Άρθρο της Νομαρχιακής Επιτροπής Νότιας Δωδεκανήσου του ΚΚΕ, για την επίσκεψη της Α. Μέρκελ.

Με το ΚΚΕ για την αντεπίθεση

Η Α. Μέρκελ ήρθε στην Ελλάδα σαν αρχηγός ενός κράτους - μέλους της ΕΕ και της Ευρωζώνης, στην οποία συμμετέχει και η Ελλάδα, για λογαριασμό της ντόπιας πλουτοκρατίας. Η επίσκεψη της δεν είναι εθιμοτυπική. Ούτε μπορεί να πιστέψει κανείς ότι ήρθε στην Ελλάδα για να δηλώσει μέσα στην Ελλάδα τη στήριξή της στην κυβέρνηση, τη στήριξη στην παραμονή στην Ευρωζώνη και στο ευρώ και να δείξει στον ελληνικό λαό τα «φιλικά της αισθήματα», σε αντίθεση με την έως τώρα δήθεν επιθετική πολιτική της απέναντι στην ελληνική καπιταλιστική οικονομία. Αυτό μπορούσε να το κάνει και από τη Γερμανία. Σε τελευταία ανάλυση, η επικεφαλής της κυβέρνησης ενός κράτους ηγέτη στην Ευρωζώνη και στην ΕΕ, που προάγει τα συμφέροντα των μονοπωλίων του συγκεκριμένου κράτους δεν μπορεί να έρχεται στην Ελλάδα για λόγους αβροφροσύνης. Δεν υπάρχουν συναισθηματισμοί ανάμεσα στα καπιταλιστικά συμφέροντα.

Μαζί της έφερε όλες τις αντιθέσεις που θέριεψαν στο εσωτερικό της λυκοσυμμαχίας στη διάρκεια της βαθιάς καπιταλιστικής κρίσης, την οποία προσπαθούν να διαχειριστούν ελεγχόμενα και να εξασφαλίσει το κάθε κράτος - μέλος τις μικρότερες δυνατές απώλειες για τα μονοπώλια που εκπροσωπεί. Η Γερμανία, η Ελλάδα και οι άλλες χώρες της ΕΕ δεσμεύονται από τις βαθιά αντιδραστικές, αντιλαϊκές συνθήκες και τις συμφωνίες που έχουν συνυπογράψει στα πλαίσια της ΕΕ και οι οποίες έγιναν για να υπηρετηθεί το γενικό συμφέρον των μονοπωλίων της Ευρωένωσης, έναντι των ανταγωνιστριών καπιταλιστικών οικονομιών.

Αυτές οι συμφωνίες προβλέπουν τις αντεργατικές αντιλαϊκές ανατροπές που επιταχύνονται στην Ελλάδα σε συνθήκες κρίσης και οι οποίες, στον έναν ή τον άλλο βαθμό, έχουν θεσμοθετηθεί σε όλα τα κράτη - μέλη της ΕΕ ή τώρα θεσμοθετούνται. Κοινή συνισταμένη αυτών των μέτρων είναι η ακόμα πιο φτηνή εργατική δύναμη και η παραπέρα μονοπώληση κλάδων της παραγωγής, με στόχο να ενισχυθεί η ανταγωνιστικότητα των μονοπωλίων. Καθόλου τυχαία, Μέρκελ και Σόιμπλε δήλωναν ότι στόχος της επίσκεψης της Γερμανίδας καγκελαρίου στην Ελλάδα είναι η επιτάχυνση της συζήτησης και τα μέτρα για τη βελτίωση της ανταγωνιστικότητας στην Ελλάδα και στην ΕΕ. Ο καημός και η αγωνία όλων είναι να βάλουν την καπιταλιστική κερδοφορία σε τροχιά μεγέθυνσης, φορτώνοντας την κρίση στο σβέρκο του λαού.

Εκτός από τα αντεργατικά αντιλαϊκά μέτρα υποτίμησης της τιμής της εργατικής δύναμης, στη διαχείριση της κρίσης εντάχθηκε και ένα τεράστιο πρόγραμμα αποκρατικοποιήσεων, για να υπάρχει πεδίο επενδύσεων υπερσυσσωρευμένων κεφαλαίων που τώρα είναι «νεκρά» ή καλύτερα «εν υπνώσει». Δεν επενδύονται, δηλαδή, γιατί δεν αποφέρουν κέρδη. Τμήματα του γερμανικού κεφαλαίου ενδιαφέρονται για επενδύσεις στην Ελλάδα. Το ίδιο και των ΗΠΑ. Η Ενέργεια, όπως π.χ. οι ανανεώσιμες πηγές, οι υδρογονάνθρακες, ο λιγνίτης και η ηλεκτρική ενέργεια, οι μεταφορές και οι υποδομές για μεταφορές όπως λιμάνια, αεροδρόμια, φιλέτα γης για τουριστικές και άλλες επιχειρήσεις βρίσκονται στο πεδίο ανταγωνισμού για μοιρασιά. Οι ΗΠΑ ενδιαφέρονται για τους υδρογονάνθρακες, η Γερμανία για τις ανανεώσιμες πηγές Ενέργειας, για τις μεταφορές, κ.ά. αλλά και ο στρατηγικός της σύμμαχος, η Ρωσία, δεν είναι αδιάφορη για τους υδρογονάνθρακες και στην Ελλάδα. Δεν αποκλείεται και η Γερμανία να ενδιαφέρεται για τους υδρογονάνθρακες της Ελλάδας. Και η κυβέρνηση της Ελλάδας μπορεί να παζαρεύει με «προίκα τη μοιρασιά», την προσέλκυση ξένων κεφαλαίων, άρα και γερμανικών.

Όσο περισσότερο συνειδητοποιείται ο χαρακτήρας της κρίσης και κερδίζει έδαφος η πρόταση διεξόδου του ΚΚΕ, τόσο το κεφάλαιο και τα αστικά επιτελεία θα γίνονται λιγότερο αποτελεσματικά στη χειραγώγηση, στον αποπροσανατολισμό και τελικά στον αφοπλισμό του κινήματος.

Η στάση όλων των άλλων κομμάτων, της πλειοψηφίας σε ΓΣΕΕ και ΑΔΕΔΥ, τα συνθήματα και τα αιτήματα με τα οποία κάλεσαν το λαό να διαδηλώσει με αφορμή τον ερχομό της Μέρκελ, δείχνουν ότι το αστικό σύστημα διαθέτει εναλλακτικές λύσεις στο πεδίο της διαχείρισης, για να εγκλωβίσει τη δίκαιη λαϊκή αγανάκτηση και τις αγωνιστικές διαθέσεις που μεγαλώνουν. Οι θεωρίες περί «νέας κατοχής», τα καλέσματα για «μέτωπο των χωρών του Νότου» ενάντια στη Μέρκελ και τις χώρες του Βορρά, στόχο έχουν να αποπροσανατολίσουν το λαό. Συσκοτίζουν το ρόλο της ντόπιας πλουτοκρατίας και των κομμάτων της στην εξόντωση της λαϊκής οικογένειας. Βγάζουν λάδι τη μια μορφή διαχείρισης προς όφελος μιας άλλης, που οδηγεί όμως το λαό στον γκρεμό από άλλο δρόμο. Καλλιεργούν την αυταπάτη ότι η ΕΕ των μονοπωλίων μπορεί να γίνει φιλολαϊκή χωρίς να αλλάξουν οι σχέσεις παραγωγής σε κάθε κράτος - μέλος.

Ο λαός έχει συμφέρον να συσπειρωθεί στο KKE και στο ΠΑΜΕ. Με ταξικό κριτήριο να αντιπαλέψει τη συγκυβέρνηση και τους ξένους συμμάχους της, να κλείσει κάθε διέξοδο στο κεφάλαιο για μια «άλλη» διαχείριση της κρίσης εντός της ΕΕ. Αποδέσμευση από την ΕΕ, μονομερής διαγραφή του χρέους και δημιουργία από το λαό των προϋποθέσεων να πάρει την οικονομία στα χέρια του κοινωνικοποιώντας τους μεγάλους επιχειρηματικούς ομίλους, είναι ο δρόμος που θα τον οδηγήσει στην ευημερία.

Νομ. Επιτρ.

Νοτ. Δωδ/σου του ΚΚΕ