Στα χρόνια των σκληρών μνημονιακών πολιτικών, οι εργαζόμενοι, οι άνεργοι, οι νέοι, οι αγρότες και οι μικρομεσαίοι μάθαμε, ότι η πολυπόθητη «ανάπτυξη» που υποσχέθηκαν οι μνημονιακές κυβερνήσεις, συμπεριλαμβανομένης και αυτής των ΣΥΡΙΖΑ – ΑΝΕΛ και η ΕΕ, περνάει πάνω από τα δικαιώματά μας. Πέρα από το παραμύθι για επενδύσεις, αύξηση του τουρισμού και έξοδο στις αγορές, τα παλιά μέτρα προχωρούν και θα συνοδευτούν από νέα πιο βάρβαρα(ήδη 14 δισ. ευρώ επιπλέον ήταν το τελευταίο «χτύπημα» της «πρώτης φοράς αριστερά» κυβέρνησης). Όλα αυτά σφραγίζονται από χαράτσια, νέους φόρους, προαπαιτούμενα, ΦΠΑ, και το αναμενόμενο χτύπημα στη φτωχομεσαία αγροτιά.
Από τα μέτρα δε χάνουμε όλοι: Σε αντίθεση με τη μεγάλη κοινωνική πλειοψηφία, οι ξένοι και Έλληνες επιχειρηματίες αφού ξεκοκάλισαν επιδοτήσεις ετών, αφού θησαύρισαν με τα σκάνδαλα Ολυμπιάδας και χρηματιστηρίου, έρχονται τώρα να κερδίσουν ακόμα περισσότερα με τις πολιτικές της φτηνής εργασίας και των ιδιωτικοποιήσεων της τάξης των 50 δισ. που «κέρδισε» η τελευταία κυβέρνηση Τσίπρα. Σύμμαχός τους και βασική υπεύθυνη για την πολιτική αυτή, είναι η ΕΕ, του κεφαλαίου, των μεγαλοβιομηχάνων και τραπεζιτών. Σύμμαχός τους, επίσης, αποτελεί το ανυπόληπτο στα μάτια των εργαζομένων, επίσημο εργατικό κίνημα της ΓΣΕΕ και της ΑΔΕΔΥ. Της ΓΣΕΕ που συντάχθηκε με το ΝΑΙ στο δημοψήφισμα, πλάι στον ΣΕΒ, τον ΣΕΤΕ και κάθε εργοδοτική Ένωση, την ίδια στιγμή που το πιο ταξικό ΟΧΙ ακούστηκε ηχηρά από το Πέραμα, το Κερατσίνι, τη Νίκαια και όλες τις εργατογειτονιές.
Αυτοί που δεν γνωρίζουν τι θα πει μεροκάματο, φτώχεια και ανάγκη είναι συνυπεύθυνοι για την κατάσταση που βιώνουμε όλοι μας: Με την αποδοχή των θυσιών από τους εργαζομένους προκειμένου να έρθει η «ανάπτυξη». Με τη διασπαστική τους επιλογή να μην γράφουν όλους τους εργαζόμενους στα σωματεία (εργαζόμενους με μπλοκάκι, εργαζόμενοι στα κοινωφελή προγράμματα, «μαύρους» εργαζόμενους). Σήμερα στον ιδιωτικό τομέα πάνω από το 90% των εργαζομένων είναι εκτός σωματείων.
Με την τακτική των σπάνιων πλέον, απεργιών-μνημόσυνων για τα χαμένα δικαιώματα μας, που δε δίνουν καμία θετική προοπτική για τους εργαζόμενους αντίθετα ενισχύουν την ηττοπάθεια και την αποδοχή των μέτρων. Το δίλημμα για όλους τους εργαζόμενους, για τα φτωχά λαϊκά στρώματα και τη νεολαία έχει τεθεί: Είτε θα μας οδηγήσουν στη διαρκή εξαθλίωση για να σώσουν τα κέρδη, τις τράπεζες, το νόμισμά και το πολιτικό τους σύστημα, είτε θα απαντήσουμε με ένα ταξικά ανασυγκροτημένο εργατικό/λαϊκό κίνημα που θα ανατρέψει το μαύρο μέτωπο των μέχρι τώρα κυβερνήσεων- ΕΕ- Κεφαλαίου. Να συγκροτήσουμε ένα αντίπαλο δέος στην κοινωνία που θα μιλάει και θα αγωνίζεται με βάση τις ανάγκες και το δίκιο μας και όχι με κριτήριο τους δείκτες, τη σωτηρία των εργοδοτών και της δήθεν «εθνικής» οικονομίας.
Με βάση όλα τα παραπάνω, και τις επερχόμενες εθνικές εκλογές, η φετινή ΔΕΘ πρέπει να αποτελέσει ένα σταθερό βήμα για ένα νέο γύρο κοινωνικής αναμέτρησης, για την ανατροπή του μνημονιακού εφιάλτη, για την ανάδειξη και επιβολή των δικαιωμάτων όλων αυτών που παράγουμε τον πλούτο σε αυτή τη χώρα. Σε αυτή την απάντηση ο κυβερνητικός, υποταγμένος συνδικαλισμός της ΓΣΕΕ είναι εχθρός. Αλλά δεν μπορούν να την δώσουν ούτε οι εθιμοτυπικές συγκεντρώσεις χωρίς προοπτική συντονισμού και αγώνα του ΠΑΜΕ, που κάθε φορά θεωρεί ανώριμη την οποιαδήποτε μεγάλη σύγκρουση και απλά περιχαρακώνει τις δυνάμεις του.
Η ΑΝΤΑΡΣΥΑ καλεί το Σάββατο 5/09 και ώρα 06:00 μ.μ. σε συγκέντρωση στην Καμάρα και κοινη πορεία με όλα τα μαχόμενα τμηματα του εργατικού και λαικού κινήματος!
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου