Πολύς λόγος γίνεται το τελευταίο διάστημα από
βουλευτές, τοπικά στελέχη κομμάτων, κυβερνητικών και “αντιπολιτευόμενων”,
εργοδοτικούς συνδικαλιστές και διάφορους άλλους... δημοσιολόγους για την
κατάργηση του επιδόματος ανεργίας των ξενοδοχοϋπαλλήλων. Πονούν τάχα όλοι
αυτοί, κλαίνε με μαύρο δάκρυ για τους ξενοδοχοϋπαλλήλους και τα προβλήματά
τους. Μέχρι και ο ίδιος πρόεδρος της Ένωσης Ξενοδόχων συστρατεύεται σε αυτό το
“μέτωπο”, αφού σύμφωνα με δηλώσεις του προέδρου του Εργατικού Κέντρου(!),
έχει... “ευαισθητοποιηθεί” για το ζήτημα. Βεβαίως στα ξενοδοχεία του κυριαρχεί
η τρομοκρατία, οι εργαζόμενοι συνεχίζουν να παραμένουν απλήρωτοι, ανακοινώθηκαν
και εφαρμόστηκαν οι μειώσεις των μισθών πριν καλά καλά υπογραφεί η νέα σύμβαση
- σφαγείο. Τέτοια ευαισθησία!
Όλοι αυτοί λοιπόν είναι που πήραν και συνεχίζουν
να παίρνουν μέσα και έξω από τη βουλή μέτρα που τσακίζουν τους εργαζόμενους.
Αυτοί είναι που είτε ως στελέχη κομμάτων είτε ως συνδικαλιστές, στηρίζουν και
εφαρμόζουν την πολιτική της Ευρωπαϊκής Ένωσης που θέλει φτηνούς εργαζόμενους,
ανταγωνιστικότητα, “υγιή επιχειρηματικότητα” τα οποία και οι ίδιοι ασπάζονται.
Το μέτρο της περικοπής του επιδόματος ανεργίας άλλωστε είναι κομμάτι αυτής
ακριβώς της πολιτικής. Της πολιτικής που θέλει φτηνότερη εργατική δύναμη εδώ
και τώρα για να βγουν από την κρίση τα αφεντικά και όταν έρθει ανάπτυξη να
είναι ανταγωνιστικότεροι. Έχουν θράσος τώρα να εμφανίζονται και υπερασπιστές
των συμφερόντων των εργαζομένων!
Ξέρουν όμως τι κάνουν. Γνωρίζουν ότι με την
κατάσταση που διαμορφώνεται στην περιοχή με τους χιλιάδες απλήρωτους, τις
μειώσεις μισθών, τα χαράτσια, το να μείνουν οι χιλιάδες ξενοδοχοϋπαλληλοι του
νησιού χωρίς επίδομα ανεργίας μπορεί να γίνει η σπίθα που θα πυροδοτήσει το
φυτίλι, ότι δε θα μπορούν πια να χειραγωγήσουν τους εργαζόμενους. Το
παραδέχονται άλλωστε λίγο πολύ όλοι στα άρθρα τους μιλώντας για την εύθραυστη
“κοινωνική συνοχή” στην περιοχή. Γι αυτό κόπτονται. Για να διαιωνίσουν το ζυγό
της εκμετάλευσης στο σβέρκο των εργατών.
Οι ξενοδοχοϋπάλληλοι λοιπόν δεν πρέπει να τους
έχουν καμιά εμπιστοσύνη. Θέλουν να τους ρίξουν στάχτη στα μάτια, να τους
μπερδέψουν για να διαχειριστούν την αγανάκτισή τους, να την ενσωματώσουν. Δεν
έχουν καμιά δουλειά οι εργαζόμενοι να συστρατευτούν με τα αφεντικά και τους
πολιτικούς τους υπηρέτες. Γιατί είναι σίγουρο ότι θα βγουν χαμένοι. Δε
συμβιβάζονται τα κέρδη των μεγαλοξενοδόχων με τα δικαιώματα των εργαζομένων όσο
και αν κάποιοι πασχίζουν να μας πείσουν για αυτό. Απόδειξη η κατάσταση που ζούμε
σημερα.
Ο δρόμος που πρέπει να βαδίσουν οι εργαζόμενοι στα
ξενοδοχεία είναι αυτός της ρήξης και όχι της ενσωμάτωσης που σύσσωμοι όλοι οι
άλλοι τους προτείνουν. Τέτοια γραμμή πάλης χρειάζεται σήμερα το εργατικό -
λαϊκό κίνημα. Μαζί με αυτό βέβαια είναι ώρα πια να ξεμπερδεύει το κίνημα με τις
εργοδοτικές - κυβερνητικές ηγεσίες όπου υπάρχουν. Διαφορετικά αγώνες μπορεί να
γίνονται για το ένα ή το άλλο άμεσο ζήτημα αλλά δε θα οδηγήσουν σε γενικότερες
ανατροπές υπέρ των εργαζομένων. Μέσα σε
αυτό το γενικότερο πολιτικό αγώνα πρέπει να εντάξουν οι ξενοδοχοϋπάλληλοι και
την πάλη για να μην καταργηθεί το επίδομα ανεργίας.
Το ΚΚΕ και οι κομμουνιστές που παλεύουν μέσα στο
εργατικό κίνημα θα παλέψουν με όλους
τους τις δυνάμεις μαζί με τους ξενοδοχοϋπαλλήλους με επιτροπές αγώνα ανά τόπο
δουλειάς και ανά περιοχή για να μην
καταργηθεί το επίδομα ανεργίας.
Κομματική Οργάνωση Ξενοδοχοϋπαλλήλων της
ΝΟ Νότιας Δωδεκανήσου του ΚΚΕ
Ρόδος, 8 Σεπτέμβρη 2012
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου