Χαιρετισμός του Γραμματέα της Δ.Ε. του ΔΗΚΚΙ Γιώργου Μπούτρη, στο 6ο συνέδριο του Ε.ΠΑ.Μ., της 20 - 22.10.2017

ΔΗΚΚΙ: Χαιρετισμός στο Συνέδριο του ΕΠΑΜ

Χαιρετισμός του Γραμματέα της Δ.Ε. του ΔΗΚΚΙ Γιώργου Μπούτρη, στο 6ο συνέδριο του Ε.ΠΑ.Μ., της 20 - 22.10.2017

Συναγωνιστές και συναγωνίστριες

Το ΔΗΚΚΙ – Δημοκρατικό Κοινωνικό Κίνημα, που από το 1995 είχε ανάψει και κρατάει αναμμένο τον δαυλό της αντίστασης στη Νέα Τάξη Πραγμάτων, με ευρωβουλευτές, βουλευτές, περιφερειακούς και δημοτικούς συμβούλους, χαιρετίζουμε τους αγώνες σας και ευχόμαστε οι εργασίες του συνεδρίου σας να έχουν επιτυχία.

Το ΕΠΑΜ είναι ένα επίσης δημοκρατικό, ανθρωπιστικό και πατριωτικό κόμμα.

Πολλές θέσεις του ΔΗΚΚΙ και του ΕΠΑΜ, είναι παραπλήσιες.

ΠΟΥ ΒΡΙΣΚΟΜΑΣΤΕ:

Έχουν εγκλωβίσει πολλές χώρες, όπως κι εμάς, ως περιφέρεια, σε ένα παγκοσμιοποιητικό σύστημα Ενώσεων, (Ε.Ε., κλπ), που λειτουργεί αντιδημοκρατικά και από μη εκλεγμένους, όπως και αντισυνταγματικά, το οποίο τροποποιούν εκ των υστέρων, όπως τους συμφέρει, με υπογραφές εξωνυμένων υπουργών εξωτερικών, οικονομίας, κλπ, χωρίς να ρωτούν τους λαούς.

Στο εσωτερικό, επίσης με αντιδημοκρατικούς και αντισυνταγματικούς όρους, που υλοποιούνται δυστυχώς πιο έντονα και από τις τελευταίες κυβερνήσεις, με ψεύδη προς τους πολίτες, βρισκόμαστε υπό κατοχήν, και λειτουργούμε ως αποικία.

Η απληστία των κατακτητών, η αρπαγή των μέσων επιβίωσης της Ελλάδας και η βάρβαρη και γοργή σκλαβοποίηση των πολιτών δεν έχει τέλος. 

Τα αποτελέσματα τα βιώνουμε όλοι και τα επόμενα «μέτρα» εξαθλίωσης δεν θα μπορούν να σηκώσουν ούτε τα μεσαία στρώματα, ούτε η μεσαία τάξη, δηλαδή το 90% των πολιτών. Αυτό το δείχνουν τα μέτρα – κόλαση μέχρι το 2060, όπως ακόμη και ο νέος στραγγαλιστικός προϋπολογισμός, με τις αυξήσεις φόρων και την μείωση κοινωνικών δαπανών.

Γι΄ αυτά, έχουμε κάνει συσκέψεις και συνεδριάσεις για την ανίχνευση των πολιτικών προβλημάτων και τις λύσεις που μπορούν να υλοποιηθούν για την ΕΘΝΙΚΗ ΚΑΙ ΚΟΙΝΩΝΙΚΗ ΑΠΕΛΕΥΘΕΡΩΣΗ.

Εμείς λέμε: ΠΡΕΠΕΙ ΝΑ ΣΩΘΕΙ Η ΠΑΤΡΙΔΑ, ΓΙΑ ΝΑ ΣΩΘΟΥΝ ΟΙ ΠΟΛΙΤΕΣ.

Έχουμε βρεθεί στις πλατείες, στους δρόμους, σε υπουργεία, και σε ειρηνοδικεία, για την ενημέρωση, αλληλεγγύη και κινητοποίηση των πολιτών.

Έχουμε συνυπογράψει αρκετά κείμενα (για την Ουκρανία, την Κύπρο, την Συρία, κ.ά.).

Έχουμε κάνει κοινές εκδηλώσεις για το μεταναστευτικό, για το χρέος, για την Κύπρο.

Κι έχουμε ανοιχτή συνεργασία, για την δημιουργία του μεγάλου πολιτικού μετώπου.

Το ΔΗΚΚΙ, που λειτουργεί αυτόνομα, αλλά και μετέχει στη Λαϊκή Ενότητα – ΛΑ.Ε., έχουμε προτείνει και στη γραμματεία του Ε.ΠΑ.Μ. την σύσταση τεχνικής γραμματείας δημοκρατικών, πατριωτικών, προοδευτικών, ριζοσπαστικών, αντιμνημονιακών και αριστερών κομμάτων.

Ειδικότερα, στα καθ΄ημάς:

Οι εξελίξεις των τελευταίων μηνών, αποδεικνύουν για μία ακόμη φορά, ότι:

-δεν μπορεί να υπάρξει καμία προοπτική υπεράσπισης του στοιχειώδους επιπέδου διαβίωσης των εργαζομένων και όλων των πληττόμενων στρωμάτων όσο μένουμε στην Ευρωκρατία και το Ευρώ, 

-δεν μπορεί να ορθωθεί κανένα απολύτως φράγμα στη μαζική φυγή των εκατοντάδων χιλιάδων Ελλήνων νέων και στην εκτίναξη της ανεργίας σε ύψη που σπάνια παρατηρήθηκαν στον πλανήτη μας.

-Δεν μπορεί να γίνει κανένα απολύτως βήμα προς τα εμπρός, 

-δεν μπορεί να αποτραπεί η πορεία προς την διατεταγμένη κατάρρευση εάν η χώρα δεν αποτινάξει τον ιμπεριαλιστικό ζυγό της εξάρτησης.

Εξάρτησης οικονομικής, πολιτικής, στρατιωτικής (βλέπε ταξίδι Τσίπρα στις ΗΠΑ), ακόμη και πολιτιστικής (βλέπε «ξαναγράψιμο» της Ιστορίας), εξάρτησης η οποία τα χρόνια των Μνημονίων μετατράπηκε σε μία καθαρή - στυγνή πολιτική κατοχή.

Στην κατεύθυνση της απαλλαγής της χώρας μας από την μέγγενη της Ευρωκρατίας και του Ευρω -όπως προείπαμε- έχουμε και εμείς και εσείς κινηθεί με σημαντικές πρωτοβουλίες.

Ωστόσο, ενώ ευρύτερα στρώματα της ελληνικής κοινωνίας έχουν απεγκλωβιστεί ιδεολογικά και σε ένα βαθμό πολιτικά από την επιρροή της ιμπεριαλιστικής νέας Τάξης Πραγμάτων και της νέας κατοχής, δεν υπάρχει και η αντίστοιχη κίνηση, η αντίστοιχη εικόνα, στο Λαϊκό κίνημα.

Τα βήματα ανάπτυξης των λαϊκών αγώνων είναι υπαρκτά είναι αξιοπρόσεκτα, αλλά δεν συγκροτούν ένα λαϊκό κίνημα στο ύψος των απαιτήσεων της Μεγάλης Ανατροπής, και σε αυτό το σημείο τίθεται και το θέμα του Ενιαίου Μετώπου των Δυνάμεων, που θα προχωρήσουν την υπόθεση αυτή.

Όλοι σήμερα μιλούν για Μέτωπο.

Δεν κινούνται όμως και στην κατεύθυνση της διαμόρφωσης του αντίστοιχου κλίματος, που θα επιτρέψει την προώθηση αυτού του Μετώπου.

Αντίθετα, ανοίγονται μέτωπα από τον έναν εναντίον του άλλου και υπάρχει άρνηση της Κοινής Δράσης, η οποία αποτελεί το πρώτο και αναγκαίο βήμα για το Μέτωπο.

Παρ΄ όλα αυτά, εμείς παραμένουμε αισιόδοξοι, διότι η δυναμική που παίρνουν οι εξελίξεις, δεν μπορεί παρά να οδηγήσει στο Ενιαίο Μέτωπο της Εξέγερσης, στο νέο ΕΑΜ που έχει ανάγκη ο τόπος.

Τα επόμενα κείμενα για συναπόφαση είναι:

-η δημιουργία ενός Ενιαίου Απελευθερωτικού Μετώπου Εξέγερσης - Νέου ΕΑΜ και 

-ενός δημοψηφίσματος για το ευρώ και την Ε.Ε.

Επίσης, είχαμε ξεκινήσει συζητήσεις για κινηματικές δράσεις και ανοικτές συγκεντρώσεις που προφανώς λόγω ιδιαιτέρων συνθηκών και του καλοκαιριού ακόμα δεν υλοποιήθηκαν.

Επειδή σε πολλούς συναγωνιστές εδώ, αρέσουν και τα ιστορικά νοήματα, θα θέλαμε κλείνοντας, να σας αφιερώσουμε 5 μικρά από αυτά, των 2 αράδων το καθ΄ ένα:

1)το λεχθέν από τον Άρη Βελουχιώτη

«Το κεφάλαιο δεν έχει πατρίδα και τρέχει να βρει κέρδη, σε όποια χώρα υπάρχουν τέτοια.

Ποιος λοιπόν μπορεί να ενδιαφερθεί καλύτερα από την πατρίδα του; 

Αυτοί που ξεπορτίζουν τα κεφάλαιά τους από τη χώρα μας ή εμείς που παραμένουμε με τα πεζούλια μας εδώ;»

2)από τον ύμνο του ΕΑΜ:

«Το ΕΑΜ δείχνει φωτεινό το δρόμο για να φέρουμε την λευτεριά, θα μας σώσει πάλι απ΄ την σκλαβιά, έχει ενώσει τον λαό μας κι έχει πρόγραμμα λαοκρατία».

3)τον όρκο του ΕΑΜ:«Ορκίζομαι ν΄ αγωνιστώ για την απελευθέρωση του Έθνους μου, από τον ξενικό ζυγό και για την αποκατάσταση και εξασφάλιση των ελευθεριών και των κυριαρχικών δικαιωμάτων του Λαού. Ορκίζομαι ν΄ αφιερώσω για την επιτυχία του σκοπού αυτού όλες μου τις δυνάμεις, πνευματικές και υλικές.».

4)την «σφραγίδα» του Ρήγα Φερραίου:«Όταν η διοίκησις βιάζει, αθετεί, καταφρονεί τα δίκαια του λαού και δεν εισακούει τα παράπονά του, το να κάμει ο λαός επανάστασιν, ν΄ αρπάζει τα άρματα και να τιμωρεί τους τυράννους του, είναι το πλέον ιερό από όλα τα δίκαιά του και το πλέον απαραίτητο απ΄ όλα τα χρέη του».

5)και τέλος το λεχθέν από τον Τσε Γκεβάρα:«Δεν νομίζω ότι είμαστε στενοί συγγενείς, αλλά αν τρέμετε από αγανάκτηση, για κάθε αδικία που γίνεται στον κόσμο, τότε είμαστε σύντροφοι και αυτό είναι πιο σημαντικό».

Καλή επιτυχία στις εργασίες του συνεδρίου σας,

ΔΗΚΚΙ