Νοσοκομείο Ρόδου: Ποιος μπορεί να θέσει τέρμα στη δολοφονική πολιτική;

ΠΑΝΕΡΓΑΤΙΚΟ ΑΓΩΝΙΣΤΙΚΟ ΜΕΤΩΠΟ

ΓΡΑΜΜΑΤΕΙΑ ΡΟΔΟΥ

Πού το πάνε;

Πού το πάνε δηλαδή; Ν' αρχίσουν να μετράνε κουφάρια αρρώστων και ανήμπορων μπροστά στα νοσοκομεία, γιατί δεν έχουν να πληρώσουν για να περάσουν το κατώφλι τους; γιατί δεν υπάρχει κρεβάτι στην εντατική, γιατί δεν έχει γιατρό, νοσηλεύτρια, δεν έχει o άρρωστος να πληρώσει τα στοιχειώδη υλικά που λείπουν από το Νοσοκομείο; Γιατί δεν έχει ασφάλιση επειδή είναι άνεργος;

Δεν ντρέπονται να δηλώνουν έκπληκτοι όλοι αυτοί οι διαχρονικά υπεύθυνοι, βουλευτές και στελέχη των κομμάτων που κυβέρνησαν, που ψήφισαν με δέκα χέρια αυτή τη πολιτική , την στήριξαν, την υπεράσπισαν,  και προσπαθούν να μας πείσουν κι από πάνω ότι είναι η σωτηρία της πατρίδας; Ή δεν καταλαβαίνουν τι ψηφίζουν και ποια πολιτική εξυπηρετούν ή συνειδητά λειτουργούν γιατί αυτήν την επιλογή κάνουν. Είναι επικίνδυνοι έτσι κι αλλιώς. Επικίνδυνοι για την ίδια τη ζωή του λαού.  

Τι είναι ο Οργανισμός του Νοσοκομείου που δημοσιεύτηκε; Αλλος ένας δρόμος που άνοιξαν για  να ρουφήξουν το αίμα του λαού τα τρωκτικά που λυμαίνονται χρόνια τώρα το χώρο της υγείας.  Αφού έφτασαν στο πάτο όλες τις υπηρεσίες υγείας, Νοσοκομείο, ΙΚΑ, Κέντρα Υγείας, λήστεψαν με το κούρεμα τα αποθεματικά τους, τα αποθεματικά των ασφαλιστικών ταμείων, φόρτωσαν με χαράτσια τους ασθενείς, κατεδαφίζουν τώρα, με τον νέο Οργανισμό τμήματα και κλινικές, που έχουμε στη Ρόδο άμεση ανάγκη για τη ζωή μας.

Ένας ΕΟΠΥΥ- που έχει μετατραπεί σε «υγειονομική βόμβα» για το 95% των ασφαλισμένων, ένα Νοσοκομείο και ένα ΙΚΑ σε ακατάσχετη αιμορραγία, είναι αυτό που αξίζει στον κάθε εργαζόμενο που παράγει τα πάντα και του τα αρπάζουν μέσα από τα χέρια του;

Το ερώτημα όμως τελικά, είναι ποιος μπορεί να θέσει ένα τέρμα στη δολοφονική πολιτική; Αν όχι ο οργανωμένος λαός, τότε ποιος; Κάποια κυβέρνηση; Δεξιά, κεντροδεξιά, αριστερά; Και τι θα κάνει με τους επιχειρηματίες και την ΕΕ αυτή η κυβέρνηση;

Ο λαός πρέπει να πάρει την υπόθεση στα χέρια του. Και χρειάζεται κοινός αγώνας των υγειονομικών με όλους τους εργαζόμενους, τα άλλα φτωχά λαϊκά στρώματα, τους συνταξιούχους, τους ανασφάλιστους, τους νέους, κόντρα στην πολιτική που συνθλίβει τη ζωή τους, που τους αφήνει χωρίς παροχές υπηρεσιών Υγείας αν δεν έχουν - που δεν έχουν - να πληρώσουν αδρά, για να κερδοφορεί το κεφάλαιο, κόντρα στην πολιτική που διαχειρίζεται την κρίση σε όφελός του.

Το εργατικό και λαϊκό κίνημα επιβάλλεται να δράσει άμεσα και μαχητικά για τη διεκδίκηση πρόληψης και δωρεάν ιατροφαρμακευτικής περίθαλψης μέσα από ένα αποκλειστικά δημόσιο σύστημα Υγείας και Πρόνοιας, όπου δε χωρά η επιχειρηματική δραστηριότητα. Τα συνδικάτα πρέπει να μπουν μπροστά, με μαζικές διαδικασίες να οργανώσουν αυτόν τον αγώνα, μαζί με τους ασθενείς,  με τη μαζική συμμετοχή των εργαζομένων σε Υγεία-Πρόνοια-Φάρμακο, να παλέψουν «με νύχια και με δόντια» ώστε να μην αφήσουν κανένα περιθώριο στη βαρβαρότητα του «όποιος έχει, θεραπεύεται». Να επιβάλουμε τη θεραπεία, την πρόσβαση στο νοσοκομείο, στο γιατρό, στο φάρμακο κάθε άπορου, άνεργου, ανασφάλιστου, κάθε εργαζόμενου ή συνταξιούχου. Να επιστρέψει το κράτος στα νοσοκομεία, προνοιακά ιδρύματα, ασφαλιστικά ταμεία όσα χρήματα χάθηκαν με το "κούρεμα". Να μη συγχωνευτεί και να μην κλείσει καμία κλινική, τμήμα του Νοσοκομείου, να μην καταργηθεί καμιά κλίνη ή θέση προσωπικού, αλλά να γίνουν όλες οι αναγκαίες προσλήψεις σε μόνιμο προσωπικό.

Η καταστροφή της υγείας του λαού δε χωράει άλλη αναμονή.

Ρόδος 11/01/2013