ΓΡΑΜΜΑΤΕΙΑ ΡΟΔΟΥ
Δελτίο τύπου
Πραγματοποιήθηκε η απεργιακή συγκέντρωση
του ΠΑΜΕ στη Ρόδο, έξω από τον ΟΑΕΔ και
στη συνέχεια ακολούθησε μαζική πορεία στο κέντρο της πόλης μέχρι την
Περιφέρεια.
Αισθητή ήταν η παρουσία ξενοδοχοϋπαλλήλων
και νεολαίας, ιδιωτικών υπαλλήλων και μελών του Σωματείου Συνταξιούχων.
Ο κεντρικός ομιλητής της συγκέντρωσης συνάδελφος
Μανώλης Μπακάλης ανάμεσα στα άλλα είπε: «…Η επίθεση μας αφορά όλους! Ηρθε η ώρα
να δοθεί συνολική - δυναμική - ενωτική - ταξική απάντηση.
Σήμερα, βρισκόμαστε μπροστά στον ΟΑΕΔ και
δεν το κάναμε τυχαία.
Μέσα στον μήνα, το κατώφλι του ΟΑΕΔ,
το πέρασαν χιλιάδες εργαζόμενοι στα ξενοδοχεία, στον επισιτισμό και
αλλού, για να συμπληρώσουν μια αίτηση, που αν θα περάσει τις συμπληγάδες πέτρες
των προϋποθέσεων, θα πάρουν για τρεις
μήνες ένα χιλιάρικο και μ’αυτά τα
ψίχουλα πρέπει να ζήσουν την οικογένειά
τους.
Αυτήν την κατάντια δεν τη δεχόμαστε.
Αρνούμαστε να ζούμε με τ’ αποφάγια τους.
Δεν
υπάρχει γέφυρα λογική να ενώσει αυτή την άβυσσο της αντίθεσης στην παραγωγή,
δηλ. εμείς να δουλεύουμε σαν σκλάβοι στις επιχειρήσεις, να ζούμε με
ψίχουλα χειμώνα καλοκαίρι και μια μικρή μειοψηφία να ζεί στη χλιδή, έχοντας
αρπάξει - σαν να είναι δικοί της- όλους τους καρπούς του μόχθου μας.
Και όμως αυτό συμβαίνει, την ίδια στιγμή
που πανηγυρίζουν άπαντες- κυβέρνηση, δήμαρχοι,περιφερειάρχες, μεγαλοξενοδόχοι,
ότι ο τουρισμός πάει καλύτερα από ποτέ. Και όντως πάει καλύτερα από ποτέ. Αλλά για ποιούς; Ποιοι ωφελούνται; Αλλά αυτά έχει η δική τους
ανάπτυξη. Πατά πάνω στα ερείπια τα δικά μας, σ’ όλες τις φάσεις της ζωής μας.
Από το μεροκάματο μέχρι το φάρμακο, από το σχολείο μέχρι την εφορία, από τη
σύνταξη μέχρι την ανεργία.
Εμείς όμως δεν θα σταματήσουμε να
παλεύουμε, να διεκδικούμε με βάση τις σημερινές και σύγχρονες ανάγκες μας.
Απαιτούμε εδώ και τώρα επίδομα ανεργίας για
όλους τους άνεργους χωρίς προϋποθέσεις 600 ευρώ, πλήρη ασφαλιστική κάλυψη και
ιατροφαρμακευτική περίθαλψη για τους ίδιους και την οικογένειά τους. Μέτρα
προστασίας από την Τοπική Διοίκηση για τα τέλη, μέτρα προστασίας για τα χρέη
τους στις τράπεζες και στην Εφορία.
Απαιτούμε εδώ και τώρα: ΥΠΟΓΡΑΦΗ Εθνικής
Γενικής Συλλογικής Σύμβασης με επαναφορά στα 751 ευρώ για όσους αμείβονται με
το βασικό μισθό, ως ελάχιστη βάση για αυξήσεις στους κατώτατους μισθούς. Να
επανέλθουν οι κατώτεροι κλαδικοί μισθοί στα επίπεδα του 2009. Να καταργηθεί το
αίσχος των άθλιων μισθών πείνας, των 586 και 511 ευρώ. Κανένας εργαζόμενος
χωρίς συλλογική σύμβαση. Να καταργηθούν
άμεσα όλοι οι αντεργατικοί νομοί που τσακίζουν τις συλλογικές συμβάσεις. Να
αποκατασταθούν οι σταθερές εργασιακές σχέσεις.
… Ετοιμάζουν νέα, σκληρή επίθεση στο
ασφαλιστικό.
Οπως σχεδιάζεται, οι μισοί συνταξιούχοι δεν
θα δικαιούνται σύνταξη. Και αν η
συνταξιοδότηση είναι μια δύσκολη υπόθεση για τους σημερινούς 65άρηδες, θα γίνει
άπιαστο όνειρο για τη νέα γενιά…. Δηλαδή, το 1/3 των σημερινών νέων
εργαζομένων, όταν εργάζονται, απασχολούνται σε προσωρινές και ευέλικτες μορφές
απασχόλησης, που δύσκολα εξασφαλίζουν συνεχή ασφάλιση. Με αυτές τις συνθήκες,
είναι σίγουρο ότι οι νέες γενιές, δεν θα καταφέρουν να εξασφαλίσουν κανένα εισόδημα για να επιβιώσουν μετά το
τέλος του εργασιακού τους βίου. Και αυτό είναι μια εξέλιξη που όλοι οι
εργαζόμενοι, σύσσωμη η εργατική τάξη δεν πρέπει να το επιτρέψουν.
Εδώ και τώρα: Κάλυψη των απωλειών και πλήρη
κρατική εγγύηση όλων των συντάξεων και των παροχών. Να καλυφθούν άμεσα όλες οι
ανάγκες των Ταμείων από το κράτος και τη μεγαλοεργοδοσία. Κατάργηση όλων των
αντιασφαλιστικών νόμων και των εφαρμοστικών νόμων που επηρεάζουν την Κοινωνική
Ασφάλιση και τις συντάξεις. Κατώτερη σύνταξη στα 600 ευρώ. Κανένας
εργαζόμενος ανασφάλιστος. Άμεση αποκατάσταση των απωλειών, της 13ης και 14ης
σύνταξης.
Ήρθε η ώρα να ακουστεί η δική μας φωνή. Η
φωνή του δίκιου της εργατικής τάξης, θα
σπάσει κάθε σιωπή που θέλουν να περάσουν με τον νέο συνδικαλιστικό νόμο.
Φοβούνται αλλά και μισούν την συλλογική έκφραση των εργαζομένων. Καλούμε από
αυτό το βήμα τα σωματεία, τους εργαζόμενους να καταδικάσουν με ψηφίσματα που
έχουν στα χέρια τους αυτή τη στιγμή οι ταξικές δυνάμεις, να σταματήσει τώρα κάθε συζήτηση για το
δικαίωμα της απεργίας και τις συνδικαλιστικές ελευθερίες. Να απαιτήσουμε τη
διεύρυνση των συνδικαλιστικών ελευθεριών.
…Δεν μπορούμε να χάνουμε κι άλλο χρόνο περιμένοντας βελτίωση της ζωής
μας, από τις συμμαχίες και τις
κυβερνήσεις των κομμάτων του συστήματος και της ΕΕ. Αποδέχονται το χρέος και το
φορτώνουν ακέραιο στις πλάτες μας είτε σε τριάντα , είτε σε σαράντα χρόνια…
Οι εργαζόμενοι είναι οι παραγωγοί του
πλούτου!
Αυτοί παράγουν, αυτοί δουλεύουν τα ξενοδοχεία , τα αεροδρόμια, τα εργοστάσια, τα
λιμάνια, τις επιχειρήσεις. Δεν είναι οι Κοπελούζοι, οι Μπόμπολες και τα ξένα
συνεταιράκια τους.
Το μόνο αναγκαίο και ρεαλιστικό είναι
ο παραγόμενος πλούτος να επιστρέψει στον παραγωγό του. Να κατευθυνθεί για την
ικανοποίηση των σύγχρονων αναγκών των εργαζομένων, των λαϊκών στρωμάτων.
Ενιαίο μέτωπο απέναντι στη γραμμή των
μονοπωλιακών ομίλων.
Καμία έκπτωση στις ανάγκες και τα
δικαιώματα μας!
Να διεκδικήσουμε τη ζωή που μας αξίζει!
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου