Η ομιλία του προέδρου της ΚΟ του ΣΥΡΙΖΑ, Αλέξη Τσίπρα για τα Εθνικά Θέματα:
Συντρόφισσες
και σύντροφοι,
Δεν
έχει πια κανένας το δικαίωμα να λέει ότι δεν γνωρίζει που βαδίζουμε και που μας
οδηγεί η κυβέρνηση Σαμαρά.
Μέσα
σ' αυτό το περιβάλλον είναι η στιγμή όλοι οι πολίτες να αναρωτηθούν:
Είναι
δυνατό μια κυβέρνηση χωρίς κανένα κύρος, χωρίς τη λαϊκή αποδοχή, χωρίς καμιά
διάθεση αντίστασης και διαπραγμάτευσης, να εκπροσωπεί αυτή τη στιγμή μια
κοινωνία και μια χώρα σε κατάσταση υψηλού κινδύνου;
Είναι
δυνατό μια πολιτική παθητικής αποδοχής εντολών να οδηγήσει την Ελλάδα στην
ασφάλεια, στην ανάκαμψη, στην ανάπτυξη, σε στοιχειώδη έστω κοινωνική δικαιοσύνη;
Είναι
δυνατό να επενδύσει κανείς οποιαδήποτε ελπίδα σωτηρίας στις ίδιες πολιτικές
δυνάμεις, ακόμα και στα ίδια πρόσωπα, στις ίδιες λογικές, στις ίδιες γερασμένες
και εν πολλαίς αμαρτίαις πεσούσες, κομματικές και οικονομικές ελίτ, που
οδήγησαν τη χώρα στη δίνη της κρίσης και ύστερα στη σημερινή τραγωδία εν
ονόματι της αντιμετώπισης της κρίσης;
Και
κάτι περισσότερο και ακόμα πιο κρίσιμο: Είναι δυνατό, σε μια στιγμή που οι
γεωπολιτικές ισορροπίες αλλάζουν, που η Άγκυρα προκαλεί με κινήσεις Μπαρμπαρός,
που συμμαχίες και μέτωπα στην περιοχή μας επανακαθορίζονται, να αποφασίζει για
μας, χωρίς εμάς, μια κυβέρνηση φθαρμένη όσο δεν παίρνει, εξαρτημένη όσο δεν
παίρνει, ανασφαλής όσο δεν παίρνει;
Και
επιτρέψτε μου σε αυτό το σημείο μια αναφορά στις σοβαρές εξελίξεις και στις
εστίες κρίσης στην ευρύτερη περιοχή μας.
Καταρχάς
να επαναλάβω ότι η αποστολή από πλευράς της Τουρκίας ερευνητικού σκάφους,
συνοδευόμενου από πολεμικά πλοία, προκειμένου να διεξάγει σεισμικές έρευνες
στην κυπριακή ΑΟΖ και υφαλοκρηπίδα, αποτελεί απροκάλυπτη παραβίαση κυριαρχικών
δικαιωμάτων της Κυπριακής Δημοκρατίας που κατοχυρώνονται από το διεθνές δίκαιο.
Και
αυτή η προκλητική παραβίαση πρέπει άμεσα να τερματιστεί.
Η
Ελλάδα πρέπει να συνεχίσει να στέκεται στο πλάι της Κυπριακής Δημοκρατίας και
του Κυπριακού λαού, καθιστώντας σαφές ότι ο μόνος δρόμος για επίλυση των
διαφορών στην περιοχή είναι ο διάλογος και ο σεβασμός του διεθνούς δικαίου.
Και
όχι η δημιουργία τετελεσμένων μέσω μονομερών προκλητικών ενεργειών.
Στο
πλαίσιο αυτό, θα πρέπει να εξαντληθεί κάθε διπλωματική δυνατότητα ώστε η
Τουρκία να προβεί στην ουσιαστική κίνηση εκείνη η οποία θα αποκλιμακώνει την
ένταση, προκειμένου να ξαναρχίσουν οι διαπραγματεύσεις.
Η
επικοινωνία με την Τουρκική πλευρά είναι απαραίτητη ώστε να καταστούν σαφείς οι
σοβαρές συνέπειες που θα είχε μια διεύρυνση της έντασης.
Αλλά
και για να επιδιωχθεί η αποκλιμάκωση.
Το
Ανώτατο Συμβούλιο Συνεργασίας Ελλάδας-Τουρκίας δεν είναι απλά ένας δίαυλος
επικοινωνίας.
Είναι
ένα καίριο εργαλείο για την ανάπτυξη των σχέσεων των δύο κρατών.
Η
σύγκλησή του απαιτεί τη κατάλληλη προετοιμασία αλλά και τη κατάλληλη χρονική
συγκυρία, ώστε το εργαλείο αυτό να αξιοποιηθεί σωστά και να έχει αποτελέσματα.
Να
συνεισφέρει στην αποκλιμάκωση της έντασης και στην ενίσχυση των σχέσεων, με
σύναψη ουσιαστικών συμφωνιών.
Και
όχι απλά να ενταχθεί σε μια επικοινωνιακή λογική επικάλυψης της έντασης, με
σωρεία ανούσιων διακηρύξεων.
Παράλληλα,
και ειδικά σε αυτό το περιβάλλον ρευστότητας, η ενίσχυση της συνεργασίας της
Ελλάδας και της Κύπρου με τις χώρες της Ανατολικής Μεσογείου είναι ιδιαίτερα
σημαντική.
Η
συνεργασία αυτή, όμως, πρέπει σταθερά να προσανατολιστεί, όχι στην κλιμάκωση
της έντασης και στη γεωπολιτική πόλωση, αλλά στην κατοχύρωση της ειρήνης της
συνεργασίας και της σταθερότητας.
Στο
να καταστούν σαφή προς όλους, τα οφέλη της συνεργασίας επί τη βάσει τους
διεθνούς δικαίου.
Ιδιαίτερη
ανησυχία προκαλούν και τα γεγονότα στα Δυτικά Βαλκάνια, όπου ο εθνικισμός
επιβαρύνει την προσπάθεια επίλυσης των προβλημάτων της περιοχής, μεταξύ των
οποίων και του ζητήματος της ονομασίας της ΠΓΔΜ.
Ούτε
η κατοχύρωση των εθνικών συμφερόντων της Ελλάδας στην περιοχή, ούτε ο αυτόνομος
ρόλος της ως προς την ευρωπαϊκή προοπτική Δυτικών Βαλκανίων, είναι σήμερα
δεδομένοι.
Απαιτούν
απτές και όχι επικοινωνιακές πρωτοβουλίες σε όλα τα επίπεδα μεταξύ των οποίων
είναι και η ενίσχυση της Διαβαλκανικής Συνεργασίας.
Την
ίδια στιγμή, η ενίσχυση των Τζιχαντιστών στην περιοχή, που οδηγεί στην
επιδείνωση του αιματηρού εμφυλίου πολέμου στην Συρία, στην διάλυση του Ιράκ και
στην πολιτειακή κατάρρευση της Λιβύης, αποτελεί εξαιρετικά ανησυχητική εξέλιξη.
Είναι
ιδιαίτερα σημαντικό στο πλαίσιο του αγώνα κατά των Τζιχαντιστών, να
υποστηριχτούν οι Κουρδικές δυνάμεις στη προστασία του Κομπάνι.
Μιας
πόλης που αποτελεί μοντέλο και πρότυπο διαπολιτισμικής συμβίωσης, ανεξιθρησκίας
και ισότητας των φύλων, στη Μέση Ανατολή.
Το
Κομπάνι είναι επιτακτική ανάγκη να κρατήσει και για αυτό χρειάζεται τη στήριξη
και την αλληλεγγύη μας.
Το
ίδιο επιτακτική είναι και η ανάγκη για μια συγκροτημένη ελληνική στρατηγική που
να αξιοποιεί το διπλωματικό και πολιτισμικό κεφάλαιο της Ελλάδας στην περιοχή.
Γενικότερα
η χώρα χρειάζεται εξωτερική πολιτική που να ΔΙΕΚΔΙΚΕΙ ΔΥΝΑΜΙΚΑ εντός, και πέρα
από την ΕΕ καθώς και στις διμερείς της σχέσεις.
Που
να προωθεί ΕΝΕΡΓΑ τα συμφέροντα της Ελλάδας και να ενισχύει τον διεθνή της
ρόλο.
Αυτήν την εξωτερική πολιτική θα
υλοποιήσει μια Κυβέρνηση ΣΥΡΙΖΑ.
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου