Δήλωση αποχώρησης μελών της Ν.Ε. Χρηματοπιστωτικού του ΣΥΡΙΖΑ

Συντρόφισσες και Σύντροφοι,
Αμέσως μετά την υπογραφή του 3ου σκληρού μνημονίου, το οποίο εξανεμίζει το
λαϊκό εισόδημα των εργαζομένων, των συνταξιούχων, των αγροτών και των
μικροεπαγγελματιών, στέλνει ακόμα περισσότερους νέους -παιδιά μας- στο
εξωτερικό, καταργεί εργασιακά και συνταξιοδοτικά δικαιώματα, επιτείνει την
ύφεση στην οικονομία, συρρικνώνει την εθνική κυριαρχία, ξεπουλάει τις
δημόσιες επιχειρήσεις, τους δημόσιους φυσικούς πόρους, τις δημόσιες υποδομές
και ακίνητα, η κυβέρνηση προκήρυξε αιφνιδιαστικά εθνικές εκλογές, με στόχο
να συγκαλύψει τις ολέθριες κοινωνικές και οικονομικές συνέπειες αυτής της
υπογραφής, που έρχεται ως συνέχεια 5 χρόνων μνημονιακών πολιτικών, οι οποίες
ρήμαξαν τη χώρα και εξαθλίωσαν το λαό μας.
Ειδικά στον κρίσιμο χώρο των Τραπεζών και των Ασφαλιστικών Εταιρειών , η
κυβέρνηση υποτάχθηκε από την πρώτη στιγμή στη ρητή απαγόρευση των
"δανειστών" για οποιαδήποτε παρέμβαση σε αυτές, απειλώντας ότι θα τις
θεωρήσει ως μονομερείς ενέργειες. Έτσι δεν επιχειρήθηκε καν αλλαγή στις
μνημονιακές διοικήσεις, παρά μόνο στην Εθνική Τράπεζα, όπου διόρισε πρόεδρο
από το ιστορικό ΠΑΣΟΚ και δ/ντα σύμβουλο από τη δεξιά.
Έγινε φανερό από τις πρώτες ημέρες της Κυβέρνησης, ότι δεν θα υλοποιήσει τις
δεσμεύσεις της για το Τραπεζικό Σύστημα. Η Νομαρχιακή Επιτροπή με
παρεμβάσεις της, αγωνίστηκε για να δρομολογηθούν οι αλλαγές στις Τράπεζες.
Αλλαγές που είχαμε υποσχεθεί και είχαν δημιουργηθεί προσδοκίες στην
κοινωνία. Με λύπη μας διαπιστώσαμε ότι τα κυβερνητικά στελέχη που είχαν και
έχουν μέχρι σήμερα την ευθύνη των τραπεζών, δρομολογούσαν άλλο πολιτικό
σχέδιο για τις τράπεζες και όχι τη δημόσια ιδιοκτησία και τον κοινωνικό
έλεγχο.
Τα capitalcontrols δεν είναι αποτέλεσμα μόνο της ασφυξίας που επέβαλαν οι
δανειστές και η Ε.Κ.Τ. Έχει τεράστια ευθύνη το οικονομικό επιτελείο της
κυβέρνησης και πιο συγκεκριμένα τα πρόσωπα εκείνα που διαχειρίζονται τα
θέματα των τραπεζών.
Το νέο αριστερό αυτή τη φορά μνημόνιο, ανακεφαλαιοποιεί με άλλα 25 δις τις
Τράπεζες, αλλάζει τον κώδικα δικονομίας, έτσι ώστε να προηγούνται οι
απαιτήσεις των Τραπεζών αυτές των εργαζομένων, σε περίπτωση διεκδίκησης
αποζημίωσης, απαιτεί αφού ανακεφαλαιοποιηθούν, να παραδοθούν στους ιδιώτες
,οι οποίοι θα απαιτήσουν μαζικές απολύσεις. Υπογράφει την πώληση θυγατρικών
εταιριών, όπως η Εθνική Ασφαλιστική και τέλος στα κόκκινα δάνεια ανοίγει τον
δρόμο στους πλειστηριασμούς της πρώτης κατοικίας με fast track διαδικασίες,
καθώς και σε χιλιάδες νέα λουκέτα, σε "μη βιώσιμες" επιχειρήσεις.
Η κυβέρνηση του ΣΥΡΙΖΑ για την οποία εργασθήκαμε με αυταπάρνηση, δυστυχώς
ακύρωσε τις συλλογικές επεξεργασίες και το πρόγραμμα του ΣΥΡΙΖΑ ,τις
προγραμματικές δεσμεύσεις στη βουλή ,παραβίασε την απόφαση της Κ.Ε για
έκτακτο συνέδριο του κόμματος και παραγκώνισε όλα τα όργανα του κόμματος.
Στην ουσία ο ΣΥΡΙΖΑ καταργήθηκε με ευθύνη του προέδρου και της ηγετικής
ομάδας του Μαξίμου.
Ως μέλη της Νομαρχιακής Επιτροπής Χρηματοπιστωτικού του ΣΥΡΙΖΑ και του
Συντονιστικού της, δηλώνουμε την αποχώρησή μας τόσο από τα συλλογικά όργανα
του κόμματος, όσο και από την ιδιότητα μέλους του ΣΥΡΙΖΑ, διότι δεν μπορούμε
να υπηρετήσουμε κανένα μνημόνιο και πολύ περισσότερο το 3ο μνημόνιο που
υπέγραψε η κυβέρνηση ΣΥΡΙΖΑ -ΑΝΕΛ και που το ψήφισαν μαζί με τις μνημονιακές
δυνάμεις του τόπου μας. Όλο το προηγούμενο διάστημα εξαντλήσαμε όλα τα
θεσμικά και καταστατικά μέσα για να εφαρμοσθούν οι συνεδριακές μας αποφάσεις
και οι προεκλογικές μας δεσμεύσεις . Οι προσπάθειες αυτές δεν εισακούσθηκαν.
Ο ΣΥΡΙΖΑ μεταλλάχθηκε.
Επιλέγουμε να συνεχίσουμε τη μάχη, σεβόμενοι όλα εκείνα για τα οποία
δεσμευτήκαμε ενώπιον του ελληνικού λαού και της συνείδησής μας.
Καλούμε όλους τους συντρόφους και τις συντρόφισσες που πίστεψαν και
αγωνίσθηκαν για το κοινό μας όραμα, να μην επιτρέψουν να καταστραφεί
ολοκληρωτικά ο λαός μας. Ξέρουμε ότι με τους περισσότερους και τις
περισσότερες, θα ξανασυναντηθούμε στους δρόμους και τους αγώνες.
Θα συνεχίσουμε τον αγώνα μας για την ακύρωση των μνημονίων και της λιτότητας
αλλά και την ανάκτηση της Εθνικής μας Κυριαρχίας. Θα υπερασπιστούμε το
περήφανο και μαζικό όχι του λαού μας στο Δημοψήφισμα.
Για να πάρουν τα όνειρα μας εκδίκηση.
ΑΝΑΣΤΑΣΙΟΥ ΓΙΑΝΝΗΣ, μέλος της Γραμματείας Ν.Ε.
ΒΙΚΑΣ ΓΕΩΡΓΙΟΣ, μέλος της Γραμματείας Ν.Ε.
ΘΕΟΔΟΣΗ ΑΥΓΗ, Συντονίστρια της Νομαρχιακής
ΘΕΟΔΩΡΙΔΟΥ ΑΛΕΞΑΝΔΡΑ, μέλος της Γραμματείας Ν.Ε
ΚΑΒΒΑΔΙΑΣ ΑΝΤΩΝΗΣ, μέλος της Νομαρχιακής
ΚΑΤΣΑΝΟΣ ΘΑΝΑΣΗΣ, Αναπ. Συντονιστής & μέλος της Γραμματείας Ν.Ε., μέλος της
γραμματείας της Ο.Μ. ΕΤΕ, μέλος του τμ. εξωτερικής πολιτικής & άμυνας και
της Εξελεγκτικής Επιτροπής.
ΚΟΝΤΑΡΙΝΗΣ ΠΕΤΡΟΣ, μέλος της Νομαρχιακής
ΛΙΒΙΕΡΑΤΟΣ ΣΙΜΟΣ, μέλος της Νομαρχιακής & Συντονιστής της Ο.Μ. ΕΤΕ
ΜΑΝΤΖΑΒΑΣ ΑΝΔΡΕΑΣ, μέλος της Νομαρχιακής
ΝΙΚΟΛΑΟΥ ΚΩΣΤΑΣ, μέλος της Γραμματείας Ν.Ε.
ΠΑΠΑΓΕΩΡΓΙΟΥ ΑΧΙΛΛΕΑΣ, μέλος της Νομαρχιακής
ΠΑΠΑΔΑΚΗ ΣΟΦΙΑ, μέλος της Νομαρχιακής

Π.Α.Σ.ΕΒΕ Ρόδου Θερμά Συλληπητήρια για την απώλεια του Λουκά Κωτσαδάμ

ΣΥΛΛΗΠΗΤΗΡΙΑ

H Γραμματεία της Π.Α.Σ.ΕΒΕ Ρόδου εκφράζει τα θερμά της Συλληπητήρια για την απώλεια του αγωνιστή Λουκά Κωτσαδάμ στην οικογένειά του, τους συντρόφους & τους φίλους του. Ο Λ. Κωτσαδάμ απο τα νεανικά του χρόνια «ρίχτηκε» στον αγώνα, με ανιδιοτέλεια και αποφασιστικότητα, ανυποχώρητος απο τις αρχές του για να «ανθρωπέψει» ο άνθρωπος. Η στάση του αποτελεί παράδειγμα αυτοθυσίας για όλους όσους θέλουν με τον αγώνα τους να ανατρέψουν αυτό το σάπιο και εκμεταλευτικό σύστημα, που φέρνει στο λαό ανείπωτη δυστυχία. Θα συνεχίσουμε τον αγώνα στα βήματά του για μια καλύτερη ζωή για το λαό μας , χωρίς εκμετάλευση ανθρώπου απο άνθρωπο.

ΚΑΛΟ ΣΟΥ ΤΑΞΙΔΙ  σ. ΛΟΥΚΑ!

ΑΝΑΚΟΙΝΩΣΗ ΓΙΑ ΤΟ σ. ΛΟΥΚΑ ΚΩΤΣΑΔΑΜ

ΚΚΕ Τ.Ε. Ν. ΔΩΔΕΚΑΝΗΣΟΥ

ΑΝΑΚΟΙΝΩΣΗ

Η Τομεακή Επιτροπή Νότιας Δωδεκανήσου του ΚΚΕ, με θλίψη αποχαιρετά, το σύντροφο Λουκά Κωτσαδάμ, που έφυγε από τη ζωή, χθες 30 Αυγούστου, σε ηλικία 61 ετών.

Ο σύντροφος Λουκάς Κωτσαδάμ γεννήθηκε το 1954 από φτωχή, αγροτοκτηνοτροφική οικογένεια.

Σπούδασε στη Σιβιτανίδιο Σχολή, όπου οργανώθηκε στην ΚΝΕ το 1974. Το 1975 έγινε μέλος του ΚΚΕ, ιδιότητα την οποία τίμησε ως την τελευταία στιγμή.

Δούλεψε στην ΚΝΕ από στελεχικές θέσεις ως το 1984, αρχικά ως μέλος του Τομεακού Γραφείου του Τεχνικού Επαγγελματικού Σχολείου και αργότερα σαν μέλος της Επιτροπής Αιγαίου, απ’ όπου καθοδηγούσε τις Οργανώσεις Δωδεκανήσου της ΚΝΕ. Το 1984  χρεώθηκε το Αχτιδικό Γραφείο Νότιας Δωδεκανήσου .

Το 1986 μετατέθηκε από την υπηρεσία του στην Αθήνα, όπου συνδέθηκε αμέσως με την Κομματική οργάνωση και εξελέγη στο Αχτιδικό Γραφείο της Κεντροανατολικής Αχτίδας της ΚΟΑ.

Το 13ο Συνέδριο του κόμματος τον βρήκε στην Οργάνωση Αθήνας, όπου έδωσε αταλάντευτα τη μάχη με τον οπορτουνισμό.

Το 1990 επέστρεψε μόνιμα στη Ρόδο, όπου συμμετείχε μαχητικά στο ΔΣ του σωματείου εργαζομένων ΟΤΕ και σε άλλες μαζικές οργανώσεις.

Το 2005 εξελέγη Γραμματέας της Νομαρχιακής Επιτροπής Νότιας Δωδεκανήσου, όπου και παρέμεινε ως το 2013.

Το 2013 ανέλαβε καθήκοντα  στα πλαίσια της Κομματικής Επιτροπής Αιγαίου, μέλος της οποίας ήταν μέχρι σήμερα.

Από τον Απρίλη του 2015, ήταν επικεφαλής της Λαϊκής Συσπείρωσης στο Περιφερειακό Συμβούλιο του Νότιου Αιγαίου.

Ο σύντροφος Λουκάς Κωτσαδάμ στάθηκε ακλόνητος σε κάθε δυσκολία στη ζωή και στον αγώνα για το δίκιο της εργατικής τάξης. Υπηρέτησε με πίστη, την κοσμοθεωρεία μας, την πολιτική και το πρόγραμμα του ΚΚΕ.

Η Τομεακή Επιτροπή Νότιας Δωδεκανήσου του ΚΚΕ εκφράζει θερμά συλλυπητήρια στην οικογένειά  του, που στάθηκε ως την τελευταία στιγμή στο πλευρό του, στους συντρόφους και τους συναγωνιστές του.

Η πολιτική κηδεία του θα γίνει σήμερα, Δευτέρα στις 18:00 στο νεκροταφείο του Ταξιάρχη στη Ρόδο.

Ρόδος 31-8-2015

Η Τομεακή Επιτροπή

Νότ. Δωδεκανήσου του ΚΚΕ

Αυτόνομα στις εκλογές η ΑΝΤ.ΑΡ.ΣΥ.Α

Αυτόνομα στις εκλογές η ΑΝΤ.ΑΡ.ΣΥ.Α. για το «όχι μέχρι τέλους» ενάντια σε χρέος και μνημόνια, κεφάλαιο - ΕΕ - ΔΝΤ

Η ΑΝΤ.ΑΡ.ΣΥ.Α. μετά τη συνεδρίαση του Πανελλαδικού Συντονιστικού Οργάνου στις 30/8, με την παράλληλη διεξαγωγή δεκάδων τοπικών και κλαδικών συνελεύσεων των επιτροπών σε όλη την Ελλάδα, αποφάσισε να δώσει αυτόνομα τη μάχη των εκλογών της 20η Σεπτέμβρη.

Σε αυτή την περίοδο η ελληνική κοινωνία βρίσκεται μπροστά σε ένα σταυροδρόμι: από τη μια ο δρόμος των φρικτών μνημονίων, της ανεργίας, της διαρκούς επιτροπείας και από την άλλη ο δρόμος της ρήξης με τις δυνάμεις του κεφαλαίου, την ΕΕ και το ΔΝΤ. Ένας δρόμος έξω από ευρώ – Ε.Ε., χωρίς χρέος και μνημόνια, με την πεποίθηση ότι δεν μπορεί να υπάρξει «ενδιάμεση» πρόταση, πρόταση «φιλολαϊκής διαχείρισης» μέσα στα πλαίσια της ευρωζώνης, της Ε.Ε. και του καπιταλιστικού μονόδρομου. Αυτός είναι ο πραγματικός δρόμος του «όχι μέχρι τέλους».

Με το πρόγραμμα, το ψηφοδέλτιο, την προεκλογική της εξόρμηση, η ΑΝΤ.ΑΡ.ΣΥ.Α. θα παλέψει για να ανοίξει αυτός ο άλλος δρόμος από ένα μαχητικό, μαζικό και οργανωμένο λαϊκό κίνημα, με καρδιά και πυρήνα το μαχόμενο κόσμο της δουλειάς.
Ψήφο στην ΑΝΤ.ΑΡ.ΣΥ.Α.
ΟΧΙ υποταγή σε μνημόνιο, χρέος, ευρώ και Ε.Ε.
Σύγκρουση και ανατροπή κεφαλαίου-ΕΕ-ΔΝΤ

ΑΝΤ.ΑΡ.ΣΥ.Α. ΤΡΙΚΑΛΩΝ

ΑΝΤΙΟ ΣΥΝΤΡΟΦΕ ΑΓΩΝΙΣΤΗ ΛΟΥΚΑ ΚΟΤΣΑΔΑΜ

ΣΩΜΑΤΕΙΟ ΙΔΙΩΤΙΚΩΝ ΥΠΑΛΛΗΛΩΝ ΡΟΔΟΥ

ΑΝΤΙΟ ΣΥΝΤΡΟΦΕ ΑΓΩΝΙΣΤΗ ΛΟΥΚΑ ΚΟΤΣΑΔΑΜ

            Tη βαθιά λύπη μας  και τα θερμά μας συλλυπητήριά  στην οικογένεια του για το θάνατο του ΛΟΥΚΑ ΚΟΤΣΑΔΑΜ συνδικαλιστή ,μέλος του ΠΑΜΕ ,της ΛΑΙΚΗΣ ΣΥΣΠΕΙΡΩΣΗΣ και μέλους του ΚΚΕ. εκφράζει το ΔΣ του   ΣΩΜΑΤΕΙΟΥ ΙΔΙΩΤΙΚΩΝ ΥΠΑΛΛΗΛΩΝ ΡΟΔΟΥ  

«Η λύπη μας δεν αρκεί για να περιγράψει το γεγονός του θανάτου του συντρόφου μας ΛΟΥΚΑ ΚΟΤΣΑΔΑΜ που έφυγε από κοντά μας μετά την σκληρή μάχη που έδωσε με την ασθένεια  του  τους τελευταίους μήνες. Θα τον θυμόμαστε όλοι μας μπροστάρη και αλύγιστο στους σκληρούς ταξικούς αγώνες. Ακούραστος πάλευε για τα δικαιώματα των εργαζόμενων και των ανέργων . Ο συναγωνιστής ΛΟΥΚΑΣ  αγωνιζόταν προκειμένου να οργανωθούν ακόμα περισσότεροι στα ταξικά  Σωματεία και στο ΠΑΜΕ. Χωρίς κανένα δισταγμό έμπαινε στα γεμάτα, έδινε ψυχή και σώμα σε κάθε αγώνα, σε κάθε σταθμό του κινήματος μοίραζε κουράγιο και δύναμη σε όλους μας. Δεν παρέκκλινε στο ελάχιστο και αποτέλεσε ένα υποδειγματικό στέλεχος του ταξικού συνδικαλιστικού κινήματος, του ΠΑΜΕ. Τέτοιοι άνθρωποι σαν τον ΛΟΥΚΑ  τιμούν τον τίτλο του μέλους του ΠΑΜΕ και του ΚΚΕ, τέτοιοι άνθρωποι που με ανιδιοτέλεια και αποφασιστικότητα παλεύουν στο πλευρό της εργατικής τάξης, δικαιούνται να έχουν τον τίτλο του συνδικαλιστή. Οι αγώνες του για το ΚΚΕ και το ΠΑΜΕ, να οργανωθεί ο εργατόκοσμος στα σωματεία, να στηθούν επιτροπές του ΠΑΜΕ, να διεκδικούν οι εργάτες τον πλούτο που παράγουν, η πάλη του ενάντια στον κυβερνητικό και εργοδοτικό συνδικαλισμό αποτελούν παρακαταθήκη για όλους μας.

Σύσσωμο το ΔΣ του σωματείου μας εκφράζει τα θερμά συλλυπητήρια στην οικογένεια του συντρόφου ΛΟΥΚΑ ΚΟΤΣΑΔΑΜ. 

Καλό ταξίδι σύντροφε ΛΟΥΚΑ ΚΟΤΣΑΔΑΜ, η στάση ζωής σου αποτελεί φάρο για μας».  

            Για το  ΔΣ

Ο Πρόεδρος                                                               ο Γεν. γραμματέας

Μιχάλης Κατσουρακης                                              Κων/νος Τσουρουτης

ΚΑΤΑΓΓΕΛΙΑ ΕΝΑΝΤΙΑ ΣΤΗΝ ΙΔΙΩΤΙΚΟΠΟΙΗΣΗ ΤΩΝ ΑΕΡΟΔΡΟΜΙΩΝ

ΛΑΪΚΗ ΣΥΣΠΕΙΡΩΣΗ

ΔΗΜΟΥ ΡΟΔΟΥ

ΑΝΑΚΟΙΝΩΣΗ - ΚΑΤΑΓΓΕΛΙΑ

Η κυβέρνηση ΣΥΡΙΖΑ – ΑΝΕΛ ακολουθώντας τα βήματα των προηγούμενων κυβερνήσεων (Ν.Δ. και ΠΑΣΟΚ), στα πλαίσια της πολιτικής της Ε.Ε.   προχώρησε στην υλοποίηση της απόφασης του ΤΑΙΠΕΔ, για την ιδιωτικοποίηση των 14 αεροδρομίων μεταξύ των οποίων και της Ρόδου. Η  ιδιωτικοποίηση -  παραχώρηση για 40+10 χρόνια  στην  ελληνογερμανική κοινοπραξία «Fraport - Slentel Ltd», έρχεται να εξυπηρετήσει με τον καλύτερο τρόπο τις ανάγκες του μεγάλου κεφαλαίου για κερδοφόρους τομείς δραστηριότητας, σε βάρος των εργαζομένων στο αεροδρόμιο και γενικότερα, σε βάρος των κατοίκων των νησιών , σε βάρος των μικρών εμπορικών καταστηματαρχών.  Υποδομές κερδοφόρες, απόλυτα αναγκαίες για τον τόπο, ακριβοπληρωμένες από τον Ελληνικό λαό, γίνονται βορά για τα άμεσα και μακροπρόθεσμα συμφέροντα των πολυεθνικών ομίλων, με σοβαρές επιπτώσεις ακόμα και στην εθνική άμυνα της χώρας.

Η κίνηση αυτή της κυβέρνησης, η οποία συνέπεσε με το 3ο μνημόνιο, αποκαλύπτει με το ποιο καθαρό τρόπο το ρόλο του ΣΥΡΙΖΑ και των συνιστωσών του στην διαχείριση του καπιταλιστικού συστήματος, οι οποίοι προεκλογικά «έσχιζαν τα ρούχα τους», (όπως και τα μνημόνια) για τις ιδιωτικοποιήσεις και ιδιαίτερα των αεροδρομίων.

«…..Και ακόμα, έχουμε υποχρέωση να σώσουμε την φυσική ομορφιά των νησιών από τα νύχια του ΤΑΙΠΕΔ. Από την επιθετικότητα μιας τουριστικής ανάπτυξης, εξαιρετικά επικερδούς για τα ισχυρά οικονομικά συμφέροντα. Αλλά ελάχιστα ωφέλιμης για τον τόπο.»….. «Στην ίδια ακριβώς λογική θα υπερασπιστούμε τον δημόσιο χαρακτήρα των περιφερειακών αεροδρομίων. Γιατί το ξεπούλημα κάθε υποδομής δεν είναι ούτε πρόοδος, ούτε ανάπτυξη. Είναι επιστροφή στην φεουδαρχία.», τόνιζε στην προεκλογική του ομιλία στη Ρόδο,  ο κος Τσίπρας. Ο τυχοδιωκτισμός σ’ όλο του το μεγαλείο!!!

Από κοντά και οι σημερινοί βουλευτές του ΣΥΡΙΖΑ στα Δωδεκάνησα,  οι οποίοι προεκλογικά αλλά και μετεκλογικά, κορόιδευαν το ροδιακό λαό λέγοντας για το «ξεπούλημα» της δημόσιας περιουσίας από τις προηγούμενες κυβερνήσεις «ατόπημα» που θα αποκαταστούσαν. Η λεγόμενη «αξιοποίηση» με ενίσχυση του δημόσιου χαρακτήρα έγινε «ικανοποιητικό» τίμημα και αναγκαία ενέργεια….. Καλά σε ποιους νομίζουν ότι απευθύνονται;

Η Λαϊκή Συσπείρωση καταγγέλλει στο ροδιακό λαό την ιδιωτικοποίηση των αεροδρομίων, τις ιδιωτικοποιήσεις που έρχονται, των λιμανιών, των χρυσοφόρων παραλιακών εκτάσεων, της ενέργειας κλπ. καλεί τον κόσμο της δουλειάς, τους μικρούς αγρότες, τους αυτοαπασχολούμενους,  τους νέους τις γυναίκες, να εκφράσουν μέσα από επιτροπές αγώνα, από λαϊκές επιτροπές, μέσα από τους ταξικούς φορείς, την αντίθεσή τους στις ιδιωτικοποιήσεις, στα νέα αβάστακτα βάρη, να παλέψουν ενάντια στη  μείωση μισθών και συντάξεων, ενάντια στην  αύξηση της φορολογίας, ενάντια στην κατάργηση των μειωμένων συντελεστών στα νησιά, ενάντια  στην διάλυση του ασφαλιστικού συστήματος, να παλέψουν στην κατεύθυνση της αποδέσμευσης από την Ε.Ε. τη μονομερή διαγραφή του χρέους, στην κοινωνικοποίηση των συγκεντρωμένων μέσων παραγωγής,  την επιστημονικά σχεδιασμένη παραγωγή για την κάλυψη των σύγχρονων αναγκών, την λαϊκή εξουσία.  

Ρόδος 19-8-2015

Η ΑΝΤ.ΑΡ.ΣΥ.Α. καταγγέλλει τον πόλεμο του τουρκικού κράτους σε βάρος του κουρδικού λαο

Η ΑΝΤ.ΑΡ.ΣΥ.Α. παρακολουθεί με ανησυχία τις εξελίξεις και καταγγέλλει τις επιθέσεις του τουρκικού κράτους στους κούρδους και κούρδισσες στην ευρύτερη Μ. Ανατολή.

Η κυβέρνηση αφού διέκοψε κάθε ειρηνευτική διαδικασία με το ΡΚΚ (Εργατικό Κόμμα Κουρδιστάν) πλήττοντας στρατιωτικούς στόχους στο όρος Καντίλ του Ιράκ, έχει εξαπολύσει μια βάρβαρη εκστρατεία με θύματα γυναίκες και παιδιά, γενικότερα αμάχους στην περιοχή του τουρκικού Κουρδιστάν.

Την ίδια ώρα με πρόσχημα τον πόλεμο κατά της «τρομοκρατίας» στρατιωτικές επιχειρήσεις λαμβάνουν χώρα καθημερινά με στόχο το κούρδικο κίνημα και όχι τους βαρβάρους του λεγόμενου «Ισλαμικού Κράτους» (ISIS) που είναι δημιούργημα των ιμπεριαλιστικών σχεδίων.

Σ' αυτόν τον πόλεμο που έχει στοιχίσει εκατοντάδες ζωές μέχρι τώρα, η λυκοσυμμαχία ΗΠΑ-ΕΕ-ΝΑΤΟ με τη συνενοχή της ελληνικής κυβέρνησης γίνονται παράγοντας αστάθειας, πολέμου και καταστροφής, καθώς δίνουν ανοιχτή στήριξη στα σχέδια του Ερντογάν για βομβαρδισμό των κούρδων και δημιουργίας «ζώνης ασφαλείας» στην περιοχή εντός των Συριακών συνόρων.

Ταυτόχρονα πριν λίγες μέρες δόθηκαν οι βάσεις του Ίντζιρλικ στην Τουρκία σε αεροσκάφη των ΗΠΑ για εναέριες επιθέσεις εντός της Συρίας. Η ζώνη αυτή στοχεύει στην εξυπηρέτηση των ιμπεριαλιστικών σχεδίων τους. Στην πράξη δεν στοχεύει στο «ΙΚ», αλλά στο κούρδικο κίνημα και το σοσιαλιστικό πείραμα της Ροζάβα. Θα είναι μια ζώνη αστάθειας, με ανύπαρκτα τα δικαιώματα των λαών μια ζώνη που δημιουργεί κύματα προσφύγων από την περιοχή της Μέσης Ανατολής.

ΑΝΤ.ΑΡ.ΣΥ.Α. ΤΡΙΚΑΛΩΝ

Για την Αριστερά του ΟΧΙ μέχρι το τέλος

ΑΝΤ.ΑΡ.ΣΥ.Α. ΤΡΙΚΑΛΩΝ

Αγώνας για την ανατροπή του 3ου μνημονίου, της επίθεσης κεφαλαίου – ΕΕ – ΔΝΤ και της κυβέρνησης Τσίπρα που την υλοποιεί.

Συσπείρωση για μια Αριστερά που θα πάει μέχρι το τέλος και όχι (ξανά) μέχρι την μέση του δρόμου.

Του Γιάννη Ελαφρού/ Πηγή: Πριν

Το έγκλημα κατά των εργαζομένων και του λαού ολοκληρώθηκε κοινοβουλευτικά σήμερα με την υπερψήφιση από την πλειοψηφία των βουλευτών του ΣΥΡΙΖΑ (32 ψήφισαν “Όχι”, 11 δήλωσαν “παρών” και ένας απείχε) μαζί με αυτούς των ΑΝΕΛ, της ΝΔ, του Ποταμιού και του ΠΑΣΟΚ του 3ου μνημονίου. Το 3ο μνημόνιο, πάνω στα κοινωνικά συντρίμμια των δύο προηγούμενων, κλιμακώνει την επίθεση κεφαλαίου – ΕΕ – ΔΝΤ κατά του λαού, βαθαίνει την εκμετάλλευση των εργαζομένων, αναπτύσσει την φτώχεια και την ανεργία, προωθεί ιδιαίτερα τις αντιδραστικές αστικές αναδιαρθρώσεις, ενισχύει τα μονοπώλια σε βάρος των μικρομεσαίων και των λαϊκών συμφερόντων, γενικεύει τις ιδιωτικοποιήσεις και την αρπαγή του δημόσιου πλούτου από τις πολυεθνικές, κλιμακώνει την φορολεηλασία των λαϊκών στρωμάτων και μετατρέπει τις συντάξεις σε επιδόματα κηδείας.

Το 3ο μνημόνιο καταργεί κάθε έννοια δημοκρατίας και λαϊκής κυριαρχίας, ξεφτιλίζει το κοινοβούλιο μετατρέποντάς το -όπως και τα δύο προηγούμενα- σε γραφείο πρωτοκολλήσεως αποφάσεων κυβέρνησης και ΕΕ και κυρίως επιχειρώντας να πετάξει στα σκουπίδια το μεγαλειώδες εργατικό, νεολαιίστικο και λαϊκό ΟΧΙ στο δημοψήφισμα της 5ης Ιούλη. Το 3ο μνημόνιο κρατά τον λαό μας αλυσοδεμένο στην μέγγενη του χρέους και των τοκογλυφικών δανειακών συμβάσεων, στην φυλακή του ευρώ και της ΕΕ, στον κοινωνικό μεσαίωνα της καπιταλιστικής κυριαρχίας. Αποδεικνύει πως δεν μπορεί να υπάρχει πολιτική προς όφελος του λαού εντός του ευρώ και της ΕΕ, χωρίς ρήξη και ανατροπή του καπιταλιστικού μονόδρομου. Είναι γελασμένοι όμως όσοι νομίζουν πως υπάρχουν ακατάλυτα δεσμά. Οι αλυσίδες είναι για να σπάνε, το ΟΧΙ του λαού μας δεν πρόκειται να γίνει ντροπιαστικό Ναι ή καλύτερα Για, Γιες, Ουί. Όσοι έσπειραν αντιλαϊκές αστραπές, θα θερίσουν κοινωνικές θύελλες.

Η ψήφιση του 3ου μνημονίου γίνεται ακόμα πιο οδυνηρή γιατί γίνεται από ένα κυβερνητικό κόμμα που μιλούσε στο όνομα της αντιμνημονιακής πάλης και της Αριστεράς. Η ήττα και η χρεοκοπία της στρατηγικής του ΣΥΡΙΖΑ, που οδηγεί στη θλιβερή αντιδραστική του μετάλλαξη σε κύριο κορμό προώθησης και υλοποίησης της αστικής πολιτικής στην Ελλάδα, θέτει μπροστά σε όλους τους αγωνιστές και τις τάσεις της Αριστεράς -και ιδιαίτερα σε εκείνους και εκείνες που είτε εντάχθηκαν είτε συμπορεύτηκαν είτε σιγοντάρησαν το πολιτικό του σχέδιο- την ανάγκη του αναστοχασμού όλης της προηγούμενης πορείας, της βαθιάς κριτικής και αυτοκριτικής, της απόφασης να μην επαναληφθούν τα ίδια λάθη. Αναδείχνεται σε καθοριστικό για το κίνημα ζήτημα η ανάγκη της πολιτικής, προγραμματικής και οργανωτικής ρήξης με τον μνημονιακό ΣΥΡΙΖΑ. Εκτός των ανοικτά απολογητικών του μνημονίου τάσεων εντός του ΣΥΡΙΖΑ εμφανίζεται ξανά μια λογική επιδιόρθωσης, αναζήτησης “αριστερής πολιτικής” εντός της καταστροφής του νέου μνημονίου (χαρακτηριστικές οι παρεμβάσεις εκπροσώπων της τάσης των 53). Πρόκειται για μια Αριστερά που αντιλαμβάνεται τον εαυτό της σαν ΜΚΟ στον κοινωνικό πόλεμο και τελικά δίνει άλλοθι στην αστική διαχείριση.

Οι εργαζόμενοι δεν έχουν ανάγκη σήμερα την επιστροφή στον “καλό ΣΥΡΙΖΑ του 11-12”, στο “παλιό καλό ΚΚΕ” ή στην εξωκοινοβουλευτική Αριστερά της αυτάρκειας. Η εργατική τάξη, η νεολαία και ο λαός αναζητούν νέες απαντήσεις, δεν μπορούν να γίνουν στο ίδιο έργο θεατές, με λογικές πολιτικής εκπροσώπησης του ΟΧΙ (χωρίς αυτούς αλλά γι’ αυτούς), με ένα στενό αντιμνημονιακό πλαίσιο ξεκομμένο από την ταξική ανατρεπτική πάλη. Αποτελεί στρατηγικό λάθος η επιμονή ή η υποχώρηση στην αυταπάτη πως μπορεί να υπάρχει αριστερή πολιτική εντός της Ευρωπαϊκής Ένωση, χωρίς σύγκρουση με το κεφάλαιο και τον ιμπεριαλισμό, πολύ δε περισσότερο σε συνεργασία με τμήματα τους. Με στόχο ξανά μια “αριστερή κυβέρνηση”, όταν αποδείχθηκε τραγικά με την διακυβέρνηση ΣΥΡΙΖΑ πως η επιβολή ρωγμών και η νίκη απέναντι στο κεφάλαιο και την εξουσία του απαιτεί ανώτερα όπλα: οργανωμένο λαό στηριγμένο σε ένα ταξικά ανασυγκροτημένο εργατικό κίνημα. Ισχυρή μετωπική ανατρεπτική Αριστερά εξοπλισμένη με το αναγκαίο αντικαπιταλιστικό πρόγραμμα. Και σύγχρονο κόμμα της κομμουνιστικής απελευθέρωσης, για να μπει η στρατηγική στο τιμόνι και να αναπτυχθεί η επαναστατική τακτική.

Από σήμερα κιόλας ξεκινά ο αγώνας για την ανατροπή του 3ου μνημονίου, της δανειακής του σύμβασης, μαζί με την πάλη για κατάργηση των προηγούμενων μνημονίων, για τη συνολική ανατροπή της επίθεσης κεφαλαίου – ΕΕ – ΔΝΤ, από τη σκοπιά της επιβολής των εργατικών – λαϊκών – νεολαιίστικων δικαιωμάτων για δουλειά, αυξήσεις σε μισθούς και συντάξεις, δημοκρατικά δικαιώματα και ελευθερίες, απελευθέρωση από την ταπεινωτική ευρω-επιτροπεία. Ο λαϊκός αγώνας στρέφεται ενάντια στην κυβέρνηση ΣΥΡΙΖΑ – ΑΝΕΛ κι απαιτεί την άμεση πτώση της. Δεν είναι κυβέρνηση αριστερή, είναι κυβέρνηση αντιλαϊκή και εχθρική προς το κίνημα και την μαχόμενη Αριστερά. Δεν δίνει καμία ψήφο εμπιστοσύνης, ούτε ανοχής, αντιπαλεύει κάθε κυβέρνηση που μπορεί να προκύψει για να αναλάβει την υλοποίηση της μνημονιακής και καπιταλιστικής επιδρομής.

Απαιτείται η αντεπίθεση του μαζικού εργατικού λαϊκού και νεολαιίστικου κινήματος, με τη συμβολή και την κοινή δράση όλων των μαχόμενων δυνάμεων της Αριστεράς, από την ΑΝΤΑΡΣΥΑ και την αντικαπιταλιστική αντιιμπεριαλιστική Αριστερά, μέχρι το ΚΚΕ και τις δυνάμεις του ΣΥΡΙΖΑ που θα επιλέξουν την ρήξη με την μνημονιακή πολιτική και την έμπρακτη συμβολή στο κίνημα.

Ιδιαίτερη σημασία έχει η αγωνιστική και πολιτική προοπτική του εργατικού λαϊκού και νεολαιίστικου ΟΧΙ, που δεν μπορεί να φιμωθεί. Η ελπιδοφόρα δημιουργία λαϊκών πρωτοβουλιών για το ΟΧΙ μέχρι το τέλος σε πολλές γειτονιές και πόλεις μπορεί να γενικευθεί, ως μια αυθεντική διαδικασία οργάνωσης του λαού και ανασύνταξης του κινήματος σε τοπικό και κλαδικό επίπεδο. Οι λαϊκές πρωτοβουλίες και οι αγωνιστές που έδωσαν την μάχη του ΟΧΙ, οι εκατοντάδες που υπέγραψαν το κείμενο για το “ΟΧΙ μέχρι το τέλος”, μπορούν να προχωρήσουν το συντονισμό και την οργάνωσή τους, δεν αναζητούν βεβαίως έτοιμους “αρχηγούς” κι εκπροσώπους. Γιατί αυτή τη φορά το ΟΧΙ πρέπει να πάει και θα πάει μέχρι το τέλος, δεν θα μείνει ξανά στην “μέση” της διαδρομής, έτσι ώστε να κινδυνεύει με οδυνηρό πισωγύρισμα. ΟΧΙ μέχρι το τέλος σημαίνει συνολικό ΟΧΙ στα μνημόνια παλιά και νέα, ΟΧΙ στο χρέος – παύση πληρωμών και διαγραφή του, ΟΧΙ κι έξοδος από ευρώ και από ΕΕ, ΟΧΙ κι επίθεση στα εγχώρια μεγάλα συμφέροντα της ολιγαρχίας του πλούτου, των τραπεζών και των ΜΜΕ. Η λογική του ΟΧΙ μέχρι το τέλος θα είναι το πολιτικό νεύρο ενός μεγάλου λαϊκού αγωνιστικού μετώπου ρήξης και ανατροπής του νέου μνημονίου και της κυβέρνησής του.

Στις νέες συνθήκες, με την ρευστότητα και την αστάθεια του πολιτικού σκηνικού, τις ανακατατάξεις στην Αριστερά και τις τάσεις διαφοροποίησης από την κυβερνητική υποταγή, αποκτά επιτακτική σημασία η συσπείρωση και η πολιτική συνεργασία των δυνάμεων της Αριστεράς, κοινωνικών και πολιτικών, εργατικών και νεανικών, που έδωσαν την μάχη για το ΟΧΙ μέχρι το τέλος. Υπάρχει επείγουσα αναγκαιότητα γι αυτό (η πάλη ενάντια στο νέο μνημόνιο, αλλά και ο αγώνας για να υψωθεί η σημαία της Αριστεράς, που η κυβέρνηση Τσίπρα πετά στον βούρκο), αλλά και νέες δυνατότητες, κυρίως λόγω της κοινωνικής ταξικής δυναμικής που έφερε το ΟΧΙ στην επιφάνεια, της αναζήτησης πολύ κόσμου για πραγματικά ανατρεπτικές απαντήσεις και της αποκάλυψης του ρόλου της ΕΕ, του σύγχρονου καπιταλισμού και της διαχειριστικής αστικοποιημένης Αριστεράς.

Η ΑΝΤΑΡΣΥΑ και το ΝΑΡ για την Κομμουνιστική Απελευθέρωση έχουν απευθύνει κάλεσμα πολιτικής συνεργασίας σε όλες τις μαχόμενες δυνάμεις της Αριστεράς, όλες τις τάσεις με αντικαπιταλιστικό, αντιιμπεριαλιστικό, αντιΕΕ και ανατρεπτικό προσανατολισμό. Εχουν γίνει ήδη βήματα, μικρά αλλά ελπιδοφόρα, σε αυτή την κατεύθυνση, με την συνεργασία και το πολιτικό πρόγραμμα ΑΝΤΑΡΣΥΑ – ΜΑΡΣ (Μετωπική Αριστερή Συμπόρευση), με την προσπάθεια της ΑΝΤΑΡΣΥΑ για συσπείρωση δυνάμεων όλο το προηγούμενο εξάμηνο και στην κρίσιμη μάχη του δημοψηφίσματος για το ΟΧΙ μέχρι το τέλος, με την κοινή δήλωση – κάλεσμα που συνυπέγραψαν προ λίγων ημερών η ΑΝΤΑΡΣΥΑ, η ΜΑΡΣ, η Κίνηση Κομμουνιστών “Εργατικός Αγώνας” και το “Δεν πληρώνω”. Το αναγκαίο πολιτικό περιεχόμενο της συνεργασίας προκύπτει από τους πολιτικούς κόμβους που αναδείχνει η επίθεση του ταξικού αντίπαλου και η κοινωνική καταστροφή που αντιμετωπίζει ο λαός, δεν μπορεί να είναι αποτέλεσμα μικροπολιτικών ή ιδεολογικών επιλογών για τον ελάχιστο κοινό παρανομαστή ή τον μέγιστο κοινό διαιρέτη.

Δεν αρκεί σήμερα μια αντιμνημονιακή πάλη, αν και η κατάργηση όλων των μνημονίων αποτελεί συστατικό στοιχείο του αγώνα. Καταρχήν, η Αριστερά του ΟΧΙ μέχρι το τέλος έχει ταξική μεροληψία, δηλαδή διεκδικεί την βελτίωση εδώ και τώρα της ζωής των εργαζομένων και του λαού, της εργατικής τάξης, των φτωχών, των ανέργων, των νέων και των φτωχοποιημένων μεσαίων στρωμάτων, των αυτοαπασχολούμενων. Να μπει τέρμα στην υπερεκμετάλλευση, στους μισθούς 350 – 400 ευρώ, στην απλήρωτη εργασία, στον εργαζόμενο – λάστιχο, στη σύγχρονη δουλεία. Ακριβώς γι’ αυτό απαιτεί να χάσει το κεφάλαιο και τα μονοπώλια σε κέρδη, πλούτο, δύναμη και εξουσία.

Δεύτερο, απαιτεί να μην δοθεί ούτε ευρώ στους τοκογλύφους – δυνάστες δανειστές, παύση πληρωμών – διαγραφή του χρέους.

Τρίτο, σηκώνει το γάντι και παλεύει για την διπλή έξοδο από ευρώ και ΕΕ, για την αποδέσμευση από την ευρωφυλακή, αλλά και κάθε ιμπεριαλιστική συμφωνία (ΝΑΤΟ, υπό διαμόρφωση ΤΙΡΡ).

Τέταρτο, παλεύει για την εθνικοποίηση χωρίς αποζημίωση και υπό εργατικό έλεγχο όλων των τραπεζών, των ΔΕΚΟ και των επιχειρήσεων στρατηγικής σημασίας, των υποδομών, αλλά και κάθε επιχείρησης (κοινωνικά αξιοποιήσιμης) που εγκαταλείπεται από τους ιδιοκτήτες του.

Πέμπτο, αγωνίζεται για την κατάκτηση των σύγχρονων δημοκρατικών δικαιωμάτων κι ελευθεριών που έχουν καταργηθεί από τον κοινοβουλευτικό ολοκληρωτισμό, τον εργοδοτικό δεσποτισμό και την ευρω-αποικιοκρατία.

Για την απελευθέρωση από κάθε ντόπιο και ξένο δυνάστη. Οι πολιτικές αυτές ορίζουσες αποτελούν βεβαίως μόνο βασικά όσο κι αναντικατάστατα στοιχεία ενός ευρύτερου αναγκαίου πολιτικού πλαισίου συνεργασίας, το οποίο πρέπει να συνδέεται με τον στόχο της επαναστατικής ανατροπής του καπιταλισμού και τη σύγχρονη σοσιαλιστική – κομμουνιστική προοπτική. Καθώς προκύπτουν μέσα από τις ανάγκες της ταξικής πάλης σήμερα, δεν μπορεί παρά να ζητούν τοποθέτηση από κάθε δύναμη που μιλά στο όνομα της Αριστεράς, από το ΚΚΕ (παρά τις άκυρες επιλογές του στο κίνημα και στο δημοψήφισμα) μέχρι τους διαφωνούντες του ΣΥΡΙΖΑ (παρά τις ευθύνες τους για την μέχρι τώρα πορεία).

Η ΑΝΤΑΡΣΥΑ έχει τοποθετηθεί έμπρακτα υπέρ μιας τέτοιας επιλογής. Στις νέες συνθήκες το μέτωπο της αντικαπιταλιστικής, επαναστατικής και σύγχρονα κομμουνιστικής Αριστεράς, η μαχητική ΑΝΤΑΡΣΥΑ της αντικαπιταλιστικής ανατροπής, βρίσκεται μπροστά στην ανάγκη τολμηρών επιλογών. Αφενός για την ενίσχυση της ΑΝΤΑΡΣΥΑ με νέες δυνάμεις και την επανεκκίνησή της για να ανταποκριθεί πολιτικά, προγραμματικά, οργανωτικά στις νέες συνθήκες, με ριζική αναβάθμιση της αυτοτέλειας, της δημοκρατίας και της συλλογικότητάς της. Αφετέρου για την ανάληψη φιλόδοξων πρωτοβουλιών για την αντεπίθεση του κινήματος, τη συσπείρωση των κοινωνικο-πολιτικών δυνάμεων του ΟΧΙ μέχρι το τέλος, την πολιτική συνεργασία της Αριστεράς που σηκώνει το γάντι και τραβάει το ΟΧΙ μέχρι τη νίκη και την ανατροπή. Κι αυτό μπορεί να το κάνει συνολικά και συλλογικά η ΑΝΤΑΡΣΥΑ, με την συμβολή της ΜΑΡΣ και άλλων δυνάμεων της αντιΕΕ και ανατρεπτικής Αριστεράς. Το εγχείρημα της αντικαπιταλιστικής επαναστατικής αριστεράς είναι ανάγκη και μπορεί να υπερβεί πολιτικά και ενωτικά τις όποιες επιλογές που στο όνομα αυριανών άνευρων – θολών μετώπων, τείνουν να επιφέρουν ρήγμα στο αντικαπιταλιστικό μέτωπο σήμερα.

Ζούμε ιστορικές στιγμές, με μεγάλες δυνατότητες αλλά και μεγάλους κινδύνους, καθώς δίπλα στη ριζοσπαστικοποίηση αναπτύσσεται όχι μόνο ο κίνδυνος της απογοήτευσης ή της εναπόθεσης ξανά της ελπίδας σε εύκολες και μισές απαντήσεις, αλλά και η απειλή της φασιστικής ακροδεξιάς. Μόνο μια Αριστερά που δεν μασά τα λόγια της, που δεν λέει μισές αλήθειες και δεν μένει (ξανά;) στην μέση (όπως για παράδειγμα να λέει έξω από το ευρώ αλλά όχι από την ΕΕ), που δεν επαγγέλλεται την λαϊκή εξουσία αρνούμενη μια πολιτική ρήξης στο σήμερα, μπορεί να ανταποκριθεί στις σημερινές συνθήκες ακραίας κοινωνικής και ταξικής πόλωσης που ανέδειξε και το δημοψήφισμα.

Το ερώτημα είναι εάν θα έχουμε την τόλμη να αγωνιστούμε, την τόλμη να νικήσουμε!