ΕΝΩΤΙΚΗ ΑΓΩΝΙΣΤΙΚΗ ΚΙΝΗΣΗ ΠΥΡΟΣΒΕΣΤΩΝ
ΕΝΗΜΕΡΩΤΙΚΟ ΣΗΜΕΙΩΜΑ
Για την κατεδάφιση του ασφαλιστικού συστήματος
που προωθεί η κυβέρνηση
Το ασφαλιστικό σύστημα των Τριών Πυλώνων που προωθεί η κυβέρνηση, είναι το εξής:
Πρώτος Πυλώνας Ασφάλιση που παρέχεται από το κράτος
Αναδιανεμητικό σύστημα χορήγησης συντάξεων
Το κράτος θα έχει ως υποχρέωση μόνο την παροχή μιας βασικής εθνικής σύνταξης φτώχειας και ελεημοσύνης (σήμερα ορίζεται στα 384 ευρώ), που θα χρηματοδοτείται από τον κρατικό προϋπολογισμό μέσω της γενικής φορολογίας.
Δεύτερος Πυλώνας Επαγγελματικά Ταμεία
Ιδιωτική Ασφάλιση με κεφαλαιοποιητικό σύστημα προκαθορισμένης εισφοράς
Τα επαγγελματικά ταμεία που θεσπίστηκαν το 2002 με τον νόμο Ρέππα, είναι ιδιωτικά και λειτουργούν με κύρια και βασική ευθύνη και χρηματοδότηση των εισφορών από τους εργαζόμενους.
Δημιουργούνται για να μετατρέψουν το σύστημα της Δημόσιας Κοινωνικής Ασφάλισης για τις επικουρικές συντάξεις, σε ολοκληρωτικά κεφαλαιοποιητικό και ανταποδοτικό. Στα επαγγελματικά ταμεία σύμφωνα με τους νόμους και τα καταστατικά τους, εμπλέκονται άμεσα οι ιδιωτικές ασφαλιστικές εταιρείες και άλλες επενδυτικές - χρηματοοικονομικές επιχειρήσεις, σε ότι αφορά τη διαχείριση - «επένδυση» των εισφορών των εργαζόμενων και των αποθεματικών τους.
Οι εταιρείες και οι επιχειρήσεις αυτές:
ü Συνδέονται άμεσα με τις χρηματαγορές και οι «αποδόσεις» που δίνουν, εξαρτώνται από τα σκαμπανεβάσματα συγκεκριμένων οικονομικών κλάδων και τομέων.
ü Δεν δεσμεύονται σε κανέναν, δεν δίνουν εγγυημένες συντάξεις και παροχές, αλλά πουλάνε «χρηματοοικονομικά προϊόντα».
ü Δεν μπορούν σε καμία περίπτωση να εγγυηθούν το ύψος των συντάξεων και των εφάπαξ παροχών που θα πρέπει στο μέλλον να αποδοθούν στους ασφαλισμένους, όπως δεν μπορούν να εγγυηθούν σήμερα, ούτε το ύψος της επενδυτικής απόδοσης, ούτε το ύψος των επενδυτικών εξόδων, μέσα στον τζόγο της αγοράς τους.
Τα υπάρχοντα επικουρικά ταμεία μετατρέπονται σε επαγγελματικά. Ο ασφαλισμένος θα είναι υποχρεωμένος να εντάσσεται στα επικουρικά ταμεία που μετατρέπονται σε επαγγελματικά και επιπρόσθετα θα επιλέγει αν θα ενταχθεί στα διάφορα επαγγελματικά ταμεία που υπάρχουν ή θα συστήνονται μεταγενέστερα.
Ο στόχος είναι ξεκάθαρος, η πλήρη ένταξη των εισφορών και των αποθεματικών των ταμείων (δηλαδή των χρημάτων μας), στον τζόγο των επενδύσεων της αγοράς κεφαλαίων.
Η επικουρική ασφάλιση μετατρέπεται σε ατομική υπόθεση του κάθε ασφαλισμένου, ο οποίος θα έχει τον ατομικό του λογαριασμό. Το ταμείο θα διαχειρίζεται τον λογαριασμό του και θα «επενδύει» τοποθετώντας τις εισφορές του (τα χρήματά του), σε αμοιβαία κεφάλαια, μετοχές ή άλλα παράγωγα.
Το κράτος παρεμβαίνει μόνο όταν δεν εφαρμόζεται η νομοθεσία για τις επενδύσεις, τις συναλλαγές και άλλες ανάλογες περιπτώσεις που καθορίζονται στη λειτουργία των ταμείων.
Το μοντέλο των επαγγελματικών ταμείων σε ότι αφορά τη διαχείριση και τις «επενδύσεις» των εισφορών των εργαζόμενων, προορίζεται να εφαρμοστεί και στην κύρια ασφάλιση, για το κομμάτι της ανταποδοτικής σύνταξης που σήμερα παρέχεται από το κράτος.
Τρίτος Πυλώνας Ασφαλιστικές Εταιρείες
Ιδιωτική ασφάλιση σε προαιρετική βάση
Είναι αυτό που υπάρχει και σήμερα, με τις ιδιωτικές ασφαλιστικές εταιρείες, που πουλάνε «προϊόντα» ατομικής ασφάλισης - συνταξιοδότησης και υγειονομικής περίθαλψης. Και στον τρίτο πυλώνα ισχύει και εφαρμόζεται το κεφαλαιοποιητικό σύστημα προκαθορισμένης εισφοράς, στη βάση της ανταποδοτικότητας.
Οι ιδιωτικές ασφαλιστικές εταιρείες είναι κερδοσκοπικές επιχειρήσεις, στηρίζονται στις διακυμάνσεις της αγοράς, στο νόμο του κέρδους των χρηματιστηριακών ομίλων, στην «προσφορά - ζήτηση», στη λογική «κόστους - κέρδους», στην «ανταποδοτικότητα». Για τον λόγο αυτό τα ατομικά συμβόλαια που συνάπτουν έχουν ορισμένο πλαίσιο παροχών για συγκεκριμένο χρονικό διάστημα και επώδυνους όρους που καταληστεύουν το εισόδημά μας.
Από τον δεύτερο και τον τρίτο πυλώνα (δηλαδή από τα Επαγγελματικά ταμεία και τις Ιδιωτικές Ασφαλιστικές Εταιρείες αντίστοιχα), δεν υπάρχει καμία εγγύηση και διασφάλιση για τη χορήγηση των συντάξεων και των υπόλοιπων παροχών. Γι αυτό και τα Επαγγελματικά Ταμεία και οι Ιδιωτικές Ασφαλιστικές Εταιρείες, στηρίζονται και προωθούνται διαχρονικά από όλες τις κυβερνήσεις.
Με το νέο ασφαλιστικό σύστημα που προωθεί η κυβέρνηση, επιδιώκεται άμεσα:
§ Η απαλλαγή του κράτους, από την βασική του υποχρέωση για δημόσια και δωρεάν κοινωνική ασφάλιση και πρόνοια.
§ Να χαριστούν οι τεράστιες οφειλές των κυβερνήσεων και της μεγαλοεργοδοσίας προς τα ασφαλιστικά ταμεία, με τη συγκατάθεση των εργαζομένων.
§ Να συνεχίσουν να τζογάρονται σε μεγαλύτερη κλίμακα (ως και συνολικά) τα χρήματα των ασφαλιστικών ταμείων (τα χρήματά μας), στο χρηματιστήριο και σε άλλες «επενδυτικές» επιλογές.
§ Να παραδοθεί το σύνολο της περιουσίας των ασφαλιστικών ταμείων, στις μεγάλες ασφαλιστικές, χρηματοοικονομικές και υγειονομικές επιχειρήσεις.
Οι επιπτώσεις που θα υπάρξουν, για εμάς τους εργαζόμενους:
§ Θα πληρώνουμε συνεχώς αυξημένες ασφαλιστικές εισφορές, που σημαίνει ότι ο μισθός μας θα μειώνεται συνεχώς, λόγω της αύξησης των εισφορών αυτών.
§ Θα γνωρίζουμε τι θα πληρώνουμε, αλλά στο τέλος δεν θα γνωρίζουμε τι ανταποδοτική και επικουρική σύνταξη και παροχές θα πάρουμε και αν θα πάρουμε, γιατί αυτά θα εξαρτώνται από την «αγορά» και θα σχετίζονται με την «επένδυση» των εισφορών μας και τις αποδόσεις που αυτή θα δίνει, αν θα δίνει.
§ Θα απολέσουμε το μεγαλύτερο μέρος των χρημάτων που έχουμε καταβάλλει για κύρια και επικουρική ασφάλιση, αλλά και για υγειονομική περίθαλψη.
Οι εργαζόμενοι και οι λαοί σε πολλές χώρες του κόσμου έχουν οδυνηρές εμπειρίες από τα επαγγελματικά ταμεία και τις ιδιωτικές ασφαλιστικές εταιρείες, που μαζί με τους διάφορους επενδυτικούς και χρηματοοικονομικούς ομίλους μετέτρεψαν τις συντάξεις τους σε επιδόματα φτώχειας και σε ορισμένες περιπτώσεις στέρησαν συνολικά το δικαίωμα τους στη σύνταξη και την περίθαλψη.
Γνωστά τα παραδείγματα:
§ Στη Χιλή που εφαρμόστηκε για πρώτη φορά το σύστημα των τριών πυλώνων. Οι συντάξεις που δίνονται είναι εξευτελιστικές. Οι εξαθλιωμένοι συνταξιούχοι δεν είναι σε θέση να πληρώσουν, ούτε όταν χρειάζονται την ιατρική φροντίδα από τις ασφαλιστικές εταιρείες.
§ Στις Η.Π.Α. με τους χιλιάδες εργαζόμενους της ενεργειακής εταιρείας «Enron», οι οποίοι μετά τη χρεοκοπία και την κατάρρευση της εταιρείας στο χρηματιστήριο, έμειναν χωρίς καθόλου σύνταξη. Χάθηκε το σύνολο των ασφαλιστικών - συνταξιοδοτικών εισφορών των εργαζομένων, που «επενδύονταν» στο μετοχικό κεφάλαιο της εταιρείας.
Γνωστά επίσης τα παραδείγματα και στη χώρα μας:
§ Των εργαζόμενων της Γενικής Τράπεζας, όταν το Αυτοδιοικούμενο - Επαγγελματικό τους Ταμείο (ΤΑΠΓΤΕ) έμεινε χωρίς αποθεματικά, γιατί το μεγαλύτερο μέρος των αποθεματικών του έγιναν καπνός στο χρηματιστήριο την διετία 2002 - 2003. Με τη συνολική μείωση των αποθεματικών να ξεπερνά τα 100 εκατομμύρια ευρώ, το ταμείο δεν μπόρεσε να αποδώσει επικουρικές συντάξεις και εφάπαξ και διαλύθηκε.
§ Του ταμείου των Υπαλλήλων Φαρμακευτικών Εργασιών (ΤΕΑΥΦΕ), στο οποίο μέσα στα τρία πρώτα χρόνια από τότε που μετατράπηκε σε Επαγγελματικό Ταμείο (2013) υπήρξε μείωση των επικουρικών συντάξεων κατά 57%, ενώ η συνολική μείωση από το 2013 μέχρι το 2020 σύμφωνα με τις αναλογιστικές μελέτες, αναμένεται να φτάσει γύρω στο 80%.
§ Των ασφαλισμένων στην «Ασπίς Πρόνοια», στον ασφαλιστικό όμιλο που θεωρούταν από τους «πλέον δυναμικούς» και κατείχε τη 2η θέση στην ασφαλιστική αγορά. Μετά το κανόνι της εταιρείας οι ασφαλισμένοι έχασαν τα χρήματα τους, καταστράφηκαν και οι πλούσιες παροχές που υποσχόταν η εταιρεία έγιναν φύλο και φτερό. Δεκάδες χιλιάδες συμπολίτες μας σύρονται εδώ και τόσα χρόνια στα δικαστήρια, υποβάλλονται σε εξουθενωτικές, ψυχοφθόρες και δυσβάσταχτες οικονομικές διαδικασίες, για να διεκδικήσουν το αυτονόητο, δηλαδή τις παροχές που είχαν συμφωνήσει με την εταιρεία.
Αυτά είναι τα αποτελέσματα του ρίσκου, όπου μας καλούν να «επενδύσουμε».
Ακόμα και το σημερινό υποβαθμισμένο κοινωνικοασφαλιστικό σύστημα, δεν μπορεί να συγκριθεί με τις λειψές και επισφαλείς παροχές που προσφέρουν οι ιδιωτικές ασφαλιστικές εταιρείες και οι διάφοροι επιχειρηματικοί όμιλοι, που βλέπουν την ασφάλιση ως εμπόρευμα και τους εργαζόμενους ως πελάτες.
Όλοι αυτοί που κυβέρνησαν και αυτοί που κυβερνάνε σήμερα τη χώρα, όταν έρχεται η στιγμή να προωθήσουν τα μέτρα που πλήττουν τα ασφαλιστικά και συνταξιοδοτικά δικαιώματα, επικαλούνται ως δικαιολογία τα ελλείμματα των ασφαλιστικών Ταμείων.
Μας κρύβουν την αλήθεια για τις αιτίες και τους πραγματικούς υπεύθυνους για τη δημιουργία των ελλειμμάτων και τα μεγάλα πλήγματα που δέχτηκαν τα ταμεία.
Δεν λένε κουβέντα για την εδώ και δεκαετίες καταλήστευση εκατοντάδων δισεκατομμυρίων ευρώ από τα ασφαλιστικά ταμεία και συγκεκριμένα από:
§ Τα μειωμένα επιτόκια με τα οποία οι κυβερνήσεις τόκιζαν τα αποθεματικά των ταμείων στην Τράπεζα της Ελλάδος (επιτόκια πολύ χαμηλότερα του πληθωρισμού και του επιτοκίου τραπεζικών καταθέσεων).
§ Τις μεγάλες οφειλές του κράτους προς τα ταμεία, λόγω μη καταβολής της τριμερούς χρηματοδότησης.
§ Τις μεγάλες οφειλές της μεγαλοεργοδοσίας στα ταμεία και τις διαχρονικές χαριστικές ρυθμίσεις στις οφειλές των μεγαλοεπιχειρηματιών.
§ Τα 3,5 δισεκατομμύρια ευρώ των αποθεματικών των ταμείων που παίχτηκαν (κλάπηκαν) στο χρηματιστήριο την περίοδο 1999-2002, με τις χρηματιστηριακές φούσκες και τις διάφορες κομπίνες.
§ Τα κλεμμένα από άλλες ανάλογες «επενδύσεις», όπως τα «δομημένα ομόλογα».
§ Τα άνω των 10 δισεκατομμυρίων ευρώ από τα ταμεία που έγιναν αέρας κοπανιστός από την επιβολή του κουρέματος των αποθεματικών μέσω του PSI στα χρόνια της κρίσης, γιατί οι κυβερνήσεις είχαν μετατρέψει τα αποθεματικά των ταμείων σε ομόλογα, για να πληρώνουν τους «δανειστές» της χώρας. Για τους δύο Τομείς Επικουρικής Ασφάλισης και Πρόνοιας των πυροσβεστών (Τ.Ε.Α.Υ.Π.Σ. και Τ.Π.Υ.Π.Σ. του Τ.Ε.Α.Π.Α.Σ.Α.), οι συνολικές απώλειες από την επιβολή του P.S.I. ξεπέρασαν τα 110 εκατομμύρια ευρώ.
§ Τη μεγάλη ανεργία, τις «ευέλικτες» εργασιακές σχέσεις, τα τσακισμένα μεροκάματα, την ανασφάλιστη εργασία, αιτίες που μεγάλωσαν ακόμα περισσότερο τα προβλήματα στο ασφαλιστικό σύστημα εξαιτίας της έλλειψης των απαιτούμενων εισφορών. Η έλλειψη πλήρους και σταθερής εργασίας, δεν υπονομεύει μόνο τα δικαιώματα των εργαζομένων, αλλά μειώνει και την οικονομική ενίσχυση της Κοινωνικής Ασφάλισης.
Για τα ελλείμματα και τα προβλήματα στο ασφαλιστικό δεν φταίνε οι εργαζόμενοι, ούτε οι σημερινοί και οι αυριανοί συνταξιούχοι. Όλοι εμείς έχουμε πληρώσει τις εισφορές μας στα ασφαλιστικά ταμεία και με το παραπάνω. Δεν έχουμε καμία απολύτως ευθύνη.
Υπεύθυνοι είναι οι ντόπιοι και ξένοι επιχειρηματικοί όμιλοι. Αυτοί ήταν οι κερδισμένοι από τα μεγάλα πλήγματα που δέχτηκε το ασφαλιστικό σύστημα. Σε αυτούς κατέληξαν είτε με τον έναν είτε με τον άλλο τρόπο, τα χρηματικά ποσά που σήμερα αποτελούν τα ελλείμματα των αποθεματικών των ταμείων. Σε αυτούς κατέληξαν τα χρηματικά ποσά που προοριζόταν για όλες τις κοινωνικές παροχές.
Όλα αυτά έγιναν με ευθύνη όλων των κυβερνήσεων που αντιμετωπίζουν ως «κόστος» την ασφάλιση, την υγεία, τις ανάγκες μας, τα δικαιώματά μας. Στην ίδια βάση και με τον ίδιο στόχο, προωθείται και το νέο ασφαλιστικό σύστημα από τη σημερινή κυβέρνηση. Επιχειρεί να καταργήσει ένα από τα πιο βασικά δικαιώματά μας την κοινωνική ασφάλιση, για να αποκτήσουν νέα κέρδη οι επιχειρηματικοί όμιλοι και από αυτόν τον τομέα.
Όμως οι εργαζόμενοι, έχουν δικαίωμα να ζήσουν περισσότερα χρόνια μετά τον εργάσιμο βίο, να ξεκουραστούν και να διαθέσουν τον ελεύθερο χρόνο τους, όπως αυτοί επιθυμούν.
Οι πυροσβέστες έχουν δικαίωμα να ζήσουν περισσότερα χρόνια ελεύθεροι, εκτός υπηρεσίας, χωρίς την εκμετάλλευση και την καταπίεση που επιβάλλουν οι επιχειρησιακές ανάγκες, οι γενικές επιφυλακές, οι ελλείψεις σε προσωπικό, μέσα και εξοπλισμό.
Η μοναδική λύση για να κατοχυρώσουμε τα δικαιώματά μας και να αντισταθούμε απέναντι σε όλα αυτά που ετοιμάζουν εναντίον μας αυτοί που μας εκμεταλλεύονται, είναι ο αγώνας με το πλαίσιο της Ενωτικής Αγωνιστικής Κίνησης Πυροσβεστών.
Δεν είναι δυνατόν να καθορίζουμε τις ανάγκες μας σήμερα, με όρους και κανόνες προηγούμενων δεκαετιών. Διεκδικούμε να ζήσουμε και να ικανοποιήσουμε τις σύγχρονες αυξανόμενες ανάγκες μας, με τις παροχές που δικαιούται να έχει όλος ο κόσμος, στον 21ο αιώνα.
ΕΝΩΤΙΚΗ ΑΓΩΝΙΣΤΙΚΗ ΚΙΝΗΣΗ ΠΥΡΟΣΒΕΣΤΩΝ
Αθήνα 19 Δεκεμβρίου 2019
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου