ΠΑΡΕΜΒΑΣΗ ΤΟΥ ΠΑΜΕ ΕΚΠΑΙΔΕΥΤΙΚΩΝ ΓΙΑ ΤΟ ΑΝΑΠΤΥΞΙΑΚΟ ΣΥΝΕΔΡΙΟ

Στη φιέστα που ετοιμάζει η συγκυβέρνηση ΣΥΡΙΖΑ-ΑΝΕΛ στη Ρόδο το διήμερο

16 και 17 Απριλίου, θα ακούσουμε πολλά από τα κυβερνητικά στελέχη, από την περιφερειακή και τη δημοτική αρχή που όχι μόνο συμφωνούν αλλά και ασκούν όλοι μαζί αντιλαϊκή πολιτική. 

Θα ακούσουμε πολλά παραμύθια από τους κυβερνητικούς που απευθύνονται στο λαό, αλλά τις πραγματικές υποσχέσεις που θα κρατήσουν τις απευθύνουν στους μεγαλοξενοδόχους, τους μεγαλέμπορουςκαι μεγαλοεπιχειρηματίες. 

Θα μιλήσουν για «επιστροφή στην ανάπτυξη», που τη βαφτίζουν δίκαιη, βιώσιμη,επιστροφή στις αγορές, προσέλκυση επενδύσεων, θα μιλήσουν για τη «γεωστρατηγική αναβάθμιση» της περιοχής, για την «επόμενη μέρα» που θα είναι καλύτερη για το λαό για την «επιστροφή στην κανονικότητα». 

Με όλες αυτές τις βαρύγδουπες εκφράσεις, που χρησιμοποίησαν κυβέρνηση και τοπικοί άρχοντες σ’όλες τις περιφέρειες της Ελλάδας που στήθηκαν αυτές οι φιέστες, θέλουν να κρύψουν την βαρβαρότητα που επιφυλάσσουν με τα μέτρα που θα πάρουν ενάντια στους εργαζόμενους, τους νέους, τους μικροεπαγγελματίες και συνταξιούχους. Μια οδυνηρή για το λαό πραγματικότητα, που θέλουν να τον πείσουν ότι οι 800 και πλέον μνημονιακοί αντεργατικοί νόμοι είναι απαραίτητοι για να μην γυρίσουμε πίσω. Γι‘ αυτό ετοιμάζονται και για άλλα σκληρότερα μέτρα με την τέταρτη αξιολόγηση, με την εσαεί επιτήρηση, με την διευθέτηση του χρέους. Τα ματωμένα πλεονάσματα θα στερούν για δεκαετίες υπηρεσίες στην Παιδεία, στην Υγεία στη Πρόνοια, σε ό,τι έχει ανάγκη σήμερα ο άνθρωπος να ζει αξιοπρεπώς. 

Ως ΠΑΜΕ εκπαιδευτικών πρέπει να σταθούμε σε αυτήν την «κανονικότητα» και στην «δίκαιη ανάπτυξη» που βιώνουμε εμείς και οι μαθητές μας. Κανονικότητα στην εκπαίδευση από την αρχή της κρίσης είναι: 

Ο προϋπολογισμός για την παιδεία στο -50% και διατηρήθηκε και από την κυβέρνηση ΣΥΡΙΖΑ-ΑΝΕΛ 

25.000 αναπληρωτές σε όλη την Ελλάδα, με ιδιαίτερα μεγάλο αριθμό στην περιοχή μας, περίπου στο 35-40%. 

Τμήματα που στοιβάζονται 25 μαθητές στην πρωτοβάθμια και 28 στην δευτεροβάθμια 

Αίθουσες διδασκαλίας σε σχολεία που χτίστηκαν στις αρχές του προηγούμενου αιώνα, που χρόνια τώρα παρ’ όλες τις παρεμβάσεις του ταξικού κινήματος, δεν έχει γίνει κανένας αντισεισμικός έλεγχος. Αλλά και όπου κρίνονται ακατάλληλα και επικίνδυνα τα σχολικά κτήρια με χαρακτηριστικό παράδειγμα αυτό της Κάσου, πέρα από τις ευθύνες που ρίχνει ο ένας στον άλλο, τα παιδιά και οι εκπαιδευτικοί εξακολουθούν να διδάσκουν σε ακατάλληλα σχολεία με ό, τι αυτό συνεπάγεται. 

Νήπια μετακινούνται από το σχολείο τους σε διπλανά δημοτικά σχολεία, παράδειγμα στο Γεννάδι χωρίς να υπάρχουν οι κατάλληλες υποδομές (τουαλέτες για τα νήπια, εξοπλισμός νηπιαγωγείου κλπ) 

Κανονικότητα είναι τα πολλά κενά που υπάρχουν ειδικά στην ειδική αγωγή, όπου στην παράλληλη στήριξη στην περιοχή μας, ακόμα και τώρα που τελειώνει η σχολική χρονιά, φθάνουν τα 60 με αποτέλεσμα ένας δάσκαλος να έχει από 2 έως και 3 παιδιά και άλλα να μένουν έξω από τις δομές έτσι ώστε πολλοί γονείς να βάζουν βαθιά το χέρι στην τσέπη. 

Κανονικότητα είναι η, κατά πάσα πιθανότητα, αρνητική εισήγηση του Δημάρχου για την εφαρμογή της 2χρονης προσχολικής αγωγής, εξαιτίας της έλλειψης αιθουσών. Η Προσχολική Αγωγή δεν είναι εμπόρευμα για να δίνεται με κουπόνια. Είναι ανάγκη και πρέπει να δίνεται δημόσια και δωρεάν σε όλους. Η Δίχρονη Υποχρεωτική Προσχολική Αγωγή είναι πρώτα και κύρια μία παιδαγωγική και κοινωνική αναγκαιότητα που αφορά την ανάπτυξη, εκπαίδευση και διαπαιδαγώγηση του παιδιού. Κοινωνική αναγκαιότητα είναι επίσης η ύπαρξη Δημόσιων και Δωρεάν Παιδικών Σταθμών για τις ηλικίες πριν τα 4 χρόνια, ώστε κάθε παιδί να έχει θέση σε δομές προσχολικής αγωγής. 

Κανονικότητα είναι ούτε ένας διορισμός εδώ και 10 χρόνια. Να παραπέμπει η κυβέρνηση στο 2019 αν και εφόσον το επιτρέψουν οι θεσμοί. 

Κανονικότητα γι αυτούς είναι οι συγχωνεύσεις σχολείων και οι καταργήσεις τμημάτων, κυρίως στα ΕΠΑΛ, στο όνομα της «ορθολογιστικής χρήσης κονδυλίων», δηλαδή της περικοπής των δαπανών. 

Κανονικότητα για όλους αυτούς που στηρίζουν αυτή την πολιτική είναι η όποια καινούρια σχολική μονάδα δημιουργηθεί να είναι μέσω Συμπράξεις Δημοσίου και Ιδιωτικού Τομέα (ΣΔΙΤ), γι αυτό και ο δήμαρχος Ρόδου έκανε πρόταση προς το ΥΠΟΥΡΓΕΙΟ ΟΙΚΟΝΟΜΙΑΣ ΚΑΙ ΑΝΑΠΤΥΞΗΣ για την ένταξη 11 σχολικών μονάδων όλων των βαθμίδων του δήμου Ρόδου στα έργα που εκτελούνται με ΣΔΙΤ, που η μέθοδος κατασκευής ενός σχολείου με τη μέθοδο ΣΔΙΤ δεν αποτελεί αθώα ιστορία. Με το γνωστό επιχείρημα της έλλειψης χρημάτων, ανοίγουν σταδιακά το δρόμο της ιδιωτικοποίησης δομών και πλευρών της Εκπαίδευσης, που μέχρι τώρα αποτελούσαν κρατική υπόθεση. 

Να υποδέχονται τους εκπαιδευτικούς που διαδηλώνουν με χημικά, ΜΑΤ και σπασμένα κεφάλια συναδέλφων, αποδεικνύοντας ότι η αντιλαϊκή πολιτική πάει χέρι χέρι με την καταστολή. 

Κανονικότητα είναι να έχουν δημιουργήσει εργαζόμενους στην εκπαίδευση πολλών ταχυτήτων, αναπληρωτές κρατικού, αναπληρωτές μέσω ΕΣΠΑ, μειωμένου, ωρομίσθιοι κλπ, να υπάρχει αξιολόγηση που εξυπηρετεί το στόχο της Ε.Ε. και του ΟΟΣΑ για το «σχολείο της αγοράς». 

Γονείς να βάζουν βαθιά το χέρι στην τσέπη και στην πρωτοβάθμια, αλλά ειδικά στην δευτεροβάθμια με φροντιστήρια ενόψει πανελλαδικών, με τα ΕΠΑΛ μέσω της ειδίκευσης να δίνονται τσάμπα εργαζόμενοι στους εργοδότες, ξενοδόχους στην περιοχή μας. 

Κανονικότητα για την κυβέρνηση ΣΥΡΙΖΑ- ΑΝΕΛ είναι να δίνει «γη και ύδωρ» στους σχεδιασμούς του ΝΑΤΟ, να συμμετέχει στο αιματοκύλισμα των λαών και να υπάρχουν παιδιά σε τάξεις που έχουν ζήσει τη φρίκη του ιμπεριαλιστικού πολέμου. 

Επειδή όμως οι εκπαιδευτικοί που συντασσόμαστε με το ταξικό κίνημα την κανονικότητα την αντιλαμβανόμαστε εντελώς διαφορετικά, παλεύουμε για να εμποδίσουμε και να ανατρέψουμε όλη την αντιλαϊκή πολιτική που τσακίζει τη ζωήόλου του λαού. 

Παλεύουμε την πολιτική της αδιοριστίας, των εργασιακών σχέσεων λάστιχων που τσακίζουν τις ζωές των αναπληρωτών, κάνοντας τους να είναι με μια βαλίτσα στο χέρι οργώνοντας όλη την Ελλάδα και τους μόνιμους κρατώντας τους μακριά από τις οικογένειές τους με την πολιτική των «μηδενικών» μεταθέσεων. 

Αντιστεκόμαστε στην πολιτική που στρέφεται ενάντια στα μορφωτικά δικαιώματα των μαθητών μας. 

Κανονικότητα για εμάς είναι το ΔΗΜΟΣΙΟ ΔΩΡΕΑΝ ΣΧΟΛΕΙΟ που θα καλύπτει τις ανάγκες των παιδιών της λαϊκής οικογένειας. 

Για εμάς ανάπτυξη είναι αυτή που υποτάσσεται στις ανάγκες του λαού , που λύνει τα προβλήματά του και οι εργαζόμενοι ευημερούν. 

Γι αυτό και εμείς ως εκπαιδευτικοί απέναντι στην δική τους ανάπτυξη θα προβάλλουμε το δικό μας πλαίσιο πάλης, για τα εργασιακά μας δικαιώματα, για τους μαθητές μας και τους εργαζόμενους γονείς των μαθητών μας. 

ΠΑΛΕΥΟΥΜΕ ΓΙΑ: 

Εδώ και τώρα μονιμοποίηση όλων των αναπληρωτών. Μόνιμοι μαζικοί διορισμοί εκπαιδευτικών όλων των ειδικοτήτων για να καλυφθούν τα 25.000 χιλιάδες κενά στα σχολεία. 

Εδώ και τώρα αυξήσεις στους μισθούς μας, επαναφορά 13ου – 14ου μισθού, αναγνώριση της διετίας 2016 – 2017 στη μισθολογική εξέλιξη. 

Δε θα δεχτούμε καμία απόλυση συμβασιούχου συναδέλφου. Να μπει τέρμα στη χρόνια αδιοριστία, τη διάλυση της ζωής των αναπληρωτών. Να μπει τέρμα στην αθλιότητα μανάδες και έγκυεςσυναδέλφισσες να παραιτούνται επειδή δε δικαιούνται άδειες, να παραμένουν οικογένειες χωρισμένες στα δυο εξαιτίας της χρόνιας περιπλάνησης. 

Δε δεχόμαστε κριτήρια στις προσλήψεις, που θα οδηγούν σε απολύσεις και κλοπή ετών προϋπηρεσίας. Το πτυχίο μοναδικό εφόδιο για τη δουλειά. Όλη η γνώση μέσα στο πτυχίο. Όχι στο πιστοποιητικό παιδαγωγικής επάρκειας. 

Δυναμώνουμε τον αγώνα για να παρθούν όλα τα μέτρα, να δημιουργηθούν όλες οι προϋποθέσεις για την άμεση εφαρμογή της Δίχρονης Υποχρεωτικής Προσχολικής Αγωγής,να μπορούν όλα τα νήπια και τα προνήπια να βρίσκονται στο Δημόσιο Νηπιαγωγείο. 

Να μην έρθουν καν για ψήφιση οι σχεδιασμοί της κυβέρνησης για το Λύκειο. Οι μαθητές των ΕΠΑΛ να έχουν τη δυνατότητα πρόσβασης στο νέο Πανεπιστήμιο Δυτικής Αττικής και στα ΤΕΙ με το ποσοστό του 20% που ίσχυε και πριν. 

Αύξηση των δαπανών για την Παιδεία από το κρατικό προϋπολογισμό. Ούτε 1€ από την τσέπη των λαϊκών οικογενειών για τη λειτουργία του σχολείου. 

Κατάργηση του απεργοκτόνου νόμου και του νόμου που ποινικοποιεί την πάλη ενάντια στους πλειστηριασμούς. 

Μόνο η κοινή δράση με το υπόλοιπο εργατικό κίνημα, με τους γονείς των μαθητών μας μπορεί να κάνει αποτελεσματική την πάλη μας γιατί η μόρφωση είναι λαϊκό δικαίωμα!! 

Τα ονόματα αυτών που συμμετείχαν στη συνέντευξη είναι: 

Γιουρούκογλου Αναστάσιος , μόνιμος εκπαιδευτικός Πρωτοβάθμιας Εκπαίδευσης 

Πάνου Μαρδίτσα, μόνιμη εκπαιδευτικός Πρωτοβάθμιας Εκπαίδευσης 

Κακαλέ Ειρήνη, αναπληρώτρια εκπαιδευτικός Πρωτοβάθμιας Εκπαίδευσης