Αλλαγή πολιτικής στην πράξη όχι στα λόγια

Αν η ηγετική ομάδα δεν μπορεί πρέπει να δούμε τι κάνουμε.

του Μιχάλη Καρχιμάκη,

πρώην Γραμματέα Εθνικού Συμβουλίου ΠΑΣΟΚ,

μέλους Πολιτικού Συμβουλίου του ΠΑΣΟΚ,

πρώην Υφυπουργού Αγροτικής Ανάπτυξης

Πολύς λόγος για την Κεντροαριστερά, οι διαδικαστικές συζητήσεις δίνουν και παίρνουν.

Ένα όμως δεν γνωρίζουν οι περισσότεροι συνομιλούντες μεταξύ τους, ότι έχει γίνει αντιληπτό και κυρίως από τους ανθρώπους που δοκιμάζονται, πως δεν προτείνουν σχεδόν τίποτε για να προσδώσουν ελπίδα και μελλοντική αξιοπρέπεια στα θύματα της κρίσης.

Συζητήσεις για συγκολλήσεις  κορυφής για μετακινήσεις προσώπων χωρίς περιεχόμενο.

Όλα όσα λέγονται σε συνομιλίες κορυφής περί διαφόρων ειδών συγκολλήσεων, είναι χωρίς ουσία και χωρίς αποδέκτες.

Ο βασικός όρος ανασυγκρότησης του ΠΑΣΟΚ πρέπει να περάσει μέσα από αλλαγή πολιτικής, εάν διαθέτει πολιτική βούληση η ηγετική ομάδα.

Δεν μπορεί το ΠΑΣΟΚ που σήκωσε το βάρος της κρίσης και αναμετρήθηκε με την ιστορία του και την διαδρομή του, να αποτελεί το έρμαιο διαφόρων πολιτικών προσώπων και οχημάτων, χωρίς ακροατήριο, που μεταφέρονται ως πολιτικοί τουρίστες από δω κι’ από κει.

Όποιοι θέλουν, να συμβάλλουν στην προσπάθεια, με όρους αλλαγής πολιτικής πορείας, ας συμπαραταχθούν με το ΠΑΣΟΚ.

Τα περιεχόμενα των πολιτικών, είναι εκείνα που θα δώσουν το μήνυμα.

Τα περιεχόμενα των πολιτικών και των πρωτοβουλιών που θα δίνουν την αίσθηση της πραγματικής δημιουργικής ωφέλειας για τους ανθρώπους που επλίγησαν από την κρίση και όχι οι συγκολλήσεις  κορυφής προσώπων και σχημάτων που είναι περιτυλίγματα χωρίς περιεχόμενο.

Κεντροαριστερά, λοιπόν χωρίς περιεχόμενα πολιτικών, χωρίς πρωτοβουλίες, χωρίς προτάσεις για αλλαγή πολιτικής, χωρίς συγκρούσεις με όλους όσους υπονομεύουν , υποκλέπτουν, αναχαιτίζουν τον πλούτο σ’ αυτό τον τόπο σε βάρος των πολλών, των μονίμων θυμάτων της κρίσης και των ανθρώπων της πραγματικής δημιουργίας, δεν μπορεί να υπάρξει.

Οι δημόσιες σχέσεις  και υποκλίσεις σε αυτούς που έφεραν και επιδείνωσαν την κρίση ούτε εμπνέουν, ούτε δίνουν ελπίδα για τη ζωή και την ανάκτηση της χαμένης αξιοπρέπειας.

Η συγκυβέρνηση και η ενσωμάτωση σ’αυτήν, δεν δημιουργεί συνθήκες και προϋποθέσεις για ανάκτηση πολιτικής εμπιστοσύνης και την επιστροφή των ανθρώπων που μας γύρισαν την πλάτη.

Επαναλαμβάνω, το ΠΑΣΟΚ έχει ελπίδα αν ξαναγίνει το αντισυστημικό ΠΑΣΟΚ, που με ρεαλιστικές συγκρούσεις και περιεχόμενα πολιτικών αποδεκτά και εφαρμόσιμα υπέρ των πολλών, μας έκανε περήφανους και επειδή το ενοιολογικό και ιδεολογικό οπλοστάσιο της αριστεράς έχει στερέψει, έχουν ειπωθεί και έχουν επικοινωνηθεί όλα τα καλά, ότι λέγεται πλέον αντιμετωπίζεται με δυσπιστία γιατί σπάνια συνοδεύεται με πράξεις.

Οι άνθρωποι που ποικιλοτρόπως δοκιμάζονται, θέλουν να δουν πράξεις, πρωτοβουλίες που θα παράγουν αποτέλεσμα θετικό και ελπιδοφόρο για την ζωή τους και την αξιοπρέπεια τους, θέλουν να αντιληφθούν ότι η πολιτική βούληση μπορεί να δίνει λύσεις στην κρίση και όχι να έχει ως προσλαμβάνουσες τις θεωρίες των ανεκδιήγητων Ζαππείων με τα οποία ο Σαμαράς εξαπάτησε τον ελληνικό λαό, για να έρθει πρώτο κόμμα, λαμβάνοντας την εντολή και μετά  άντε γειά, με το ουδείς αναμάρτητος.

Το ΠΑΣΟΚ για να ξανασυγκινήσει, για να ξαναεμπνεύσει και να  δώσει ελπίδα,  πρέπει να βάλει ξανά τα όρια  ανάμεσα στην συντήρηση και την πρόοδο. Για να ξαναφέρει πίσω όλους αυτούς που η ψυχή τους είναι ακόμα εδώ αλλά η ψήφος τους πήγε αλλού.

Μπορούμε;

Μπορούμε με αλλαγή πολιτικής, με περιεχόμενο.

Αν η ηγετική ομάδα δεν μπορεί πρέπει να δούμε τι κάνουμε.