Δελτίο Τύπου
Η απεργία των εργαζομένων στο ξενοδοχείο Cyprotel στο Φαληράκι έληξε σήμερα στις 12 το μεσημέρι με νίκη. Η εργοδοσία πλήρωσε τους οφειλόμενους μισθούς.
Εργοδοσία και στελέχη χρησιμοποίησαν όλους τους τρόπους για να εκβιάσουν τους εργαζόμενους και να διαλύσουν την απεργία τους. Από το γνωστό τροπάρι ότι τις επιχειρήσεις τις κλείνουν οι αγώνες των εργαζομένων και ότι τα πρακτορεία θα πάρουν τους πελάτες και θα φύγουν, μέχρι έμμεσες και άμεσες απειλές για απολύσεις.
Παρά το ότι ορισμένοι από τους εργαζόμενους κάτω από την πίεση λύγισαν και μπήκαν τελικά για δουλειά, ο σχεδιασμός της εργοδοσίας δεν πέρασε.
Συγκινητική ήταν η υποστήριξη από τους τουρίστες που διαμένουν στο ξενοδοχείο και τις δυο μέρες, κάτι που άλλωστε συμβαίνει πάντα στις απεργίες στα ξενοδοχεία - τουλάχιστο η πείρα από τη Ρόδο αυτό έχει δείξει - και διαψεύδει την προπαγάνδα κυβέρνησης και μεγαλοξενοδόχων - πρακτόρων ότι οι απεργίες και οι αγώνες των εργαζομένων πλήττουν τον τουρισμό.
Σε όλη τη διάρκεια της απεργίας αναπτύχθηκε πλούσια συζήτηση και προβληματισμός για την κατάσταση των εργαζομένων στα ξενοδοχεία, την εντατικοποίηση της δουλειάς, τα αντεργατικά μέτρα που δεν έχουν τελειωμό, την κατάσταση του εργατικού κινήματος και τι κίνημα έχουμε ανάγκη σήμερα.
Με πρωτοβουλία του ΠΑΜΕ μεγάλη μερίδα των εργαζομένων που δεν ήταν μέλη του κλαδικού Σωματείου γράφτηκαν κατά τη διάρκεια της απεργίας.
Η πείρα από την οργάνωση της πάλης ανά τόπο δουλειάς είναι θετική στην περιοχή. Παντού όπου οι εργαζόμενοι ξεπέρασαν το φόβο και την τρομοκρατία είχαν νικηφόρο αποτέλεσμα. Είναι καιρός όμως να σκεφτούν οι εργαζόμενοι πιο βαθιά. Σήμερα και να πληρωθείς το μισθό στην ώρα του έχεις να αντιμετωπίσεις την εφορία, τα χαράτσια, τις αυξήσεις στο ρεύμα. Σήμερα, σε περίοδο βαθιάς κρίσης με 1.500.000 ανέργους, εργαζόμενοι στα ξενοδοχεία παραιτούνται γιατί δεν αντέχουν την ένταση της δουλειάς, άλλοι λιποθυμούν ή σακατεύονται.
Σήμερα τα παιδιά των περισσότερων εργαζομένων μένουν έξω από τους παιδικούς σταθμούς, τα εργατόπαιδα πετιούνται έξω από την τεχνική εκπαίδευση. Στον ΕΟΠΠΥ η αναμονή για το ραντεβού με το γιατρό είναι πάνω από μήνα, στις εξετάσεις οι εργαζόμενοι πληρώνουν αυξημένη συμμετοχή, στο νοσοκομείο της Ρόδου υπάρχουν ελλείψεις σε γιατρούς, νοσηλευτές, τεχνικό προσωπικό, σε υλικά, σε εξοπλισμό. Για να μπεις πρέπει να πληρώσεις διόδια, για να κάνεις εξετάσεις ακόμα περισσότερα, είσαι δεν είσαι ασφαλισμένος.
Με λίγα λόγια το μέλλον που μας επιφυλάσσουν είναι κόλαση. Δουλειά χωρίς δικαιώματα, χωρίς ωράριο, χωρίς συμβάσεις με ένα ξεροκόμματο αντί για μισθό. Θα δουλεύουμε και θα ζούμε σαν άνεργοι.
Είναι καιρός λοιπόν να σταματήσουμε να κουβεντιάζουμε μόνο για τον απλήρωτο μισθό. Είναι καιρός ο αγώνας να πολιτικοποιηθεί. Να αναζητήσουν οι εργαζόμενοι ποια είναι η αιτία που στο 2013, με αυτή την ανάπτυξη στην παραγωγή, με πλούσια αποθέματα σε πλουτοπαραγωγικές πηγές, με ειδικευμένο εργατικό δυναμικό αντί να ζούμε καλύτερα, ζούμε χειρότερα από ότι πριν 30 χρόνια. Γιατί σε μια περιοχή όπως στη Ρόδο όπου παράγεται ασύλληπτος πλούτος οι χιλιάδες εργαζόμενοι και οι αυτοαπασχολούμενοι – μικρομαγαζάτορες του τουρισμού να ζουν με όρους εξαθλίωσης, την ίδια στιγμή που μεγαλοξενοδόχοι και μεγαλοπράκτορες θησαυρίζουν και καμώνονται από πάνω τους αδικημένους.
Η αιτία είναι μία. Είναι η αντίφαση οι πολλοί να παράγουν και μια χούφτα αφεντικά να τα τσεπώνουν. Είναι υπόθεση των εργατών και των συμμάχων τους να λύσουν αυτή την αντίφαση καταργώντας τα αφεντικά.
Γραμματεία Επισιτισμού – Τουρισμού Ρόδου του ΠΑΜΕ
31 Ιούλη 2013
Η απεργία των εργαζομένων στο ξενοδοχείο Cyprotel στο Φαληράκι έληξε σήμερα στις 12 το μεσημέρι με νίκη. Η εργοδοσία πλήρωσε τους οφειλόμενους μισθούς.
Εργοδοσία και στελέχη χρησιμοποίησαν όλους τους τρόπους για να εκβιάσουν τους εργαζόμενους και να διαλύσουν την απεργία τους. Από το γνωστό τροπάρι ότι τις επιχειρήσεις τις κλείνουν οι αγώνες των εργαζομένων και ότι τα πρακτορεία θα πάρουν τους πελάτες και θα φύγουν, μέχρι έμμεσες και άμεσες απειλές για απολύσεις.Παρά το ότι ορισμένοι από τους εργαζόμενους κάτω από την πίεση λύγισαν και μπήκαν τελικά για δουλειά, ο σχεδιασμός της εργοδοσίας δεν πέρασε.
Συγκινητική ήταν η υποστήριξη από τους τουρίστες που διαμένουν στο ξενοδοχείο και τις δυο μέρες, κάτι που άλλωστε συμβαίνει πάντα στις απεργίες στα ξενοδοχεία - τουλάχιστο η πείρα από τη Ρόδο αυτό έχει δείξει - και διαψεύδει την προπαγάνδα κυβέρνησης και μεγαλοξενοδόχων - πρακτόρων ότι οι απεργίες και οι αγώνες των εργαζομένων πλήττουν τον τουρισμό.
Σε όλη τη διάρκεια της απεργίας αναπτύχθηκε πλούσια συζήτηση και προβληματισμός για την κατάσταση των εργαζομένων στα ξενοδοχεία, την εντατικοποίηση της δουλειάς, τα αντεργατικά μέτρα που δεν έχουν τελειωμό, την κατάσταση του εργατικού κινήματος και τι κίνημα έχουμε ανάγκη σήμερα.
Με πρωτοβουλία του ΠΑΜΕ μεγάλη μερίδα των εργαζομένων που δεν ήταν μέλη του κλαδικού Σωματείου γράφτηκαν κατά τη διάρκεια της απεργίας.
Η πείρα από την οργάνωση της πάλης ανά τόπο δουλειάς είναι θετική στην περιοχή. Παντού όπου οι εργαζόμενοι ξεπέρασαν το φόβο και την τρομοκρατία είχαν νικηφόρο αποτέλεσμα. Είναι καιρός όμως να σκεφτούν οι εργαζόμενοι πιο βαθιά. Σήμερα και να πληρωθείς το μισθό στην ώρα του έχεις να αντιμετωπίσεις την εφορία, τα χαράτσια, τις αυξήσεις στο ρεύμα. Σήμερα, σε περίοδο βαθιάς κρίσης με 1.500.000 ανέργους, εργαζόμενοι στα ξενοδοχεία παραιτούνται γιατί δεν αντέχουν την ένταση της δουλειάς, άλλοι λιποθυμούν ή σακατεύονται.
Σήμερα τα παιδιά των περισσότερων εργαζομένων μένουν έξω από τους παιδικούς σταθμούς, τα εργατόπαιδα πετιούνται έξω από την τεχνική εκπαίδευση. Στον ΕΟΠΠΥ η αναμονή για το ραντεβού με το γιατρό είναι πάνω από μήνα, στις εξετάσεις οι εργαζόμενοι πληρώνουν αυξημένη συμμετοχή, στο νοσοκομείο της Ρόδου υπάρχουν ελλείψεις σε γιατρούς, νοσηλευτές, τεχνικό προσωπικό, σε υλικά, σε εξοπλισμό. Για να μπεις πρέπει να πληρώσεις διόδια, για να κάνεις εξετάσεις ακόμα περισσότερα, είσαι δεν είσαι ασφαλισμένος.
Με λίγα λόγια το μέλλον που μας επιφυλάσσουν είναι κόλαση. Δουλειά χωρίς δικαιώματα, χωρίς ωράριο, χωρίς συμβάσεις με ένα ξεροκόμματο αντί για μισθό. Θα δουλεύουμε και θα ζούμε σαν άνεργοι.
Είναι καιρός λοιπόν να σταματήσουμε να κουβεντιάζουμε μόνο για τον απλήρωτο μισθό. Είναι καιρός ο αγώνας να πολιτικοποιηθεί. Να αναζητήσουν οι εργαζόμενοι ποια είναι η αιτία που στο 2013, με αυτή την ανάπτυξη στην παραγωγή, με πλούσια αποθέματα σε πλουτοπαραγωγικές πηγές, με ειδικευμένο εργατικό δυναμικό αντί να ζούμε καλύτερα, ζούμε χειρότερα από ότι πριν 30 χρόνια. Γιατί σε μια περιοχή όπως στη Ρόδο όπου παράγεται ασύλληπτος πλούτος οι χιλιάδες εργαζόμενοι και οι αυτοαπασχολούμενοι – μικρομαγαζάτορες του τουρισμού να ζουν με όρους εξαθλίωσης, την ίδια στιγμή που μεγαλοξενοδόχοι και μεγαλοπράκτορες θησαυρίζουν και καμώνονται από πάνω τους αδικημένους.
Η αιτία είναι μία. Είναι η αντίφαση οι πολλοί να παράγουν και μια χούφτα αφεντικά να τα τσεπώνουν. Είναι υπόθεση των εργατών και των συμμάχων τους να λύσουν αυτή την αντίφαση καταργώντας τα αφεντικά.
Γραμματεία Επισιτισμού – Τουρισμού Ρόδου του ΠΑΜΕ
31 Ιούλη 2013
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου