευτής του ΠΑΣΟΚ, Νίκος Ανδρουλάκης. 

Με πάνω από 21.000 εργαζόμενους και εκατοντάδες εταιρίες με αποκλειστική συνεργασία στους τομείς της φιλοξενίας, των αερομεταφορών και της εστίασης, η Thomas Cook είχε ανεπτυγμένη δραστηριότητα στην Ελλάδα, όπως και στην Κύπρο και Ισπανία, ενώ η εργασιακή αβεβαιότητα που θα βιώσουν οι εργαζόμενοι εξ’ αιτίας αυτής της εξέλιξης, δεν πρέπει να λησμονηθεί. 

Ο κ. Ανδρουλάκης, ερωτά την Επιτροπή σχετικά με τη δυνατότητα και την ευελιξία άντλησης πόρων σε αυτή τη χρονική φάση τόσο από το Ευρωπαϊκό Ταμείο Προσαρμογής στην Παγκοσμιοποίηση, το οποίο παρέχει στήριξη σε αντίστοιχες περιπτώσεις αποχώρησης μεγάλων επιχειρήσεων από την αγορά, εξ’ αιτίας αλλαγής συνθηκών στο παγκόσμιο εμπόριο, όσο και από το Ευρωπαϊκό Κοινωνικό Ταμείο, το οποίο ήδη χρηματοδοτεί έργα για τον εφοδιασμό των εργαζομένων με τις δεξιότητες που απαιτούν οι θέσεις εργασίας υψηλής ποιότητας, στη χώρα μας. 

Η δυνατότητα κάθε κράτους - μέλους να ζητήσει την ενεργοποίηση των εργαλείων, καθώς και οι ενδεχόμενες επιπτώσεις στα προγράμματα από ένα άτακτο Brexit, είναι μερικές ακόμη διευκρινίσεις που ζητούνται από την Ευρωπαϊκή Επιτροπή. 

Ακολουθεί το πλήρες κείμενο της ερώτησης: 

Η κατάρρευση της Thomas Cook, μιας από τις μεγαλύτερες εταιρίες τουρισμού με 21.000 εργαζομένους, προκαλεί κλυδωνισμούς στην ευρωπαϊκή τουριστική αγορά. 

Λαμβάνοντας υπόψιν τις δυσμενείς επιπτώσεις που προκαλεί το λουκέτο στην εταιρία, τόσο στους εργαζομένους, όσο και στην ευρύτερη ευρωπαϊκή αγορά, καθώς η εταιρεία ήταν ιδιαίτερα δραστήρια στη νότια Ευρώπη - Ελλάδα, Ισπανία, Κύπρος - καθώς και τα λίγα εργαλεία προστασίας των θέσεων εργασίας και των συνεργαζομένων εταιρειών στη φιλοξενία, τις αερομεταφορές και την εστίαση, ερωτάται η Επιτροπή: 

Υπάρχει η δυνατότητα χρήσης του Ευρωπαϊκού Ταμείου Προσαρμογής στην Παγκοσμιοποίηση και του Ευρωπαϊκού Κοινωνικού Ταμείου για σκοπούς επιχειρηματικής στήριξης τόσο των συνεργαζομένων επιχειρήσεων του τουρισμού και των εργαζομένων τους, όσο και των εργαζομένων απευθείας στην Thomas Cook; 

Θα μπορούσε η κάθε χώρα να ζητήσει την ενεργοποίηση του Ταμείου ξεχωριστά ή θα πρέπει να υπάρξει μία κοινή αίτηση; 

Πως θα επηρεάσει τις διαδικασίες αποζημίωσης των πληγέντων επιχειρήσεων αλλά και τις δράσεις σε Ευρωπαϊκό επίπεδο για την αντιμετώπιση των αρνητικών συνεπειών από την χρεωκοπία της εταιρείας από μία πιθανή άτακτη έξοδο της Μεγάλης Βρετανίας από την ΕΕ; 

Νίκος Ανδρουλάκης - Ευρωβουλευτής ΠΑΣΟΚ - Μέλος S&D

www.androulakisnikos.gr

ΣΩΜΑΤΕΙΟΥ ΟΙΚΟΔΟΜΩΝ ΡΟΔΟΥ ΓΙΑ ΑΠΕΡΓΙΑ ΣΤΙΣ 24 09 2019

ΣΩΜΑΤΕΙΟ ΕΡΓΑΤ/ΤΩΝ ΟΙΚΟΔΟΜΩΝ 

και ΣΥΝΑΦΩΝ ΕΠΑΓΓΕΛΜΑΤΩΝ ΡΟΔΟΥ 

Ρόδος 23/09/2019 

ΔΕΛΤΙΟ ΤΥΠΟΥ 

Το Σωματείο Εργατοτεχνιτών Οικοδόμων & Συναφών Επαγγελμάτων Ρόδου, μετά και από απόφαση της Διοίκησής του στηρίζει την 24ωρη απεργία που προκήρυξε η Ομοσπονδία Οικοδόμων και Συναφών Επαγγελμάτων Ελλάδας, στις 24 Σεπτέμβρη 2019, ενάντια στο νέο χτύπημα που ετοιμάζει η κυβέρνηση σε μισθούς, κλαδικές συμβάσεις, εργασιακές σχέσεις. 

Το αναπτυξιακό πολυνομοσχέδιο συμπεριλαμβάνει μέτρα για το χτύπημα των κλαδικών συμβάσεων. Δίνεται με το νόμο το δικαίωμα σε επιχειρήσεις να μην εφαρμόζουν τις όποιες κλαδικές συμβάσεις υπογράφουν. Δίνονται νέες προϋποθέσεις και διευκολύνσεις στους μεγαλοεπιχειρηματίες για να εξασφαλίζουν πιο φθηνούς εργάτες, με ελαστικές μορφές απασχόλησης. Η δήθεν αύξηση της υπερωριακής απασχόλησης στους μερικώς απασχολούμενους είναι το κόλπο για το χτύπημα του σταθερού ωραρίου, της μείωσης συνολικά του κατώτερου και μέσου μισθού. Η "συνυπευθυνότητα" του εργαζόμενου για τη μη πληρωμή των ασφαλιστικών εισφορών από τον εργοδότη, στην ουσία αθωώνει την εργοδοσία και θα αφήσει χιλιάδες εργαζόμενους ανασφάλιστους. 

ΟΛΟΙ ΣΤΗ ΣΥΓΚΕΝΤΡΩΣΗ 

ΣΤΟ ΕΡΓΑΤΙΚΟ ΚΕΝΤΡΟ ΡΟΔΟΥ, ΤΗΝ ΤΡΙΤΗ, 24/09/19, 

ΣΤΙΣ 10.00 πμ. 

Η ΔΙΟΙΚΗΣΗ ΤΟΥ ΣΩΜΑΤΕΙΟΥ ΟΙΚΟΔΟΜΩΝ ΡΟΔΟΥ 

Να διασφαλιστούν τα δικαιώματα των εργαζομένων στον κλάδο από τις συνέπειες της πτώχευσης της Thomas Cook

ΔΕΛΤΙΟ ΤΥΠΟΥ 

Να διασφαλιστούν τα δικαιώματα των εργαζομένων στον κλάδο από τις συνέπειες της πτώχευσης της Thomas Cook 

Ο τουριστικός κολοσσός Thomas Cook κήρυξε πτώχευση σήμερα τα ξημερώματα. Η περιοχή μας επηρεάζεται άμεσα καθώς o εν λόγω όμιλος έχει στην ιδιοκτησία του το ξενοδοχείο Sunwing και ενοικιασμένο το Miramare. Επίσης έχει πολλές αποκλειστικές συνεργασίες με μεγάλες μονάδες καθώς και μονάδες που λειτουργούν με τη μορφή του Franchise. 

Γνωρίζουμε καλά ότι σε αυτές τις περιπτώσεις οι πρώτοι που την πληρώνουν είναι οι εργαζόμενοι. 

Απαιτούμε μέτρα ώστε να διασφαλιστούν τα δικαιώματα των εργαζομένων συνολικά στις ξενοδοχειακές επιχειρήσεις του νησιού εξαιτίας αυτής της εξέλιξης. 

Ρόδος, 23 Σεπτεμβρίου 2019 

Γραμματεία Ρόδου του ΠΑΜΕ

Δ.Α.Σ.-Ο.Τ.Α.: Ανακοίνωση για την απεργία της 24ης Σεπτέμβρη

ΔΗΜΟΚΡΑΤΙΚΗ ΑΓΩΝΙΣΤΙΚΗ ΣΥΝΕΡΓΑΣΙΑ 

Δ.Α.Σ.-Ο.Τ.Α. ΡΟΔΟΥ 

http://dasotarodos.blogspot.gr/ dasotarodos@gmail.com

Ρόδος 22/09/2019 

Ανακοίνωση για την απεργία της 24ης Σεπτέμβρη 

Συνάδελφοι/φισσες 

Η κυβέρνηση της ΝΔ φέρνει στη Βουλή τις επόμενες ημέρες, το "αναπτυξιακό" πολυνομοσχέδιο (ανάπτυξη, για ποιον αλήθεια;) που βρίσκεται τώρα σε διαβούλευση. Μέσα σε αυτό ενσωματώνει αντιδραστικές και αντεργατικές διατάξεις στον συνδικαλιστικό νόμο, επιβεβαιώνοντας ότι η “ανάπτυξη για όλους” αφορά την κερδοφορία των επιχειρηματικών ομίλων και προϋποθέτει το παραπέρα τσάκισμα δικαιωμάτων και κατακτήσεων των εργαζομένων. 

Στο πολυνομοσχέδιο έρχονται δυσμενείς αλλαγές για τους εργαζόμενους όπως : 

§ Η δυνατότητα να μην εφαρμόζονται καθ' ολοκληρίαν οι κλαδικές ΣΣΕ σε εργαζόμενους, αλλά να υπερισχύουν οι τοπικές ή οι επιχειρησιακές συμβάσεις, υπό κάποιους όρους που θα καθορίζονται με Υπουργική Απόφαση (ΥΑ). 

§ Προβλέπεται η δημιουργία του Γενικού Μητρώου Συνδικαλιστικών Οργανώσεων Εργαζομένων (ΓΕΜΗΣΟΕ) ή αλλιώς “ηλεκτρονικό μητρώο”, μιας βάσης δεδομένων (το φακέλωμα εν ολίγοις) των εργαζομένων που συνδικαλίζονται, που συμμετέχουν, που ψηφίζουν, τι, σε ποιες ψηφοφορίες κ.α. 

§ Εξελίσσει την απεργοκτόνα διάταξη που ψήφισε ο ΣΥΡΙΖΑ, με τους περιορισμούς που αυτή επέβαλε στη δυνατότητα των πρωτοβάθμιων σωματείων να κηρύσσουν απεργία, προωθώντας την "ηλεκτρονική ψηφοφορία" που θα πρέπει να συμπεριληφθεί στα καταστατικά των συνδικαλιστικών οργανώσεων. Χτυπάει έτσι, τη συλλογική οργάνωση και δράση των εργαζομένων αποδυναμώνοντας τις Γενικές Συνελεύσεις, μέσα στις οποίες οι εργαζόμενοι αφού ενημερωθούν και συζητήσουν, καθορίζουν τα αιτήματα και συναποφασίζουν τον τρόπο της διεκδίκησής τους. Αποκομμένος από το σωματείο του ο κάθε εργαζόμενος θα είναι πιο ευάλωτος στην παρέμβαση και τον ασφυκτικό έλεγχο του εργοδότη του, δε θα αντιδρά στις αυθαιρεσίες του, δε θα διεκδικεί δικαιώματα. 

Συνάδελφοι/φισσες 

Σαν ΔΑΣ-ΟΤΑ Ρόδου ζητήσαμε τη σύγκλιση έκτακτου Δ.Σ. του Συλλόγου μας πριν από σχεδόν δυο βδομάδες, για να καταγγείλουμε τους κυβερνητικούς σχεδιασμούς στο συνδικαλιστικό νόμο και να οργανώσουμε δράσεις για την ενημέρωση των συναδέλφων, όμως απάντηση ακόμα δεν πήραμε από καμία από τις δύο παρατάξεις του Δ.Σ. (Αγωνιστική Κίνηση και Πρόταση Συνδικαλιστικής Δημιουργίας). 

Είχαμε όμως διάφορα γεγονότα σε κεντρικό και σε τοπικό επίπεδο. 

Ενώ ΑΔΕΔΥ, ΠΟΕ-ΟΤΑ (δημόσιος τομέας), 14 από τις μεγαλύτερες Ομοσπονδίες του Ιδιωτικού τομέα (ΟΤΟΕ, ΠΝΟ, Ενέργειας κλπ), δεκάδες σωματεία από όλη τη χώρα, καθώς και 24 Εργατικά Κέντρα των μεγαλύτερων πόλεων της χώρας, οργανώνουν την 24ωρη απεργία της Τρίτης 24 Σεπτέμβρη, αντιδρώντας στις νέες κυβερνητικές παρεμβάσεις στα εργασιακά, η ηγετική ομάδα της Γενικής Συνομοσπονδίας Εργατών Ελλάδας (ΓΣΕΕ) έβαλε πρόταση για απεργία αρχικά στις 25 Σεπτέμβρη και από χθες για τις 2 Οκτώβρη. Πρόκειται για τη γνωστή ηγετική ομάδα που προσπάθησε πριν μερικούς μήνες να πραγματοποιήσει συνέδριο κι εκλογές με νόθους αντιπροσώπους εδώ στο νησί μας και που δε βιάζεται να κρίνει την κυβέρνηση της ΝΔ. Αντί δηλαδή να υποστηρίξει την απεργιακή κινητοποίηση της Τρίτης 24 Σεπτέμβρη, προτείνει άλλη μέρα υπονομεύοντάς την, γιατί δε θέλει να γίνει απεργία, δε θέλει να δοθεί αγωνιστική απάντηση. Φαίνεται πως έχει τις διαβεβαιώσεις της κυβέρνησης για περιφρούρηση του Συνεδρίου της από την αστυνομία, προκειμένου να μη χαθούν οι… καρέκλες. 

Παρόμοια, η Διοίκηση του Εργατικού Κέντρου Ρόδου, πρότεινε και ψήφισε απεργία για τις 2 Οκτώβρη, παρόλο που οι Ομοσπονδίες των μελών της Διοίκησης απεργούν στις 24 Σεπτέμβρη (Ομοσπονδία Τραπεζοϋπαλληλικών Οργανώσεων Ελλάδας, Ομοσπονδία Οικοδόμων, Ομοσπονδία Συνδικάτων Μεταφορών Ελλάδας). 

Συνάδελφοι/φισσες 

Να κάνουμε το φόβο τους όπλο μας. Και αυτό είναι η οργάνωση μας στους συλλόγους και στα σωματεία μας. Ο σωστός προσανατολισμός μας είναι η μοναδική μας ελπίδα για την υπεράσπιση των δικαιωμάτων μας. 

Καλούμε όλους τους συναδέλφους, να συμμετάσχουν στην απεργία ώστε η κυβέρνηση να μην τολμήσει να προχωρήσει στις αντιδραστικές αλλαγές στο συνδικαλιστικό νόμο, να μην τολμήσει να παρέμβει στη λειτουργία των σωματείων, να μην μπει κανένα εμπόδιο στον αγώνα για διεκδίκηση αυξήσεων στους μισθούς, στις συντάξεις και στις κοινωνικές παροχές. Στον αγώνα για το δικαίωμα στην πλήρη και σταθερή εργασία, βάζοντας μπροστά τις δικές μας ανάγκες. 

Κάτω τα χέρια από την απεργία, από τη συλλογική οργάνωση και δράση. 

Δίνουμε άμεση και δυναμική απάντηση! 

ΑΠΕΡΓΙΑΚΗ ΣΥΓΚΕΝΤΡΩΣΗ ΤΡΙΤΗ 24 ΣΕΠΤΕΜΒΡΙΟΥ 

10:00 ΣΤΟ ΕΡΓΑΤΙΚΟ ΚΕΝΤΡΟ ΡΟΔΟΥ