Ανακοίνωση για τις εξελίξεις στον κλάδο των ξενοδοχοϋπαλλήλων

Κομματική Οργάνωση Ξενοδοχοϋπαλλήλων της Νομαρχιακής Οργάνωσης Νότιας Δωδεκανήσου του ΚΚΕ

Ανακοίνωση για τις εξελίξεις στον κλάδο των ξενοδοχοϋπαλλήλων και τη στάση της εργοδοτικής πλειοψηφίας στη Διοίκηση του Σωματείου Ξενοδοχοϋπαλλήλων Ρόδου

Με τη δημοσίευση του περιεχομένου της νέας Τοπικής Συλλογικής Σύμβασης των ξενοδοχοϋπαλλήλων που μειώνει δραστικά τους μισθούς τους, ολοκληρώθηκε το προσχεδιασμένο και προμελετημένο έγκλημα σε βάρος των εργαζομένων της περιοχής. Είναι μια εξέλιξη πολύ αρνητική για τους εργαζόμενους για την οποία το ΚΚΕ και το ΠΑΜΕ έγκαιρα προειδοποίησαν. Αποκάλυψαν συστηματικά στην εργατική τάξη το ρόλο των συμβιβασμένων συνδικαλιστικών ηγεσιών, προκαλώντας την οργή τους.

Μάλιστα, πρόσφατα, πριν ακόμη την επισημοποίηση της υπογραφής της τοπικής Συλλογικής Σύμβασης, ο πρόεδρος του Σωματείου Ξενοδοχοϋπαλλήλων Ρόδου, στριμωγμένος από τη σκληρή κριτική που δέχεται από τους εργαζομένους και το ταξικό εργατικό κίνημα για την προδοτική στάση του ιδίου και της πλειοψηφίας της Διοίκησης του Σωματείου απέναντι στους εργαζόμενους, εξέδωσε ανακοίνωση λίβελο ενάντια στο ΚΚΕ και το ΠΑΜΕ με χυδαίους χαρακτηρισμούς για τα μέλη και τα στελέχη που δραστηριοποιούνται στο συνδικαλιστικό κίνημα.

Δεν είναι βεβαίως η πρώτη φορά. Συστηματικά ο κ. Σταμούλης και μέλη της Διοίκησης του Σωματείου εκλεγμένα με το ψηφοδέλτιό του, χυδαιολογούν ενάντια στο ΚΚΕ και το ΠΑΜΕ,  ιδιαίτερα σε περιόδους κρίσιμες, όταν πρόκειται δηλαδή να συντελεστεί ένα έγκλημα σε βάρος των εργαζομένων του κλάδου, επιβεβαιώνοντας ότι έχουν αναλάβει συγκεκριμένο ρόλο. Το ρόλο της πάση θυσία προώθησης των συμφερόντων των μεγαλοεπιχειρηματιών σαν απαράβατο κανόνα, που πρέπει δηλαδή να τον σέβονται σαν ευαγγέλιο οι εργάτες.

Αυτό γίνεται πολύ πιο καθαρό αν θυμηθούμε πως εξελίχθηκαν τα πράγματα τους τελευταίους μήνες. Στις αρχές του χρόνου η πλειοψηφία της Διοίκησης στο Σωματείο είχε πάλι εκδώσει  τότε μια τέτοια κατάπτυστη ανακοίνωση γεμάτη ψευτιές ενάντια στα στελέχη του ΠΑΜΕ και του ΚΚΕ ονομαστικά. Λίγο καιρό αργότερα ανακοίνωσαν πρόωρες εκλογές του Σωματείου τις οποίες προετοίμαζαν όλο το χειμώνα. Το ΚΚΕ και το ΠΑΜΕ τότε προειδοποίησαν ότι η Ένωση Ξενοδόχων θέλει να διασφαλίσει ότι θα έχει ένα Σωματείο σύμμαχό της στην επίθεση που ετοιμάζει ενάντια στους εργαζόμενους.

Κατά τη διάρκεια των εκλογών αυτό επιβεβαιώθηκε. Εμφανίστηκαν, εργαζόμενοι που τους μετακινούσαν με λεωφορεία για να ψηφίσουν, διευθυντικά στελέχη ξενοδοχείων που έρχονταν να ψηφίσουν μπροστά αυτοί και πίσω οι εργαζόμενοι, υπήρξαν συσκέψεις του προσωπικού από διευθυντές για την ανάγκη να επικρατήσει η παράταξη Σταμούλη, απειλές ότι όποιος στηρίξει το ΠΑΜΕ θα χάσει τη δουλειά του. Μετά τις εκλογές επιβεβαίωσαν ξανά το ρόλο τους αφού παρά τις μεγαλοστομίες τους δεν οργάνωσαν ούτε μισή κινητοποίηση ενώ έφτασαν στο σημείο το πρωί της πρόσφατης απεργίας να τηλεφωνούν στους εργαζόμενους και να τους λένε ότι η απεργία θα αποτύχει για αυτό καλύτερα να υπογραφεί σύμβαση με μειώσεις.

Τα επιχειρήματα που χρησιμοποιεί στην πρόσφατη “ανακοίνωσή” του ο πρόεδρος του Σωματείου, προσπαθώντας να δικαιολογήσει τα αδικαιολόγητα, είναι τα ίδια που χρησιμοποιεί η Ένωση Ξενοδόχων για να εκβιάσει τους εργαζόμενους να σκύψουν το κεφάλι και να δεχτούν το σφαγιασμό των κατακτήσεών τους. Με λίγα λόγια, μιλούν οι μεγαλοξενοδόχοι με το στόμα του Σταμούλη!

Γιατί όμως οι ξενοδόχοι και οι άλλοι μεγαλοεπιχειρηματίες επιβάλλουν μειώσεις μισθών και μια σειρά άλλα αντεργατικά μέτρα; Είναι ζήτημα επιβίωσης των επιχειρήσεών τους όπως ισχυρίζονται; Όχι. Η μείωση της τιμής της εργατικής δύναμης είναι στόχος των μεγαλοεπιχειρηματιών εδώ και πολλά χρόνια. Αυτη την κατεύθυνση υπηρετούν η Ευρωπαϊκή Ένωση και οι κυβερνήσεις διαχρονικά με την πολιτική τους. Όλα τα αντεργατικά μέτρα που παίρνονται σήμερα υπηρετούν ένα συγκεκριμένο στόχο. Να πληρώσουν τις συνέπειες της καπιταλιστικής κρίσης οι εργαζόμενοι σήμερα και αύριο με πάμφθηνη την εργατική δύναμη να μπορούν οι μεγαλοεπιχειρηματίες που δραστηριοποιούνται στην Ελλάδα και στην ΕΕ από καλύτερες θέσεις να ανταγωνίζονται στις πλάτες των εργαζομένων τους μονοπωλιακούς ομίλους άλλων χωρών και ηπείρων.

Μπορούσαν τελικά οι εργαζόμενοι στα ξενοδοχεία μέσα σε αυτές τις συνθήκες να επιβάλλουν την υπογραφή Συλλογικής Σύμβασης χωρίς μειώσεις; Όχι μόνο μπορούσαν αλλά ακόμη μπορούν, οργανώνοντας την πάλη τους και αμφισβητώντας στην πράξη την εξευτελιστική αυτή συμφωνία!  Απόδειξη για αυτό είναι ότι μια σειρά ομοσπονδίες και συνδικάτα που έχουν ταξικό προσανατολισμό πέτυχαν την υπογραφή Συλλογικής Σύμβασης χωρίς μειώσεις κάτω από πολύ δύσκολες συνθήκες.

Προϋπόθεση όμως για αυτό είναι να έχει το Σωματείο γερά πόδια στους τόπους δουλειάς, να προετοιμάσει με μαζικές διαδικασίες τα μέλη του για σκληρή και ανυποχώρητη αναμέτρηση με τους μεγαλοξενοδόχους. Πράγματα δηλαδή που η πλειοψηφία της Διοίκησης στο Σωματείο Ξενοδοχοϋπαλλήλων αποφεύγει όπως ο διάολος το λιβάνι.

Είναι λοιπόν ή δεν είναι προδοσία της εργατικής τάξης η στάση τους;

Ο κ. Σταμούλης όμως δε σταμάτησε εκεί. Ισχυρίστηκε ότι οι εργαζόμενοι έχουν τους Κομμουνιστές στο περιθώριο κάνοντας και αναφορά στο πρόσφατο εκλογικό αποτέλεσμα, ταυτιζόμενος με τις ακριβοπληρωμένες πένες των αστικών ΜΜΕ.

Το ΚΚΕ, ανεξάρτητα από το εκλογικό του ποσοστό, έχει άρρηκτους δεσμούς με την εργατική τάξη, βαθιές ρίζες μέσα στο λαό, γιατί βρέθηκε πάντα στην 94χρονη ιστορία του στην πρωτοπορία των κοινωνικών αγώνων. Οι πιο πρωτοπόροι αγωνιστές του, εξορίστηκαν, βασανίστηκαν και θυσίασαν τη ζωή τους, χωρίς δισταγμό, μπολιάζοντας με το αίμα τους τις κατακτήσεις της εργατικής τάξης που σήμερα κάποιοι ξεπουλούν.  Δεν έχουν λοιπόν ανάγκη οι Κομμουνιστές και το ΚΚΕ διαπιστευτήρια από τις ορντινάντζες του ντόπιου ξενοδοχειακού κεφαλαίου.

Όσο για τις ανιστόρητες αναφορές που έκανε περί πορνείας, φτώχειας και εξαθλίωσης εκεί όπου υπήρξε σοσιαλισμός δύο τινά μπορεί να συμβαίνουν: Ή ο κ. Σταμούλης δεν έχει ιδέα ότι στις χώρες που οικοδομήθηκε ο σοσιαλισμός παρά τις αδυναμίες και τα προβλήματά του, κατάφερε, πολλές δεκαετίες πριν, να λύσει θεμελιώδη προβλήματα όπως αυτό της στέγης, της μόρφωσης για όλο το λαό, της χωρίς όρους πρόσβασης στις ποιοτικές υπηρεσίες Υγείας, της μόνιμης και σταθερής δουλειάς για όλους, του δικαιώματος στον ελεύθερο χρόνο, της αναψυχής και των διακοπών ή συνειδητά συκοφαντεί το σοσιαλισμό όντας σε διατεταγμένη υπηρεσία.

Του θυμίζουμε πάντως ότι σήμερα, στον 21ο αιώνα, στον καπιταλισμό του 2012 που με τόσο ζήλο υπερασπίζεται, πολλοί συνάδελφοί του ξενοδοχοϋπάλληλοι είναι άνεργοι, απλήρωτοι, έχουν το ρεύμα στο σπίτι τους κομμένο, δεν έχουν χρήματα για τη στοιχειώδη παροχή υγείας και φαρμάκων για τους ίδιους και τα παιδιά τους.

Είναι λοιπόν άμεση, επιτακτική ανάγκη να μπει πρώτη προτεραιότητα για τους εργαζόμενους το επόμενο διάσημα η οργάνωση της πάλης τους μέσα σε κάθε ξενοδοχείο, σε κάθε τόπο δουλειάς. Να παλέψουν όχι μόνο για να πληρώνονται στην ώρα τους ή να φρενάρουν τις μειώσεις μισθών, αλλά για να καταργηθεί η φοροληστεία, για να έχουν όλοι χωρίς όρους και προϋποθέσεις πρόσβαση στην υγεία και στο φάρμακο. Να πολιτικοποιήσουν με λίγα λόγια τον αγώνα τους και να κάνουν πέρα, να εκπαραθυρώσουν από το εργατικό κίνημα τις εργοδοτικές ηγεσίες.

Ρόδος, 7/7/2012