Ας ενώσουμε τις δυνάμεις μας όσοι θέλουμε να δημιουργήσουμε και να γράψουμε τη νέα σελίδα της Παράταξης.

 ΠΑΣΟΚ: Ομιλία Νίκου Ανδρουλάκη στη Συνεδρίαση της Εθνικής Οργανωτικής Επιτροπής του Συνεδρίου

Συντρόφισσες και Σύντροφοι,

Είμαστε 50 μέρες σχεδόν μετά τις εκλογές και η χώρα εξακολουθεί να βρίσκεται σε μεγάλη ανασφάλεια.

Πριν την 25η Ιανουαρίου είχε διαμορφωθεί ένα κλίμα αναζωπύρωσης της ελπίδας, ωστόσο αυτό υποχωρεί μέρα με τη μέρα.

Οι προσδοκίες διαψεύδονται από τα αποτελέσματα της διακυβέρνησης που καμία σχέση δεν έχουν με τις προγραμματικές εξαγγελίες του ΣΥΡΙΖΑ.

Η Κυβέρνηση έχει ξεχάσει και το κούρεμα του επαχθούς και επονείδιστου χρέους, τις μονομερείς ενέργειες, το σκίσιμο του Μνημονίου και βεβαίως το Πρόγραμμα της Θεσσαλονίκης.

Έχει βρεθεί ο κύριος Τσίπρας εγκλωβισμένος μεταξύ της πολιτικής στροφής στο ρεαλισμό, της λαϊκής εντολής και της φυσιογνωμίας του κόμματος και της Κοινοβουλευτικής του Ομάδας.

Η Κυβέρνηση παίζει με τις λέξεις, μετονομάζει όργανα και διαδικασίες σε μια απεγνωσμένη προσπάθεια να περάσει στο συλλογικό υποσυνείδητο μια αλλαγή. Ότι θετικό είχε πετύχει η χώρα μέχρι σήμερα με τις θυσίες όλων των Ελλήνων κινδυνεύει να χαθεί μέσα από τη στρατηγική της δημιουργικής ασάφειας.

Ταυτόχρονα ένας ιδιόμορφος και επικίνδυνος εθνικισμός που τρέφεται και από τα Δεξιά και από τα Αριστερά θεριεύει μέσα από τα εμπόδια που φέρνει η πραγματικότητα. Οι πραγματικοί ευρωπαϊκοί πολιτικοί συσχετισμοί. Ακροδεξιά ιδεολογία, λαϊκιστική ρητορεία και εθνολαϊκισμός έχουν πάρει τη θέση του πολιτικού ορθολογισμού. Το να υποτιμούμε και να αγνοούμε το υπόβαθρο της συνεργασίας του ΣΥΡΙΖΑ με τους ΑΝΕΛ, μόνο σε λάθος εκτιμήσεις μπορεί να μας οδηγήσει. Η πολύπλοκη χημεία μεταξύ τους δημιούργησε τις κατάλληλες προϋποθέσεις συμμαχίας ακόμη και για το ύπατο πολιτειακό αξίωμα.

Φίλες και Φίλοι,

Δεν είναι παρωνυχίδα η επιλογή του κύριου Καμμένου για τη φυσιογνωμία που θα έχουν φέτος οι παρελάσεις της 25ης Μαρτίου.

Δεν είναι παρωνυχίδα η ενοχοποίηση κάθε αντίθετης άποψης από αυτή της Κυβέρνησης, ανακοινώνοντας πάλι θεωρίες συνωμοσίας και προδοσίας, όπως άλλη μια φορά έκανε ο συνέταιρος του κυρίου Τσίπρα με τη φανταστική ψηφοφορία στο Ευρωπαϊκό Κοινοβούλιο για τις γερμανικές αποζημιώσεις.  

Συντρόφισσες και Σύντροφοι,

Λέει η Κυβέρνηση να γίνει Εξεταστική Επιτροπή για το Μνημόνιο. Επιχειρεί να ενοχοποιήσει στην κοινή γνώμη για άλλη μια φορά τη Δημοκρατική Παράταξη.

Να γίνει λοιπόν μία Εξεταστική Επιτροπή για το Μνημόνιο για να τελειώσει η συνωμοσιολογία και να μάθουμε επιτέλους πώς η χώρα έφτασε να έχει 36 δισεκατομμύρια έλλειμμα το 2009.

Να ξεκινάει όμως από την εποχή που ξεκίνησε η παγκόσμια οικονομική κρίση. Και όχι να κάνουν χρονική κοπτοραπτική για να μην αγγίξουν τον στρατηγικό τους σύμμαχο κύριο Καραμανλή.

Παράλληλα όμως, να γίνει και ακόμη μία Εξεταστική Επιτροπή για ποιο λόγο δεν βγαίνουμε από το Μνημόνιο. Γιατί η Ισπανία και η Πορτογαλία σήμερα δανείζονται από τις αγορές ενώ είχαν Μνημόνιο και η Ιρλανδία και εμείς δεν μπορούμε να δανειστούμε; Εμείς δεν λέμε ότι δεν υπήρξαν αστοχίες αλλά να αναλάβουν επιτέλους κάποιοι τις ευθύνες για τη διακυβέρνηση Καραμανλή κατά την περίοδο 2004-2009, αλλά και η Αντιπολίτευση τις δικές της ευθύνες για τη στάση της από το 2010 και μετά.   

Φίλες και Φίλοι,

Τα πράγματα είναι απλά.

Η συμμαχία της Κυβέρνησης «Πρώτη φορά αριστερά» με την κυβέρνηση της «χρεοκοπίας» του κύριου Καραμανλή έχει ένα βαθύτερο συσχετισμό που απενοχοποιεί τους δεύτερους από τις τραγικές ευθύνες της διακυβέρνησής τους αλλά και τον ΣΥΡΙΖΑ για την άρνηση σε κάθε συναίνεση και κάθε μεταρρύθμιση τις τελευταίες δεκαετίες.

Κι αυτός ο συσχετισμός δεν είναι άλλος από την αφήγηση ότι το Μνημόνιο έφερε τη χρεοκοπία και όχι αυτό που συνέβη στην πραγματικότητα ότι η χρεοκοπία έφερε το Μνημόνιο.

Σύντροφοι και Συντρόφισσες,

Πως όμως πίσω από την επικοινωνία μπορούν να κρύψουν την πραγματικότητα;

Το προσπάθησε πολύ ο κύριος Ρουσόπουλος σε άλλες εποχές αλλά δεν τα κατάφερε.

Το προσπαθούν και σήμερα προκειμένου να κρύψουν τους πραγματικούς κανόνες της διαπραγμάτευσης πίσω από το καθημερινό σόου του κύριου Βαρουφάκη.

Όμως κι αυτό έχει κοντά ποδάρια.

Και για να απλοποιήσουμε τα πράγματα ο στρατηγός Άνεμος είναι πάλι εδώ, μόνο που αυτή τη φορά φυσάει από την αντίθετη κατεύθυνση. Και οφείλουμε ως Παράταξη να τον αντιμετωπίσουμε με σχέδιο για τον τόπο και όχι με πυροτεχνήματα.

Γι αυτό έχει μεγάλη αξία η δομική μας αντιπολίτευση να βασίζεται στη λογική, τη συνέπεια και το σχέδιο.

Γι αυτό είναι κρίσιμη και όλη μας η προσυνεδριακή διαδικασία.

Γιατί δεν είναι θέμα μόνο στρατηγικής αλλά πάνω από όλα είναι θέμα πολιτικής διαπαιδαγώγησης ειδικά για όσους θέλουν να έχουν ρόλο σε κρίσιμες εθνικές συγκυρίες.

Φίλες και Φίλοι,

Η οικονομία της χώρας βρίσκεται σε οριακό σημείο.

Η Κυβέρνηση ενώ ως Αντιπολίτευση δήλωνε έτοιμη να κυβερνήσει, δεν έχει ούτε σχέδιο ούτε συναίσθηση στο που μπορούν να οδηγήσουν οι ακροβατισμοί που κάνει.

Υπογράφηκε μια συμφωνία στο Eurogroup της 20ης Φεβρουαρίου για την παράταση της δανειακής σύμβασης και αυτή δεν ήρθε ποτέ στην Ελληνική Βουλή. Κανείς όμως δεν μιλά γι αυτό.

Χρησιμοποιούνται τα ταμειακά διαθέσιμα Οργανισμών για να καλύψουν τις χρηματοδοτικές ανάγκες της κυβέρνησης.

Κινδύνευσαν να μην πληρωθούν οι κοινοτικές ενισχύσεις των αγροτών από τη μεταφορά των αποθεματικών του ΟΠΕΚΕΠΕ στην Τράπεζα της Ελλάδος.

Τι θα έλεγαν όμως αυτοί αν εμείς κάναμε κάτι τέτοιο το προηγούμενο διάστημα;

«Βάζουν χέρι στα λεφτά των αγροτών για να πληρώσουν τους διεθνείς τοκογλύφους».

Αυτό θα έλεγαν αλλά τώρα κανείς δεν μιλά.  Λέει ο Υπουργός Παραγωγικής Ανασυγκρότησης:«θα παίρνουμε καλύτερο επιτόκιο» και αποκρύπτει ότι τα ευρωπαϊκά χρήματα όταν τοκίζονται στην Ελλάδα, επιστρέφουν οι τόκοι στην Ευρωπαϊκή Ένωση.  

Καταθέτουν στη Βουλή προς ψήφιση το σχέδιο νόμου για την αντιμετώπιση της ανθρωπιστικής κρίσης και τα μέτρα που προβλέπονται σε αυτό είναι υποδεέστερα σε σχέση με όσα κοστολογημένα προβλέπει η στρατηγική του ΠΑΣΟΚ για την Κοινωνική Προστασία.

Καταθέτουν προς ψήφιση και μάλιστα με κατεπείγουσα διαδικασία το νομοσχέδιο για την επανεκκίνηση της οικονομία και οι ρυθμίσεις για τις 100 δόσεις ελάχιστες αλλαγές έχουν σε σχέση με το υφιστάμενο θεσμικό πλαίσιο.

Ολοκληρώνεται χθες η μίνι-σύνοδος κορυφής με τυμπανοκρουσίες από την πλευρά της Κυβέρνησης ενώ για άλλη μια φορά της επεσήμαναν τα ίδια πράγματα.

Να παρουσιάσει ένα κοστολογημένο χρονοδιάγραμμα μεταρρυθμίσεων.

Φυσικά αυτό δεν υπάρχει και φοβάμαι ότι δεν θα υπάρξει.

Και μετά ακολουθεί άλλος ένας εσωτερικός επικοινωνιακός χειρισμός σχετικά με την ανακοίνωση του Γιούνκερ για το πακέτο των 2 δις ευρώ από τον ευρωπαϊκό προϋπολογισμό για την αντιμετώπιση της ανεργίας των νέων και την τόνωση των μικρομεσαίων επιχειρήσεων στην Ελλάδα.

Μα αυτό είναι ένα δεδομένο από το προηγούμενο καλοκαίρι. 

Σε όλα αυτά είχαμε αντανακλαστικά.

Η Κοινοβουλευτική Ομάδα με τις καθημερινές παρεμβάσεις της κάνει γόνιμη αντιπολίτευση.

Αυτό όμως για να έχει νόημα και να περάσει και στην κοινωνία, χρειάζεται να ξεπεράσουμε το μετεκλογικό μούδιασμα και να προχωρήσουμε μπροστά.  

Συντρόφισσες και Σύντροφοι,

Η κυβέρνηση μεθοδεύει τη συγχώνευση στην πολιτική και το πρόγραμμά της  αντιφατικών πολιτικών ρευμάτων, τόσο από το πολιτικό κέντρο όσο και από τα πολιτικά άκρα. Επιχειρεί συγκυριακά να γεφυρώσει χάσματα προκειμένου να έχει τους αριθμητικούς και πολιτικούς συσχετισμούς για να επιβιώσει κυβερνητικά. Μέχρι τώρα ΣΥΡΙΖΑ- ΑΝΕΛ αντλούσαν δύναμη από την προβολή του οργανικά ενωμένου λαού απέναντι στο Μνημόνιο.

Τώρα όμως που υπέγραψαν την παράτασή του, η αδυναμία τους να εφαρμόσουν τα όσα συμφωνούν, θα τους οδηγήσει σε μία μόνο επιλογή να μεταβιβάζουν τα όσα δεινά συμβαίνουν στη χώρα σε εσωτερικούς και  εξωτερικούς εχθρούς.

Το ΠΑΣΟΚ είναι ο θύμα αυτής της στρατηγικής και θα συνεχίσει να είναι, αν δεν είμαστε ενωμένοι.  

Επιχειρείται η απαξίωση όλης της συμβολής της Παράταξης στον τόπο και κατά τη διάρκεια της Μεταπολίτευσης και κατά τη διάρκεια της κρίσης.

Να μας απαξιώσουν ηθικά και να περιορίσουν τον ρόλο μας.

Προσφέρεται άλλωστε το περιβάλλον καθώς η κρίση στον χώρο μας βαθαίνει.

Γι αυτό οφείλουμε να σταθούμε όρθιοι και αυτό θα εξυπηρετήσει ο δρόμος προς το Συνέδριο και η εκλογή του νέου προέδρου.

Αυτό θα Συνέδριο για την επαναθεμελίωση των ιδεών, των θέσεων και της θεσμικής λειτουργίας της Παράταξης.

Η εκλογή από τη βάση θα είναι εκλογή προέδρου και όχι αρχηγού.

Είναι η τελευταία μας ευκαιρία.

Ας ενώσουμε τις δυνάμεις μας αυτοί που πιστεύουμε ότι χρωστάμε στο λαό και όχι ότι αυτός μας χρωστάει.

Ας ενώσουμε τις δυνάμεις μας όσοι θέλουμε να δημιουργήσουμε και να γράψουμε τη νέα σελίδα της Παράταξης.