Email.

Το Email μας...
r.telxinas@yahoo.gr

Τετάρτη 30 Σεπτεμβρίου 2015

Έχει κρατηθεί η «τελευταία σφαίρα» ;;;; (Α΄ Μέρος)

Μελετώντας την Ιστορία του Β΄ Παγκ. Πολέμου, προσέχει κάποιος, ότι κάθε ερευνητής και ιστορικός, έχει επιλέξει το «δικό του λάθος», χαρακτηρίζοντάς το, ως «το μοιραίο λάθος» του Χίτλερ, στο οποίο υπέπεσε ο ίδιος (Χίτλερ), καταδικάζοντας τη Γερμανία σε ήττα. Ένα, από τα καταγεγραμμένα «μοιραία λάθη», ήταν, ότι ο Χίτλερ και το Επιτελείο του, «έχασε την επαφή με το περιβάλλον». Σχεδίαζαν στο καταφύγιο του Βερολίνου πολιορκημένοι, και από πάνω τους μια κατεστραμμένη χώρα, πιστεύοντας, ότι μπορούν να κερδίσουν το πόλεμο. Κάτι που καταχωρήθηκε επίσης και ως «εξωπραγματική ιστορία».
            Μια τέτοια εξωπραγματική ιστορία, φαίνεται, ότι γράφεται στο κόμμα της Νέας Δημοκρατίας. Στο «καταφύγιο» (Συγγρού), σχεδίαζαν και σχεδιάζουν, ηγεσίες και επιτελεία, τη πολιτική γραμμή που πρέπει να ακολουθηθεί, αγνοώντας, ότι η χώρα μας, η πατρίδα μας, η Ελλάδα μας, έχει καταστραφεί, ισοπεδωθεί, έχει αλλάξει και αλλοιωθεί, κατά τουλάχιστον 20% ο πληθυσμός της και δέχεται απειλές, άμεσες ή έμμεσες, συνεχώς και πολλές φορές απροκάλυπτα, σε διάφορους τομείς όπως, Παιδεία, Υγεία, Άμυνα, Δικαιοσύνη, με όργανο την οικονομία. Ένας πόλεμος, που ξεκίνησε με τίτλο «οικονομικός πόλεμος» και τώρα, ΔΕΝ φέρει τον ίδιο τίτλο. Δηλαδή, εκεί στο «καταφύγιο», θα έλεγε κάποιος, ότι «έχει χαθεί η επαφή με το περιβάλλον».
            Ακόμα και αν ο παραπάνω παραλληλισμός, θεωρηθεί από απαράδεκτος, εριστικός, ως και προσβλητικός, υποχρεωτικά θα δεχτούμε το παραλληλισμό ότι είναι «στριμωγμένοι», στη «γωνία ενός πολιτικού ρίγκ», δεχόμενοι, απανωτά «χτυπήματα», από την Αριστερή Πλατφόρμα. Ο «προπονητής», (οι φωνές των απλών ανθρώπων που συνεχίζουν να τους στηρίζουν), «φωνάζει» και «ουρλιάζει», να φύγουν από την «γωνία» και ΔΕΝ ακούν ή ΔΕΝ μπορούν ;;; Και το χειρότερο!!! Έχουν σκεφτεί, ότι ο «προπονητής», μπορεί να πετάξει «λευκή πετσέτα» ;;; Φαντάζομαι, ότι ξέρουν στη Συγγρού, τι σημαίνει αυτό, στην ορολογία των πυγμάχων. Αυτός ο παραλληλισμός είναι υπαρκτός, διότι ΔΕΝ μπορεί να αγνοηθεί, ο πολιτικός εγκλωβισμός και διασυρμός, ως πολιτικά έρμαια του κ΄ Τσίπρα. Ταυτοποιείται, όχι μόνο από την ανυπαρξία πολιτικού λόγου, αλλά και από χρήση επικοινωνιακών «τρικ», στη προσπάθεια παραμόρφωσης της πραγματικότητας. Ενδεικτικά επικοινωνιακά «τρικ»:
Δεν φοράει γραβάτα τη βγάλανε και εκείνοι!!!
Είναι νέος ο κ΄ Τσίπρας και αναζητούν τον νέο και εκείνοι!!!

Επιχειρώντας, μια επίσης ενδεικτική προσέγγιση, σωστή ή όχι, μερικής και γενικής απαρίθμησης, μειονεκτημάτων και πλεονεκτημάτων που διαθέτουν, ίσως γίνει αντιληπτή η δυσχέρεια, στην οποία βρίσκονται.
Συνεχίζεται…..


Ευάγγελος Αθανασιάδης
Συνταγματάρχης ε.α.

Καταγγελία για την διαχείριση των σκουπιδιών από την Διοίκηση Παχατουρίδη

Περιστέρι: Καταγγελία για την διαχείριση των σκουπιδιών από την Διοίκηση του
Παχατουρίδη

Σεπ 29, 2015

Αριστερή Κίνηση Περιστερίου

Καταγγελία για την διαχείριση των σκουπιδιών από την Διοίκηση Παχατουρίδη

Η Αριστερή Κίνηση Περιστερίου, στο θέμα της διαχείρισης των απορριμμάτων έχει σαν στόχο έναν ενιαίο φορέα με δημόσιο, κοινωνικό χαρακτήρα στη διαχείριση, χωρίς την συμμετοχή ιδιωτικών εταιρειών και συμφερόντων. Επιδιώκει την ενίσχυση της ανακύκλωσης, την αύξηση των εσόδων του Δήμου, τη μείωση των δημοτικών τελών, τη δημιουργία νέων θέσεων εργασίας, με σεβασμό στο περιβάλλον και στα δικαιώματα των εργαζόμενων. Σ’ αυτή την κατεύθυνση θέλουμε την αξιοποίηση των απορριμμάτων ως προϊόν, μέσα από την ανακύκλωση, επαναχρησιμοποίηση, κομποστοποίηση των υλικών, με διαλογή στη πηγή.

Οι ιδιωτικές εταιρείες που διαμεσολαβούν, εκμεταλλευόμενες το θεσμικό πλαίσιο (πχ. ΣΔΙΤ), τις οδηγίες της Ε.Ε. και των πρόθυμων ντόπιων εκτελεστικών οργάνων τους (κυβέρνησης ΣΥΡΙΖΑ-ΑΝΕΛ, περιφέρειας και Δημοτικής Αρχής) πρέπει να φύγουν από την μέση και να σταματήσει αυτό που γίνεται σήμερα με τα ιδιωτικά συστήματα ανακύκλωσης και την κοροϊδία των “μπλε κάδων”, της δήθεν ανακύκλωσης.

Οι Δήμοι που έχουν σύμβαση με την εταιρεία, συλλέγουν οργανικά σκουπίδια στους μπλε κάδους και στην συνέχεια τα πηγαίνουν στο ιδιωτικό ΚΔΑΥ στον Ασπρόπυργο για διαλογή. Πρόκειται για ένα αποτυχημένο σύστημα που εξυπηρετεί μόνο τα ιδιωτικά συμφέροντα, όχι τους δήμους, ούτε τους πολίτες. Η πρόσφατη πυρκαγιά που κατέστρεψε το συγκεκριμένο εργοστάσιο, ανέδειξε τα προβλήματα που προκλήθηκαν στο περιβάλλον της Αττικής, ενώ ήταν γνωστές οι άθλιες συνθήκες εργασίας που είχαν επιβληθεί στους εργαζόμενους σε αυτό.

Το κίνητρο στον δήμο μας ήταν ότι η εταιρεία αυτή διαθέτει απορριμματοφόρα και μπλε κάδους. Ο δήμος όμως επιβαρύνεται τα έξοδα του προσωπικού, τα καύσιμα, την μεταφορά, την συντήρηση. Είναι φανερό, ότι η Διοίκηση Παχατουρίδη γίνεται το μέσο για την κερδοφορία της ιδιωτικής εταιρείας, ενώ θα μπορούσε να οργανώσει πραγματική ανακύκλωση με διαλογή στη πηγή, χωρίς συμμετοχή ιδιωτικής εταιρείας, με τεράστια οικονομικά οφέλη για τον Δήμο και την κοινωνία.

Σήμερα ζητά νέα απόφαση για…”ανταποδοτική ανακύκλωση” χωρίς να διαθέτει κανενός είδους λαϊκή έγκριση, ένα σχέδιο πρόχειρο και βεβιασμένο, που όχι μόνο αγνοεί, αλλά έρχεται να επιτείνει όλα τα οξυμένα προβλήματα της πόλης μας σχετικά με το θέμα. Υπηρετεί αποκλειστικά διαπλεκόμενα συμφέροντα, βρίσκεται σε αντίθεση με τις ανάγκες και τους αγώνες των Περιστεριωτών και πρέπει να αποκρουστεί αποφασιστικά και αγωνιστικά.

Σ’ αυτή την άναρχα και ασφυκτικά πυκνοκατοικημένη πόλη, που πνίγεται στο τσιμέντο, χωρίς ελεύθερους χώρους, χωρίς πράσινο, χωρίς τις πιο στοιχειώδεις υποδομές, αντιθέτως με την ύπαρξη της χαβούζας σε τμήμα του Άλσους μαζί με το δημοτικό γκαράζ να υποβαθμίζουν την ζωή των κατοίκων και να έχουν φτάσει την κατάσταση στο απροχώρητο, κάνοντας τις γειτονιές αφιλόξενες με τις αφόρητες μυρωδιές, τα κουνούπια και τα πάσης φύσεως τρωκτικά. Δεν πάει άλλο!

Η Δημοτική αρχή, αντι να αντιμετωπίζει τα προβλήματα αυτά και να σχεδιάσει μαζί με τους κατοίκους και τους εργαζόμενους, αποσπά την ανακύκλωση και την διαχείριση των σκουπιδιών με αποσπασματικό τρόπο και σχεδιάζει να υπογράψει σύμβαση με ιδιωτική εταιρεία, να δημιουργήσει χώρους υποδοχής των ανακυκλώσιμων απορριμμάτων εντός της πόλης. Παραχωρώντας έτσι δημόσιους, κοινόχρηστους χώρους στα ιδιωτικά συμφέροντα και μονιμοποιώντας την χαβούζα αντί να την μεταφέρει, ενώ εκπνέει σε λίγους μήνες η παράταση που είχε λάβει η δημοτική αρχή Παχατουρίδη από το “φιλικό” τότε, υπουργείο ΠΕΧΩΔΕ για την παράνομη χαβούζα στο Άλσος. Το “μηχανάκι” της πλειοψηφίας εντός του Δημοτικού Συμβουλίου, μπορεί να ανατραπεί στην πράξη και στην κοινωνία.

Η Αριστερή Κίνηση Περιστερίου καταγγέλλει τα σχέδια του κ. Παχατουρίδη! Καλεί όλους τους κατοίκους να ενεργοποιηθούν. Με την συμμέτοχή σε λαϊκές συνελεύσεις στις γειτονιές, και την ενίσχυση των Επιτροπών Αγώνα στον δήμο μας.

Να ξεκινήσουμε όλοι μαζί, χωρίς ηττοπάθεια και απογοήτευση που δεν οδηγούν πουθενά, έναν καινούριο αγώνα, ενάντια στην αντιδραστική καταιγίδα της φτώχειας, της ανεργίας, των ιδιωτικοποιήσεων, ενάντια στην καθημερινή υποβάθμιση της συνοικίας και της πόλης μας.

Να πάρουμε τις τύχες στα χέρια μας!

Η κερδοφορία της Carrefour-Mαρινόπουλος φέρνει απολύσεις!


Σεπ 29, 2015

Αγώνας για μόνιμη σταθερή δουλειά με δικαιώματα!

Ανακοίνωση ΑΝΤΑΡΣΥΑ Θεσσαλονίκης:

Η εταιρεία Carrefour-Mαρινόπουλος ανακοινώνοντας κλείσιμο καταστημάτων και αποθηκών σε ολόκληρη την Ελλάδα και στη Θεσσαλονίκη 2 καταστημάτων, σε Εύοσμο και Τούμπα οδηγεί στην ανεργία δεκάδες εργαζόμενους, συνεχίζοντας σειρά μέτρων που έχει ήδη επιβάλει όπως οι μειώσεις μισθών, η εντατικοποίηση της εργασίας, η εργοδοτική τρομοκρατία. Αξιοποιώντας όλους τους μνημονιακούς νόμους η διοίκηση της εταιρείας αύξησε την κερδοφορία της και στην περίοδο της κρίσης επεκτείνοντας την ηγεμονική της θέση στον κλάδο. Η κερδοφορία της φυσικά είναι αποτέλεσμα της υπερεκμετάλλευσης των εργαζομένων, του κλεισίματος εκατοντάδων μικρών εμπόρων στην αγορά τροφίμων, του ξεζουμίσματος προμηθευτών και παραγωγών αλλά και της άγριας εκμετάλλευσης των καταναλωτών με «επιθετικές» κινήσεις μάρκετινγκ και διαφήμισης.

Η Carrefour-Μαρινόπουλος θα συνεχίσει την αντεργατική της επίθεση καθώς έχει πλέον ελεύθερο το πεδίο με την ψήφιση του 3ου μνημονίου. Οι εφαρμοστικοί νόμοι που προωθούνται άμεσα από τη νέα κυβέρνηση ΣΥΡΙΖΑ-ΑΝΕΛ υιοθετούν όλες τις αξιώσεις των μεγαλεμπόρων: κατάργηση της κυριακάτικης αργίας, απελευθέρωση των απολύσεων, μείωση εργοδοτικών εισφορών, παραπέρα ελαστικοποίηση της εργασίας, απαγόρευση απεργιακών κινητοποιήσεων.

Είναι το βάθεμα μιας επίθεσης που εξυπηρετεί το ελληνικό και πολυεθνικό κεφάλαιο στον ιδιωτικό τομέα οδηγώντας το 45% των μισθωτών να αμείβεται με μισθούς έως και 751 ευρώ, όταν το 2012 το αντίστοιχο ποσοστό ανερχόταν στο 17% του συνόλου των μισθωτών. Παράλληλα η μερική απασχόληση στο ίδιο διάστημα αυξήθηκε κατά 30,5%, ενώ μέσω των επιχειρησιακών συμβάσεων που υπογράφτηκαν οι μισθοί μειώθηκαν από 10% έως 40%. Στην καρδιά αυτού του εργασιακού μεσαίωνα βρίσκονται οι εκατοντάδες χιλιάδες εργαζόμενοι στο εμπόριο που χρησιμοποιούνται και ως «πειραματόζωο» εφαρμογής των νέων εργασιακών σχέσεων.

Το κλείσιμο των καταστημάτων επομένως δεν αφορά μόνο τους απολυμένους εργαζόμενους της Carrefour-Μαρινόπουλος, αλλά το σύνολο της εργατικής τάξης. Κάθε απόλυση, κάθε μείωση μισθών πρέπει να παίρνει αγωνιστική απάντηση αμφισβητώντας την προπαγάνδα των εργοδοτών ότι οι εργαζόμενοι είμαστε απλά «κόστος» για τις επιχειρήσεις. Οι εργαζόμενοι παράγουμε τον πλούτο και τα κέρδη τους, και μετά από 5 χρόνια αντεργατικής λαίλαπας είναι η ώρα να ξαναδιεκδικήσουμε δικαιώματα και κατακτήσεις που είχαμε κατακτήσει με σκληρούς αγώνες.

• Μόνιμη σταθερή εργασία για όλους. Αυξήσεις σε μισθούς και συντάξεις, κάλυψη των απωλειών τώρα. Επαναφορά της Εθνικής Γενικής Συλλογικής Σύμβασης στα 751 ευρώ για όσους αμείβονται με το βασικό μισθό.

• Κατάργηση των ατομικών συμβάσεων εργασίας και των ενώσεων προσώπων. Να καταργηθούν άμεσα όλοι οι αντεργατικοί νόμοι που τσάκισαν τις Συλλογικές Συμβάσεις.

• Να αποκατασταθούν οι σταθερές εργασιακές σχέσεις. Κατάργηση των νόμων που προωθούν και ενισχύουν τις ελαστικές εργασιακές σχέσεις.

• Νομοθετική κατοχύρωση της Κυριακάτικης Αργίας.

Με γενικές συνελεύσεις σε χώρους δουλειάς, οργάνωση στα σωματεία του κλάδου, συντονισμό των επιμέρους αγώνων, αλλά και έμπρακτη αλληλεγγύη όλης της τάξης μπορούμε να ανατρέψουμε την εργασιακή ζούγκλα που μας λένε ότι θα είναι η ζωή μας στο εξής. Η δουλειά, το μεροκάματο, ο ελεύθερος χρόνος δεν είναι παροχή της εργοδοσίας. Είναι αποτέλεσμα καθημερινής πάλης και μόχθου, δεν τα χαρίζουμε θυσία στο βωμό των κερδών μιας χούφτας μεγαλεμπόρων, βιομηχάνων, τραπεζιτών, εφοπλιστών.

ΧΩΡΙΣ ΕΜΑΣ ΓΡΑΝΑΖΙ ΔΕΝ ΓΥΡΝΑ ούτε στα Carrefur, ούτε πουθενά.

Τρίτη 29 Σεπτεμβρίου 2015

Η ΛΑΪΚΗ ΣΥΣΠΕΙΡΩΣΗ ΓΙΑ ΤΟ ΦΠΑ

ΛΑΪΚΗ ΣΥΣΠΕΙΡΩΣΗ
ΝΟΤΙΟΥ ΑΙΓΑΙΟΥ

ΔΕΛΤΙΟ ΤΥΠΟΥ ΓΙΑ ΤΟ ΦΠΑ
Δεν πέρασαν ούτε δέκα μέρες από τις εκλογές της 20ης Σεπτέμβρη και η λαϊκή οικογένεια καλείται να πληρώνει το δυσβάστακτο λογαριασμό των μέτρων του 3ου μνημονίου που έρχεται να προστεθεί στα δύο προηγούμενα.
Η προειλημμένη απόφαση της κατάργησης της έκπτωσης του 30% των συντελεστών του ΦΠΑ σε νησιά της περιφέρειας του Νότιου Αιγαίου έρχεται να προστεθεί στις αυξήσεις των συντελεστών του ΦΠΑ στα είδη πλατιάς λαϊκής κατανάλωσης, επιβαρύνει το κουτσουρεμένο εισόδημα των λαϊκών στρωμάτων.
Η νέα φοροεισπρακτική καταιγίδα είναι μονόπλευρα προσανατολισμένη στους εργαζόμενους, αυτοαπασχολούμενους, μικρούς αγρότες, γενικά τις λαϊκές οικογένειες. Δεν θίγει το μεγάλο τουριστικό κεφάλαιο, αφού με τις δυνατότητες νόμιμων φοροαπαλλαγών μέσα από αναπτυξιακά πακέτα, αφορολόγητα αποθεματικά και τριγωνικές πωλήσεις του τουριστικού εμπορεύματος, όχι απλά δεν θα επιβαρυνθεί, αλλά θα συγκεντρώσει ακόμα μεγαλύτερο τμήμα της τουριστικής αγοράς.
Η κοροϊδία της «δεύτερης φορά αριστερά» των κυβερνητικών εκπροσώπων της κυβέρνησης ΣΥΡΙΖΑ –ΑΝΕΛ, των πρόσφατων επανεκλεγέντων βουλευτάδων, αλλά και γενικότερα των υποστηρικτών του ευρωμονόδρομου πάει σύννεφο. Το θράσος ξεχειλίζει με τις νέες υποσχέσεις για…. «ισοδύναμα» και άλλα γλαφυρά.
Στην ίδια ρότα και οι εκπρόσωποι της τοπικής διοίκησης που από τη μια υποστηρίζουν και εφαρμόζουν την πολιτική της Ε.Ε. και των Ελληνικών κυβερνήσεων, πολιτική υπεράσπισης των συμφερόντων του κεφαλαίου και από την άλλη σηκώνουν δήθεν τη σημαία της αντίθεσης.
Η λαϊκή οικογένεια έχει ανάγκη σήμερα την κατάργηση του ΦΠΑ στα είδη πλατιάς λαϊκής κατανάλωσης, το γάλα, τις παιδικές τροφές, τα φάρμακα, την υγεία, την παιδεία, στη ΔΕΗ, το νερό, το τηλέφωνο, στο πετρέλαιο κλπ.
Η Λαϊκή συσπείρωση καλεί τους εργαζόμενους, τους αυτοαπασχολούμενους, τους ανέργους, τους αγρότες, τις νέες και τους νέους να μην δώσουν ούτε μια μέρα ανοχή στην λαίλαπα που έρχεται. Να αντιδράσουν στην κατεύθυνση της μη εφαρμογής των μέτρων, που δεν σηκώνει πιά ο λαός. Να βρεθούν στους δρόμους του αγώνα με τις συνεπείς αγωνιστικές δυνάμεις υπεράσπισης των λαϊκών συμφερόντων, στο δρόμο για τη ριζική ανατροπή.

ΚΑΜΙΑ ΑΥΞΗΣΗ ΣΤΟ ΦΠΑ! ΟΧΙ ΣΤΗΝ ΚΑΤΑΡΓΗΣΗ ΤΩΝ ΜΕΙΩΜΕΝΩΝ ΣΥΝΤΕΛΕΣΤΩΝ

Ρόδος 29-9-2015

Περιφερειακά αεροδρόμια, ΣΥΡΙΖΑ-ΑΝΕΛ: Χαρίζουν φιλέτα


της Άννας Γαϊτανίδου

Η κυβέρνηση ΣΥΡΙΖΑ – ΑΝΕΛ συμμορφώθηκε πλήρως με τις υποδείξεις των δανειστών και δε δίστασε 13 Αυγούστου να υπογράψει το ΦΕΚ πώλησης μέσω του ΤΑΙΠΕΔ στη Φραπόρτ – Σλέντεν των 14 πιο κερδοφόρων αεροδρομίων που διακινούν το 85% του τουρισμού.

Πρόκειται για κοινοπραξία του γερμανικού δημοσίου, που συμμετέχει το κρατίδιο της Έσσης κατά 31,3% και το εμπορικό επιμελητήριο της κατά 20%, η αεροπορική εταιρεία Λουφχάνσα κατά 8,4% και ο όμιλος Κοπελούζου. Η Φραπόρτ έχει εξαγοράσει το αεροδρόμιο της Αττάλειας, της Αγίας Πετρούπολης, του Νέου Δελχί κ.α. Είναι η πρώτη ιδιωτικοποίηση του ΣΥΡΙΖΑ, παρ’ όλο που ο ίδιος ο Τσίπρας που σε προεκλογική ομιλία στη Ρόδο το Γενάρη του 2015 ανέφερε «στην ίδια λογική, θα υπερασπιστούμε τον δημόσιο χαρακτήρα των περιφερειακών αεροδρομίων γιατί το ξεπούλημα κάθε υποδομής δεν είναι ούτε πρόοδος, ούτε ανάπτυξη, είναι φεουδαρχία».

Αντίστοιχα ο Π. Πολάκης, τότε δήμαρχος Σφακίων και νυν αναπληρωτής υπουργός Υγείας, σε κινητοποίηση το Νοέμβρη του 2014 στο αεροδρόμιο Χανίων δήλωσε «το πιο σκανδαλώδες είναι ότι μία δημόσια δομή που έχει φτιαχθεί με χρήματα του ελληνικού λαού και επεκτείνεται με ένα τεράστιο έργο, το πιο μεγάλο έργο ΕΣΠΑ στο νομό Χανίων αξίας 110 εκατομμυρίων ευρώ αυτό το πράγμα το χαρίζουμε, δεν το πουλάμε. Το χαρίζουμε σε ένα και καλά ιδιώτη επενδυτή με έτοιμη την υποδομή απλά για να κονομήσει.

Χωρίς να βάλει μία δραχμή από τη τσέπη του. Αυτό είναι εγκληματικό». Αυτό που μεσολάβησε είναι η ολοκλήρωση της μετάλλαξης του ΣΥΡΙΖΑ και της κυβέρνησης του σε φορέα σταθεροποίησης της αστικής διαχείρισης μέσω των μνημονίων και ως εκ τούτου εχθρικό σε όλα τα εργατικά και λαϊκά αιτήματα.

Η πώληση των αεροδρομίων εντάσσεται στο στρατηγικό ξεπούλημα του δημόσιου πλούτου των τεχνικών υποδομών (αεροδρόμια, λιμάνια, σιδηρόδρομοι) και των πλουτοπαραγωγικών πηγών (νερό, ΔΕΗ, ορυχεία), δηλαδή όλων των κρίσιμων πόρων για την επιβίωση του λαού. Το συνολικό τίμημα ανέρχεται σε 2,1 δις ευρώ για 40 +10 χρόνια και περιλαμβάνει την καταβολή εφάπαξ ποσού 1,2 εκατομμυρίων ευρώ, με τα υπόλοιπα 900 εκατομμύρια να καταβάλλονται στη διάρκεια της σύμβασης με ετήσιο εγγυημένο μίσθωμα ύψους 22,9 εκατομμυρίων, ποσοστό 25% από τα από τα προ φόρων, τόκων και αποσβέσεων έσοδα και τέλη υπέρ Υπηρεσίας Πολιτικής Αεροπορίας (ΥΠΑ). Τέλος, η σύμβαση προβλέπει επενδύσεις από πλευράς Φραπόρτ 330 εκατομμυρίων ευρώ για την πρώτη τετραετία και 1,4 δις ευρώ για τις επόμενες τέσσερις δεκαετίες.


Τώρα ήρθε η σειρά του Τσίπρα να κάνει κι αυτός τα δικά του σκάνδαλα. Γιατί μόνο σκάνδαλο μπορεί να χαρακτηριστεί η σύμβαση παραχώρησης των αεροδρομίων. Πρόκειται για δύο ομάδες αεροδρομίων της Θεσσαλονίκης, της Κέρκυρας, της Ζακύνθου, της Κεφαλονιάς, του Ακτίου, των Χανίων και της Καβάλας και τη δεύτερη ομάδα της Ρόδου, της Σαντορίνης, της Κω, της Μυκόνου, της Σκιάθου, της Σάμου και της Μυτιλήνης. Αρχικά διενεργούνταν παράλληλοι διαγωνισμοί και θα πωλούνταν σε διαφορετικές εταιρείες για να «ενισχυθεί ο ανταγωνισμός», ασκήθηκαν όμως πολλές πιέσεις από τη Φραπόρτ κι έτσι αποκτά τον στρατηγικό έλεγχο σε τεράστιο κομμάτι του ελληνικού τουρισμού.

Πέρυσι ο αριθμός των επιβατών αυξήθηκε περισσότερο από 22 εκατομμύρια (+19%), κι έτσι τα έσοδα των 14 αεροδρομίων ανήλθαν σε 477 εκατομμύρια ευρώ. Παράλληλα, τα φετινά στοιχεία δείχνουν στο πρώτο επτάμηνο του έτους αύξηση της κίνησης περίπου 10%. Δηλαδή, μέσα 3 – 4 χρόνια η Φραπόρτ θα κάνει απόσβεση του εφάπαξ τιμήματος, ενώ μέσα στην πρώτη δεκαετία θα έχει κάνει απόσβεση του συνολικού ποσού μόνο από τα έσοδα των αεροδρομίων! Όμως η Φραπόρτ θα έχει κι άλλα κέρδη. Η σκανδαλώδης σύμβαση εκποίησης παραμένει ακόμα κρυφή (!), αλλά ο πρόεδρος της Ομοσπονδίας Εργαζομένων στην ΥΠΑ (ΟΣΥΠΑ) Β. Αλεβιζόπουλος φώτισε πτυχές της. Καταρχήν «το κράτος για την πρώτη δεκαετία θα επιδοτεί τη Φραπόρτ με 80 εκατομμύρια ετησίως, ενώ θα της δίνει άλλα 120 για τις άγονες γραμμές και 26 εκατομμύρια ακόμα για τα λειτουργικά κόστη των μικρών αεροδρομίων. Επίσης, τα αεροδρόμια για να πωληθούν πρέπει να έχουν πιστοποίηση. Αυτό σημαίνει ότι το κράτος θα πρέπει να δώσει άλλο 1 δις ευρώ σε έργα.

Για παράδειγμα στην Κω χρειάζεται να κατασκευαστεί νέος αεροδιάδρομος για να πάρει πιστοποίηση». Αν συνυπολογιστούν όλα αυτά η Φραπόρτ παίρνει 14 αεροδρόμια τσάμπα και της πληρώνουμε και τα έξοδα από πάνω! Συνεχίζοντας ο Β. Αλεβιζόπουλος ανέφερε ότι «η σύμβαση περιλαμβάνει ρήτρα εγγύησης προσγείωσης 25 αεροπλάνων ανά ώρα κι αν αυτό δεν καταστεί εφικτό λόγω απεργίας ή άλλου λόγου η Φραπόρτ μονομερώς μπορεί να προβεί σε αγορά μηχανημάτων, ανάληψη του έργου του κράτους κι απόλυση προσωπικού, όπως τους ελεγκτές εναέριας κυκολοφορίας. Εμείς θα προσφύγουμε στην Επιτροπή Ανταγωνισμού της ΕΕ, καθώς μία και μοναδική εταιρεία αγοράζει 14 αεροδρόμια και μαζί με αυτά θα αποκτήσει και τον έλεγχο του εναέριου χώρου αποκομίζοντας περισσότερα κέρδη».

Στα ύψη το κόστος μετακίνησης

Εκτός όμως από το γεγονός ότι το δημόσιο θα χάνει εκατοντάδες εκατομμύρια ετησίως που θα μπορούσαν να καλύψουν τις κοινωνικές ανάγκες το ξεπούλημα αυτό επιφέρει και μια σειρά άλλους καταστρεπτικούς παράγοντες. Πρώτα απ΄ όλα καθετοποιεί το τουριστικό προϊόν (γερμανικά αεροδρόμια, γερμανός τουριστικός πράκτορας, γερμανικά ξενοδοχεία και γερμανική αεροπορική εταιρεία) κι έτσι τα έσοδα θα παραμένουν σε γερμανικά χέρια, χωρίς κέρδη για τους ντόποιους που ζουν από τον τουρισμό. Επίσης, θα αυξηθεί το κόστος μετακίνησης, καθώς το σπατόσημο από τα 12 ευρώ για μετακινήσεις εντός ΕΕ θα αυξηθεί στα 14 ευρώ και σταδιακά στα 20.

Συνυπολογίζοντας τους άλλους φόρους που προβλέπει η σύμβαση το κόστος άμεσα από 12 ευρώ εκτινάσσεται στα 26. Έτσι όμως μια σειρά εταιρειών χαμηλού κόστους δε θα πηγαίνουν πλέον σε αυτά τα αεροδρόμια, όπως συνέβαινε στα πρώτα χρόνια της λειτουργίας του Ελ. Βενιζέλος λόγω των υψηλότατων φόρων του, με αποτέλεσμα οι τοπικές οικονομίες να κρατούνται όμηροι, καθώς δημιουργείται ιδιωτικό μονοπώλιο στον τομέα των αερομεταφορών και ο βαθμός εξάρτησης του τουρισμού από τις αερομεταφορές ανέρχεται στο 78 – 86%. Παράλληλα, είναι πολύ σημαντικό το γεγονός ότι με την παραχώρηση γειτονικών αεροδρομίων εν είδη πακέτου, είναι ορατός ο κίνδυνος ανάπτυξης ορισμένων μόνο εξ αυτών και της αποκλειστικά εποχιακής χρήσης, της υποβάθμισης ή του κλεισίματος των υπολοίπων, κάτι που θα εντείνει στα νησιά και τις απομακρυσμένες περιοχές το καθεστώς αποκλεισμού, στο οποίο έχουν καταδικαστεί τα τελευταία χρόνια.

Με δεδομένο ότι η Φραπόρτ θα έχει για μια δεκαετία εξασφαλισμένα κέρδη από το ελληνικό δημόσιο μπορεί να ασκήσει όποια πολιτική θέλει. Ακόμα, ανοίγει ο δρόμος για τη χειροτέρευση των συνθηκών εργασίας, καθώς οι εργαζόμενοι στην ΥΠΑ θίγονται άμεσα και υπάρχει σοβαρός κίνδυνος να μπουν σε διαθεσιμότητα και να απολυθούν, να μειωθούν οι μισθοί τους, να αλλάξουν οι συμβάσεις τους προς το χειρότερο κ.α.

Τέλος, δε διασφαλίζεται ο κοινωνικός χαρακτήρας των αεροδρομίων, καθώς κανείς δεν εγγυάται ότι οι αεροδιακομιδές ασθενών θα είναι δωρεάν πλέον.

Χαρακτηριστική είναι η επιβάρυνση του δημόσιου που θα προέλθει από την πώληση του αεροδρόμιο Χανίων. Όπως αναφέρθηκε προηγουμένως βρίσκεται σε διαδικασία ολοκλήρωσης το πρόγραμμα ΕΣΠΑ 110 εκατομμυρίων ευρώ για το διπλασιασμό του χώρου του σε 14000 τ.μ. κι αντίστοιχα των κερδών του. Το ΕΣΠΑ όμως δε χορηγείται σε ιδιώτες κι έτσι υπάρχει ο κίνδυνος το ελληνικό δημόσιο να πρέπει να επιστρέψει τα λεφτά στην ΕΕ, ενώ η Φραπόρτ παίρνει έτοιμο και δωρεάν το έργο. Παράλληλα, το αεροδρόμιο χρησιμοποιείται ως βάση από την 115 Πτέρυγα Μάχης της Πολεμικής Αεροπορίας.

Αυξημένα δημόσια έσοδα για τη Γερμανία!

Από το αεροδρόμιο της Κέρκυρας διακινήθηκαν πέρυσι 1,2 εκατομμύρια ταξιδιώτες κι έχει 97 υπαλλήλους. Είχε συνολικά έσοδα 25 εκατομμύρια ευρώ και τα έξοδα, μισθολογικά και λειτουργικά, ανέρχονται σε 4,5 εκατομμύρια ευρώ. Ο αερολιμενάρχης Κέρκυρας Α. Γεωργούση περιγράφει ότι «η ιδιωτικοποίηση των επικερδών επιχειρήσεων στην Ελλάδα σημαίνει κρατικοποίηση εσόδων στη Γερμανία». Παράλληλα, ο πρόεδρος του σωματείου εργαζομένων Γ. Μαυρωνάς αναφέρει πως «είμαστε κάθετα αντίθετοι στην πώληση, γιατί πρόκειται για μια αποικιακού τύπου σύμβαση, καθώς πουλιέται για ελάχιστο τίμημα μια τεράστια κρατική περιουσία και ένα εργαλείο εθνικής πολιτικής. Είναι η αποθέωση της μονοπωλιακής πολιτικής για τον τουρισμό».

Το αεροδρόμιο της Θεσσαλονίκης έχει 202 εργαζόμενους και διακίνησε πέρυσι 10% περισσότερους ταξιδιώτες φτάνοντας τα 6 εκατομμύρια. Τα έσοδα του είναι 32 εκατομμύρια και τα έξοδα 12 εκατομμύρια. Ο Δ. Νανούρης, πρόεδρος των εργαζόμενων περιγράφει ότι «με την πώληση θα συμβεί ότι έγινε στα Σπάτα, που έφυγαν όλες οι χαμηλού κόστους εταιρείες».

Το αεροδρόμιο της Κεφαλονιάς διακινεί περίπου 500 χιλιάδες ταξιδιώτες ετησίως. Τα έσοδα του είναι 3,5 εκατομμύρια, τα έξοδα είναι περίπου 1,6 εκατομμύρια κι έχει 24 εργαζόμενους. Ο πρόεδρος του σωματείου εργαζομένων Δ. Καππάτος αναφέρει ότι «η πώληση των αεροδρομίων αποτελεί πολύ αρνητική εξέλιξη όχι μόνο για τους εργαζόμενους, αλλά κυρίως για το δημόσιο που χάνει τόσα λεφτά. Το 2,1 δισεκατομμύρια ευρώ για 50 χρόνια είναι εξευτελιστική τιμή. Και αν τα δώσουν κι αυτά, γιατί η Φραπόρτ με τη δικαιολογία ότι έχει πέσει η κίνηση στην Ελλάδα λόγω των τελευταίων εξελίξεων θέλει να δώσει μικρότερο τίμημα και με αποπληρωμή σε μεγαλύτερη χρονική διάρκεια». Όπως ανέφεραν στο ΠΡΙΝ άλλοι εργαζόμενοι «αυτό που μας πονάει είναι ότι τόσα χρόνια άφηναν τα αεροδρόμια χωρίς προσωπικό κι έργα ανάπτυξης απαξιώνοντας τα και τώρα η Φραπόρτ θα κάνει φτηνές μετατροπές για να αυξηθεί η χωρητικότητα κι ο τζίρος της και θα λέει ότι κάνει το έργο που δε μπορούσε να κάνει το ελληνικό δημόσιο».

Εμείς δε χρωστάμε ούτε δεκάρα από το χρέος τους για να το πληρώσουμε με τα αεροδρόμια και τα λιμάνια μας, το νερό και την ενέργεια. Ο δρόμος για την ακύρωση των μνημονίων περνάει και μέσα από την ακύρωση της πώλησης των αεροδρομίων, την ακύρωση όλων των ιδιωτικοποιήσεων και τη διάλυση του ΤΑΙΠΕΔ.

Πηγή: ΠΡΙΝ

Ο Καμμένος επιβεβαιώνει τη σύλληψη Λιακουνάκου για τα εξοπλιστικά!



Ο Καμμένος επιβεβαιώνει τη σύλληψη Λιακουνάκου για τα εξοπλιστικά!

Αργά το βράδυ της Δευτέρας συνελήφθη σύμφωνα με πληροφορίες ο επιχειρηματίας Θωμάς Λιακουνάκος για τα εξοπλιστικά.

Η σύλληψή του έγινε έπειτα από ένταλμα της ανακρίτριας Βασιλικής Μπράτη για την υπόθεση των ραντάρ “Έρικσον” – Μαζί του συνελήφθη και ο πρώην στρατιωτικός Χρήστος Τούμπας.

Ο Πάνος Καμμένος επιβεβαίωσε μέσω του λογαριασμού του στο Twitter τις σχετικές πληροφορίες γράφοντας χαρακτηριστικά:

“Επειδή ρωτούσε η κόρη του συνηγόρου κατηγορουμένου για τα εξοπλιστικά προχθές στη Βουλή ενημερώστε την οτι ο πρώτος μόλις συνελήφθη”.

Δευτέρα 28 Σεπτεμβρίου 2015

Να μεταφερθεί επειγόντως στο νοσοκομείο η απεργός πείνας Εύη Στατήρη

ΙΑΤΡΙΚΗ ΓΝΩΜΑΤΕΥΣΗ
Οι υπογράφοντες γιατροί, εξετάσαμε σήμερα 27/9/2015 και περί ώρα 10 π.μ. την κρατούμενη απεργό πείνας Ευαγγελία Στατήρη 26 ετών. Από την αντικειμενική εξέταση διαπιστώσαμε έντονη ωχρότητα, ορθοστατική υπόταση, ταχυκαρδία στην κόπωση και συστολικό φύσημα στην εστία ακροάσεως μιτροειδούς 3/6 περίπου. Η ίδια αναφέρει έντονη καταβολή, εύκολη κόπωση και αίσθημα παλμών στην παραμικρή προσπάθεια και κατά την έγερση , δυσανεξία στο ψύχος και συχνά φρίκια. Το τελευταίο τριήμερο εμφάνισε 2 σοβαρά επεισόδια υπογλυκαιμίας, το τελευταίο των οποίων τη νύχτα της 26ης προς 27ης /9, χαρακτηρίστηκε αρκούντως σοβαρό, ώστε απαιτήθηκε η επείγουσα διακομιδή της στο Νοσοκομείο κρατουμένων για αντιμετώπιση. Επιπλέον σε ΗΚΓ που εγένετο την 26/9/15, διαγνώσθηκαν διαταραχές επαναπόλωσης , χωρίς συνοδό ενζυματική διαταρραχή.
Η κ. Στατήρη Ευαγγελία , διάγει την 14η ημέρα απεργίας πείνας και έχει απωλέσει το 11% του αρχικού σωματικού της βάρους. Από εδώ και στο εξής , η παράταση της απεργίας πείνας, εμπεριέχει σοβαρούς κινδύνους για τη σωματική της ακεραιότητα. Ως εκ τούτου και κρίνοντας από τη συνολική κλινικοεργαστηριακή της εκτίμηση, κρίνουμε σκόπιμη την άμεση διακομιδή της σε Δημόσιο Νοσοκομείο για την περαιτέρω παρακολούθηση και νοσηλεία της.
ΟΙ ΙΑΤΡΟΙ
Όλγα Κοσμοπούλου – Σπυρίδων Σακκάς (Ιατροί Ε.Σ.Υ)
Κορυδαλλός 27/9/2015

Με κείμενό της που αναρτήθηκε στον ιστότοπο Indymedia, η κρατούμενη Εύη Στατήρη ανακοινώνει ότι ξεκινά απεργία πείνας στις 14 Σεπτεμβρίου.

Παρατίθεται αυτούσιο το κείμενο:


Πέρασαν έξι μήνες από τη μέρα που μου επέβαλλαν να αντικρίζω τον ουρανό πίσω από συρματοπλέγματα και να μετρώ τον χρόνο ανάμεσα στα κλειδώματα της πόρτας του κελιού μου. Η νέα άρνηση του δικαστικού συμβουλίου στην εξέταση της αποφυλάκισής μου ήρθε να επιβεβαιώσει αυτό που ήξερα ήδη από τις πρώτες μέρες που βρέθηκα στα κελιά της αντιτρομοκρατικής. Η φυλάκισή μου δεν είναι απλά μία προσωπική υπόθεση. Η φυλάκισή μου είναι η αντανάκλαση μιας συνολικής κατασταλτικής στρατηγικής που στόχο έχει την κυριαρχία του φόβου και την ικανοποίηση του εκδικητικού μένους των διωκτικών αρχών απέναντι στους πολιτικούς κρατούμενους και σε όσους δεν συμβαδίζουν με τις αξίες του πολιτισμού της εξουσίας.

Εξακολουθώ να βρίσκομαι στη φυλακή με μοναδικό «ενοχοποιητικό» στοιχείο το γεγονός ότι είμαι σύζυγος του πολιτικού κρατούμενου μέλους της Σ.Π.Φ. Γεράσιμου Τσάκαλου.

Εξακολουθώ να βρίσκομαι στη φυλακή γιατί δεν υπέγραψα «πιστοποιητικό κοινωνικών φρονημάτων» και δεν αποκήρυξα τον σύντροφό μου και τη σχέση μας.

Γνωρίζω πως η φασιστική άρνηση του δικαστικού συμβουλίου να μου επιστρέψει την ελευθερία που μου έχουν στερήσει, είναι αποτέλεσμα εντολών της εξουσίας και αστυνομικο-δικαστικών διαδικασιών με σκοπό να περάσουν ένα σαφές μήνυμα φόβου.

Όποιος στέκεται δίπλα σε πολιτικούς κρατούμενους, κινδυνεύει να βρεθεί στο διπλανό κελί… Όποιος δεν σκύβει το κεφάλι, δεν χαμηλώνει το βλέμμα , δεν φιμώνει τη φωνή του απέναντι στα είδωλα της εξουσίας, μπορεί να συρθεί με χειροπέδες, σε κρατητήρια, σε ανακριτικά γραφεία, σε δικαστήρια…

Όμως οι κινήσεις αλληλεγγύης που έγιναν την τελευταία βδομάδα μου απέδειξαν ότι ο φόβος μπορεί να κυβερνά, αλλά δεν βασιλεύει στις καρδιές και στο μυαλό των ελεύθερων ανθρώπων.

Στέλνω ένα μεγάλο ευχαριστώ σε όλους αυτούς που με τις δράσεις ξορκίζουν την δικτατορία του ψέματος και της υποκρισίας της δικαιοσύνης που επιμένει να με κρατά κλειδωμένη στα κελιά της. Τώρα μια νέα μάχη ξεκινά…

Στο απορριπτικό τελεσίγραφο των δικαστών δεν μου μένει παρά να απαντήσω με το ύστατο καταφύγιο του αιχμάλωτου ανθρώπου την απεργία πείνας για την απελευθέρωσή μου.

Η πρόθεσή μου ήταν να ξεκινήσω από αύριο, καθώς το είχα ήδη αναφέρει σε προηγούμενο γράμμα μου, σε περίπτωση απόρριψης της αίτησής μου. Στις μέρες που ακολούθησαν μετά την ανακοίνωση της απόφασής μου, αρκετοί σύντροφοι, κυρίως από την επαρχία, μου ζήτησαν να υπάρξει μια χρονική παράταση ώστε να επιστρέψουν κι άλλοι σύντροφοι και να οργανωθεί καλύτερα ο αγώνας αλληλεγγύης. Κατανοώντας τις δυσκολίες που υπάρχουν σε συνδυασμό με την προεκλογική περίοδο και επειδή αντιλαμβάνομαι την αλληλεγγύη σαν μοίρασμα κοινών αγωνιών, επιθυμιών και αγώνων και όχι σαν χρηστικό εργαλείο, σεβόμενη και συμφωνώντας με τη σκέψη των συντρόφων ώστε να πυκνώσουν οι δυνατότητες αλληλεγγύης, επέλεξα να μεταθέσω την έναρξη της απεργίας μία βδομάδα αργότερα.

ΤΗ ΔΕΥΤΕΡΑ 14 ΣΕΠΤΕΜΒΡΗ ΞΕΚΙΝΑΩ ΑΠΕΡΓΙΑ ΠΕΙΝΑΣ ενάντια στο φόβο και στο άδικο.

Είναι μια απόφαση που το βάρος της μπορεί να με συνθλίψει, αλλά δεν υπάρχουν άλλα περιθώρια… Αρνούμαι να δεχτώ το πραξικόπημα του ψέματος και της υποκρισίας μιας δικαιοσύνης που εκτελεί συμβόλαια εξόντωσης της ελευθερίας για λογαριασμό της εξουσίας.

Η απεργία πείνας εκτός από αγώνας για την απελευθέρωση μου είναι κι ένας φόρος τιμής για όλους όσους αγωνίστηκαν πριν από μένα ενάντια στην ασχήμια της εξουσίας, αλλά και ένα ανάχωμα αντίστασης για όσους επιδιώξει να αιχμαλωτίσει το σύστημα μετά από μένα επειδή θα σταθούν πλάι στους πολιτικούς κρατούμενους, επειδή θα φωνάξουν για το δίκιο τους και θα τολμήσουν να ζήσουν ελεύθεροι και όχι σαν δούλοι.

ΑΓΩΝΑΣ ΩΣ ΤΗΝ ΑΠΕΛΕΥΘΕΡΩΣΗ

Η ΑΛΛΗΛΕΓΓΥΗ ΕΙΝΑΙ ΤΟ ΟΠΛΟ ΜΑΣ


Εύη Στατήρη

Φυλακές Κορυδαλλού

Σάββατο 26 Σεπτεμβρίου 2015

Η ΑΝΤΑΡΣΥΑ για την προκλητική συμπεριφορά της αστυνομίας σε μαθητές της Καλαμάτας

Η Τ.Ε.Καλαμάτας της ΑΝΤΑΡΣΥΑ. Μεσσηνίας «καταγγέλλει την προκλητική συμπεριφορά της αστυνομίας απέναντι σε ανήλικους μαθητές. 
Το βράδυ της 21ης Σεπτεμβρίου μαθητές κάθονταν σε πλατεία της Καλαμάτας απέναντι απ΄το το 6ο λύκειο χωρίς να ενοχλούν κανέναν. Μετά από λίγο αστυνομικοί της ομάδας ΔΕΛΤΑ τους περικύκλωσαν, τους ζήτησαν τα προσωπικά στοιχεία τους καθώς και των κηδεμόνων τους, τους ρωτούσαν σε έντονο ύφος αν σκοπεύουν να κάνουν καταλήψεις, άσκησαν λεκτική βία λέγοντάς τους «μην κάθεσαι σταυροπόδι όταν σου μιλάει αστυνομικός» και άλλα τέτοια δημοκρατικής φύσεως λόγια.
Ακόμα, δεν πρόλαβε να εκλεγεί η «νέα» κυβέρνηση και «άρχισαν τα όργανα». Όλα αυτά έρχονται ως αποτέλεσμα της έντασης της καταστολής που βιώνουμε τα τελευταία χρόνια και της προσπάθειας τρομοκράτησης του λαού. Με λίγα λόγια, «της συνέχειας του κράτους» που υποσχέθηκε ο Τσίπρας. Έχει καταργηθεί πλέον κάθε έννοια δημοκρατικού δικαιώματος όταν ασκείται έστω λεκτική βία επειδή κάθεσαι σε μία πλατεία.
Επίσης, πρέπει να υπενθυμίσουμε ότι πριν τις εκλογές το Υπουργείο Παιδείας έστειλε μια εγκύκλιο στα σχολεία , ζητώντας κάθε σχολείο να επιλέξει ένα καθηγητή »σύνδεσμο» με τα κατά τόπους Α.Τ. της περιοχής για την καλύτερη συνεργασία σχολείου – αστυνομίας.
Οι ευθύνες βαραίνουν την κυβέρνηση και την αστυνομία που είναι γνωστή άλλωστε για τις δημοκρατικές της ευαισθησίες (φαίνεται και μέσα από την ψήφο της άλλωστε). Όμως, πρέπει να διερευνηθεί και η ευθύνη της διεύθυνσης της Δευτεροβάθμιας εκπαίδευσης καθώς καθήκον της είναι να προστατεύσει τους μαθητές της από φαινόμενα άσκησης κρατικής τρομοκρατίας και εκφοβισμού και από ανάλογες αστυνομοκρατούμενες πρακτικές.
Το πρόβλημά τους είναι ότι μαθητές κάθονται σε μια πλατεία και όχι ότι η παιδεία βρίσκεται υπό διάλυση καθώς 21.000 είναι τα κενά τουλάχιστον στην πρωτοβάθμια-δευτεροβάθμια εκπαίδευση, 270 κλειστά σχολεία (ιδίως τα Ειδικά), το γεγονός ότι ακόμη δεν έχουν έρθει τα βιβλία στα ΕΠΑΛ και ότι σε πολλά σχολεία δεν υπάρχουν δάσκαλοι ή καθηγητές. Ότι το 6ο ενιαίο λύκειο Καλαμάτας είναι επικίνδυνο ως κτίριο σύμφωνα άλλωστε και με τον ίδιο τον κ. Νίκα ο οποίος την 1η Σεπτεμβρίου δήλωνε: «είναι προτιμότερο να κατεδαφιστεί το πρώην Πολυκλαδικό…Είναι ένα «άρρωστο» κτήριο και ντροπή για δημόσιο έργο στην Ελλάδα…»


ΔΕ ΜΑΣ ΦΟΒΙΖΟΥΝ, ΜΑΣ ΕΞΟΡΓΙΖΟΥΝ

Κάτω τα χέρια από την Εργατική Λέσχη Περιστερίου


ΑΝΤ.ΑΡ.ΣΥ.Α. ΤΡΙΚΑΛΩΝ
Ανακοίνωση της Εργατικής Λέσχης Περιστερίου για την προκλητική στοχοποίησή της από την Αστυνομία

Το τελευταίο διάστημα, η Εργατική Λέσχη Περιστερίου έχει βρεθεί στο κέντρο μιας πρωτοφανούς προσπάθειας στοχοποίησης από την αστυνομία. Συνεχείς οχλήσεις, αναζήτηση στοιχείων σε σχέση με το μισθωτήριο και τον κόσμο που δραστηριοποιείται σε αυτήν, υπαινιγμοί για δήθεν φορολογικές και άλλου τύπου παραβάσεις. Σε πρόσφατη μάλιστα επικοινωνία μας με την αστυνομική διεύθυνση Περιστερίου τονίστηκε πως υπάρχει άνωθεν (!!!) εντολή για έλεγχο της λειτουργίας της λέσχης.
Είναι ξεκάθαρο πως η αγωνιστική δράση της Εργατικής Λέσχης ενάντια στα φαινόμενα της εργοδοτικής τρομοκρατίας στη γειτονιά μας, ενάντια στις λευκές νύχτες, τα μαύρα μεροκάματα και την κατάργηση της κυριακάτικης αργίας ενοχλεί όλους όσους υποστηρίζουν τον εργασιακό μεσαίωνα που επιβάλλουν οι κυβερνήσεις των μνημονίων, οι επιταγές της ΕΕ και η πολιτική του κεφαλαίου.
Είναι ξεκάθαρο πως το παράδειγμα της ταξικής αλληλεγγύης απέναντι στη «φιλανθρωπία» όλων αυτών που δημιούργησαν την κρίση και την αδυναμία του λαού για αξιοβίωτη, ο αγώνας για δουλειά με δικαιώματα μακριά από το μεσαίωνα που ορίζουν η αδήλωτη εργασία, τα voucher και τα κοινωφελή προγράμματα που διαιωνίζουν την ανεργία, η αντιφασιστική και αντιρατσιστική δράση, η συνεχής προσπάθεια για πολιτισμό που ο λαός θα παράγει με βάση τις ανάγκες του, βρίσκουν απέναντί τους αυτούς που θέλουν ένα λαό υποταγμένο στη μνημονιακή λαίλαπα.
Είναι ξεκάθαρο πως απαραίτητος όρος για την εφαρμογή της αντιλαϊκής πολιτικής των μνημονίων είναι ο ολοκληρωτισμός και η τρομοκρατία απέναντι στο εργατικό και λαϊκό κίνημα, απέναντι σε όποιον οργανώνεται και αγωνίζεται για μια ζωή με αξιοπρέπεια. Στο στόχαστρο πλέον βρίσκονται το δικαίωμα στην απεργία, η ελεύθερη συνδικαλιστική δράση, η ακηδεμόνευτη λειτουργία των σωματείων αλλά και οι χώροι εργατικής και λαϊκής αυτοοργάνωσης που επιχειρούν να ενώσουν τον κατακερματισμένο κόσμο της εργασίας στη γειτονιά.

Καταγγέλλουμε τη στοχοποίηση της Εργατικής Λέσχης Περιστερίου από την αστυνομική αρχή.

Καλούμε το εργατικό κίνημα, τα σωματεία, τους μαζικούς φορείς, τις εργατικές και λαϊκές συλλογικότητες, τους εργαζόμενους και τους άνεργους, τους νέους και της μετανάστες της εργατούπολης του Περιστερίου να καταδικάσουν την προσπάθεια φίμωσης της Εργατικής Λέσχης Περιστερίου.

ΟΙ ΔΗΜΟΚΡΑΤΙΚΕΣ ΕΛΕΥΘΕΡΙΕΣ ΜΑΣ ΔΕ ΜΠΑΙΝΟΥΝ ΣΤΟ ΑΠΟΣΠΑΣΜΑ!
ΔΕ ΜΑΣ ΦΟΒΙΖΟΥΝ – ΔΕ ΜΑΣ ΤΡΟΜΟΚΡΑΤΟΥΝ


ΕΡΓΑΤΙΚΗ ΛΕΣΧΗ ΠΕΡΙΣΤΕΡΙΟΥ
ΘΗΒΩΝ 227, 1ος όροφος
τηλέφωνο επικοινωνίας 6930246452
ergatikilesxiperisteriou.blogspot.gr

Μαζικές απολύσεις από το κλείσιμο καταστημάτων Carrefour-Μαρινόπουλος


Η εργοδοσία των καταστημάτων CARREFOUR-ΜΑΡΙΝΟΠΟΥΛΟΣ, προχωρά στο κλείσιμο 20 περίπου καταστημάτων, με άμεσο κίνδυνο να απολυθούν πάνω από 220-250
εργαζόμενοι.

Παρέμβαση στα κεντρικά γραφεία του «Carrefour – Μαρινόπουλος» στον Άλιμο πραγματοποίησε σήμερα ο Σύλλογος Εμποροϋπαλλήλων Αθήνας. Αντίστοιχη κινητοποίηση θα πραγματοποιηθεί σήμερα στις 6 το απόγευμα στο Carrefour στο εμπορικό κέντρο «Μακεδονία» από την Ένωση Εμποροϋπαλλήλων Ν. Θεσσαλονίκης.

Ο Σύλλογος Εμποροϋπαλλήλων Αθήνας σε ανακοίνωσή του αναφέρει:

ΑΠΑΝΤΑΜΕ ΑΓΩΝΙΣΤΙΚΑ ΣΤΟΝ ΕΡΓΟΔΟΤΗ ΜΑΡΙΝΟΠΟΥΛΟ
ΠΟΥ ΚΛΕΙΝΕΙ ΜΑΓΑΖΙΑ ΚΑΙ ΜΑΣ ΡΙΧΝΕΙ ΣΤΗΝ ΑΝΕΡΓΙΑ


Συναδέλφισσες, συνάδελφοι στα καταστήματα και στις αποθήκες
CARREFOUR-ΜΑΡΙΝΟΠΟΥΛΟΣ

Η διοίκηση της εταιρείας ανακοίνωσε κλείσιμο καταστημάτων στην Αττική και πανελλαδικά. Στην Αττική κλείνει τα καταστήματα στον Αγ. Ελευθέριο, στην Πατησίων, στο Μενίδι.
Το κλείσιμο αυτό συμπληρώνει μια σειρά μέτρων που έχει πάρει η εργοδοσία ΜΑΡΙΝΟΠΟΥΛΟΣ μέχρι τώρα, όπως μειώσεις μισθών, απολύσεις, μείωση καταστημάτων, εντατικοποίηση της εργασίας, τρομοκρατία.
Η CARREFOUR-ΜΑΡΙΝΟΠΟΥΛΟΣ και στην περίοδο της κρίσης αύξησε την κερδοφορία της, ως αποτέλεσμα της άγριας εκμετάλλευσης εργαζομένων, μικρών παραγωγών προμηθευτών και καταναλωτών.
Έχει ηγεμονική θέση στην αγορά τροφίμων, μια αγορά στην οποία έχουν δρομολογηθεί ήδη με το ΜΝΗΜΟΝΙΟ 3 τα πάγια αιτήματα των μεγαλεμπόρων του κλάδου για κατάργηση της Κυριακής αργίας, απελευθέρωση απολύσεων, μείωση εργοδοτικών εισφορών στα Ασφαλιστικά Ταμεία, απαγόρευση απεργιακών κινητοποιήσεων.
Το κλείσιμο των καταστημάτων δεν αφορά μόνο τους συναδέλφους μας στα συγκεκριμένα καταστήματα, είναι μια εξέλιξη που ίσως δρομολογεί γενικότερες ανακατατάξεις από την εργοδοσία ΜΑΡΙΝΟΠΟΥΛΟΣ, που συνδέονται με απολύσεις και περαιτέρω μειώσεις μισθών.
Τώρα, άμεσα οι εργαζόμενοι πρέπει να δώσουν οργανωμένη απάντηση στη νέα επίθεση της εργοδοσίας, να συζητήσουμε σε κάθε κατάστημα, να δρομολογήσουμε ακόμα και γενικές συνελεύσεις ανά χώρο εργασίας, να διεκδικήσουμε τη δουλειά μας και το μεροκάματο μας.
Ο Σύλλογος Εμποροϋπαλλήλων Αθήνας, το κλαδικό σωματείο, καλούμε τους συναδέλφους στα καταστήματα ΜΑΡΙΝΟΠΟΥΛΟΣ , να μην εμπιστευτούν την εργοδοσία που προσπαθεί να μας εφησυχάσει για να μην κινητοποιηθούμε και να κερδίσει χρόνο.
Το κλαδικό σωματείο έχει ήδη στείλει επιστολή στον Υπουργό Εργασίας για συνάντηση την Παρασκευή 25/9/2015 με παρόντες εργαζόμενους , εργοδότη, κλαδικό σωματείο
ΟΡΓΑΝΩΘΕΙΤΕ ΣΥΣΠΕΙΡΩΘΕΙΤΕ ΣΤΟ ΚΛΑΔΙΚΟ ΣΩΜΑΤΕΙΟ
Το κλαδικό σωματείο έχει συσσωρεμένη πείρα και εμπειρία χρόνων, γνωρίζετε καλά την δράση του, έχει τις δυνατότητες για συντονισμό και δράση εργαζομένων στον κλάδο, μαζί με εσάς, τους συναδέλφους στα καταστήματα ΜΑΡΙΝΟΠΟΥΛΟΣ να διεκδικήσουμε και να κατοχυρώσουμε το αυτονόητο, τη δουλειά μας και το μεροκάματο μας, η εργασία μας και το μεροκάματο μας δεν είναι παροχή της εργοδοσίας, είναι δικαίωμα μας.

ΕΛΑΤΕ ΤΩΡΑ ΣΕ ΕΠΑΦΗ ΜΕ Τ0 ΚΛΑΔΙΚΟ ΣΑΣ ΣΩΜΑΤΕΙΟ

Εκτίμηση της ΚΣΕ για τα αποτελέσματα των εκλογών της 20/9/2015


ΑΝΤ.ΑΡ.ΣΥ.Α. ΤΡΙΚΑΛΩΝ
Εκτίμηση της ΚΣΕ για τα αποτελέσματα των εκλογών της 20/9/2015
ΣΥΝΕΧΙΖΟΥΜΕ ΣΤΟΝ ΔΡΟΜΟ
ΤΗΣ ΜΑΧΗΤΙΚΗΣ ΑΡΙΣΤΕΡΗΣ ΑΝΤΙΠΟΛΙΤΕΥΣΗΣ
ΤΗΣ ΑΝΤΙΚΑΠΙΤΑΛΙΣΤΙΚΗΣ ΑΝΑΤΡΟΠΗΣ,
ΤΟΥ ΑΝΑΤΡΕΠΤΙΚΟΥ ΕΡΓΑΤΙΚΟΥ-ΛΑΙΚΟΥ ΚΙΝΗΜΑΤΟΣ ΚΑΙ ΜΕΤΩΠΟΥ ΕΝΑΝΤΙΑ ΣΕ ΚΕΦΑΛΑΙΟ –ΕΕ- ΔΝΤ.


1. Οι εκλογές της 20ης Σεπτέμβρη διεξήχθησαν στο έδαφος του ασφυκτικού πλαισίου που διαμόρφωσε η νέα μνημονιακή συμφωνία που ψήφισε η κυβέρνηση ΣΥΡΙΖΑ- ΑΝΕΛ, μαζί με ΝΔ-ΠΑΣΟΚ-Ποτάμι, του ρήγματος που άνοιξε το σαρωτικό ΟΧΙ του ελληνικού λαού αλλά και της διάψευσης των ελπίδων που γέννησε η προδοσία του, με την ψήφιση του νέου Μνημονίου, και συνολικά του ανοιχτού περάσματος της κυβέρνησης και του ΣΥΡΙΖΑ στο μνημονιακό στρατόπεδο της εφαρμογής της βάρβαρης αντιλαϊκής πολιτικής των αντιδραστικών αναδιαρθρώσεων για το φόρτωμα της καπιταλιστική κρίσης στην εργατική τάξη και τον λαό.
Οι παραπάνω εξελίξεις δημιουργούν έναν αρνητικό πολιτικό συσχετισμό δύναμης, που αποτυπώθηκε και στο κοινοβουλευτικό αποτέλεσμα των εκλογών της 20ης Σεπτεμβρίου. Με το αποτέλεσμα των εκλογών δημιουργείται ένας πιο συμπαγής κοινοβουλευτικός συσχετισμός για την προώθηση αυτής της αντιλαϊκής πολιτικής από την κυβέρνηση ΣΥΡΙΖΑ- ΑΝΕΛ με την άπλετη ολοκληρωτική στήριξη της αστικής τάξης και όλων των κομμάτων της, της ΕΕ και του ΔΝΤ, που ωστόσο κάθε άλλο παρά αποκαθιστά τη σταθερότητα, την νομιμοποίηση και την αξιοπιστία του πολιτικού συστήματος στο σύνολό του.
Ο ΣΥΡΙΖΑ με την στάση και την πολιτική του σε όλη την προεκλογική περίοδο παρουσίαζε την άθλια συμφωνία και τα μνημόνια σαν μονόδρομο ενισχύοντας έτσι την στρατηγική του αστικού μπλοκ ότι «δεν υπάρχει εναλλακτική λύση». Μετέθεσε το ζήτημα στην δήθεν αντιπαράθεση με το «παλιό» και την ΝΔ, με την «διαπλοκή» και την «διαφθορά», ενώ την ίδια στιγμή απέκρυβε τα μέτρα του Μνημονίου και καλλιεργούσε αυταπάτες για «ισοδύναμα μέτρα», προβάλλοντας την μνημονιακή πολιτική σαν «προσωρινό συμβιβασμό» και μοιράζοντας ψεύτικες υποσχέσεις ότι θα δώσει μάχες για να απαλύνει τα μέτρα με «παράλληλο πρόγραμμα ανακούφισης».
Παρά τις εκατοντάδες χιλιάδες ψήφους που έχασαν ο ΣΥΡΙΖΑ και οι ΑΝΕΛ, συγκράτησαν το ποσοστό τους και την κοινοβουλευτική τους εκπροσώπηση με την πλήρη στήριξη από τα κέντρα του συστήματος, την επιβολή του διλήμματος «ποιος θα εφαρμόσει το (ήδη ψηφισμένο) Μνημόνιο», καθώς και του φόβου «να μην έρθει στα πράγματα η ΝΔ».
Παρόλα αυτά ο ΣΥΡΙΖΑ έχασε πάνω από 300.000 ψηφοφόρους, από τους οποίους ένα σημαντικό τμήμα μετακινήθηκε προς τ’ αριστερά ενώ ένα μεγάλο μέρος απείχε. Η αύξηση της αποχής δεν είναι δείγμα «του απολίτικου», αντίθετα, εκφράζει σε μεγάλο βαθμό την οργή, αν και αδιέξοδη, για το σάπιο πολιτικό σύστημα.
Τα συντριπτικό ποσοστό που έλαβαν τα κόμματα που ψήφισαν και στηρίζουν τα Μνημόνια δεν αντιστοιχείται ούτε με το 62% του ΟΧΙ, ούτε με τα κοινωνικά στρώματα που πλήττονται βάναυσα από αυτή την πολιτική. Το ρήγμα ανάμεσα στο πολιτικό σύστημα και στον λαό δεν έκλεισε.
2. Παρά την ομόθυμη προπαγάνδα των δυνάμεων του συστήματος, το αποτέλεσμα των εκλογών δεν αποτελεί λύση στην πολιτική κρίση, δεν οδηγεί στην σταθεροποίηση του πολιτικού συστήματος που επιθυμεί η κυβέρνηση και συνολικότερα η κυρίαρχη τάξη για την εφαρμογή του 3ου Μνημονίου και αυτό για τους εξής λόγους:
Πρώτον ο κόσμος που ψήφισε ΣΥΡΙΖΑ δεν αποδέχεται την πολιτική των μνημονίων. Ψήφισε με κριτήριο το μικρότερο κακό, κάτω από την πίεση του διλλήματος επιστροφής της Δεξιάς και της «μη ύπαρξης εναλλακτικής». Δεν ψήφισε για την επιβολή του ΕΝΦΙΑ, τους πλειστηριασμούς σπιτιών, το ξεπούλημα της δημόσιας περιουσίας, τις ομαδικές απολύσεις, την περικοπή μισθών και συντάξεων μέτρα που προσπάθησαν με κάθε τρόπο να αποκρύψουν τα κόμματα αυτά κατά την προεκλογική περίοδο. Είναι ο κόσμος που ψήφισε μαζικά ΟΧΙ στο δημοψήφισμα και ψήφισε με «κρύα καρδιά», με λιγότερους δεσμούς και αυταπάτες με τον ΣΥΡΙΖΑ για τον ρόλο και την πολιτική της «πρώτη φορά κυβέρνηση της αριστεράς», σε σύγκριση με τον Γενάρη.
Δεύτερο γιατί η κρίση στο εσωτερικό του ΣΥΡΙΖΑ δεν έχει επιλυθεί οριστικά καθώς ένα σημαντικό τμήμα του με τον ένα ή τον άλλο τρόπο αμφισβητεί την πολιτική τους από αριστερά.
Τρίτο γιατί τα παραδοσιακά και νεότερα αστικά κόμματα βρίσκονται μάλλον σε κατάσταση κρίσης και εσωστρέφειας καθώς δεν μπορούν να εισπράξουν κατά κανένα τρόπο την φθορά της κυβέρνησης. Η ΝΔ βγαίνει ηττημένη και διχασμένη, καθώς όχι μόνο εισέπραξε την δυσαρέσκεια από την πολιτική ΣΥΡΙΖΑ, αλλά έχασε και 200 χιλ ψήφους, ενώ ΠΑΣΟΔΗΜΑΡ-Ποτάμι παραμένουν αθροιστικά σε στασιμότητα χωρίς να μπορούν ν’ αναδείξουν την «κεντροαριστερά» σε ισχυρό πόλο. Η στήριξη και ανάδειξη του Λεβέντη, με τις επικίνδυνες νεοφιλελεύθερες και ακροδεξιές αντιλήψεις του είναι αφ’ ενός δείγμα της κατάντιας του αστικού πολιτικού συστήματος, αφ’ ετέρου προσθέτει κοινοβουλευτικές εφεδρείες σ’ αυτό.
Τέταρτο γιατί η ίδια η πολιτική των μνημονίων καθώς και τα νέα επεισόδια της καπιταλιστικής κρίσης δεν επιτρέπουν σταθεροποίηση του συστήματος. Για αυτό η νέα συγκυβέρνηση ΣΥΡΙΖΑ-ΑΝΕΛ θα βρεθεί μπροστά σε νέες εργατικές – λαϊκές και νεολαιίστικες αντιστάσεις και κινητοποιήσεις. Οι προκλήσεις για την αντικαπιταλιστική – επαναστατική αριστερά και την εργατική αριστερή αντιπολίτευση μεγαλώνουν, με την ΑΝΤΑΡΣΥΑ να παίζει έναν σημαντικό ρόλο και να έχει μεγαλύτερες δυνατότητες κι ευθύνες να ανταποκριθεί στις ανάγκες της πάλης.
3. Η ναζιστική συμμορία της Χρυσής Αυγής δεν καταγράφει άνοδο σε ψήφους παρά την μεγάλη προβολή της στην προεκλογική περίοδο, παρά τις δικαστικές και κοινοβουλευτικές διευκολύνσεις να εμφανίζεται σαν νόμιμο πολιτικό κόμμα, παρά τη δολοφονική πολιτική της ΕΕ για τους πρόσφυγες που αφήνει τα περιθώρια στην ακροδεξιά και τους φασίστες σε όλη την Ευρώπη να πλειοδοτούν σε ρατσισμό και ισλαμοφοβία. Η Χ.Α. πήρε λιγότερες ψήφους και αύξησε οριακά το ποσοστό της εξαιτίας της αποχής. Οι ψήφοι της πέφτουν αισθητά στις μεγάλες πόλεις και μόνο εν μέρει αντισταθμίζονται από άνοδο σε ορισμένες αγροτικές και νησιωτικές - τουριστικές περιοχές.
Όμως η συγκράτηση του ποσοστού της παρά την απόδειξη του ανοιχτά εγκληματικού της χαρακτήρας δείχνει ότι αποτελεί σοβαρό κίνδυνο για την αντιμετώπιση του οποίου δεν χωράει κανένας εφησυχασμός.
Εντούτοις η «θεωρία» ότι η ΧΑ θα ωφεληθεί περίπου «αντικειμενικά» από την κρίση του ΣΥΡΙΖΑ και της «αριστερής κυβέρνησης», «την κρίση των προσφύγων» και την απονομιμοποίηση μιας Βουλής, που απλά θα εγκρίνει τους εφαρμοστικούς νόμους του Μνημονίου και συνολικά του πολιτικού συστήματος δεν επιβεβαιώνεται.Η δράση του αντιφασιστικού κινήματος και της αντικαπιταλιστικής αριστεράς και συνολικά του λαϊκού κινήματος μπορεί να βάλει φραγμό στην ανάπτυξή της.
4. Καρδιά της αντιπαράθεσης στην εκλογική μάχη, μετά και την ψήφιση του μνημονίου, ήταν το πως μπορούμε να ξεφύγουμε από τη μέγγενη των μνημονίων, του χρέους, του ευρώ και της ΕΕ, και τον καπιταλιστικό μονόδρομο. Σε αυτό το κεντρικό ζήτημα δεν διαμορφώθηκε ένα ισχυρό ρεύμα υπέρ μιας εναλλακτικής διεξόδου σε αυτή την κατεύθυνση.
Αντίθετα, τα μισά λόγια, η αναπαραγωγή των αυταπατών για την ΕΕ και η «μισή» ρήξη με τη ρεφορμιστική στρατηγική του ΣΥΡΙΖΑ από την ΛΑΕ, όσο και η μετάθεση της ρήξης στο μέλλον (ΚΚΕ), αδυνάτισαν τη λογική της ανατροπής προς όφελος της διαχειριστικής λογικής υποταγής του ΣΥΡΙΖΑ και δεν οδήγησαν σε εκλογική τους άνοδο.
Το μεν ΚΚΕ δεν κατάφερε να αυξήσει τα ποσοστά του, (και μάλιστα μειώθηκε σε ψήφους), η δεν ΛΑ.ΕΝ δεν κατάφερε να πείσει μαζικά ότι αποτελεί εναλλακτική λύση σε σχέση με τη χρεοκοπία του προηγούμενου «σχεδίου ΣΥΡΙΖΑ» και να ξεπεράσει το αντιδημοκρατικό όριο του 3%.
Παρόλα τα προβλήματα και τις αντιφάσεις υπάρχει και παραμένει ενεργό ένα ολόκληρο κοινωνικό και πολιτικό δυναμικό που αμφισβητεί τις επιδιώξεις της αστικής στρατηγικής από τα αριστερά, έχοντας έναν πλούτο εμπειριών το τελευταίο χρονικό διάστημα που θα μπορούσε να υπερνικήσει τα φαινόμενα απογοήτευσης και αποστράτευσης. Η ύπαρξη σημαντικών ρευμάτων στα «αριστερά του ΣΥΡΙΖΑ» αποτελεί μια ισχυρή αφετηρία που, κάτω από ορισμένες προϋποθέσεις, μπορεί να μεταφραστεί σε πραγματικές δυνατότητες στο κίνημα, στις μάχες για να σαρώσουμε παλιά και νέα μνημόνια, ενάντια στον ρατσισμό, τους φασίστες, την καταστολή.
5. Η εκλογική συνεργασία ΑΝΤΑΡΣΥΑ, ΕΕΚ, ανένταχτοι-ες αγωνιστές-στριες της Αριστεράς κατάφερε να αυξήσει το ποσοστό της και να αυξηθεί σε απόλυτο αριθμό ψήφων, παρά τον αποκλεισμό της από τη δημόσια συζήτηση, αλλά και της επιλογής ορισμένων οργανώσεών της να εγκαταλείψουν την ΑΝΤΑΡΣΥΑ και να προσχωρήσουν στη ΛΑΕ. Το εκλογικό αποτέλεσμα καθώς και το πολύ πλατύ και μαζικό άνοιγμα που έγινε σε κυριολεκτικά εκατοντάδες χιλιάδες εργαζόμενους μέσα σε πολύ μικρό χρονικό διάστημα αποτελεί μια σημαντική παρακαταθήκη για την αντι-ΕΕ αντικαπιταλιστική αριστερά, που έδωσε μια δύσκολη μάχη μέσα σε ένα πολύ σύντομο χρονικό διάστημα.
Έχουμε επίγνωση ότι το αποτέλεσμα αυτό δεν αντιστοιχεί στις ανάγκες και τις δυνατότητες της περιόδουπου διανύουμε και στις ευθύνες που ανοίγονται για την επόμενη μέρα. Η ΑΝΤΑΡΣΥΑ έχει τις δικές της ανεπάρκειες (πχ στην επεξεργασία και έμπρακτη προώθηση των αιτημάτων που ανοίγουν τον δρόμο της αντικαπιταλιστικής ανατροπής, της ταξικής ανασυγκρότησης του κινήματος, αλλά και της δημοκρατικής οργάνωσης των δυνάμεων και αγωνιστών που έδωσαν και κέρδισαν αυτή την δύσκολη μάχη), που είχαν τον δικό τους μερίδιο στην αδυναμία να δυναμώσει η πολιτική διέξοδος της ρήξης με το κεφάλαιο-ΕΕ-ΔΝΤ, τις οποίες θα συζητήσει με ανοιχτό και αυτοκριτικό τρόπο μπροστά στην Συνδιάσκεψή της.
6. Σε κάθε περίπτωση, οι προκλήσεις είναι μπροστά μας: Το αποτέλεσμα είναι μόνο ένα μικρό δείγμα των δυνατοτήτων που ανοίγονται, μια πραγματική παρακαταθήκη για το άπλωμα των πρωτοβουλιών και των ιδεών της αντικαπιταλιστικής – επαναστατικής αριστεράς μέσα στο εργατικό κίνημα ,τη νεολαία, τις γειτονιές. Η ΑΝΤΑΡΣΥΑ είναι εδώ στην μάχη της επόμενης μέρας.
Συνεχίζουμε με αισιοδοξία και αυτοπεποίθηση: Για την ταξική ανασυγκρότηση του εργατικού κινήματος και των αντιστάσεων αποφασιστικά: με επιμονή στην κοινή δράση με όλες τις μαχόμενες δυνάμεις του κινήματος και της Αριστεράς. Για την επεξεργασία και προβολή της λύσης της αντικαπιταλιστικής ανατροπής της επίθεσης, το δυνάμωμα και την προγραμματική δημοκρατική ανασυγκρότηση της ΑΝΤΑΡΣΥΑ με βάση τις απαιτήσεις των αγωνιστών της και την οικοδόμηση ενός ισχυρού, μαζικού αντικαπιταλιστικού-αντιιμπεριαλιστικού πόλου. Για την οικοδόμηση ενός πλατιού κοινωνικού και πολιτικού μετώπου που θα συγκρουστεί και θα γκρεμίσει την πολιτική των μνημονίων, του κεφαλαίου, της ΕΕ και του ΔΝΤ.
Η ΑΝΤΑΡΣΥΑ θα δώσει όλες τις δυνάμεις σε αυτή την κατεύθυνση, απευθυνόμενη στη ΛΑ.ΕΝ, στο ΚΚΕ και κάθε άλλη μαχόμενη δύναμη της αριστεράς.
7. Χαιρετίζουμε τους χιλιάδες αγωνίστριες / ές που μας ψήφισαν, τις δυνάμεις και τα ρεύματα που τάχθηκαν στο πλευρό της ΑΝΤΑΡΣΥΑ σε αυτή την εκλογική μάχη και τους καλούμε να συμμετάσχουν ενεργά στις διαδικασίες της ΑΝΤΑΡΣΥΑ το επόμενο διάστημα και να πλουτίσουν το διάλογο και τις προσπάθειες για την ανασυγκρότηση της αντικαπιταλιστικής αριστεράς που έχει ανάγκη η εποχή μας.

ΚΣΕ ΑΝΤ.ΑΡ.ΣΥ.Α., 23/9/2015

Πέμπτη 24 Σεπτεμβρίου 2015

Η ΑΝΤΑΡΣΥΑ για τις δηλώσεις Φίλη και Αναγνωστοπούλου

Οι δηλώσεις Φίλη και Αναγνωστοπούλου θα ήταν αστείες, αν η κατάσταση στην εκπαίδευση δεν ήταν τόσο τραγική…

Φυσικά θα ακουγόταν σαν ανέκδοτο η δήλωση του κ. Φίλη ότι η σχολική χρονιά άρχισε «χωρίς προβλήματα για τους μαθητές» αν η κατάσταση δεν ήταν τόσο τραγική με τα χιλιάδες κενά να εξακολουθούν να υπάρχουν στα σχολεία όλης της χώρας, και με

τις προσλήψεις που προβλέπονται για αναπληρωτές να μην φτάνουν στοιχειωδώς να τα καλύψουν. Ταυτόχρονα, οι δηλώσεις του νέου υπουργού δίνουν και το στίγμα για τη συνολικότερη πολιτική στόχευση στην εκπαίδευση: «ευρύτερες πολιτικές και κοινωνικές συγκλίσεις», «εθνική και κοινωνική προτεραιότητα», «εθνικός κοινωνικός διάλογος», «εθνική αναγέννηση» – φράσεις που με την ίδια άνεση χρησιμοποιούσαν ο Αρβανιτόπουλος και η Διαμαντοπούλου όταν εφάρμοζαν τις πιο σκληρές αντιεκπαιδευτικές πολιτικές. Στην εκπαίδευση έχουμε πικρή πείρα: η με τόση έμφαση επίκληση του «εθνικού» και οι «κοινωνικοί διάλογοι» μόνο δεινά μπορούν να φέρουν. Όσο για τις πολιτικές συγκλίσεις, το πρώτο δείγμα γραφής το έδωσε η κ. Αναγνωστοπούλου, που πριν ακόμα αναλάβει το πόστο της μιλούσε σε πρωινή τηλεοπτική εκπομπή με τον πρύτανη των ΜΑΤ και της ΝΔ κ. Φορτσάκη, σε κλίμα πλήρους συναίνεσης και συνεργασίας, υπερθεματίζοντας της πολιτικές της ΕΕ και την εργαλειοθήκη του ΟΟΣΑ για την εκπαίδευση.

Ενδεικτική επίσης είναι η αναφορά του υπουργού Παιδείας για τον τρόπο που θα αντιμετωπιστούν τα φαινόμενα της φτώχιας και της ασιτίας που αντιμετωπίζουμε στα σχολεία: «πρωτοβουλίες της Εκκλησίας(!), της αυτοδιοίκησης και των κοινωνικών φορέων θα βοηθήσουν να μην εξαπλωθούν στη σχολική αίθουσα δραματικά φαινόμενα». Ο κ. Φίλης γνωρίζει πολύ καλά ότι το μνημόνιο που ψήφισε και αυτός στις 14 Αυγούστου θα εντείνει τη φτώχια στο μαθητικό πληθυσμό. Ας είναι καλά όμως τα συσσίτια, οι ΜΚΟ και οι «φιλάνθρωποι» ιδιώτες…

Όσο για τους εκπαιδευτικούς η απαξίωση του ρόλου τους σύμφωνα με τον κ. Φίλη δεν περνά μέσα από τις μνημονιακές πολιτικές που τους έχουν διαλύσει οικονομικά και εργασιακά, αλλά από το «γενικότερο κλίμα της κρίσης αξιών», στρώνοντας το έδαφος για την αξιολόγησή τους. Η κ. Αναγνωστοπούλου δηλώνει ότι αν τα σχολεία «δεν αλώθηκαν από τη Χρυσή Αυγή αυτό οφείλεται στους εκπαιδευτικούς», κουβέντα όμως για τις πραγματικές αιτίες που γεννούν την εξάπλωση του φασισμού, ιδιαίτερα στη νέα γενιά.

Μεταρρυθμίσεις στην παιδεία προαναγγέλει το Υπουργείο Παιδείας. Μόνο που αυτή τη φορά είναι ήδη αποφασισμένες και καταγεγραμμένες στο τρίτο μνημόνιο: περικοπές στις δαπάνες, σχολεία χωρίς υποστηρικτές δομές, μειώσεις μισθών, αξιολόγηση, μαθητεία – απλήρωτη δουλεία στην τεχνική εκπαίδευση.

Για την ΑΝΤΑΡΣΥΑ ένα πράγμα είναι ξεκάθαρο: επειδή για μας η παιδεία είναι υπόθεση ταξική, το κίνημα των εκπαιδευτικών και των εργαζομένων θα συνεχίσει τη μάχη για δημόσια δωρεάν παιδεία, για σχολείο που θα ανταποκρίνεται στις ανάγκες και στα δικαιώματα μαθητών, γονιών, εκπαιδευτικών.

Ερώτηση στην Ευρωπαϊκή Επιτροπή

Αθήνα, 24 Σεπτεμβρίου 2015
Ο Ευρωβουλευτής του ΠΑΣΟΚ κ. Νίκος Ανδρουλάκης, κατέθεσε ερώτηση προς την Ευρωπαϊκή Επιτροπή, αναφορικά με την αποκάλυψη, ότι η αυτοκινητοβιομη&ch i;ανία Volkswagen παραποιούσε τις εκπομπές ρύπων, κάνοντας χρήση ενός απαγορευμένου λογισμικού, αποκρύπτοντας πως εκπέμπονταν επικίνδυνες ουσίες 40 φορές πάνω από το επιτρεπόμενο όριο. Στο πλαίσιο αυ& tau;ό ο κ. Ανδρουλάκης, που έχει την ιδιότητα του μέλους της Επιτροπής Περιβάλλοντος, Δημοσίας Υγείας και Ασφάλειας Τροφίμων του Ευρωπαϊκού Κοινοβουλίου, ερωτά την Ευρωπαϊκή Επιτροπή αν &# 941;χουν διενεργηθεί παρόμοιοι έλεγχοι στην Ευρωπαϊκή Αγορά, αν η Ευρωπαϊκή Επιτροπή θα διασφαλίσει την επιβολή κυρώσεων και ποιες είναι οι κινήσεις που θα κάνει για να προστατέψει &ta u;ην υγεία των ευρωπαίων πολιτών.

Αξίζει να σημειωθεί ότι κατά την χθεσινή συνεδρίαση της Επιτροπής Περιβάλλοντος, Δημόσιας Υγείας και Ασφάλειας Τροφίμων του Ευρωπαϊκού Κοινοβο&upsil on;λίου, η εκπρόσωπος της Ευρωπαϊκής Επιτροπής, δεν απάντησε στο αν κυκλοφορούν αυτοκίνητα με αυτό το λογισμικό στην Ευρώπη, καθώς όπως είπε “γίνονται έρευνες πάνω στο ζήτημα αυτό”.
Αναλυτικά το επίσημο κείμενο της ερώτησης:
Στις 18 Σεπτεμβρίου, η Υπηρεσία Προστασίας Περιβάλλοντος των Ηνωμένων Πολιτειών, μετά από καταγγελία που έκανε η μη κυβερνητική οργάνωση "Διεθνές Συμ&b eta;ούλιο για Καθαρές Μεταφορές", αποκάλυψε ότι η Αυτοκινητοβιομηχανία Volkswagen είχε εγκαταστήσει ένα λογισμικό στους κινητήρες diesel 2,0 λίτρων, το οποίο παραποιούσε τις εκπομπές ρύπων κατά τη διάρκ&epsi lon;ια των επίσημων ελέγχων αποκρύβοντας έτσι ότι υπό φυσιολογικές συνθήκες εκπέμπονταν επικίνδυνες ουσίες έως και 40 φορές πάνω από το επιτρεπόμενο όριο.
Έχοντας υπόψη επίσης ότι η χρήση τέτοιου είδους λογισμικού απαγορεύεται από το άρθρο 5 τον Κανονισμό 751/2007 και ότι οι εργαστηριακές μετρήσεις που προβ&lam bda;έπονται από την Ευρωπαϊκή Νομοθεσία πολλές φορές δεν αντικατοπτρίζουν την πραγματικότητα, ερωτάται η Ευρωπαϊκή Επιτροπή:
- Έχουν διενεργηθεί έλεγχοι για να διαπιστωθεί αν το ίδιο ή παρόμοιο λογισμικό έχει εγκατασταθεί σε αυτοκίνητα που κυκλοφορούν στην Ευρω&p i;αϊκή Αγορά και σε ποιες εταιρείες;
- Είναι έτοιμη η Ευρωπαϊκή Επιτροπή να διασφαλίσει την επιβολή από τις αρμόδιες αρχές των Κρατών Μελών των κυρώσεων που προβλέπονται στο άρθρο 13 του ως &# 940;νω Κανονισμού, στις εταιρείες που παραβιάζουν την Ευρωπαϊκή Νομοθεσία;
Τι προτίθεται να κάνει η Ευρωπαϊκή Επιτροπή για να προστατέψει την υγεία των Ευρωπαίων πολιτών και να ανακτήσει την εμπιστοσύνη τους;

Η ΑΝΤΑΡΣΥΑ για τα αποτελέσματα των εκλογών


Σεπ 24, 2015

Εκτίμηση της ΚΣΕ για τα αποτελέσματα των εκλογών της 20/9
ΣΥΝΕΧΙΖΟΥΜΕ ΣΤΟΝ ΔΡΟΜΟ
-ΤΗΣ ΜΑΧΗΤΙΚΗΣ ΑΡΙΣΤΕΡΗΣ ΑΝΤΙΠΟΛΙΤΕΥΣΗΣ
-ΤΗΣ ΑΝΤΙΚΑΠΙΤΑΛΙΣΤΙΚΗΣ ΑΝΑΤΡΟΠΗΣ,
-ΤΟΥ ΑΝΑΤΡΕΠΤΙΚΟΥ ΕΡΓΑΤΙΚΟΥ-ΛΑΙΚΟΥ ΚΙΝΗΜΑΤΟΣ ΚΑΙ ΜΕΤΩΠΟΥ ΕΝΑΝΤΙΑ ΣΕ ΚΕΦΑΛΑΙΟ –ΕΕ- ΔΝΤ.

1. Οι εκλογές της 20ης Σεπτέμβρη διεξήχθησαν στο έδαφος του ασφυκτικού πλαισίου που διαμόρφωσε η νέα μνημονιακή συμφωνία που ψήφισε η κυβέρνηση ΣΥΡΙΖΑ- ΑΝΕΛ, μαζί με ΝΔ-ΠΑΣΟΚ-Ποτάμι, του ρήγματος που άνοιξε το σαρωτικό ΟΧΙ του ελληνικού λαού αλλά και της διάψευσης των ελπίδων που γέννησε η προδοσία του, με την ψήφιση του νέου Μνημονίου, και συνολικά του ανοιχτού περάσματος της κυβέρνησης και του ΣΥΡΙΖΑ στο μνημονιακό στρατόπεδο της εφαρμογής της βάρβαρης αντιλαϊκής πολιτικής των αντιδραστικών αναδιαρθρώσεων για το φόρτωμα της καπιταλιστική κρίσης στην εργατική τάξη και τον λαό.

Οι παραπάνω εξελίξεις δημιουργούν έναν αρνητικό πολιτικό συσχετισμό δύναμης, που αποτυπώθηκε και στο κοινοβουλευτικό αποτέλεσμα των εκλογών της 20ης Σεπτεμβρίου. Με το αποτέλεσμα των εκλογών δημιουργείται ένας πιο συμπαγής κοινοβουλευτικός συσχετισμός για την προώθηση αυτής της αντιλαϊκής πολιτικής από την κυβέρνηση ΣΥΡΙΖΑ- ΑΝΕΛ με την άπλετη ολοκληρωτική στήριξη της αστικής τάξης και όλων των κομμάτων της, της ΕΕ και του ΔΝΤ, που ωστόσο κάθε άλλο παρά αποκαθιστά τη σταθερότητα, την νομιμοποίηση και την αξιοπιστία του πολιτικού συστήματος στο σύνολό του.

Ο ΣΥΡΙΖΑ με την στάση και την πολιτική του σε όλη την προεκλογική περίοδο παρουσίαζε την άθλια συμφωνία και τα μνημόνια σαν μονόδρομο ενισχύοντας έτσι την στρατηγική του αστικού μπλοκ ότι «δεν υπάρχει εναλλακτική λύση». Μετέθεσε το ζήτημα στην δήθεν αντιπαράθεση με το «παλιό» και την ΝΔ, με την «διαπλοκή» και την «διαφθορά», ενώ την ίδια στιγμή απέκρυβε τα μέτρα του Μνημονίου και καλλιεργούσε αυταπάτες για «ισοδύναμα μέτρα», προβάλλοντας την μνημονιακή πολιτική σαν «προσωρινό συμβιβασμό» και μοιράζοντας ψεύτικες υποσχέσεις ότι θα δώσει μάχες για να απαλύνει τα μέτρα με «παράλληλο πρόγραμμα ανακούφισης».

Παρά τις εκατοντάδες χιλιάδες ψήφους που έχασαν ο ΣΥΡΙΖΑ και οι ΑΝΕΛ, συγκράτησαν το ποσοστό τους και την κοινοβουλευτική τους εκπροσώπηση με την πλήρη στήριξη από τα κέντρα του συστήματος, την επιβολή του διλήμματος «ποιος θα εφαρμόσει το (ήδη ψηφισμένο) Μνημόνιο», καθώς και του φόβου «να μην έρθει στα πράγματα η ΝΔ».

Παρόλα αυτά ο ΣΥΡΙΖΑ έχασε πάνω από 300.000 ψηφοφόρους, από τους οποίους ένα σημαντικό τμήμα μετακινήθηκε προς τ’ αριστερά ενώ ένα μεγάλο μέρος απείχε. Η αύξηση της αποχής δεν είναι δείγμα «του απολίτικου», αντίθετα, εκφράζει σε μεγάλο βαθμό την οργή, αν και αδιέξοδη, για το σάπιο πολιτικό σύστημα.

Τα συντριπτικό ποσοστό που έλαβαν τα κόμματα που ψήφισαν και στηρίζουν τα Μνημόνια δεν αντιστοιχείται ούτε με το 62% του ΟΧΙ, ούτε με τα κοινωνικά στρώματα που πλήττονται βάναυσα από αυτή την πολιτική. Το ρήγμα ανάμεσα στο πολιτικό σύστημα και στον λαό δεν έκλεισε.

2. Παρά την ομόθυμη προπαγάνδα των δυνάμεων του συστήματος, το αποτέλεσμα των εκλογών δεν αποτελεί λύση στην πολιτική κρίση, δεν οδηγεί στην σταθεροποίηση του πολιτικού συστήματος που επιθυμεί η κυβέρνηση και συνολικότερα η κυρίαρχη τάξη για την εφαρμογή του 3ου Μνημονίου και αυτό για τους εξής λόγους:

Πρώτον ο κόσμος που ψήφισε ΣΥΡΙΖΑ δεν αποδέχεται την πολιτική των μνημονίων.Ψήφισε με κριτήριο το μικρότερο κακό, κάτω από την πίεση του διλλήματος επιστροφής της Δεξιάς και της «μη ύπαρξης εναλλακτικής». Δεν ψήφισε για την επιβολή του ΕΝΦΙΑ, τους πλειστηριασμούς σπιτιών, το ξεπούλημα της δημόσιας περιουσίας, τις ομαδικές απολύσεις, την περικοπή μισθών και συντάξεων μέτρα που προσπάθησαν με κάθε τρόπο να αποκρύψουν τα κόμματα αυτά κατά την προεκλογική περίοδο. Είναι ο κόσμος που ψήφισε μαζικά ΟΧΙ στο δημοψήφισμα και ψήφισε με «κρύα καρδιά», με λιγότερους δεσμούς και αυταπάτες με τον ΣΥΡΙΖΑ για τον ρόλο και την πολιτική της «πρώτη φορά κυβέρνηση της αριστεράς», σε σύγκριση με τον Γενάρη.

Δεύτερο γιατί η κρίση στο εσωτερικό του ΣΥΡΙΖΑ δεν έχει επιλυθεί οριστικά καθώς ένα σημαντικό τμήμα του με τον ένα ή τον άλλο τρόπο αμφισβητεί την πολιτική τους από αριστερά.

Τρίτο γιατί τα παραδοσιακά και νεότερα αστικά κόμματα βρίσκονται μάλλον σε κατάσταση κρίσης και εσωστρέφειας καθώς δεν μπορούν να εισπράξουν κατά κανένα τρόπο την φθορά της κυβέρνησης. Η ΝΔ βγαίνει ηττημένη και διχασμένη, καθώς όχι μόνο εισέπραξε την δυσαρέσκεια από την πολιτική ΣΥΡΙΖΑ, αλλά έχασε και 200 χιλ ψήφους, ενώ ΠΑΣΟΔΗΜΑΡ-Ποτάμι παραμένουν αθροιστικά σε στασιμότητα χωρίς να μπορούν ν’ αναδείξουν την «κεντροαριστερά» σε ισχυρό πόλο. Η στήριξη και ανάδειξη του Λεβέντη, με τις επικίνδυνες νεοφιλελεύθερες και ακροδεξιές αντιλήψεις του είναι αφ’ ενός δείγμα της κατάντιας του αστικού πολιτικού συστήματος, αφ’ ετέρου προσθέτει κοινοβουλευτικές εφεδρείες σ’ αυτό.

Τέταρτο γιατί η ίδια η πολιτική των μνημονίων καθώς και τα νέα επεισόδια της καπιταλιστικής κρίσης δεν επιτρέπουν σταθεροποίηση του συστήματος. Για αυτό η νέα συγκυβέρνηση ΣΥΡΙΖΑ-ΑΝΕΛ θα βρεθεί μπροστά σε νέες εργατικές – λαϊκές και νεολαιίστικες αντιστάσεις και κινητοποιήσεις. Οι προκλήσεις για την αντικαπιταλιστική – επαναστατική αριστερά και την εργατική αριστερή αντιπολίτευση μεγαλώνουν, με την ΑΝΤΑΡΣΥΑ να παίζει έναν σημαντικό ρόλο και να έχει μεγαλύτερες δυνατότητες κι ευθύνες να ανταποκριθεί στις ανάγκες της πάλης..

3. Η ναζιστική συμμορία της Χρυσής Αυγής δεν καταγράφει άνοδο σε ψήφους παρά την μεγάλη προβολή της στην προεκλογική περίοδο, παρά τις δικαστικές και κοινοβουλευτικές διευκολύνσεις να εμφανίζεται σαν νόμιμο πολιτικό κόμμα, παρά τη δολοφονική πολιτική της ΕΕ για τους πρόσφυγες που αφήνει τα περιθώρια στην ακροδεξιά και τους φασίστες σε όλη την Ευρώπη να πλειοδοτούν σε ρατσισμό και ισλαμοφοβία. Η Χ.Α. πήρε λιγότερες ψήφους και αύξησε οριακά το ποσοστό της εξαιτίας της αποχής. Οι ψήφοι της πέφτουν αισθητά στις μεγάλες πόλεις και μόνο εν μέρει αντισταθμίζονται από άνοδο σε ορισμένες αγροτικές και νησιωτικές – τουριστικές περιοχές.

Όμως η συγκράτηση του ποσοστού της παρά την απόδειξη του ανοιχτά εγκληματικού της χαρακτήρας δείχνει ότι αποτελεί σοβαρό κίνδυνο για την αντιμετώπιση του οποίου δεν χωράει κανένας εφησυχασμός.

Εντούτοις η «θεωρία» ότι η ΧΑ θα ωφεληθεί περίπου «αντικειμενικά» από την κρίση του ΣΥΡΙΖΑ και της «αριστερής κυβέρνησης», «την κρίση των προσφύγων» και την απονομιμοποίηση μιας Βουλής, που απλά θα εγκρίνει τους εφαρμοστικούς νόμους του Μνημονίου και συνολικά του πολιτικού συστήματος δεν επιβεβαιώνεται. Η δράση του αντιφασιστικού κινήματος και της αντικαπιταλιστικής αριστεράς και συνολικά του λαϊκού κινήματος μπορεί να βάλει φραγμό στην ανάπτυξή της.

4. Καρδιά της αντιπαράθεσης στην εκλογική μάχη, μετά και την ψήφιση του μνημονίου, ήταν το πως μπορούμε να ξεφύγουμε από τη μέγγενη των μνημονίων, του χρέους, του ευρώ και της ΕΕ, και τον καπιταλιστικό μονόδρομο. Σε αυτό το κεντρικό ζήτημα δεν διαμορφώθηκε ένα ισχυρό ρεύμα υπέρ μιας εναλλακτικής διεξόδου σε αυτή την κατεύθυνση.

Αντίθετα, τα μισά λόγια, η αναπαραγωγή των αυταπατών για την ΕΕ και η «μισή» ρήξη με τη ρεφορμιστική στρατηγική του ΣΥΡΙΖΑ από την ΛΑΕ, όσο και η μετάθεση της ρήξης στο μέλλον (ΚΚΕ), αδυνάτισαν τη λογική της ανατροπής προς όφελος της διαχειριστικής λογικής υποταγής του ΣΥΡΙΖΑ και δεν οδήγησαν σε εκλογική τους άνοδο.

Το μεν ΚΚΕ δεν κατάφερε να αυξήσει τα ποσοστά του, (και μάλιστα μειώθηκε σε ψήφους), η δεν ΛΑ.ΕΝ δεν κατάφερε να πείσει μαζικά ότι αποτελεί εναλλακτική λύση σε σχέση με τη χρεοκοπία του προηγούμενου «σχεδίου ΣΥΡΙΖΑ» και να ξεπεράσει το αντιδημοκρατικό όριο του 3%.

Παρόλα τα προβλήματα και τις αντιφάσεις υπάρχει και παραμένει ενεργό ένα ολόκληρο κοινωνικό και πολιτικό δυναμικό που αμφισβητεί τις επιδιώξεις της αστικής στρατηγικής από τα αριστερά, έχοντας έναν πλούτο εμπειριών το τελευταίο χρονικό διάστημα που θα μπορούσε να υπερνικήσει τα φαινόμενα απογοήτευσης και αποστράτευσης. Η ύπαρξη σημαντικών ρευμάτων στα «αριστερά του ΣΥΡΙΖΑ» αποτελεί μια ισχυρή αφετηρία που, κάτω από ορισμένες προϋποθέσεις, μπορεί να μεταφραστεί σε πραγματικές δυνατότητες στο κίνημα, στις μάχες για να σαρώσουμε παλιά και νέα μνημόνια, ενάντια στον ρατσισμό, τους φασίστες, την καταστολή.

5. Η εκλογική συνεργασία ΑΝΤΑΡΣΥΑ, ΕΕΚ, ανένταχτοι-ες αγωνιστές-στριες της Αριστεράς κατάφερε να αυξήσει το ποσοστό της και να αυξηθεί σε απόλυτο αριθμό ψήφων, παρά τον αποκλεισμό της από τη δημόσια συζήτηση, αλλά και της επιλογής ορισμένων οργανώσεών της να εγκαταλείψουν την ΑΝΤΑΡΣΥΑ και να προσχωρήσουν στη ΛΑΕ. Το εκλογικό αποτέλεσμα καθώς και το πολύ πλατύ και μαζικό άνοιγμα που έγινε σε κυριολεκτικά εκατοντάδες χιλιάδες εργαζόμενους μέσα σε πολύ μικρό χρονικό διάστημα αποτελεί μια σημαντική παρακαταθήκη για την αντι-ΕΕ αντικαπιταλιστική αριστερά, που έδωσε μια δύσκολη μάχη μέσα σε ένα πολύ σύντομο χρονικό διάστημα..

Έχουμε επίγνωση ότι το αποτέλεσμα αυτό δεν αντιστοιχεί στις ανάγκες και τις δυνατότητες της περιόδου που διανύουμε και στις ευθύνες που ανοίγονται για την επόμενη μέρα. Η ΑΝΤΑΡΣΥΑ έχει τις δικές της ανεπάρκειες (πχ στην επεξεργασία και έμπρακτη προώθηση των αιτημάτων που ανοίγουν τον δρόμο της αντικαπιταλιστικής ανατροπής, της ταξικής ανασυγκρότησης του κινήματος, αλλά και της δημοκρατικής οργάνωσης των δυνάμεων και αγωνιστών που έδωσαν και κέρδισαν αυτή την δύσκολη μάχη), που είχαν τον δικό τους μερίδιο στην αδυναμία να δυναμώσει η πολιτική διέξοδος της ρήξης με το κεφάλαιο-ΕΕ-ΔΝΤ, τις οποίες θα συζητήσει με ανοιχτό και αυτοκριτικό τρόπο μπροστά στην Συνδιάσκεψή της.

6. Σε κάθε περίπτωση, οι προκλήσεις είναι μπροστά μας: Το αποτέλεσμα είναι μόνο ένα μικρό δείγμα των δυνατοτήτων που ανοίγονται, μια πραγματική παρακαταθήκη για το άπλωμα των πρωτοβουλιών και των ιδεών της αντικαπιταλιστικής – επαναστατικής αριστεράς μέσα στο εργατικό κίνημα ,τη νεολαία, τις γειτονιές. Η ΑΝΤΑΡΣΥΑ είναι εδώ στην μάχη της επόμενης μέρας.

Συνεχίζουμε με αισιοδοξία και αυτοπεποίθηση:. Για την ταξική ανασυγκρότηση του εργατικού κινήματος και των αντιστάσεων αποφασιστικά: με επιμονή στην κοινή δράση με όλες τις μαχόμενες δυνάμεις του κινήματος και της Αριστεράς. Για την επεξεργασία και προβολή της λύσης της αντικαπιταλιστικής ανατροπής της επίθεσης, το δυνάμωμα και την προγραμματική δημοκρατική ανασυγκρότηση της ΑΝΤΑΡΣΥΑ με βάση τις απαιτήσεις των αγωνιστών της και την οικοδόμηση ενός ισχυρού, μαζικού αντικαπιταλιστικού-αντιιμπεριαλιστικού πόλου. Για την οικοδόμηση ενός πλατιού κοινωνικού και πολιτικού μετώπου που θα συγκρουστεί και θα γκρεμίσει την πολιτική των μνημονίων, του κεφαλαίου, της ΕΕ και του ΔΝΤ .

Η ΑΝΤΑΡΣΥΑ θα δώσει όλες τις δυνάμεις σε αυτή την κατεύθυνση, απευθυνόμενη στη ΛΑ.ΕΝ, στο ΚΚΕ και κάθε άλλη μαχόμενη δύναμη της αριστεράς.

7. Χαιρετίζουμε τους χιλιάδες αγωνίστριες / ές που μας ψήφισαν, τις δυνάμεις και τα ρεύματα που τάχθηκαν στο πλευρό της ΑΝΤΑΡΣΥΑ σε αυτή την εκλογική μάχη και τους καλούμε να συμμετάσχουν ενεργά στις διαδικασίες της ΑΝΤΑΡΣΥΑ το επόμενο διάστημα και να πλουτίσουν το διάλογο και τις προσπάθειες για την ανασυγκρότηση της αντικαπιταλιστικής αριστεράς που έχει ανάγκη η εποχή μας.

ΚΣΕ ΑΝΤ.ΑΡ.ΣΥ.Α., 23/9/2015

Η επικράτηση του Τσίπρα, το σύντομο καλοκαίρι του «Όχι» και το ρήγμα που δεν κλείνει εύκολα.


Γράφει: ο Κώστας Φουρίκος/ Πηγή: Το Περιοδικό

«Θα σηκώσουμε τον ήλιο πάνω από την Ελλάδα», επανέλαβε -και πάλι- ο πρωθυπουργός Αλέξης Τσίπρας στην πλατεία Κλαυθμώνoς στο κεντρικό εκλογικό περίπτερο του ΣΥΡΙΖΑ, το βράδυ της Κυριακής στις 20 Σεπτεμβρίου.
Η ικανοποίηση διαγράφονταν καθαρά στο πρόσωπο του πρωθυπουργού. Αλλά και στο πρόσωπο του συνοδοιπόρου του, Πάνου Καμμένου, που στεκόταν επίσης χαρούμενος, δίπλα του, σε μία εμφανώς λιγότερο μαζική και ενθουσιώδη συγκέντρωση από αυτήν της 25ης Γενάρη. Τότε που ο ΣΥΡΙΖΑ κέρδισε για πρώτη φορά τις εκλογές υποσχόμενος να καταργήσει τα μνημόνια και ο Αλέξης Τσίπρας υπoσχόταν και τότε λιακάδες και ήλιους μιλώντας λίγα μέτρα πιο πάνω, μπροστά από την Πρυτανεία του Πανεπιστημίου Αθηνών.
Το γεγονός ότι λίγες ώρες μετά τη δήλωση Τσίπρα, ο ήλιος κρύφτηκε και ανοίξανε οι ουρανοί με την Αθήνα και άλλες πόλεις να «απολαμβάνουν» σούπερ μπόρες, πλημύρες ακόμη ..και ανεμοστρόβιλους, μπορεί να σημαίνει ελάχιστα για αυτούς που δεν πιστεύουν σε δεισιδαιμονίες. Μπορεί πάλι -έστω και με αρκετές δόσεις σκωπτικής διάθεσης- να σημαίνει το οριστικό (και σημειολογικά) τέλος του «σύντομου καλοκαιριού του Όχι». Του καλοκαιριού του δημοψηφίσματος της 5ης Ιούλη, αυτής της ημισυνειδητής – ημιαποφασισμένης ανάτασης της μαχητικότητας και της αγωνιστικότητας της κοινωνικής πλειοψηφίας που ασφυκτιά σε αυτή τη χώρα.
Τσίπρας: Σαφής επικράτηση μεν, σε εκλογές «χαμηλών προσδοκιών» δε
Όντως, λοιπόν, το πρώτο στοιχείο που επιβεβαιώθηκε από αυτή την κάλπη της 20ης Σεπτεμβρίου ήταν αυτό που μπορούσε κανείς να εκτιμήσει και αρκετές μέρες πριν. Από όταν προκηρύχτηκαν αυτές οι εκλογές για την ακρίβεια. Και αυτό δεν είναι άλλο από το γεγονός πως χτες έλαβε χώρα η πρώτη εκλογική μάχη, μετά τη θύελλα των κοινωνικών αγώνων του 2010 – 2012-, που δεν χαρακτηριζόταν από την παραμικρή αχτίδα ελπίδας ως προς το αποτέλεσμά της και την πιθανότητα αυτό να μπορεί να σηματοδοτήσει κάποια αλλαγή στη μνημονιακή ρότα της χώρας.
Αυτό το στοιχείο επιβεβαιώθηκε τόσο από το αποτέλεσμα όσο και από όσα προηγήθηκαν αυτού, στην προεκλογική περίοδο που διανύσαμε τις προηγούμενες ημέρες. Ποιος ήταν ο βασικός συλλογισμός με τον οποίο κατήλθε ο ΣΥΡΙΖΑ σε αυτές τις εκλογές; Ότι δεν είναι το ίδιο να κυβερνήσει αυτός και το ίδιο να κυβερνήσει η ΝΔ. «Μα καλά πιστεύετε ότι θα έκανα τα ίδια εγώ και τα ίδια ο κ. Μητσοτάκης», ανέφερε γελώντας ο κ. Κατρούγκαλος, αναφερόμενος προφανώς στη θητεία του στο υπουργείο Εσωτερικών. «Είναι το ίδιο για το ζήτημα της διαχείρισης των προσφύγων να είναι η Χριστοδουλοπούλου υπουργός και το ίδιο να είναι ο Δένδιας;» ρωτούσαν με νόημα πολλά μεσαία στελέχη και μέλη του ΣΥΡΙΖΑ κατά την διάρκεια της προεκλογικής περιόδου. «Εγώ δεν πιστεύω στο μνημόνιο εκείνος πιστεύει», ήταν μια αρκετή συνηθισμένη επωδός του Τσίπρα όταν αναφερόταν στον Μεϊμαράκη.
Όσο αφαιρετικός και ομιχλώδης μπορεί να φαντάζει ένας τέτοιος συλλογισμός (και πολύ περισσότερο μη πραγματικός, αν αναλογιστεί κανείς όλα όσα υπογράφτηκαν στη συμφωνία με τους εταίρους), άλλο τόσο φαίνεται όμως πως έπεισε ένα σημαντικό κομμάτι των ψηφοφόρων. Και μάλιστα …χωρίς τις υποσχέσεις του προηγούμενου Γενάρη. Χωρίς κατάργηση του ΕΝΦΙΑ, χωρίς μείωση της φορολογίας που πλήττει τα χαμηλά στρώματα, χωρίς προστασία των απόρων, χωρίς προστασία και επαναφορά των μισθών, των συντάξεων και των στοιχειωδών εργασιακών δικαιωμάτων (βλ. συμβάσεις), χωρίς σταμάτημα των ιδιωτικοποιήσεων αλλά αντίθετα απίστευτη όξυνσή τους. Και κάπως έτσι μπορούμε με σχετική σιγουριά να πούμε πως αυτές ήταν οι εκλογές των «χαμηλών προσδοκιών».


Η αποχή και το ρήγμα που δεν κλείνει εύκολα…
Και τι έγινε με την ελπίδα ενός άλλου δρόμου, χωρίς μνημόνια και εξοντωτική λιτότητα; Αυτής της ελπίδας που έδωσε τη νίκη στο ΣΥΡΙΖΑ στις προηγούμενες εκλογές του Γενάρη; Αυτής της ελπίδας που έδωσε σάρκα και οστά στο «Όχι» του 62% τον περασμένο Ιούλη; Εξανεμίστηκε; Μεταλλάχθηκε; Συρρικνώθηκε στο 2,9 της νεότευκτης ΛΑΕ, στο 5,5 του ΚΚΕ, στο 0,8 της ΑΝΤΑΡΣΥΑ;
Σχεδόν αξιωματικά και αντανακλαστικά μπορούμε να δώσουμε με ένα τριπλό «όχι» την απάντηση στο παραπάνω ερώτημα. Για να δικαιολογηθεί όμως μια τέτοια απάντηση και πολύ περισσότερο για να αξιοποιηθεί αποτελεσματικά από την επόμενη μέρα δεν μπορούμε να ανατρέξουμε σε εύκολες τοποθετήσεις και γνωστά σχήματα.
Θα πρέπει να αντιληφθούμε και να παραδεχτούμε για παράδειγμα το εξής απλό: πως ούτε όλο το 80% των εκλογών της 20ης Σεπτέμβρη ψήφισε Μνημόνιο, ούτε όλο το 62% του δημοψηφίσματος του Ιούλη είχε ψηφίσει ρήξη. Θα πρέπει να ανατρέξουμε σε αυτά που σημειώσαμε παραπάνω για τη μεθοδολογία Τσίπρα που επικράτησε στην εκλογική μάχη και έτσι να μη «χαρίσουμε» όλους τους ψηφοφόρους του στην πλήρη και δια βίου αποδοχή του TINA (Δεν υπάρχει εναλλακτική) και των μνημονίων. Θα πρέπει επίσης να υπογραμμίσουμε την πολιτική ανεπάρκεια όλων όσοι (με διαφορές στο επίπεδο των ευθυνών) επιχείρησαν να εκφράσουν και να εκπροσωπήσουν το «Όχι μέχρι τέλους» ή το «Όχι που προδόθηκε» ή το «Όχι» που συνοδεύεται με το «Όχι στο ευρώ και την ΕΕ». Με κυρίαρχη φυσικά την ευθύνη του σχηματισμού της ΛΑΕ για τον απλούστατο λόγο ότι βρέθηκε για μια σειρά δεδομένων στη θέση να πρέπει και να μπορεί να εκπροσωπήσει πιο εμφατικά και με περισσότερες ελπίδες μία πρόταση άμεσης πολιτικής εναλλακτικής από τους άλλους. (Στο γιατί βέβαια οι άλλοι σχηματισμοί ή ένας «πραγματικά» νέος σχηματισμός – διαδικασία δεν μπόρεσε να υπάρξει με τέτοιο τρόπο που να παίξει ισχυρότερο ρόλο δεν μπορεί να ευθύνεται μόνο ή κυρίως η ΛΑΕ – αλλά αυτή είναι μία πιο ειδική, αναγκαία και πολυεπίπεδη συζήτηση που δεν μπορεί να γίνει από εδώ).
Θα πρέπει να ανατρέξουμε επίσης και σε μια άλλη παράμετρο του χτεσινού αποτελέσματος, αυτής που αποτελεί ουσιαστικά την άλλη μισή εικόνα του: Της «βασίλισσας αποχής», της τάξης του 44,1% (συμμετοχή των εγγεγραμμένων κατά 55,9% με το 2,45% όσων ψήφισαν να ρίχνουν στην κάλπη άκυρο ή λευκό ψηφοδέλτιο). Σε απόλυτους αριθμούς 5.566.295 ψηφοφόροι πήγαν στις κάλπες, κοντά στο 1,5 εκατομμύριο λιγότεροι σε σχέση με τις εκλογές του 2009 (τελευταίες εκλογές του πάλαι ποτέ «δικομματισμού) και 764.061 λιγότεροι από αυτές του περασμένου Γενάρη. Λιγότεροι ήταν οι ψηφοφόροι που πήγαν στην κάλπη σε σχέση και με το δημοψήφισμα του Ιουλίου (!!), που έγινε μέσα σε μία εβδομάδα και εν μέσω θέρους (με ότι αυτό σημαίνει για τις δυσκολίες στη μετακίνηση των ψηφοφόρων), αλλά και με κλειστές τράπεζες, τρομοκρατία και καλέσματα για αποχή – άκυρο – λευκό από δυνάμεις όπως το ΚΚΕ. Πιο συγκεκριμένα και με απόλυτα νούμερα και εδώ, τον Ιούλη ψήφισαν 6.161.338 (ποσοστό 62,15 % επί των εγγεγραμμένων), 600.000 περισσότεροι από την προχτεσινή ημέρα.
Η εικόνα του τρόπου που η αποχή επηρέασε το αποτέλεσμα συμπληρώνεται και από τις απώλειες σε απόλυτο αριθμό ψήφων που σημείωσαν όλα σχεδόν από τα κόμματα, σε σχέση με το αποτέλεσμα του προηγούμενου Γενάρη:
Οι απώλειες του ΣΥΡΙΖΑ αποτελούν τον μεγαλύτερο αριθμό και κυμαίνονται στις 320.074 ψήφους (1.925.904 ψήφους από 2.245.978 τον Γενάρη). Της ΝΔ στις 192.489 ψήφους (1.526.205 από 1.718.694), του ΠΑΣΟΚ στις130.456 (341.390 από 471.846 που είχαν μαζί ΠΑΣΟΚ+ΚΙΔΗΣΟ+ΔΗΜΑΡ). Του ΚΚΕ στις 36.556 ψήφους (301.632 από 338.188), του Ποταμιού στις 151.758 (222.166 από 373.924) ενώ των ΑΝΕΛ στις 107.226(200.423 από 293.683). Μικρότερη ήταν η πτώση της Χρυσής Αυγής με απώλειες 8.806 ψήφων (379.581 από 388.387). Η πρώτη καταγραφή της τάξης των 155.242 ψήφων από τη ΛΑΕ, όπως και η άνοδος της Ένωσης Κεντρώων κατά 75.534 (186.457 από 110.923) και της ΑΝΤΑΡΣΥΑ κατά 4.236 ψήφους (46.096 από 41.860 μαζί με ΕΕΚ), σαφώς δεν μπορούν να ισορροπήσουν τις πολύ μεγαλύτερες απώλειες που καταγράψαμε παραπάνω.
Έτσι λοιπόν αξίζει να δούμε για παράδειγμα ότι ο ΣΥΡΙΖΑ με τις τωρινές του ψήφους και τη συμμετοχή του 2009 θα είχε ποσοστό γύρω στο 28% (δηλαδή 7,5 μονάδες λιγότερο), ενώ η ΝΔ ποσοστό γύρω στο 21%. Περιττό να σημειώσουμε ότι στις παλιές μέρες της δόξας του δικομματισμού το άθροισμα των ψήφων ΝΔ και ΣΥΡΙΖΑ θα βρισκόταν πιο κοντά στο σύνολο των ψήφων του ενός εκ των δύο διεκδικητών της πρώτης θέσης (βλέπε ΠΑΣΟΚ 2009, 3.012.542 ψήφοι).
Πέρα από τα ποσοτικά χαρακτηριστικά της αποχής πάντως, πολύ περισσότερο είναι τα ποιοτικά χαρακτηριστικά της που έχουν ιδιαίτερη σημασία και αποδεικνύουν ότι κάνουν λάθος όσοι πιστεύουν (είτε πανηγυρίζοντας είτε βουλιάζοντας στην απογοήτευση) ότι το ρήγμα έκλεισε: Η διάψευση των ελπίδων των εκλογών του Γενάρη, η μεσολάβηση της εβδομάδας του δημοψήφισματος, η απίστευτη ανάλωση πολλών και διαφορετικών πολιτικών σχεδίων τα τελευταία χρόνια που όλα καταλήγουν με μαθηματική ακρίβεια στην υλοποίηση μνημονίων και λιτότητας, η κατάδειξη ενός ανώτατου ορίου – ταβανιού το οποίο τείνουν να προσεγγίσουν (αυτή τουλάχιστον τη στιγμή) όλα τα γνωστά πολιτικά σχέδια, ακόμη κι αυτά που τείνουν στη λογική της -όμορης συνήθως σε πλευρές της αποχής- αντιπολιτικής στάσης (του «όλοι είναι ίδιοι», της ψήφου τιμωρίας / διαμαρτυρίας / «τρολ», του νεοφιλελεύθερου τεχνοκρατικού ποταμίσιου προφίλ), η αναξιοπιστία που αναδύουν όλοι σχεδόν οι θεσμοί και τα πρόσωπα του κοινοβουλευτισμού, είναι κάποια από τα σηματικότερα στιγμιότυπα αυτών των «ποιοτικών» στοιχείων.
Γίνεται σαφές λοιπόν για ακόμη μία φορά ότι η περίοδος των μνημονίων, η περίοδος της κρίσης έχει αλλάξει εξαιρετικά το τοπίο. Έχει δημιουργήσει και συντηρεί μια εξαιρετικά ρευστή κατάσταση. Μια κατάσταση που δεν «κλείνει» με τις πρόσφατες εκλογές. Αντίθετα παραμένει «ανοιχτό στοίχημα» αποτυπώνοντας δυνατότητες για μία περαιτέρω ριζοσπαστική και ρηξιακή κατεύθυνση, κρύβοντας όμως και κινδύνους για νέους αντιπολιτικούς ολοκληρωτικούς προορισμούς.



Δεν παίχτηκε η παρτίδα μας ακόμη…
Οι «ειδικοί των μέσων ενημέρωσης», μιλώντας από χτες για το αποτέλεσμα βιάστηκαν να δηλώσουν για άλλη μια φορά περιχαρείς ότι τελείωσαν οι συζητήσεις για ρήξη. Χαρακτηριστικό παράδειγμα ο Παύλος Τσίμας του ΣΚΑΪ, που από το ραδιόφωνο μέχρι την τηλεόραση επανέλαβε τουλάχιστον δύο φορές αυτολεξεί:
«Νομίζω ότι η Λαϊκή Ενότητα είναι ο μεγάλος χαμένος αυτών των εκλογών (…) Θυμίζω ότι ο κ. Τσίπρας μετά την πρώτη ψηφοφορία στη Βουλή μετά βίας είχε πλειοψηφία στην Κεντρική Επιτροπή του κόμματός του. Αν πήγαινε να λύσει αυτό το εσωκομματικό πρόβλημα σε εσωκομματική διαδικασία υπήρχε περίπτωση να έχανε ή εν πάσει περιπτώσει θα μπορούσε να έβγαινε νικητής αλλά τραυματισμένος. Επέλεξε να μεταφέρει αυτή τη μάχη στο εθνικό ακροατήριο και εκεί τους συνέτριψε. Ο κοινωνικός ΣΥΡΙΖΑ συνέτριψε την αριστερή πλατφόρμα και νομίζω ότι έκλεισε και οριστικά τη συζήτηση περί εναλλακτικού σχεδίου “β, δραχμής, παράλληλων νομισμάτων.. Αυτή η συζήτηση για το ορατό τουλάχιστον μέλλον κλείνει οριστικά δεν θα τη ξανακούσουμε και έχουμε κάθε λόγο να χαιρόμαστε γι αυτό.»
Ο Τσίπρας, το επιτελείο του και οι «ειδικοί» δικαίως επιχαίρουν για το γεγονός ότι ο ΣΥΡΙΖΑ αποτελεί ένα κόμμα που ενώ υπέγραψε μνημόνιο δεν καταποντίστηκε όπως οι προκάτοχοί του. Γνωρίζουμε όμως, ότι μεγάλο ρόλο σε αυτό έπαιξε το γεγονός, ότι διατηρώντας όλο το προηγούμενο διάστημα την πλήρη πρωτοβουλία των κινήσεων στο εσωτερικό, πήγε σε εκλογές στο χρονικό σημείο που ήθελε. Εκμεταλλεύτηκε το «μομέντουμ» όπου οι συνέπειες και το βίωμα της νεομνημονιακής πραγματικότητας δεν δηλώνουν ακόμη το «παρών». Τα δύσκολα όμως έρχονται. Και αφορούν όχι μόνο τον Τσίπρα, αλλά κυρίως την πλειοψηφία του ελληνικού λαού.Μέσα σε αυτά τα δύσκολα καλούνται όλοι όσοι πιστεύουν ακόμη ότι μπορούν να διεκδικήσουν έναν ρόλο συμβολής στο να υπάρχει ένας εναλλακτικός δρόμος σύγκρουσης με τα μνημόνια, το χρέος, την ευρωζώνη, την ΕΕ και τους εν Ελλάδι ολιγάρχες του πλούτου, των ΜΜΕ και του βαθέως κράτους, να λειτουργήσουν άμεσα και αποτελεσματικά. Για να το κάνουν αυτό θα πρέπει σίγουρα να αποφύγουν τη λογική του business as usual.
Κατ’ αρχήν θα πρέπει να παραδεχτούν την ήττα της 20ης Σεπτέμβρη, όχι για να την αποδεχτούν ως «μοίρα», αλλά για να την καταλάβουν και να μπορέσουν να πάρουν τα μέτρα τους. Το να καταλάβουν την ήττα σημαίνει ότι θα καταλάβουν ότι για αυτή ευθύνονται όχι μόνο οι γενικές δυσκολίες της περιόδου και οι αρετές των αντιπάλων τους (τόσο των «αριστερών» όσο και των δεξιών), αλλά σε εξαιρετικό βαθμό οι δικές τους υποκειμενικές, στρατηγικές ανεπάρκειες, παθογένειες και ελλείψεις που σχεδόν δομικά τους διαπερνούν. Να πάρουν τα μέτρα τους εκμεταλλευόμενοι και αυτό το αναγκαστικό, μεταιχμιακό, μικρό χρονικό διάστημα «σχετικής ηρεμίας» που έχει μπροστά της η κυβέρνηση. Να το εκμεταλλευτούν βάζοντας μπροστά σύντομες αλλά μάχιμες διαδικασίες εσωτερικής συζήτησης και αυτοκριτικής, μετωπικής συνεργασίας και προετοιμασίας, συντονισμού των υπαρχόντων δυνάμεων και δημιουργίας νέων χώρων διαλόγου και θέσεων μάχης.
Πολύ πολύ γρήγορα όλες αυτές οι δυνάμεις, μαζί και με άλλες που θα γεννηθούν νομοτελειακά, θα κληθούν να αγωνιστούν στα πιο δύσκολα θέρετρα της σύγχρονης ιστορίας. Εκεί που η επανεμφάνιση και η επανοηματοδότηση του άλλου δρόμου, της εναλλακτικής, της σύγκρουσης θα περνάει αναγκαστικά και θα δικαιώνεται μέσα από την ανασυγκρότηση του εργατικού κινήματος, αυτού που παραμένει φυλακισμένο σε πρακτικές, μηχανισμούς και ανθρώπους που το καθιστούν «απεχθές, επονείδιστο και μη βιώσιμο» γι’ αυτούς που πραγματικά το χρειάζονται. Θα δικαιώνεται μέσα από τη διαμόρφωση νέων συλλογικών θεσμών αγώνα και διακυβέρνησης στη γειτονιά, στον χώρο εκπαίδευσης και δουλειάς. Θεσμοί που θα συμβάλλουν και θα λειτουργούν ταυτόχρονα ως δομές αλληλοβοήθειας και αλληλεγγύης. Για να μην μένει κανένας μόνος του απέναντι στην τράπεζα που απειλεί να πάρει το σπίτι, απέναντι στον εργοδότη που απειλεί κουνώντας το δάχτυλο και γνέφοει προς τη στρατιά των ανέργων που περιμένει στην ουρά. Απέναντι στον κήρυκα του μίσους που απειλεί τους ανθρώπους που ξεσπιτώθηκαν και περπάτησαν μέχρι την άλλη άκρη της γης.
Κάπως έτσι, είναι εξαιρετικά πιθανό τα λόγια του Τσίμα και του κάθε Τσίμα να τα θυμόμαστε σε μικρό χρονικό διάστημα από τώρα, μαζί με αυτές τις στιγμές, και να γελάμε συμπληρώνοντας : «Δε νομίζω Παύλο».
(Ακόμη κι αν χρειαστεί να αναποδογυριστεί βίαια μία ολόκληρη κατάσταση που σε πολλά της σημεία μοιάζει να μας βρίσκει «με τα πόδια πάνω (στον αέρα) και το κεφάλι κάτω (στο πάτωμα)» , όπως θα σημείωναν τόσο οι Pixies, όσο και ο Κ. Μαρξ:

[Υστερόγραφο 1: ]
Όσον αφορά την αποχή αξίζει να σημειώσουμε και κάτι ακόμη:

Η αποχή που καταγράφηκε στις κάλπες της 20ης Σεπτέμβρη (44,1%) αποτελεί ιστορικό ρεκόρ σε βουλευτικές εκλογές. Τον Ιανουάριο του 2015 είχε φτάσει στο 36,4%, έναντι του 37,5% τον Ιούνιο του 2012, στις «δεύτερες» εκλογές που είχαν λάβει χαρακτήρα «επαναληπτικών», αμέσως μετά τις κάλπες του Μαΐου, όπου είχε καταγραφεί στο 34,9%. Στην προ μνημονίου εποχή, η αποχή ήταν κάτω του 30% και παλιότερα στις παχιές αγελάδες της μεταπολίτευσης δεν ξεπερνούσε το 25%. Συγκεκριμένα, το 2009 ήταν 29,1%, το 2007 25,9%, το 2004 23,5%, το 2000 25,13%. Βεβαίως, το ποσοστό της αποχής πάντοτε εμφανίζεται μεγαλύτερο στα επίσημα νούμερα από όσο είναι στην πραγματικότητα (υπολογίζεται περίπου στο 30% – 40% για παράδειγμα στο φετινό αποτέλεσμα), καθώς οι εκλογικοί κατάλογοι δεν έχουν εκκαθαριστεί. Αλλά η τάση αύξησης της αποχής είναι πραγματική, καθώς εκφράζεται στους ίδιους εκλογικούς καταλόγους…

[Υστερόγραφο 2 :]

Όσον αφορά το αποτέλεσμα της Χρυσής Αυγής, χρειάζεται πιθανόν ουσιαστικότερη και πιο λεπτομερή συζήτηση, όμως μπορούμε να σημειώσουμε ότι δεν κατάφερε κάποια εξαιρετική άνοδο για την οποία είχαν εκφραστεί με σιγουριά τα ίδια τα στελέχη της και με φόβο οι άνθρωποι των αντιφασιστικών κινημάτων. Παρόλο το γεγονός ότι σημείωσε μικρή πτώση σε απόλυτο αριθμό ψήφων και μικρή άνοδο σε ποσοστό (6,99% από 6,28%) μάλλον δείχνει να φτάνει «το ταβάνι» της σε μία περίοδο που ορθώς εκ πρώτης όψεως θα φάνταζε ιδανική για αυτή. Μία περίοδο που χαρακτηρίζεται από το φαινόμενο παγκόσμιας δυναμικής των εξαιρετικά μεγάλων προσφυγικών ροών (ας φανταστούμε τις ίδιες ροές στις πρώτες μέρες της θρασύτητας που σηματοδότησε η αρχική είσοδος της ΧΑ στη Βουλή και ας δούμε τα τωρινά αποτελέσματα σε Κω και Μυτιλήνη που δεν μπορούν να συγκριθούν με αυτά του Αγ. Παντελεήμονα και άλλων περιοχών της Αθήνας όπου οι νεοναζί μπόρεσαν να παίξουν αποτελεσματικά τα αντιμεταναστευτικά χαρτιά τους). Αλλά και μιας περιόδου πολιτικοϊδεολογικής σύγχυσης για την αριστερά που «δίνει» στους χρυσαυγίτες το δικαίωμα να νομίζουν ότι μπορούν να διεκδικούν -πλαστά φυσικά- και σε επίπεδο ρητορικής την πρωτοκαθεδρία της αντιμνημονιακής κοινοβουλευτικής αντιπολίτευσης… Αναμφισβήτητα αυτό δε λέγεται χάριν εφησυχασμού. Έτσι κι αλλιώς το όποιο θετικό στοιχείο εμπεριέχει μια τέτοια εκτίμηση μη ανόδου της ΧΑ δεν μπορεί παρά να χρεώνεται σε ανθρώπους σαν τον Παύλο Φύσσα, σε ανθρώπους των αντιφασιστικών πρωτοβουλιών, συναυλιών, στεκιών από τον Άγιο Παντελεήμονα μέχρι το Κερατσίνι. Στο αντιφασιστικό κίνημα που οφείλει να συνεχίσει τη δράση του με αυξημένα αντανακλαστικά

ΕΠΙΣΚΕΦΘΕΙΤΕ ΤΙΣ ΙΣΤΟΣΕΛΙΔΕΣ

ΡΟΔΟΣυλλέκτης: http://rokar-rokar.blogspot.gr

ΦΩΤΟΓΡΑΦΙΕΣ: http://rouvim.blogspot.com/

ΚΡΗΤΗΝΙΑ: http://www.kritinia.gr/

ΙΣΤΡΙΟΣ: http://istrio.blogspot.com/

ΣΟΡΩΝΗ: http://www.ampernalli.gr/

ΕΚΟΦΙΛΜ: http://www.ecofilms.gr/

ΡΟΔΟΣυλλέκτης: http://www.rodosillektis.com/

Η Ομοσπονδία Πολιτιστικών Συλλόγων Ρόδου: http://opsrodou.gr/

ΧΑΜΟΓΕΛΟ ΤΟΥ ΠΑΙΔΙΟΥ: http://www.hamogelo.gr

ΠΕΡΙΦΕΡΕΙΑ ΝΟΤΙΟΥ ΑΙΓΑΙΟΥ: http://www.pnai.gov.gr

ΔΗΜΟΣ ΡΟΔΟΥ: http://www.rodos.gr/el/