Εθελοντές
της Ομάδας «Οικολογικό Χρέος»,
Μιχάλης Μπούργος
Είμαστε εθελοντές της Ομάδας
«Οικολογικό Χρέος», που αποτελούμε ενεργό κομμάτι της «Πρωτοβουλίας Πολιτών για
τη συγκρότηση Επιτροπής Λογιστικού Ελέγχου επί του Ελληνικού Χρέους»,
γνωστότερης ως «ΕΛΕ».
Στην ομάδα αυτή συναντηθήκαμε
πολίτες που έχουν δραστηριοποιηθεί ενεργά, όλα τα προηγούμενα χρόνια, στο
οικολογικό κίνημα. Μέσα από τοπικές δράσεις. Για να προστατέψουμε το
περιβάλλον, πράσινο, ελεύθερο και κτισμένο, αλλά και την ποιότητα της ζωή μας!
Στις γειτονιές μας, αλλά και σε περιοχές με ευρύτερη σημασία.
Στην ΕΛΕ, μετά την πολύμηνη
ενασχόλησή μας με τις «κρίσεις-χρέους» και τα παγκόσμια ζόμπι –αυτά που
χαριτωμένα αποκαλούν Ευρωπαϊκή Τράπεζα και ΔΝΤ- διαπιστώσαμε με τρόμο ότι τα
αποτελέσματα στο περιβάλλον που περιμένουμε και από αυτή την κρίση χρέους θα είναι ισομεγέθη με τις επιπτώσεις σε οικονομία και
κοινωνία!
Για το λόγο αυτό και
βροντοφωνάζουμε ΟΧΙ στις πολιτικές των μνημονίων,
αγωνιζόμαστε με όλες μας τις δυνάμεις για την κατάργησή τους, όπως και για την
κατάργηση του συνόλου των εφαρμοστικών νόμων που τα συνοδεύουν. Συντασσόμαστε μαζί σας για να τα
ανατρέψουμε!
Ήδη, η επίθεση στο περιβάλλον δεν
είναι ένας κίνδυνος που έρχεται από το μέλλον. Αρχίζει να λαμβάνει πλέον
συγκεκριμένη σάρκα και οστά.
Ναυαρχίδα της επίθεσης αυτής
αξιολογούμε ότι είναι το σχέδιο «Ήλιος» και το συνολικό μοντέλο για τη
στρατηγική στην ενέργεια που προωθούνε: μεγάλης κλίμακας ΑΠΕ, απαρχαιωμένες
γερμανικές τεχνολογίες, απαξίωση της ΔΕΗ, συγκρούσεις με τις άλλες χρήσεις και
με τις τοπικές κοινωνίες.
Ταυτόχρονα με τον παραλογισμό στα
θέματα της ενέργειας, προτεραιότητά τους και η «δωρεάν παραχώρηση» στους
δανειστές μας της δημόσιας περιουσίας, με χαρακτηριστικότερο παράδειγμα το
«Ελληνικό». Ελεύθεροι χώροι στις πόλεις, πάρκα, παραλίες, θάλασσες, δάση,
χωράφια, βοσκοτόπια, θυσιάζονται στην επιλογή τους για να διασωθούν οι
τραπεζίτες! Μαζί με τη δημόσια περιουσία κάνουν φυσικά δώρο και την ιδιωτική!
Ο ορυκτός μας πλούτος παραδίδεται
και αυτός σε ντόπια και ξένα συμφέροντα, απαξιώνοντας την ίδια τη ζωή των
τοπικών κοινωνιών. Με τι αντίτιμο; Πολύ μικρότερο από αυτό που θα άφηνε ένα
δίκτυο μικρομεσαίων αγροτοτουριστικών μονάδων αν του επέτρεπαν να λειτουργήσει
πάνω από ένα κοίτασμα.
Οι πόλεις μας αλλάζουν μορφή,
ανοίγεται ο δρόμος για τις «παραγκουπόλεις» που οι ξένοι σύμβουλοί τους οραματίζονται!
Ξεκάθαρη και η απαξίωση και μη
επαρκής υποστήριξη των μεταφορών και των μετακινήσεων μέσω φιλικών προς το
περιβάλλον μέσων, με ιδιαίτερο παράδειγμα την περίπτωση του σιδηρόδρομου.
Και δεν έχουμε μόνο αυτά.
Είναι κεντρική μας επιλογή στην
ομάδα «Οικολογικό Χρέος», όπως και στο σύνολο της ΕΛΕ: θα διακρίνουμε τι
ετοιμάζουν για μας, χωρίς εμάς.
Μελετάμε τα χαρακτηριστικά των
επιλογών τους, τεκμηριώνουμε αυτά που κρύβονται πίσω από τις προθέσεις που μας
ανακοινώνουν, βρίσκουμε τις διασυνδέσεις τους με άλλες «κρίσεις-χρέους», σε
τόπους μακρινούς και εποχές διαφορετικές.
Γινόμαστε εξωστρεφείς, μιλάμε με
συντρόφους και συναγωνιστές από άλλες γωνιές του πλανήτη, μαθαίνουμε, μαθαίνουν
και αυτοί από μας, γινόμαστε ένα παγκόσμιο δίκτυο!
Διερευνούμε συνεχώς την κρίση και
προτείνουμε συγκεκριμένες λύσεις για να βγούμε από αυτήν!
Συμφωνούμε στην αρχική
προσέγγιση του προγράμματός σας για το περιβάλλον και την οικολογία!
Θα συμπορευτούμε μαζί σας και θα
αγωνιστούμε συντροφιά, ώστε ο λαός να δώσει την εντολή, το πρόγραμμα αυτό να
περάσει στο δεύτερο επίπεδο του σχεδιασμού και να το δούμε να υλοποιείται!
Αλλά τα καλύτερα προγράμματα, οι
αγαθότερες προθέσεις, συχνά χάνουν το δρόμο τους στην εφαρμογή, αν
προσπαθήσουμε να τα κάνουμε πραγματικότητα χωρίς το λαό, μακριά από το λαό!
Αυτό είναι το ζητούμενο μίας
σύγχρονης διακυβέρνησης, κοινωνικά δίκαιης και με αριστερό προσανατολισμό: ο
έλεγχος της βάσης, η παρουσία της κοινωνίας στη λήψη των αποφάσεων, η
παρακολούθηση των απλών πολιτών της διαδικασίας υλοποίησης των επιλογών.
Μιλάμε για τον κοινωνικό έλεγχο!
Ναι, μόνο με τον κοινωνικό έλεγχο
μπορούμε να ελπίζουμε σε ένα καλύτερο αύριο, σε ένα περιβάλλον φιλικότερο για
τον άνθρωπο, σε έναν άνθρωπο αρμονικά ενταγμένο στο περιβάλλον του!
Αυτό είναι το ζητούμενο, αυτό
είναι και το πρόσταγμα, αυτή είναι και η επιλογή …
Ας το ακολουθήσουμε … για να
αρχίσουμε ξανά να ελπίζουμε …
* Το κείμενο αυτό συναποφασίστηκε από όσους βρεθήκαμε μαζί
στη θεματική συνέλευση της 6/12/2012
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου