Δεν υπάρχουν λύσεις προς όφελος του λαού αν δεν ανοίξει πόλεμος με τους καπιταλιστές και την ΕΕ.

ΠΑΝΕΡΓΑΤΙΚΟ ΑΓΩΝΙΣΤΙΚΟ ΜΕΤΩΠΟ

ΓΡΑΜΜΑΤΕΙΑ ΡΟΔΟΥ

Είναι σκληρός ο ταξικός αγώνας και δεν χωρά στην πολιτική υποταγής του ΣΥΡΙΖΑ στην εργοδοσία, στην σκληρή ευρωενωσιακή  ένωση του κεφαλαίου,που υπερασπίζεται. Στραπατσάρει η ταξική πάλη την «ανθρώπινη» μορφή του καπιταλιστικού συστήματος, που αγωνίζονται να του προσδώσουν.

Δεν υπάρχουν λύσεις προς όφελος του λαού αν δεν ανοίξει πόλεμος με τους καπιταλιστές και την ΕΕ.

 Στο εργατικό - συνδικαλιστικό κίνημα πάντα υπήρχαν δύο «γραμμές» σε σύγκρουση, όπως και στη πολιτική:

 Η ταξική γραμμή διαμορφώνει αιτήματα και στόχους πάλης σύμφωνα με τις σύγχρονες ανάγκες της εργατικής τάξης κόντρα στο κεφάλαιο, με αφετηρία ότι είναι η τάξη αυτή που παράγει όλο τον πλούτο. Και με επιδίωξη η πάλη της εργατικής τάξης να κατευθύνεται στην κατάργηση της καπιταλιστικής ιδιοκτησίας στα βασικά και συγκεντρωμένα μέσα παραγωγής, ώστε να γίνουν κοινωνική ιδιοκτησία για να απαλλαγούν οι εργαζόμενοι από την εκμετάλλευση.

Η γραμμή που εργοδοτικού  κυβερνητικού συνδικαλισμού πρεσβεύει ότι οι ανάγκες και τα όποια δικαιώματα των εργαζομένων πρέπει να «στριμώχνονται» στην ανταγωνιστικότητα των επιχειρήσεων, στην ανάπτυξη δηλαδή, του κεφαλαίου. Ως εκ τούτου υπερασπίζεται - με διάφορους τρόπους - τόσο τα συμφέροντα των εργοδοτών, όσο και των κυβερνήσεών τους.

Οι ταξικές συνδικαλιστικές δυνάμεις, που συσπειρώνονται στο ΠΑΜΕ, αποκαλύπτουν τον παραπάνω διαχωρισμό στους εργαζόμενους, ώστε να εγκαταλείψουν οριστικά τις δυνάμεις αυτές.

Οι παρατάξεις ΠΑΣΚΕ, ΔΑΚΕ, «Αυτόνομη Παρέμβαση» (ΣΥΝ/ΣΥΡΙΖΑ)  κατηγορούν προπαγανδιστικά το ΠΑΜΕ ως «διασπαστή» για να κρύψουν ότι «δουλεύουν» για την κερδοφορία των επιχειρήσεων και αυτό έχει ήδη εκφραστεί μέσα στα συνδικάτα και τις ομοσπονδίες.

Σχεδιάζουν τη μετατροπή των Συνδικάτων σε εξωραϊστικούς συλλόγους, διεκπεραίωσης θελημάτων των εργοδοτών και υλοποίησης των καταστροφικών τους ορέξεων. Και όλα αυτά με την προβιά του νέου, του ριζοσπαστικού.

Θέλουν την εργατική τάξη «ενωμένη» και στοιχισμένη πίσω από τις συμβιβασμένες συνδικαλιστικές ηγεσίες, τις οποίες και οι ίδιοι στηρίζουν, για να διαιωνίζεται μια πολιτική βαθιά ταξική, που τους θρέφει και τη θρέφουν.

Το ΠΑΜΕ δεν πρόκειται να κάνει πίσω. Είναι στρατηγική επιλογή του ταξικού συνδικαλιστικού κινήματος να ενώσει όλους τους εργατοϋπάλληλους,  να δημιουργήσει ένα ενιαίο πανεργατικό μέτωπο,  που να μπορεί να αντιπαρατεθεί με αποτελεσματικότητα με την εργοδοσία και την πολιτική που υπηρετεί τα συμφέροντά της και αυτό είναι που θέλει να αποτρέψει ο εργοδοτικός κυβερνητικός συνδικαλισμός.

Αγώνας μέσα από τις γραμμές του ταξικού εργατικού κινήματος, αγώνας κάτω από τις σημαίες του ΠΑΜΕ, σημαίνει αγώνας κάτω από τις δικές μας σημαίες. Σημαίνει αγώνας με βάση τα συμφέροντα της δικής μας τάξης. Αγώνας με βάση τα γενικά συμφέροντα της εργατικής τάξης και του λαού συνολικά.

Ρόδος 19/10/2012