Αντί να μένουμε απαθείς και να ανεχόμαστε ,να απολύονται άνθρωποι με ανάγκες
,που διορίστηκαν με αντικειμενικά κριτήρια και με την διαδικασία των μορίων
,βάση των προσόντων που προσδιόρισαν οι τότε προκηρύξεις ,απολύτως αξιοκρατικά
με νομικό και κοινωνικό έλεγχο ,
Δηλαδή ,
Φύλακες σχολείων ,Δημοτικοί αστυνομικοί ,κ.λ.π
Καλό θα ήταν, να διεκδικηθεί ,....
Η ΚΙΝΗΤΙΚΌΤΗΤΑ (όχι απολύσεις) να εφαρμοστεί, με σχέδιο και στόχο ,προς ΥΠΗΡΕΣΊΕΣ που είναι ελλειμματικές σε προσωπικό, αλλά πρώτης προτεραιότητας
και για την εξυπηρέτηση του πολίτη ,
Και για την εξυπηρέτηση του δημοσίου συμφέροντος .
Π.Χ
α) κοινωνικές ΥΠΗΡΕΣΊΕΣ π.χ ΙΚΑ
Β)ελεγκτικοί ΜΗΧΑΝΙΣΜΟΊ που είναι αποψιλωμένοι π.χ εφορίες, επιθεωρήσεις εργασίας ,Υπ. εμπορίου για έλεγχο τιμών στην αγορα, επιτροπη ΑΝΤΑΓΩΝΙΣΜΟΎ ,Υπ.Γεωργίας για τρόφιμα και αγορά ,Υπ. υγείας κ.λ.π.
γ)δικαστήρια ....Κ.Λ.Π
ΘΕΩΡΏ δε, όταν διατρανώνουμε σε όλους τους τόνους, ότι κοπιάζουμε, στοχεύοντας για την καταπολέμηση της ανεργίας και την ενίσχυση της εργασίας ,
Όταν μιλάμε δηλαδή για εργασία δεν μπορούμε να μιλάμε ταυτόχρονα ,για απολύσεις .
Είναι και πολιτική και κοινωνική και οικονομική αντίφαση .
Αν όμως κάποιοι ,μέσα στην κρίση δεν μπορούν να σχεδιάσουν ούτε προς όφελος των ανθρώπων ούτε προς όφελος του δημοσίου συμφέροντος στην δημόσια διοίκηση, με ορθολογικό τρόπο, με ατομικούς στόχους, χρονοδιαγράμματα ,για την εξυπηρέτηση των πολιτών και για την ανάπτυξη ,
Τότε ας επιδιώξουν ,οι επιλεκτικές τους προτεραιότητες να είναι ,
Όχι εκείνοι που πέρασαν με αξιοκρατικό τρόπο για να βρουν δουλειά ,
ΑΛΛΑ ,αυτοί που παραμονές εκλογών του 2009 μεταφερόταν με καραβάνια στις ΥΠΗΡΕΣΊΕΣ του Υπ. πολιτισμού και όχι μόνο ,
ΑΛΛΑ και αυτοί που με φαυλονομους, τους Επανεφεραν στο δημόσιο, μετά απο 25 ΧΡΌΝΙΑ φαυλοαναμονης..(ρουσφετολογικες εκκρεμότητες της περιόδου 1990-1993,και που αριθμούν πολλές χιλιάδες )
ΚΑΙ να σταματήσει επιτέλους η καλλιέργεια της λογικής του κοινωνικού αυτοματισμου, άνεργοι εναντίον εργαζομένων και εργαζόμενοι εναντίον ανέργων .
Η ανεργία και οι απολύσεις ,αναπαράγουν ανεργία φτώχεια και υπανάπτυξη.
Μιχάλης Καρχιμάκης
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου