Με τις τελευταίες δηλώσεις του («η Τουρκία δεν είναι μόνο η Τουρκία», και «εκτός από τα 79 εκατομμύρια των πολιτών της, φέρει ευθύνη και απέναντι στις εκατοντάδες εκατομμύρια αδέλφια μας στη γεωγραφική περιοχή με την οποία μας συνδέουν ιστορικοί και πολιτικοί δεσμοί» ο Ταγίπ Ερντογάν προχώρησε ένα βήμα παραπέρα στην τυχοδιωκτική, αναθεωρητική πολιτική του στην ευρύτερη περιοχή της Μ. Ανατολής, των Βαλκανίων και ειδικότερα απέναντι στην Ελλάδα. Οι τελευταίες δηλώσεις έρχονται σε συνέχεια των πρόσφατων δηλώσεων του που αμφισβητούν την Συνθήκη της Λωζάνης.
Η Τουρκία, με στήριξη του ιμπεριαλισμού, με άμεση ή έμμεση αποδοχή και υποστήριξη της πολιτικής της από ΕΕ, ΗΠΑ και ΝΑΤΟ, πραγματοποιεί τρεις (!) παράνομες εισβολές και κατοχές σε γειτονικές της χώρες(Κύπρος,Συρία και Ιράκ) και έχει ενεργή ατζέντα αλλαγής συνόρων ευρύτερα στην περιοχή και ειδικότερα προς την Ελλάδα, υλοποιεί πλήθος επιθετικών πράξεων…
Δυστυχώς, απέναντι σε αυτήν την πολιτική του ιμπεριαλισμού και του ιστορικού αναθεωρητισμού, η παρούσα μνημονιακή κυβέρνηση Τσίπρα – Καμμένου – Κοτζιά, όπως ακριβώς και οι προηγούμενες, ακολουθεί μια ψοφοδεή πολιτική, πλήρως υποταγμένη στο δίδυμο Βερολίνου- Ουάσινγκτον. Πρόκειται για πολιτική που μόνο στα πιο σκοτεινά χρόνια υποτέλειας έχει ασκηθεί, με τις γνωστές τραγικές συνέπειες.
Η κυβέρνηση εξακολουθεί να ταυτίζει τη χώρα με εχθρικά για το λαό της συμφέροντα, να την αποδυναμώνει οικονομικά, κοινωνικά και διεθνώς, να τη δεσμεύει σε συμφωνίες αποικιακού τύπου, και να πλήττει την κυριαρχία του μόνου εγγυητή της ασφάλειάς της, του ίδιου του λαού της.
Πού είναι η ΕΕ, η Ευρωζώνη και το ΝΑΤΟ που δήθεν εγγυώνται την ασφάλειά μας; Πού είναι όλοι αυτοί οι μεγάλοι “προστάτες”; Αποδεικνύεται ακόμα μια φορά πως προσφέρουν έμμεση πλην σαφή υποστήριξη προς το μεγαλοϊδεατισμό Ερντογάν.
ΝΔ και ΠΑΣΟΚ και πρόσφατα ο ΣΥΡΙΖΑ χρόνια ολόκληρα εμπότισαν τον Ελληνικό λαό με τα δόγματα «Ανήκομεν στη δύση», «Είναι καταστροφή και κίνδυνος για την εθνική μας ασφάλεια η έξοδος από την Ευρωζώνη», η οποία, δήθεν, είναι το πλαίσιο και το όριο άσκησης της οικονομικής και διεθνούς πολιτικής. Η πραγματικότητα είναι όμως άλλη. Ο λεγόμενος “ευρωπαϊσμός” και ο ατλαντισμός για άλλη μια φορά στρώνουν το δρόμο της οικονομικής κοινωνικής και εθνικής καταστροφής. Η οικονομική αποικιοποίηση ωθεί τη χώρα σε εσωτερική και εξωτερική αποσύνθεση.
Υπάρχει άλλος δρόμος: ο δημοκρατικός, πατριωτικός – αντιμπεριαλιστικός και διεθνιστικός δρόμος. Ο δρόμος της αποκατάστασης της κυριαρχίας της χώρας, της εθνικής και κοινωνικής απελευθέρωσης, της ανάπτυξής της προς όφελος των εργαζομένων, της συμπόρευσης με τις δημοκρατικές και αντί- ιμπεριαλιστικές δυνάμεις, με τους αγώνες των λαών και των εργαζομένων, στην περιοχή μας, των Τούρκων, των Κούρδων, των Σύριων, των Παλαιστινίων…
Το Γραφείο Τύπου της ΛΑ.Ε.
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου