Ο Παναγιώτης Λαφαζάνης, πριν από 20-25 χρόνια, περίπου, υποστήριζε ότι η Παγκοσμιοποίηση ήταν μια ΑΠΑΤΗ, ένας μύθος, μια «ιδεολογική κατασκευή»…
Όπως το έθνος αποτέλεσε «ιδεολογική κατασκευή», για τους προπαγανδιστικούς ιεροκήρυκες του νεοφιλελευθερισμού και της Παγκοσμιοποίησης, έτσι και για τον Λαφαζάνη, ο Ιμπεριαλισμός στη διαδικασία της πλανητικής του ΟΛΟΚΛΗΡΩΣΗΣ (Παγκοσμιοποίηση) ήταν μια «διανοητική κατασκευή» και ΑΠΑΤΗ…
Γιατί τα γράφουμε αυτά;
Διότι ο Λαφαζάνης, πιστεύει, ο αφελής, ότι σήμερα δικαιώνεται. Στην ίδια άποψη καταλήγει και ο καθηγητής Γεωπολιτικής στη Σχολή Ευελπίδων Κωνσταντίνος Γρίβας:
«Το βασικό πρόβλημα της παγκοσμιοποίησης δεν ήταν τόσο ότι ήταν κακή, αλλά το ότι δεν υπήρχε. Ήταν μια συλλογική αυταπάτη».
Γι αυτό και προβάλλει την άποψη του Γρίβα, ο οποίος έχει σχέση με την Αριστερή Θεωρία και Πράξη, όσο ο φάντης με το ρετσινόλαδο…
Το κείμενο το Γρίβα, εδώ:
Δηλαδή,ο Ιμπεριαλισμός, του ΥΠΕΡ-εθνικού κεφαλαίου είναι «αυταπάτη» και «διανοητική κατασκευή»…
Συνεπώς, δεν υπάρχουν αυτά τα ΥΠΕΡ-εθνικά συμπλέγματα του κεφαλαίου, οι ΥΠΕΡ-εθνικές μαφίες του χρήματος: Είναι όλα μύθος και «διανοητικές κατασκευές»…
Να τα λέει αυτά ο Γρίβας είναι λογικό, σαν απολογητής του καπιταλισμού. Για το Γρίβα η Ιστορία δεν κινείται, σύμφωνα με τις οικονομικές νομοτέλειες, αλλά σύμφωνα με τους «καλούς» ή «κακούς» ηγέτες…
Αυτή τη μεταφυσική του «υποκειμενικού» που αθωώνει τον καπιταλισμό και τις νομοτέλειες της εξέλιξής του, ο Λαφαζάνης, φαίνεται, ότι τις επικροτεί, μιας και δικαιώνουν το παλιό του παραμύθι…
Ο Γρίβας, φυσικά, όπως και κάθε απολογητής του συστήματος μιλάει με αφαιρέσεις, με έννοιες οικονομικά και κοινωνικά απροσδιόριστες (είναι γνωστό ότι με τις αφαιρέσεις καλύπτουμε τις αμαρτίες και τις μπούρδες μας).
Μεταξύ άλλων μας λέει, λοιπόν, ο καθηγητής:
«Πριν τον ιό, είχαμε μια διαδικασία, κοινωνικής μηχανικής, η οποία αποδόμησε τις συλλογικές ταυτότητες της Ευρώπης. Αυτό με τη σειρά του προκάλεσε την σοκαριστική αδράνεια κυβερνήσεων χωρών, όπως η Ισπανία, η Ιταλία, η Μεγάλη Βρετανία, η Ολλανδία αλλά και άλλες, να κάνουν το οτιδήποτε, ώστε να προετοιμαστούν για την αναπόφευκτη έλευση του κορονοϊού, κατά τη διάρκεια του πολύτιμου τρίμηνου που τους προσέφερε η Κίνα…».
Αυτή η «διαδικασία, κοινωνικής μηχανικής η οποία αποδόμησε τις συλλογικές ταυτότητες» δεν έχει όνομα; Τι είναι; Μια «διαδικασία» ΕΞΩ από τις λειτουργίες και τη ΛΟΓΙΚΗ της ιμπεριαλιστικής ΕΕ, έξω από τη φύση, τον χαρακτήρα και τους καθορισμούς του καπιταλιστικού τρόπου παραγωγής;;;
Βλέπετε, την ΑΠΑΤΗ της γενικολογίας και των αφαιρέσεων; Εκτοξεύεις μπούρδες δίχως να λες ΣΥΓΚΕΚΡΙΜΕΝΑ τίποτα. Για την ακρίβεια: Επικαλύπτεις και αποκρύβεις τη ΔΙΑΛΕΚΤΙΚΗ της καπιταλιστικής λειτουργίας και της ιμπεριαλιστικής ολοκλήρωσης…
Αποκρύβεις, δολίως, ότι αυτή η «διαδικασία» έχει όνομα: Είναι μια καπιταλιστική διαδικασία που οδηγεί στην κυριαρχία του ΥΠΕΡ-εθνικού κεφαλαίου, δηλαδή στην Παγκοσμιοποίηση.
Η Παγκοσμιοποίηση, συνεπώς, δεν είναι μύθος, αλλά η νομοτελειακή ΔΙΑΔΙΚΑΣΙΑ της ιμπεριαλιστικής ολοκλήρωσης. Έχει όνομα, πατρότητα και «μήτρα» γέννησης…
Και είναι η στρατηγική της Παγκοσμιοποίησης, δηλαδή, η στρατηγική των ΚΥΡΙΑΡΧΩΝ ΥΠΕΡ-εθνικών ελίτ που αποδόμησαν τα έθνη-κράτη, καθώς και όλες τις ιστορικές κατακτήσεις της Ανθρωπότητας, μέσω των ιδεολογικών και πολιτικών ΠΡΟΣΤΑΓΩΝ του νεοφιλελευθερισμού, που αποτελούν την κωδικοποίηση των «διαδικασιών» της ΕΠΙΒΟΛΗΣ της Παγκοσμιοποίησης, κωδικοποίηση των στρατηγικών επιλογών της…
Αλλά και τον «νεοφιλελευθερισμό», ο κύριος καθηγητής, τον αντιμετωπίζει σαν μια «ασθένεια» που την επέβαλε η «Ευρώπη», έτσι γενικά και αφηρημένα, στο όνομα του «“δικαιωμένου από την Ιστορία” νεοφιλελεύθερου καπιταλισμού»:
«Ο κορονοϊός έφθασε στην Ευρώπη και σαρώνει τους λαούς της. Η Ευρώπη απλά περίμενε παράλυτη, έχοντας επιπλέον αποδομήσει –εν ονόματι του “δικαιωμένου από την Ιστορία” νεοφιλελεύθερου καπιταλισμού– τα ζηλευτά συστήματα υγείας της. Και τώρα τα ευρωπαϊκά έθνη, στην μετά τον κορονοϊό εποχή, θα πρέπει να αντιμετωπίσουν την πραγματικότητα, ότι ο βασιλιάς της παγκοσμιοποίησης δεν είναι απλώς γυμνός, αλλά ανύπαρκτος».
Μας δουλεύει ο «αναλυτής» με τις αοριστίες και αστείες αφαιρέσεις του;
Για ποια Ευρώπη μιλάει ο κ. Γρίβας; Γιατί δεν προσδιορίζει, ΣΥΓΚΕΚΡΙΜΕΝΑ, τα οικονομικά και κοινωνικά χαρακτηριστικά αυτής της Ευρώπης, τις λειτουργίες της και το ΣΥΓΚΕΚΡΙΜΕΝΟ όνομα των δυνάμεων που κυριαρχούν, και μιλάει ΓΕΝΙΚΑ για Ευρώπη, δηλαδή συμπεριλαμβάνει και του λαούς;
Και εδώ η «Ευρώπη» του κ Γρίβα έχει συγκεκριμένο όνομα: ΕΕ των ιμπεριαλιστικών δυνάμεων, ΕΕ των ληστών και δημίων της Ευρώπης, ΕΕ που αποδομεί τα έθνη κράτη, σαρώνει τις κατακτήσεις των λαών, καταλύει τις Δημοκρατικές Ελευθερίες και προωθεί καταστάσεις «Πολιορκίας» και Τρομοκρατίας των λαών…
Και ο νεοφιλελευθερισμός δεν είναι κάτι που επιβλήθηκε μεταφυσικά, από τα ιδεολογήματα της «ιστορικής δικαίωσης», αλλά αποτελεί νομοτελειακή διαλεκτική ΔΙΑΔΙΚΑΣΙΑ της ίδιας της ΕΕ: Η καρδιά και η ψυχή της, το πολιτικό πρόσταγμα της ΛΟΓΙΚΗΣ της, αυτής του 4ου Ράιχ…
Αυτά αρκούν. Εξάλλου για τα τεχνάσματα των αφαιρέσεων του κ. Γρίβα έχουμε μιλήσει και εδώ:
Φυσικά, αυτός είναι συνεπέστατος με τα Πιστεύω του και την προσήλωσή του στο άρμα της ΕΕ, καθώς και στη μεταφυσική δημοκρατική της μετάλλαξη: Μετάλλαξη, μέσω πολιτικών δυνάμεων που θα επαναφέρουν στην ΕΕ, εντός των καπιταλιστικών πλαισίων, τη «Δημοκρατία», τη «Δικαιοσύνη» την «ηθική» κ.λπ.
Οι γνωστές παρλαπίπες που ακούμε, χρόνια και χρόνια, από όλους τους «εξυγιαντές», οι οποίοι ενώ αναρριχήθηκαν στην κυβερνητική εξουσία, ΟΧΙ μόνο δεν άλλαξε ΤΙΠΟΤΑ, αλλά τα πράγματα γίνονταν , συνεχώς, χειροτέρα…
Φυσικά τέτοιου είδους αφαιρέσεις βολεύουν όλους τους οπορτουνιστές και πολιτικάντηδες…
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου