Ομιλία Μιχάλη Καρχιμάκη στην συνάντηση της ΚΙΝΗΣΗΣ ΤΩΝ 75

Ομιλία Μιχάλη Καρχιμάκη στην συνάντηση της  ΚΙΝΗΣΗΣ ΤΩΝ 75 –ΠΑΣΟΚ  στο ξενοδοχείο CROWNE PLAZA

Συντρόφισσες και σύντροφοι, φίλοι και φίλες,

Βρισκόμαστε ξανά μαζί λίγες εβδομάδες μετά το 9^ο συνέδριο του ΠΑΣΟΚ.

Θυμίζω ότι πριν το συνέδριο είχαμε προσδιορίσει την κρισιμότητα αυτού του συνεδρίου ως το πρώτο βήμα, ως μια μεγάλη,  πολύτιμη και ίσως μοναδική ευκαιρία για το εγχείρημα της δημιουργικής ανανέωσης του ΠΑΣΟΚ και της δημοκρατικής παράταξης, αλλά και για την αποκατάσταση της πολιτικής του φυσιογνωμίας.

Ταυτόχρονα είχαμε προσδιορίσει και τους κινδύνους αν η ευκαιρία αυτή χαθεί ανάμεσα στις σκιαμαχίες σκοπιμοτήτων και μηχανισμών και στους στόχους  προσωπικών πολιτικών επιδιώξεων. Σήμερα όλοι ξέρουμε ότι δυστυχώς το 9^οσυνέδριο διέψευσε τις ελπίδες και επιβεβαίωσε τους φόβους μας.

Το συνέδριο δεν έδωσε την απαιτούμενη ώθηση εξόδου από την πολιτική στασιμότητα.

Σήμερα όλοι ξέρουμε ότι πολιτικός διάλογος, αυτοκριτική, δημιουργικές πολιτικές προτάσεις και αποφάσεις ΔΕΝ υπήρξαν ούτε πριν το συνέδριο ούτε  κατά την διάρκεια του συνεδρίου.

Και βεβαίως την ευθύνη για την χαμένη ευκαιρία, ίσως μία από τις τελευταίες ευκαιρίες, δεν την έχουμε εμείς.

Την έχουν όσοι και όσες από θέση πολιτικής ευθύνης στην ηγεσία του Κινήματος οδήγησαν το ΠΑΣΟΚ σε αυτό το συνέδριο. 

Αυτή η διαπίστωση ωστόσο δεν μπορεί και δεν πρέπει να γίνει το άλλοθι κανενός για παραίτηση από τον αγώνα.

Ένα αγώνα μέσα από τον ΠΑΣΟΚ.

Γιατί όλοι μας εδώ σήμερα έχουμε ένα κοινό στόχο και μια κοινή αγωνία.

Να τροχιοδρομήσουμε το ΠΑΣΟΚ σε μια κατεύθυνση προοδευτική , κεντροαριστερή.

Να καταδείξουμε ότι η πολιτική βούληση μπορεί να δίνει λύση στην κρίση.

Και εδώ θέλω να κάνω μια αναγκαία επισήμανση.

Εμείς εδώ δεν ήμαστε κόμμα μέσα στο κόμμα.

Εμείς πιστεύουμε στην οργανωμένη πολιτική δράση, όπως την πίστεψε και την έκανε πράξη ο Ανδρέας Παπανδρέου.

Εμείς ήμαστε εδώ γιατί πιστεύουμε ότι η ενίσχυση της πολιτικής δράσης και της συμμετοχής  στο πλαίσιο της δικής μας φιλοσοφίας σημαίνει, προστασία της πολιτικής από τα συμφέροντα και τους αεριτζήδες απ΄ όπου και αν προέρχονται και που διαχρονικά επιχειρούν να επιβληθούν στην πολιτική,

Που επιχειρούν να καταλύσουν την αυτονομία της και τελικά να κυριαρχήσουν στην πολιτική δημιουργώντας μέσα από τη ζούγκλα της ατομικής αναζήτησης για τη λύση των προβλημάτων των ανθρώπων την απόλυτη επικυριαρχία των συσσωρευτών του πλούτου στην πολιτική, αναπαράγοντας την αδικία.

Όλα αυτά πρέπει να ενισχύουν ακόμα περισσότερο και την ενεργοποίηση μας και την συμμετοχή μας στις εκλογικές διαδικασίες για τα νέα όργανα στις 26 του Μάη.

Είναι αυτοί ακριβώς οι λόγοι που συναντιόμαστε και πάλι. Για να ανανεώσουμε την συλλογική μας δέσμευση για τον κοινό αγώνα για την αναγέννηση του ΠΑΣΟΚ και της δημοκρατικής παράταξης.

Αυτός ο αγώνας όμως δεν έχει νόημα αν μείνει στο επίπεδο των διακηρύξεων και των ευχολογίων. Μπορεί να αποκτήσει περιεχόμενο μόνο όταν εκφράζεται μέσα από συγκεκριμένες και καθαρές πολιτικές ιδέες και πράξεις. Μόνο τότε μπορεί να αγγίξει τις κοινωνικές δυνάμεις στις οποίες αναφερόμαστε. Καμιά πολιτική απόφαση ή  πράξη δεν είναι ουδέτερη. Πολύ περισσότερο δε σε περιόδους κρίσης.

‘Όποιος δε νομίζει ότι το στρογγύλεμα και το γενικόλογο του πολιτικού λόγου αμβλύνει τις γωνίες των κοινωνικών αντιθέσεων.

 Όποιος νομίζει ότι  μπορεί να καλύψει αδικίες σε βάρος κοινωνικών στρωμάτων, αυταπατάται και εξαπατά τους πολίτες.

Έχουμε ξαναπεί ότι από την κρίση θα μας βγάλει η αλήθεια, η αυτοκριτική όπου χρειάζεται, αλλά και η αποκάλυψη των υπεύθυνων στην πατρίδα μας και στην Ευρώπη για την ουσιαστική χρεοκοπία της οικονομίας που παρέδωσαν το 2009. Γιατί τώρα όλοι ξέρουμε ότι αν δεν υπήρχε το πάρτι το πελατειακό, η σπατάλη και η αδιαφάνεια  από το 2004 μέχρι το 2009 δεν θα είχαμε  ανάγκη από κανένα μηχανισμό στήριξης, από καμία δανειακή σύμβαση, από κανένα δυσβάστακτο όρο δανείου.

Ο Γιώργος Παπανδρέου και το ΠΑΣΟΚ αναλάβαμε την μεγάλη ευθύνη να αναχαιτίσουμε την χρεοκοπία της χώρας. Θα μπορούσαμε να πετάξουμε την απασφαλισμένη χειροβομβίδα πίσω στον κ. Καραμανλή και να προσφύγουμε σε εκλογές καταγγέλλοντας τη ΝΔ και το καταστροφικό έργο της. Αλλά από την έκρηξη, τα θραύσματα της χρεοκοπίας δεν θα άγγιζαν τους μεγαλοκαταθέτες της Ελβετίας  και τους υπουργούς της δεξιάς. Θα χτυπούσαν θανάσιμα τους Έλληνες πολίτες και την πατρίδα. Το ΠΑΣΟΚ ήταν και παραμένει κόμμα πατριωτικό,  γι αυτό και επέλεξε ως ανάγκη την διάσωση της χώρας γνωρίζοντας το κόστος που θα πληρώσει,

Αναγκαστήκαμε να πάρουμε μέτρα επώδυνα και άδικα που έπληξαν κυρίως τους μη έχοντες και κατέχοντες αλλά και τους ανθρώπους της δημιουργίας. Αναγνωρίσαμε την αδικία από την αρχή, αναγνωρίσαμε όσες   ευθύνες   μας αναλογούν διαχρονικά για το μέγεθος της φοροδιαφυγής, της διαφθοράς, της ασυδοσίας και της ασυλίας των μεγάλων οικονομικών συμφερόντων. Ζητήσαμε από τους Έλληνες πολίτες θυσίες για να σταθεί η χώρα και δεσμευτήκαμε  ταυτόχρονα για τις αναγκαίες τομές  και μεταρρυθμίσεις που θα αποδώσουν δικαιοσύνη και θα επαναπροσδιορίσουν το οικονομικό, πολιτικό και κοινωνικό γίγνεσθαι με όρους διαφάνειας και αξιοπιστίας.

Είπαμε σε όλους τους τόνους και σε όλες τις κατευθύνσεις ότι τα μέτρα λιτότητας δεν μπορούν παρά να είναι ένα προσωρινό μέτρο που θα μας δώσει τον αναγκαίο χρόνο για να κάνουμε τις αλλαγές που απαιτούνται για να έχει και η χώρα και οι άνθρωποι μέλλον. Καλέσαμε όλες τις πολιτικές δυνάμεις να συμπράξουν και να ανταποκριθούν στις ευθύνες τους απέναντι στο λαό και το έθνος. Τα αποτελέσματα τα γνωρίζουμε όλοι και όλες.

Όποια βήματα έγιναν, όποιες μεταρρυθμιστικές προσπάθειες  υλοποιήθηκαν με στόχο την διαφάνεια, την καταπολέμηση της διαφθοράς και της σπατάλης, της φοροαποφυγής και της φοροδιαφυγής των λίγων και ισχυρών, της θεσμοθέτησης κανόνων για τους τραπεζίτες και την ασυδοσία τους, έγιναν από την κυβέρνηση του ΠΑΣΟΚ. Ότι επιδεικνύει σήμερα η κυβέρνηση Σαμαρά ως μεταρρυθμίσεις,  είναι νόμοι και αποφάσεις της κυβέρνησης ΠΑΣΟΚ.

Αν υπήρχε στοιχειωδώς σοβαρή και υπεύθυνη αντιπολίτευση από το 2010 ή μετά την συμφωνία του 2011, σήμερα η χώρα θα είχε περάσει τον κάβο.

Όποια όμως και αν είναι η αιτιολόγηση, όποιοι κι αν είναι οι πραγματικοί υπεύθυνοι,  οι πολιτικές που ακολουθούνται μέσω των σκληρών ρόλων των δανείων έχουν αποτελέσματα ζοφερά για τους πολίτες κι αυτό ισχύει πολύ περισσότερο για τα αδύναμα και απροστάτευτα κοινωνικά στρώματα. Είναι αυτή η πραγματικότητα που πρέπει να αντιμετωπίσουμε, είναι χρέος μας να αγωνιστούμε για την έξοδο από τον φαύλο κύκλο της κρίσης που παράγει ύφεση και φτώχεια, της ύφεσης που οξύνει ακόμα περισσότερο την κρίση.

Και είναι αυτή πραγματικότητα που χειροτερεύει πολύ περισσότερο γιατί κάποιοι μεθοδεύουν την διατήρησή της, μεθοδεύουν την μετατροπή της από προσωρινή και έκτακτη σε μόνιμη και τακτική. Είναι αυτοί οι λίγοι που θέλουν να μετατρέψουν τις πρόσκαιρες θυσίες των πολιτών για να σωθεί η πατρίδα από την χρεοκοπία σε μόνιμο χαρακτηριστικό για να σωθεί και να αυξηθεί τα πολλά χρόνια που έρχονται ο πλούτος τους.

Θα αναφέρω ένα παράδειγμα.

Σε συνθήκες κρίσης η κυβέρνηση του ΠΑΣΟΚ σχεδίασε μέχρι το 2011 τους τρόπους σωτηρίας των τραπεζών για να μην καταρρεύσει  η οικονομία. Αυτό το σχέδιο κάποιοι  έντεχνα το μετατρέπουν σήμερα σε σχέδιο σωτηρίας και προστασίας της προσωπικής περιουσίας των τραπεζιτών. Προσπαθούν να δημιουργήσουν σύγχυση στον ελληνικό λαό συνεπικουρούμενοι από τα γνωστά καλοταϊσμένα ΜΜΕ και κρύβουν τις αλλεπάλληλες ρυθμίσεις σε βάρος των τραπεζών και σε όφελος των τραπεζιτών. Καλούν τον ελληνικό λαό να κάνει κι άλλες θυσίες στο όνομα τάχα μου του τραπεζικού συστήματος και της εθνικής οικονομίας διοχετεύοντας όμως στην πραγματικότητα το ρευστό στους τραπεζίτες. Είναι οι ρυθμίσεις της κυβέρνησης του Γιώργου Παπανδρέου που έσωζαν τις τράπεζες αλλά ταυτόχρονα έβαζαν υπό διαφανή έλεγχο τα πιστωτικά ιδρύματα και τα πεπραγμένα των τραπεζιτών, και είναι μία από τις κύριες αιτίες που ανατράπηκε η κυβέρνηση του ΠΑΣΟΚ. Και είναι η αλλαγή αυτής της πολιτικής που στοχεύει στην διάσωση και το ανεξέλεγκτο  των τραπεζιτών και όχι του τραπεζικού συστήματος  μια από τις κύριες αιτίες που υπάρχει σήμερα  η κυβέρνηση Σαμαρά.

Για όλα αυτά όμως υπάρχουν πολιτικές που εφαρμόζονται και πολιτικοί που τις εφαρμόζουν. Όλα και πάντα έχουν ονοματεπώνυμο. Και στην περίπτωση αυτή των τραπεζιτών πέραν των κυβερνητικών επιλογών υπάρχει ο κυρίως υπεύθυνος και έχει ονοματεπώνυμο. Είναι ο κεντρικός τραπεζίτης ο κ. Προβόπουλος. Hσυμπεριφορά του και  η παντελής έλλειψη ελέγχου των πράξεών του έχει επιφέρει μεγάλα προβλήματα στην οικονομία και στη διαφάνεια στην λειτουργία του τραπεζικού συστήματος

Φίλες και φίλοι, σύντροφοι και συντρόφισσες,

 Οι διαπιστώσεις είναι πάντα χρήσιμες αλλά εμείς δεν είμαστε και δεν διεκδικούμε να γίνουμε σχολιαστές της όποιας πραγματικότητας. Διεκδικούμε το δικαίωμα και την υποχρέωση της πολιτικής απόφασης και της πολιτικής πράξης. Έχουμε υποχρέωση να τοποθετηθούμε απέναντι στην πραγματικότητα με τρόπο σαφή, καθαρό και με πρόσημο προοδευτικό.

Οφείλουμε να δώσουμε το στίγμα μας και να  αποσαφηνίσουμε με τρόπο και λόγο καταλυτικό πως πιστεύουμε ότι πρέπει να βαδίσουμε από εδώ και πέρα. Να αναδείξουμε τα σημεία σύγκρουσης και τα όποια σημεία συναίνεσης με τις άλλες πολιτικές και κοινωνικές δυνάμεις. Πρέπει να το κάνουμε με όρους αυτοπροσδιορισμού στα πλαίσια της πολιτικής αυτονομίας του ΠΑΣΟΚ μέσα στο πολιτικό σύστημα αλλά και στα πλαίσια της κατοχύρωσης της πολιτικής αυτονομίας του πολιτικού συστήματος στο σύνολό του από τα κάθε είδους συμφέροντα.

Για να γίνουν τα παραπάνω πράξη πρέπει:

·                                 Να συμπεριλαμβάνουμε πάντα στον πολιτικό μας λόγο την αφήγηση για το πώς φθάσαμε ως εδώ καταδεικνύοντας τους πραγματικούς υπεύθυνους. Είναι απαράδεκτο να επιτρέπουμε στην ΝΔ να χρεώνει τον Ανδρέα για το χρέος και τον Γιώργο Παπανδρέου για τον μηχανισμό στήριξης.

·                                 Να επικαιροποιήσουμε την φυσιογνωμία μας, να επιδιώξουμε την πραγματική και ουσιαστική ανανέωση μέσα από  κοινωνικές διεργασίες- διαδικασίες.

·                                 Να αντιληφθεί η ηγεσία του ΠΑΣΟΚ  ότι ο πολιτικός χρόνος είναι απελπιστικά λίγος. Δεν υπάρχουν άλλα περιθώρια για βοναπαρτιστικές συμπεριφορές, ναρκισσιστικούς εγωϊσμούς και αποκλεισμούς διαφορετικών απόψεων. Είναι η ώρα της συλλογικής προσπάθειας, της σύνθεσης και των μεγάλων υπερβάσεων. Μόνο έτσι μπορεί να ελπίζει το ΠΑΣΟΚ.

·                                 Να προσδιορίσουμε με ακρίβεια τις κοινωνικές δυνάμεις που θέλουμε να εκπροσωπούμε, να υπερασπιστούμε σε συνθήκες κρίσης με κάθε τρόπο τους αδύναμους και μη προνομιούχους, όλους αυτούς με τους οποίους για δεκαετίες συμπορευτήκαμε και δώσαμε μάχες.

·                                 Να ξεκαθαρίσουμε μια για πάντα ότι η αναγκαία για εθνικούς λόγους στήριξη της κυβέρνησης Σαμαρά δεν μπορεί να συνεχιστεί χωρίς όρους και προϋποθέσεις που αφορούν στην προστασία των φτωχότερων κοινωνικών ομάδων που ισοπεδώνονται. Που αφορούν πολύ περισσότερο στην στοιχειώδη σύγκρουση με τα παρασιτικά συμφέροντα που σήκωσαν και πάλι κεφάλι και με ερείσματα στην ΝΔ και όχι μόνο επιχειρούν ως μαυραγορίτες νέας κοπής να εκμεταλλευτούν την κρίση απομυζώντας τον έλληνα πολίτη.

·                                 Να αγωνιστούμε για την κατοχύρωση της αυτονομίας των θεσμών, για την διαφάνεια, την αποτελεσματικότητα και την ταχύτητα στην λειτουργία της δικαιοσύνης.

·                                 Να συγκρουστούμε χωρίς δισταγμό με το παρασιτικό κεφάλαιο και τους εκπροσώπους του που επιμένουν ακόμα και σήμερα, ακόμα και τώρα στην κορύφωση της κρίσης να διεκδικούν με κάθε αθέμιτο μέσο την συνέχιση της ασυλίας τους, να παλεύουν με νύχια και με δόντια για την διαιώνιση της δυνατότητάς τους να πλουτίζουν αεριτζίδικα  χωρίς να παράγουν  και να προσφέρουν. 

·                                 Να στηρίξουμε ουσιαστικά και με κάθε μέσον τις αληθινές και γνήσιες παραγωγικές δυνάμεις του τόπου που το μόνο που επιζητούν είναι διαφάνεια και καθαρούς όρους παιχνιδιού. Να στηρίξουμε τη νέα γενιά την μοναδική ελπίδα για το μέλλον της χώρας που σήμερα πνίγεται σε κάθε δημιουργική της προσπάθεια.

·                                 Να συγκρουστούμε με τις δυνάμεις της συντήρησης στους θεσμούς που επιχειρούν μέσα από απαράδεκτες καθυστερήσεις και ψευδεπίγραφα κωλύμματα να διαιωνίσουν το ακαταδίωκτο και την ασυλία της ολιγαρχίας με την οποία συναγελάζεται καθημερινά. Να στηρίξουμε ουσιαστικά και χωρίς δεύτερη σκέψη τους έντιμους δικαστές που θεωρούν την απονομή πραγματικής δικαιοσύνης απαραίτητο και αναντικατάστατο όρο για την επιβίωση της δημοκρατίας, για την κοινωνική συνοχή.

Συντρόφισσες και σύντροφοι,

Θέλω να κλείσω με ένα ηλεκτρονικό μήνυμα που πήρα πριν λίγες μέρες από μια συντρόφισσα που ζει στην ακριτική Ελλάδα.

Σύντροφε μου λέει,

είμαι 44 χρονών, δημοτική υπάλληλος (προσλήφθηκα μετά από πανελλαδικό διαγωνισμό ΑΣΕΠ το 1998), έγγαμη με δύο παιδιά . Μεγάλωσα σε μια συντηρητική δεξιά - κατά μεγαλύτερο ποσοστό- κοινωνία, αλλά από τους γονείς μου γαλουχήθηκα με σοσιαλιστικές ιδέες. Από τη ηλικία των 18 αγωνίστηκα για το ΠΑΣΟΚ πρώτα ως φοιτήτρια και αργότερα ως άνεργη, εργαζόμενη, παντρεμένη, μητέρα. Όλα αυτά τα χρόνια πίστεψα στο γεγονός ότι η δημοκρατική παράταξη ευαγγελίζεται ένα δίκαιο και αξιοκρατικό σύστημα διακυβέρνησης της χώρας που μειώνει τις ανισότητες και προνοεί για τους αδύναμους, και η αλήθεια είναι ότι έδωσα την ψυχή μου γι αυτό. 

Ναι η ψυχή μου είναι στο ΠΑΣΟΚ, η ψήφος μου? δεν ξέρω ακόμα αν παραμένει εκεί. Μπορώ να γράφω ατελείωτες ώρες για το πως αισθάνομαι, πως ζω, τι, πια, πιστεύω αλλά είναι άκαιρο. Θα σας πω μόνο ότι αν τα συστήματα, οι πολιτικές, οι ιδεολογίες δεν έχουν πια διαχωριστικές γραμμές και είναι όλα ένα κουβάρι μπερδεμένο, οι άνθρωποι τουλάχιστον διατηρούν την διαφορετικότητά τους. 

Σύντροφε, αποδείχθηκε ότι η έλλειψη ηθικής οδηγεί σε απώλεια της ορθής κρίσης (βλ. κάποια μεγαλοστελέχη της παράταξής μας), αν θέλουμε η παράταξής μας να συνεχίσει να υφίσταται ΠΡΕΠΕΙ να έχει πολιτική συνάφεια με τη ιδεολογία της, κάτι που σήμερα έχει καταλυθεί.

Μπορείτε να δουλέψετε πάνω σ' αυτό? και ΟΛΟΙ? Αν όχι πολύ φοβάμαι ότι στις επόμενες εκλογές θα συμπεριληφθώ και εγώ στο πασοκογενές κομμάτι που η ψυχή του είναι εδώ αλλά ψήφισε αλλού.

Αυτή είναι η φωνή της βάσης σύντροφοι και την Προσυπογράφω.

Ας προβληματιστούμε όλοι

Ας δουλέψουμε όλοι μαζί για να μην διαψευστούν οι τελευταίες ελπίδες.

Το χρωστάμε στην ιστορία μας.

Το χρωστάμε στα παιδιά μας.

Το χρωστάμε στον Τόπο μας.

Καλό μας αγώνα.