Τομέας Δικαιοσύνης: Βαριά πάσχοντες από τον ιό της αστυνομικής αυθαιρεσίας

Η απάνθρωπη και εξευτελιστική μεταχείριση των Αφγανών σε αστυνομικό τμήμα (καταδίκη στο ΕΔΔΑ 11.7.2019), το λιντσάρισμα του Ζακ στην Ομόνοια, που η δίκη για τη δολοφονία του αναβλήθηκε επ’ αόριστον τον Νοέμβριο του 2020 ή το άγριο ξύλο στα Εξάρχεια για να κοιμούνται και να κινούνται όλοι ήσυχα κατά τον υπουργό ΠΡΟΠΟ, ήταν κρούσματα που δεν ανησύχησαν τη μέση οικογένεια, γιατί τα θύματα ήταν αλλοδαποί, ομοφυλόφιλοι, τοξικομανείς ή οι γνωστοί ταραξίες των Εξαρχείων. Το τελευταίο διάστημα, όμως, τα περιστατικά αστυνομικής βίας, εκφοβισμού και «τραμπουκισμού» στις πλατείες, αδικαιολόγητης βιαιότητας στα πανεπιστήμια και απρόκλητης και ακραίας καταστολής σε ειρηνικές διαμαρτυρίες, περιστατικά αστυνομικής αυθαιρεσίας σε δημόσιους χώρους ή κατά παράβαση του οικογενειακού ασύλου κατέδειξαν και στον πλέον δύσπιστο ότι δεν γίνεται να αδιαφορεί πλέον για τη διαρκή και συστηματική παραβίαση των κανόνων δικαίου από τα αστυνομικά όργανα. Η δημοκρατική κοινωνία μας αργοπεθαίνει δολοφονημένη από τα χέρια της κυβέρνησης.

Το πόρισμα Αλιβιζάτου που πρόσφατα είδε το φως της δημοσιότητας επιβεβαίωσε τους φόβους μας διαπιστώνοντας μεταξύ άλλων απροθυμία ανακριτικών οργάνων της ΕΛΑΣ να συνεργαστούν με το Συνήγορο του Πολίτη με τη μη λήψη καταθέσεων από κρίσιμους μάρτυρες, τη μεροληψία των αστυνομικών οργάνων με εντυπωσιακά όμοιες καταθέσεις εμπλεκόμενων αστυνομικών, συστηματική καθυστέρηση στην υποβολή εγγράφων, τη μη συμμόρφωση προς τα πορίσματα του Συνηγόρου και την πλημμελή αιτιολογία των αποφάσεων των πειθαρχικών οργάνων, ενώ απέδωσε σε ελληνική ιδιαιτερότητα την ατιμωρησία των εμπλεκόμενων αστυνομικών οργάνων.

Ας σταθούμε λίγο στις νομικές διαστάσεις ορισμένων κατηγορητηρίων από τις αρχές. Θανατηφόρα σωματική βλάβη στην περίπτωση του Ζακ, που υπέκυψε στα τραύματα και το σοκ της επίθεσης, απόπειρα ανθρωποκτονίας στην περίπτωση του αστυνομικού, που φαίνεται να μην έχει υποστεί κάποια μη αναστρέψιμη βλάβη. Χαμένος και μόνος ο πρώτος, πάνοπλος στην εκτέλεση του καθήκοντος ο δεύτερος!

Αυτό που εσωτερικεύει ο πολίτης είναι η αντίληψη της εισαγγελικής αρχής πως αν είσαι ένας πρεκάριος, οροθετικός, τοξικομανής και ομοφυλόφιλος ακτιβιστής, ο θάνατός σου είναι μια ασήμαντη παράπλευρη απώλεια στα δεινά της ζωής, αν είσαι εργαλείο της εξουσίας, η πρόθεση για τον τραυματισμό σου είναι κακούργημα ενάντια στα αφεντικά σου και για παραδειγματισμό όλοι θα πάνε μέσα πριν τη δίκη τους!

Τέτοιες διακρίσεις είναι γνωστό πως έχουν κοστίσει συνεχείς καταδίκες της χώρας μας από διεθνείς οργανισμούς. Η αλήθεια είναι πως τα αυταρχικά καθεστώτα δεν φυτρώνουν ξαφνικά! Ο σπόρος της αδικαιολόγητης και βίαιης συμπεριφοράς ποτίζεται από την αδιαφορία και τη συγκάλυψη και θεριεύει στο γόνιμο έδαφος της ατιμωρησίας!

Την έντονη ανησυχία μας για την αυταρχική διολίσθηση εντείνει η πρακτική Χρυσοχοΐδη, που ακόμα και σήμερα επιλέγει επικοινωνιακά τεχνάσματα ερωτοαπαντήσεων προς καθησυχασμό των πολιτών, όπου ο ίδιος ο Υπουργός ΠΡΟΠΟ θέτει τα ερωτήματα και δίνει τις απαντήσεις. Τα γενικευμένα περιστατικά αστυνομικής αυθαιρεσίας, όμως, δεν αντιμετωπίζονται με οργουελιανής έμπνευσης απαντήσεις!

Ως πολίτες απαιτούμε άμεσα τη διερεύνηση και την επιβολή ποινών για όλα τα περιστατικά αστυνομικής βίας και αυθαιρεσίας, που διαπιστώνονται, και το σεβασμό και την προστασία όλων από την Αστυνομία.

Και επειδή, προφανώς, η παραβατική αυθαιρεσία δεν αφορά σύσσωμο το αστυνομικό σώμα, υπενθυμίζουμε την ουσιαστικά ανεκπλήρωτη υποχρέωση -με διαταγή του αρχηγού της Ελληνικής Αστυνομίας από το 2010- να φέρουν όλα τα αστυνομικά όργανα ατομικά διακριτικά στοιχεία με σταθερό μέσο π.χ. να ραφτούν, όχι με αυτοκόλλητα και με υποχρέωση να βρίσκονται σε εμφανές σημείο, που δεν θα καλύπτονται για να γνωρίζουμε όλοι, πολίτες Δημοκράτες και Αστυνομικοί αυτούς που είναι ξένο σώμα στη διακυβέρνηση μιας δημοκρατικής χώρας.

https://mera25.gr/announcement/tomeas-dikaiosynis-varia-paschontes-apo-ton-io-tis-astynomikis-afthairesias/