Ανακοίνωση της Επιτροπής «Ελλάδα-Κύπρος»

Στις 20 Ιουλίου συμπληρώνονται 40 χρόνια από την τουρκική εισβολή στην Κύπρο, που έγινε με πρόσχημα το προδοτικό  χουντικό πραξικόπημα εναντίον του νόμιμου Προέδρου της χώρας  στις 15 Ιουλίου 1974 και με  κοινή ή  παράλληλη δράση των τουρκικών ενόπλων δυνάμεων, των Ηνωμένων Πολιτειών και  του ΝΑΤΟ.

Έκτοτε οι προσπάθειες  για τη λύση του ζητήματος της εισβολής και κατοχής  μεγάλου τμήματος της μεγαλονήσου, προσέκρουσαν στην τουρκική αδιαλλαξία και επιθετικότητα, ενώ παράλληλα υπονομεύθηκαν από την ελλαδική και κυπριακή ενδοτικότητα.  Η εισδοχή της Κύπρου στην Ευρωπαϊκή Ένωση  το 2004 δεν απέφερε  ασφάλεια και προοπτικές λύσης, ενώ τα πράγματα χειροτέρευσαν σαφώς μετά την υπαγωγή   Ελλάδας και Κύπρου στο καθεστώς των μνημονίων και   την αποδόμηση του τραπεζικού συστήματος της τελευταίας. H τρέχουσα οικονομική επίθεση έχει μεταβάλλει Κύπρο και Ελλάδα σε «αποικίες χρέους» και συνιστά – συνδυαζόμενη με τις γεωπολιτικές πιέσεις και την προδοσία της άρχουσας τάξης και του πολιτικού προσωπικού – τη μεγαλύτερη απειλή κατά της ανεξαρτησίας και κυριαρχίας του ελληνικού λαού μετά τη γερμανοφασιστική κατοχή.

  Σήμερα το άγχος της «μη-λύσης» βαραίνει την ελλαδική και κυπριακή πλευρά,  χωρίς όμως να εκτιμάται ότι και από αυτή τη «μη-λύση» υπάρχει η ακόμη χειρότερη «λύση» ενός νέου σχεδίου Ανάν, με την επιβολή συνομοσπονδιακού μορφώματος  και  οιονεί προτεκτοράτου.

Οι παρεμβάσεις της Νέας Τάξης στην ευαίσθητη  περιοχή της Νοτιοανατολικής Μεσογείου, με άλλους «παίχτες» κάθε φορά αλλά με στόχο την ιδιοποίηση του μόχθου των λαών και  την επιβολή ανθελληνικών λύσεων, προκαλούν ανησυχία σε όλους τους Έλληνες πατριώτες. Η Κύπρος, το Αιγαίο, η Θράκη, τα βαλκανικά σύνορα, οι περιοχές εξόρυξης υδρογονανθράκων, βρίσκονται σε σχέση αλληλεπίδρασης, η δε αποσταθεροποίηση στη μια περιοχή μπορεί να αποβεί «κολλητική» για τις άλλες.

   40 χρόνια ιστορίας, μας καλούν να αποφύγουμε τα  λάθη του παρελθόντος. Μας καλούν να προωθήσουμε την ενότητα και κοινή δράση του οικουμενικού ελληνισμού, να ξεπεράσουμε αυταπάτες, να ξεπεράσουμε τη λογική των «Λόμπυ» και να  αναζητήσουμε συμπαραστάτες στους λαούς της ΕΕ και όλου του κόσμου.